Mbrëmja e djeshme e spektaklit televizit, “BBVK2” ka qenë e mbushur me dinamika të shumta.
Kaderi, njëra prej banoreve të shtëpisë, ka treguar historinë e saj të jetës, teksa ka thënë që është rritur vetëm me motrën dhe gjyshen pasi, mamaja e saj i ka braktisur që kur ishte foshnje.
Kaderi: “Mami më ka braktisur kur kam qenë dy muajshe, motra ka qenë një vjeç e një muaj. Në atë kohë babi ka qenë jashtë shtetit, nuk ka qenë me ne. Për në është kujdesur gjyshja dhe gjyshi. Arsyen e ndarjes së mamit dhe babit nuk e kemi ditur kurrë. Ndoshta nuk kanë dashur që ne të ndihemi keq. Atë periudhën që ka qenë babi jashtë, për ne është kujdesur xhaxhai. Ai ka qenë në shkollë duke studiuar, por prej nesh e ka lënë shkollën. Pas vdekjes së gjyshit, jeta për mua edhe për motrën ka ndryshuar. Kur isha tre vjeç dhe motra katër, babi është martuar me një grua tjetër.
Ajo erdhi dhe disa gjëra për ne ndryshuan. Gjyshja sa herë vinte tek ne na e shikonte trupin zi. Shtylla e jetës sime ka qenë gjyshja, na ka ndenjur afër, na ka edukuar. Arsyeja se pse jam veshur me të bardha është sepse, shumë vajza ndoshta e kanë historinë e njëjtë ose pak më ndryshe, kam dashur të ju bëhem shembull, sepse më ka zhgënjyer shumë herë jeta dhe përsëri jam çuar në këmbë. Kujtimi më i mirë që ma ka lënë mami është motra. Babi kur është martuar me njerkën, ajo ka dashur ta largojë prej nesh. Ata bënë një fëmijë, por kur u rritëm, babi na ka afruar më shumë. Kur kemi qenë të vogla i kemi veshur një palë taka dhe na ka bërtitur na ka mbyllur në dhomë duke na thënë mos bëni zë. Kam qenë një fëmijë që mërzinë që kisha nuk e shprehja dot sepse kam ndenjur gjithmonë në dhomë vetëm, kam pasur një kukull që e quaja mami dhe e puthja. Gjyshja s’ka lënë asnjë pengesë për ne dhe kush më pyeste, thoja është mami im.
Kur kam qenë 13 vjeç, ishte 8-marsi, më tha një shoqe, o sa mirë ty mami të ka lënë dhe nuk ke kujt ti shkruash letër. I thashë që unë i shkruaj gjyshes sime. U ndjeva shumë keq dhe kam mbledhur 15-16 euro dhe shkova në farmaci, të bleja diçka që ti jepja fund jetës. I kam shkruajtur një letër familjes që, nuk mund të jetoj më dhe të përballoj më të gjitha mungesat që kam. Më dërguan në spital sepse nuk e dinin se çfarë kisha. Gjithmonë e kam pasur ëndërr që të ulemi me mamin, babin dhe motrën në një tavolinë. Me mamin kam pasur kontakt. Kur ka ardhur në gjimnaz të më takonte, kishte 7-8 vite që ishte larguar, madje edhe zërin ja kisha harruar. Arsyeja ishte sepse ajo u martua me dikë. Babi nuk na ka penguar kurrë që ta takojmë mamin, gjithmonë ka thënë është nëna juaj, ju ka lindur dhe ju ka mbajtur nëntë muaj në bark. Kur e takova mamin e kisha si një njeri që është shumë i largët, jo si nëna ime. Unë tani jam e lidhur me babin shumë, ai bën gjithçka për mua. Unë kam mbajtur mbiemrin e mamit sepse doja një kujtim prej saj. Tani e kam falur edhe pse s’ka mundur të na rrisë, të na shikojë hapat e parë. Tani që e kujtoj them sa mirë që më ka ndodhur sepse po mos t’më kishte ndodhur ndoshta do kisha qenë fëmijë i llastuar që nuk do e kisha ditur çfarë është e keqja apo e mira.”
