Intervista

Shkrimtari i njohur Zija Çela në një intervistë të gjatë për jetën në TCH me gazetarin Edi Manushi, kujtoi në një mënyrë ndryshe djalin e tij Dritanin, që u nda nga jeta në vitin 2005, nëntë muaj pasi vuajti nga sëmundja e ka ncerit. Në atë kohë, shkrimtari me bashkëshorten shkuan në Parma të Italisë, për të kaluar muajt e fundit me djalin e tyre të vetëm.

Në këtë intervistë, Zija Çela tregon natën e fundit me Dritanin që vu ante në shtrat dhe takimin siç e quan ai, me Zotin…

Ndalemi pak, si e shënjoi jetën tënde Zija, kjo ngjarje, dhe doja ta lidhja me atë takimin me Zotin që ti pate kur ishe i vogël, të tha ato fjalë që na tr onditi të gjithëve…

Tani ka qenë, përveçse biri im, ka qenë miku im më i madh se këtë e thonë gjithë baballarët për djemtë e tyre, ka qenë shok, mik bashkëpunëtor. Tani ka lënë libra të përkthyer nga letërsia italiane, disa kryevepra të Dino Buzatit, Palo Kalvinos e shumë të tjerëve të cilët vazhdojë të ribotohen.

Tani është nd arë nga jeta në moshën 36 vjeçare, ne i kemi ndenjur 9 muaj te koka në Parma në Itali. Kur erdhi nata e fundit, se mjekët e paralajmëronin, isha me time shoqe te dhoma dhe Tani ishte në hekën e fundit më është kujtuar episodi i Biblës kur Zoti, për të vënë në provë Abrahamin, sesa e donte zotin i kërkoi djalin. Abrahami e mori, i vu ri thi kën në qafë, por Zoti ia hoqi nga dora dhe i vuri dashin. Atëherë unë kam ngritur kokën dhe duke e ditur fort mirë se dash aty nuk kishte përveçse tim biri, kam ngritur kokën dhe i kam thënë: Zot, tashi, tashi merre Dritanin meqë e doke kaq shumë. Dhe me këto fjalë jam ndarë prej birit tim.

Kam parë gjithë atë javë që djelli lind këtej dhe Hëna është ala në qiell. Duket e çuditshme, sepse kozmozi ka trajketorët e veta dhe Hëna është zonja e Natës, fanari i Ditës është Dielli. Dhe pyes veten ndonjëherë: pse dalin këto? Pse thy hen rregullat e kozmosit? A mos vallë nga dëshira për ta parë njëri tjetrin? pa u përball dielli me hënën? Dhe në këtë fuqi kozmike depërton malli, malli për Dritanin. Dhe nganjëherë më duket sikur arrij të shoh sesi ndrin fytyra e tij atje te Parajsa e Zotit. Por kështu është jeta Zotit pyetje nuk i bëhen. Unë e ndjej që është brenda meje dhe pa i bërë pyetje me besim ecet përpara. Tani na ka lënë Lonën që e dua si bijën time sepse ajo nuk vuri fat tjetër, rriti fëmijet. La Kevinin djalin e vet 5 vjeç dhe vajzën 3 muajshe Livien. Ato janë dy zemrat e gjyshit.

Ermal Meta është një ndër shqiptarët i cili me talentin e tij ka ngritur lart emrin e Shqipërisë. Prej vitesh këngëtari po shijon majat e suksesit në Itali, mirëpo asnjëherë nuk e ka harruar ardheun e tij.
Së fundmi Ermali ka dhënë një intervistë për “Radio Italia” dhe “Corriere della Sera”, ku ka folur për këngën e tij më të re por edhe për jetën private.

Ai ka thënë se ka pasur një familje të tm errshme tradicionale duke shtuar se babai i tij nuk ishte një njeri i mirë.

“Familjet mund të jenë ose jo tradicionale. Ajo që nevojitet është dashuria: Unë kisha një familje tradicionale që ishte e tme rrshme. Babai im nuk ishte njeri i mirë, do të kisha preferuar një mijë herë diçka ndryshe. Pra, mendoni për fëmijët e dhu nuar ose gratë që v uajnë dh unën”, është shprehur Meta.

I pyetur në lidhje me Shqipërinë, Ermali është kthyer pas në të shkuarën duke thënë se shqiptarët kanë kaluar një kohë të vështirë.
“Shqipëria ka kaluar një kohë të vështirë. Kur isha i vogël ishte e ndaluar të dëgjoja muzikë të huaj, regjimi kishte fr ikë nga ajo që vinte nga jashtë, aq sa për të thënë “kazino” thoshim “Amerikë”. Kështu tha edhe gjyshja ime, burrin e morën kur ai ishte 30 vjeç dhe ajo ishte 24. Para se të vija në Itali, as nuk e dija se çfarë do të thoshte të shikoje jashtë. Mendoja për Italinë dhe mendoja boshllëkun. Kështu kur mbërritëm në Pulia më kujtohen rrugët e mëdha dhe të drejta, sepse në Shqipëri ishin të gjitha kthesa, për të mos zbarkuar ar miqtë”, shtoi ai.

Kryebashkiaku i Bulqizës, Lefter Alla, u bë njeriu më “viral” pardje, teksa postoi me krenari në rrjetet e tij sociale një rrugë të shtruar në njësinë administrative që drejton. Mirëpo, kjo rrugë ishte krejt ndryshe nga të tjerat, e një modeli që nuk mund t’i shkonte në mendje as inxhinierit më të zot.