6 muaj më parë AlbEu.com zbuloi se Rudina Dembacaj dhe ish-bashkëshorti kishin përfunduar në gjyq ku janë përballur më njëri-tjetrin para drejtësisë. Aktorja Rudina është parë mjaft e tensionuar në ambientet e gjykatës ku shoqërohej nga bashkëshorti i saj Mark Frroku.
Rudina Dembacaj ditën e sotme ka reaguar për herë të parë pasi u dënua nga Gjykata e Apelit me 6 muaj burg, për shkak se falsifikoi firmën e ish-bashkëshortit të saj, për të nxjerrë vajzën e tyre jashtë shtetit. Dënimi i është konvertuar në 80 orë shërbim prove.
Përmes një postimi në llogarinë e saj të Instagram, Rudina ka bërë një shkrim të gjatë duke treguar sfidat që kalon çdo grua.
“Çdo vajzë, çdo grua ka sfidat, fitoret, vuajtjet, gëzimet, ulje- ngritjet, kryengritjet e saj. Punon, duron, mbijeton, për veten, për fëmijët, për familjen e saj. Flet shumë edhe atëhetë kur zgjedh me hesht.
Pavarsisht se çfarë i ndodh në jetë e me kë duhet të përballet, betejën më të madhe e ka me veten, që të mund të ruajë dinjitetin, integritetin edhe në kohë të vështira. Lum kush ja del, sepse respekti për veten, është fuqia më e madhe për të ecur veç përpara.
“7 minuta”, më mjaftuan, që ashtu e strukur nën lëkurën e personazhit që kisha në shfaqje, t’ia rikujtova prap fort vetes se s’duhet kurrë me u dorëzu e s’duhet me leju askënd me na vendosë kufijt e nënshtrimit, ku do me të pa. Ishim 11 vajza e gra në atë skenë, me jetë e karaktere të ndyshme, deri në ekstreme. Unë, isha malësorja që në fillim u frikësova, u hutova u lëkunda përballë rrezikut që po na kanosej….derisa e gjeta forcën e në fund i thashe JO humbjes së dinjitetit tim” – ka shkruar aktorja krahas disa fotove.
Çifti u martuan në vitin 2016 dhe nga dashuria e tyre sollën në jetë një vajzë. Por u ndanë 3 vite më pas, e aktualisht aktorja ka nisur një romancë të re, prej disa vitesh ajo është e martuar me ish-deputetin e Partisë Socialiste, Mark Frroku.
Aktori i mirënjohur, Agron Llakaj, ishte mëngjesin e kësaj të enjte i ftuar në studion e emisionit “Wake Up”, ku ka folur për rolin e tij në filmin “5 Herë Jo”.
Filmi ka si protagonistë një nga çiftet më të dashura dhe të komentuara, Bora Zemanin dhe Donald Veshajn. Zyrtarisht Premiera Absolute e filmit do të mbahet në Cineplexx më 12 Dhjetor në orën 19:30. Ndërkohë duke filluar nga 13 Dhjetor do të jetë në kinema.
Gjatë intervistës, Llakaj ka folur edhe për mbështetjen e madhe të bashkëshortes së tij, Kostandinës…
“Ne kemi një shprehje: që domatja të rritet, ka nevojë për hurin. Që unë jam ngjitur lart, baza ka qenë Kostandina. Ajo ka rritur fëmijët tanë, sakrifikoi që unë të bëhesha aktor. Nuk jemi çifti i përsosur, kemi pasur dhe zënka. Kemi kaluar stuhi dhe dallgë. I lutem Zotit që ta kem pranë sa më gjatë e të ketë shëndet”, tha aktori i mirënjohur.
Ti je shumë i lidhur me familjen, me fëmijët dhe nipërit e mbesat. A do të doje që ata të ndiqnin rrugën tënde të artit?
“Jam rritur në një familje të madhe, ishim 7 fëmijë. Baza për suksesin është familja. Të ndihesh i rrethuar nga familja, është dhurata më e madhe. Unë nuk u imponoj atyre asgjë. Nëse Zoti ka vendosur që diçka nga unë ta trashëgojë te nipërit dhe mbesat, le të vijë natyrshëm.
Lufta e artistit është që të përsosesh. Është një art që e dashuroj, jetoj me këtë art, jo vetëm ushqehem. Kur kthen kokën mbrapa sheh një punë të jashtëzakonshme. Arti nuk ka moshë. Shoh që tani ka humbur interesi te libri. Nuk është një e ardhme e shëndoshë e një shoqërie të shëndoshë. Humori ka fuqi. E unë mundohem që të kem kontributin tim te kjo”, tha Llakaj.
Rigels Rajku, reperi i njohur me emrin e artit Noizy, ka dhënë një intervistë për mediat angleze Daily Express, ku ka rrëfyer largimin e tij nga Shqipëria kur ka qenë fëmijë, jetën në Londër Lexoni më poshtë artikullin e plotë të Daily Express:
Kur Rigels Rajku mbërriti në Londrën e Jugut si 10-vjeçar në vitet 1990, ai po i shpëtonte jetës në skajet e një zone lufte.
Lufta e Kosovës ishte në lulëzim të plotë dhe, edhe pse Shqipëria nuk po merrte pjesë drejtpërdrejt, të qenit kaq afër konfliktit vdekjeprurës pati ndikim te Rajku, i njohur më mirë me emrin e tij artistik Noizy, dhe familjen e tij.
“Po vinim nga një situatë e vështirë”, ka thënë reperi i njohur për Express në një intervistë ekskluzive.
“Gjatë gjithë vitit kam dëgjuar të shtëna dhe granata. Fëmijët po gjenin fjalë për fjalë armë në shkurre. Ishte vetëm një lajm i tmerrshëm kudo.”
Në kërkim të një mjedisi më të sigurt, Noizy dhe familja e tij hipën në një makinë dhe vozitën për gjashtë orë derisa arritën në Francë, ku hipën në një tren për në shtëpinë e tyre të re në Ëoolëich, në jug të Londrës.
Megjithatë, situata në Mbretërinë e Bashkuar nuk ishte ajo që kishte parashikuar familja.
“Nuk kishte armë dhe granata në dysheme, por Londra e Jugut nuk ishte e sigurt,” shpjegoi ai. “Kisha frikë të shkoja në shtëpi nga shkolla pa u ndalur nga bandat që përpiqeshin të grabitnin këpucët e mia të bukura ose zinxhirin e vogël që mora për ditëlindjen time. Nëse luftonit, do të lëndoheshe shumë keq.”
Një djalë i turpshëm që nuk fliste anglisht, Noizy zbuloi se edhe fëmijët me sjellje të butë, prania e tij në mencën e shkollës ishte problem.
“Mos u ul këtu se je refugjat, kthehu në vendin tënd, ne nuk të duam këtu”, i thanë ata kur ai u përpoq të bashkohej me tavolinën e tyre me tabakanë e drekës.
Përballë kësaj armiqësie, Noizy pretendon se nuk kishte zgjidhje tjetër veçse të zhvillonte një pamje të jashtme më të ashpër dhe më të egër.
“A mund të jem i vërtetë?” pyeti ai me një psherëtimë. “E vetmja mënyrë për të mbijetuar në Angli është të jesh i fortë. E vërteta e trishtueshme është se ka kaq shumë kultura dhe raca që është pothuajse e pamundur të përzihen. E vetmja mënyrë është të jesh më i forti, atëherë askush nuk do të ngatërrohet me ty. Kështu gjeta paqen.”
Një trajner i mprehtë që në moshë të re, Noizy filloi të përmirësonte aftësitë e tij luftarake në klubin e boksit St Peter’s në Woolwich.
Pavarësisht nga aftësia e tij për të goditur me grusht, nxënësi i shkollës e dinte që dhunuesit gjuanin në tufa dhe si individ ai ishte ende i prekshëm.
Kështu Noizy krijoi një bandë. Ai e quajti On The Run, ose OTR siç lexon tatuazhi në dorën e tij, dhe anëtarët ishin të gjithë djem shqiptarë të Londrës së Jugut që kishin hasur në probleme të ngjashme me të.
“Ne ishim grupi i parë shqiptar, i formuar në vitin 2001, ishim vetëm 10 veta në fillim, të gjithë boksierët. Grupi bëhej gjithnjë e më i madh sa më shumë njerëz vinin nga Shqipëria. Unë isha udhëheqësi sepse kisha ardhur në moshën 10 vjeç dhe mësova gjërat e vogla që ishin të rëndësishme; si të visheni, të flisni dhe të jeni më anglezë. U thashë atyre nëse nuk dëshironi të kaloni luftën, ne duhet të qëndrojmë së bashku. Shkoni provoni të ecni vetëm në shtëpi dhe shikoni se çfarë ndodh me ju. Do të grabitesh, do të goditesh me thikë dhe do të të ndjekin.
Ne ishim në “ride or die” sepse megjithëse ishim më të shumtë në numër në krahasim me grupet e tjera, ne u larguam për askënd. U bë kështu që ne ishim të paprekshëm.”
Ndërsa Noizy arriti në vitet e tij të adoleshencës, dhuna e të rinjve në Londër po rritej me një numër rekord vrasjesh të regjistruara në mesin e viteve 2000.
Ai pretendon se ishte një situatë shumë më e rrezikshme se ajo që ekzistonte në Shqipëri dhe që kishte një ndikim të pakthyeshëm në karakterin e tij.
“Nuk besoj në dhunë apo se dy gabime bëjnë një të drejtë, por ka vetëm kaq shumë që njeriu mund të marrë. Të gjithë e dimë se sa të ashpra mund të bëhen rrugët në Angli, veçanërisht Londrën Juglindore në vitet 1990-2000,” shtoi Noizy.
“Nuk jam engjëll, ndoshta kam bërë gjëra që ishin të gabuara. Por kur rritesh në një vend ku dëgjon gjithmonë grindje dhe goditje me thikë, kjo ndikon tek ty.”
Edhe në rrugët e vështira të Londrës së Jugut OTR fitoi një reputacion. Një artikull i vitit 2010 në Daily Mail pretendonte se banda ishte vendosur në listën e vëzhgimit të policisë pas videove në internet të anëtarëve që pozonin me armë të shfaqura në internet.
Ata u bënë edhe shënjestër e grupeve rivale të shqiptarëve që ishin vendosur në Britaninë e Madhe.
Rivali më famëkeq është Hellbanianz i Londrës Lindore, të cilët kërcënojnë rregullisht OTR-në dhe Noizyn në këngët rap.
Jo i panjohur për vetë shtypin britanik , Hellbanianz shkaktoi bujë duke drejtuar një tank në një pronë të këshillit Barking vitin e kaluar.
Megjithatë, kur pyetëm për grindjen e supozuar, Noizy shpejtoi t’i zvogëlonte gjërat.
“Ata djemtë janë të rinj,” tha ai. “OTR ishte grupi i parë. Shpresoj që t’ia dalin në muzikë dhe të largohen nga të gjitha çmenduritë, sepse kam parë që janë përfshirë në disa krime. Thjesht shpresoj që dikush më i madh nga grupi i tyre t’u thotë ‘nuk ka asgjë të bukur në atë mënyrë jetese’”.
Noizy flet nga përvoja, ka pasur shumë raste kur rrugët e kanë nxjerrë nga binarët.
Në moshën 16-vjeçare bëri shenjë një karrierë premtuese si boksier, por i tunduar nga oferta prej 500 £ për një luftë në rrugë që u ngarkua më pas në YouTube, ai i torpezoi shanset e tij para se të fillonin.
“U kthye në federatën e boksit dhe ma morën licencën. Trajneri im Steve ishte kaq i dëshpëruar,” kujton ai.
Pikërisht në këtë moment Noizy e kaloi muzikën nga “pjata e dytë” në fokusin e tij kryesor.
Gjithmonë një reper i mprehtë, i frymëzuar nga Eminem, londinez i jugut iu përkushtua muzikës në të njëjtën mënyrë që kishte boksin me praktikë intensive, fokus lazer dhe vendosmëri të pamëshirshme.
Pasi bëri bujë në Shqipëri me videot e tij të luftimeve në rrugë në YouTube, ai u kthye në shtetin ballkanik në moshën 20-vjeçare me ambicien për t’u bërë artisti më i madh që kishte parë vendi.
Në atë kohë miqtë e tij në OTR vunë në dyshim vendimin. “Pse doni të ktheheni?” e pyetën. “Ne jemi duke u rritur mjaftueshëm sa të mund të fillojmë të fitojmë para si bandë.”
Raportet e inteligjencës së policisë disa vite pas largimit të Noizyt sugjerojnë se ata bënë pikërisht këtë.
Një raport i Këshillit të Bromley për bandat lokale nga viti 2012 tha se informacioni i mbledhur nga forca tregonte se “banda shqiptare OTR nuk po vepron më si një bandë rrugësh dhe në vend të kësaj po vepron si një rrjet i organizuar kriminal për të furnizuar drogë dhe për të kryer grabitje”.
‘Personazhi i gangsterit’
Noizy thotë se ka zgjedhur të mos shesë drogë apo të përfshihet në krimin e organizuar, por nuk është se muzika e tij e dënon këtë mënyrë jetese.
Shpjegimi i tij është se tekstet që mburren për luftimet, drogën, gratë dhe krimin nuk janë përshkrime të mirëfillta të jetës së tij, por fjalët e një personazhi që ai adopton kur bën rep.
Realiteti, shpjegoi Noizy, është shumë më ndryshe, ai pretendon se është një burrë familjar jo duhanpirës, i cili i pëlqen të mbajë formë dhe të menaxhojë interesat e tij të shumta të biznesit, duke përfshirë një linjë veshjesh, restorant dhe hotele boutique.
Problemi për të është një numër i madh njerëzish të rrezikshëm që besojnë bravadon e gangsterit.
Si pasojë ai ka përfunduar në disa grindje me reperët në Shqipëri, të cilat i kanë vënë në rrezik jetën.
Në vitin 2016, Noizy dhe një shok i tij u qëlluan gjatë një përleshjeje në Kosovë, ndërsa në dy raste vitin e kaluar, bizneset që ai zotëronte ishin objektiva të sulmeve të dyshuara për zjarrvënie.
Problemi, pranon ai, është se është e vështirë të nënshtrohet instinkti për të goditur kundër që ai mësoi në rrugët e Londrës Jugore.
“Kam pasur disa probleme në Shqipëri me reperët e tjerë, sepse duke qenë artistët më të suksesshëm ata do të flasin ‘sh*t’”, tha ai. “Ajo që ata nuk e kuptuan ishte se unë vija nga një xhungël në Angli. Konfliktet që kam pasur nuk përfunduan vërtet mirë për reperët e tjerë”.
Noizy njihet si një nga artistët më të famshëm në Ballkan, me më shumë se 1 miliard shikime në YouTube dhe miliona të tjera në platforma të tjera digjitale.
E takuam në një restorant të nivelit të lartë që zotëron në resortin ekskluziv të Durrësit pasi kishte mbaruar xhirimet e filmit të tij të parë ku është aktori kryesor.
Është shumë larg nga djali, shokët e klasës së të cilit refuzuan ta linin të ulej me të në drekë.
Por ai beson se është ajo përvojë e jetës që e bëri atë dhe madje edhe emri i tij erdhi nga një vërejtje thumbuese e një mësuesi se nga ishte.
“Refugjatët supozohet të jenë të qetë”, i thanë ata. “Por ju jeni kaq i zhurmshëm.”dhe karrierën e tij.
Aktori i dashur i humorit, Elvis Pupa, për festat e nëntorit ka zgjedhur që t’i bëjë një dhuratë të veçantë vetes.
Ish-banori i edicionit të dytë të “Big Brother VIP” ka bërë një tatuazh në krah. Ai ka vendosur që të bëjë simbolin e flamurit tonë, shqiponjën.
Elvisi ka postuar një video në “Instastory”-n e tij teksa e ndan me të gjithë momentin që po bën tatuazhin, dhe duket shumë i lumtur për zgjedhjen.
“E shikoni se çfarë i bëra vetes për 28 nëntor, vazhdo vazhdo, jepi i çik duarve se na kapi data 29 dhe më duhet ti shtoj një kallash pastaj”, dëgjohet të thotë Vis Pupa në videon në fjalë.
Vesa Vllasaliu duket se është zhgënjyer nga votat e publikut që sollën eleminimin e saj nga loja në spektaklin e së premtes. E megjithatë ajo ka vendosur ta shprehë me disa fjalë vendimin e atyre të cilët dëshironin që ajo të ndërpriste rrugëtimin e saj në shtëpinë e famshme.
Në një postim në Instagram, Vesa thotë se zgjedh të buzëqeshë edhe pse publiku vendosi të votojë imoralitetin, me apo padashje kjo deklaratë duket si një ‘kunjë’ për banorët me të cilët ajo ishte në televotim.
“Unë prapë buzëqeshi, edhe pse ‘populli’ vendosi që mos të jem më pjesë e BBK…Edhe pse populli kësaj here paska zgjedhur të mbështes e të votoj imoralitetin”, shkruan ajo.
Ermal Fejuzullahu i ftuar në emisionin “E Diell” me Ronaldon dhe Erjolën, ka realizuar një rubrikë, ku para i dalin disa foto të disa VIP-ave dhe duhet të japë një mendim për ta.
Kur i doli fotoja e Sarës dhe Ledrit, është pyetur nëse çifti janë bashkë. Ermali u shpreh se nuk e di dhe se do pyesë Ledrin të premten pasi kanë një koncert së bashku. Sipas tij uron që asnjë çift të mos ndahet, sidomos ata që kanë sjellë në jetë një fëmijë.
Ronaldo Sharka: Janë ndarë Sara dhe Ledri?
Ermal Fejzullahu: Jemi të premten bashkë në një koncert dhe do e pyes. Gjithësesi unë kam shok Ledrin dhe do mbaj anën e Ledrit. Gruaja ime e ka shoqe Sarën dhe ajo do mbajë anën e saj. Unë uroj që të mos ndahet askush, sidomos ata që kanë fëmijë. Për gjëra të vogla nuk është mirë për t’i dhënë fund një martese, sidomos kur kanë një fëmijë. Kështu që sido që të jetë, edhe nëse janë ndarë, uroj të bëhen bashkë. Sido që të jetë uroj që të jenë të lumtur.
Kur doli fotoja e Feros, Ermali shprehet se i vjen mirë që ai ka gjetur paqen dhe qetësinë me fenë, pasi ka shpëtuar veten dhe se është një mesazh i mirë për të tjerët që të mos futen në rrugë të këqija.
Përsa i përket Luiz Ejllit, Ermali shprehet se e ka përkrahur gjatë qëndrimit të tij në “BBV2” dhe se është një artist shumë i mirë.
Gazetarja, Zhaklina Lekatari habiti jo pak me një postim që bëri në rrjetin social “Instagram”, pak pasi Luiz Ejlli dhe Kiara Tito dhanë lajmin se do të bëhen prindër për herë të parë.
“Shumica e fëmijëve në vendin tonë lindin për interes, status, nevojë, por jo dashuri. E trishtë”, ka shkruar Zhaklina në postimin e saj.
Të shumtë kanë qenë reagimet ndaj Zhaklinës, ndërsa më i fundit është i aktores së njohur, Eliona Pitarka.
Ajo ka “shpërthyer” ndaj opinionistes, duke e quajtur të neveritshme dhe të shëmtuar gjestin e saj.
Postimi i plotë:
“E quan veten feministe kjo, apo gaboj unë? E trishtueshme është që pavarësisht çfarëdolloj gjëje, të gjykosh vendimet e një femre tjetër, qofshin këto edhe interes, nevojë, status. Vajza që sulmojnë vajza, e aq më tepër ato në pritje të ëmbël, janë të neveritshme! Një vajzë që paragjykon e gjykon një vajzë tjetër është gjëja më e shëmtuar që mund të ndodhi!”.