Në të dyja anët “shirita” prej betoni, ndërsa në mes bosh. Pak a shumë një imitim i rrugës së trenit, me shina betoni më të gjera se ato prej çeliku. Pati reagime të pafundme mbi këtë “shpikje” të Allës, u bënë mijëra “meme” me të, në fund u justifikua edhe vetë kryebashkiaku në fjalë, duke thënë se kaq janë mundësitë e bashkisë…

Megjithatë, “shpikja” e tij ka shkrirë së qeshuri cilindo që e ka parë, edhe një spikere televizive në një televizion lokal, e cila teksa ishte duke transmetuar (lexuar) lajmin në fjalë e ka humbur seriozitetin. Ajo ka shpërthyer në të qeshura, aq sa edicioni i lajmeve është eklipsuar tërësisht nga ky moment.

Me siguri, në këtë botë virtuale, e qeshura e spikeres së lajmeve është vërë tejet “virale”, tani po rivalizon në këtë drejtim edhe vetë rrugën e Allës. Në këtë rast nuk dimë si të themi, është për të qarë apo për të qeshur me investimin e kryebashkiakut të Bulqizës. Përgjigjen mund ta japë secili prej jush, nisur nga këndvështrimi që e shikon gjënë. Për spikeren televizive, ishte për “ta mbajtur barkun me dorë”…

Opinionistja e Big Brother VIP, Balina Bodinaku është prej vitesh partnerja e analistit e gaztearit të njohur Andi Bushatit. Edhe pse për disa kjo gjë ishte e panjohur, u desh që të ishte në qendër të mediave Bodinaku për të treguar disa detaje nga jeta e saj personale.

Në një intervistë Balina ka folur për marrdhënien e saj me partnerin dhe ka treguar se sa o kujdesshëm është ai në raport me opinioniste e Big Brother.

“Andi im është i kujdesshëm, është i pranishëm, është me mua në çdo gjë që bëj, e në çdo rast kur kam nevojë për dikë. I jam pafund mirënjohëse Zotit, universit, apo çfarëdo lloj force, apo rrethane që e solli në jetën time. Thënë kjo, ai do tallet me mua e do më ngacmojë një vit rresht, pasi të lexojë këto që po them për të. Dhe përveç kësaj, duke qenë ai vetë shumë diskret, e i rezervuar për jetën e tij, unë bëj mirë ta mbyll me kaq (Qesh)”,- ka thënë ajo.

Bedria, ka ardhur në “Ka Një Mesazh Për Ty” nga “E Diela Shqiptare” në Tv Klan me kërkesën e vajzës së saj, Veronikës. Kjo e fundit ka një mesazh për të, por përpara se Bedria të dijë se kush qëndron pas ekranit, ajo rrëfen historinë e saj me vajzën.

Veronika është arabe, e lindur në Itali, ku edhe jetojnë dhe Bedria e ka marrë fare të vogël në familjen e saj, ku e ka rritur me shumë dashuri. Bedria rrëfen se Veronikën e ka dashur që në momentin e parë, por e ka ndierë paragjykimin në Shqipëri kur vizitonte vendin, ndryshe nga Italia.

Bedrie: Kur erdha në Shqipëri, më shihnin shumë keq, kudo që ikja, në autobus, në dyqan. Kurse babai im ishte 102 vjeç dhe më la një amanet e më tha që: “Këtë vajzë rrite e kthehu në vendin tënd”. Unë vajzën e rrita, por kur ishte 7 vjeçe u fut asistenca sociale. Donin ta merrnin, “ku është i ati, ku është e ëma, pse fle këtu?”, unë s’kisha dokumente. Nuk kam lënë psikologe të komunave, arrita dhe në gjykatë e i thashë: Çfarë po bëj? Po rris një fëmijë. Nuk është pasuria për t’i dhënë kësaj fëmije. Po i jap dashuri”. Të gjithë u trembën që do ta merrte asistenca sociale, unë i bëra shumë ballë, pa dokumente, vetëm me dashurinë dhe unë e kam sot 21 vjeçe. Jam shumë e lumtur me familjen.

Ardit Gjebrea: Cili ishte momenti kur i ke treguar Veronikës që nuk është vajza jote?

Bedrie: Ka qenë vetëm tre vjeçe. Ardit Gjebrea: Aq e vogël?

Bedrie: Më thoshin të gjithë “mos i trego”, por unë nuk mbaj dot gjë, i dua drejt. Ishte tre vjeçe, e thirra te divani dhe i thashë” Veronika, unë jam mamaja jote, por nuk jam e vërteta. Mamaja e vërtetë quhet Nadia, por unë jam ajo që të kam rritur dhe unë do jem mamaja jote”. Ajo hyri në kuzhinë, qau dhe u kthye mbrapsht, m’u hodh në qafë. Që atë ditë ajo u rrit e lirë, sido që të flisnin njerëzit nga mbrapa, ajo e dinte të vërtetën dhe nuk i bënte përshtypje.

Pikërisht ky është edhe momenti kur Veronika shfaqet në ekran dhe Bedria nuk e pret aspak, por entuziazmohet thellësisht, duke treguar sërish sa të fortë e kanë lidhjen mes tyre.

Veronika: Ma… Bedrie: Shpirt.

Veronika: Dua të të falënderoj që më ke rritur, edhe pse e sëmurë, kur të thoshin që duhej të rrije atje, ti ktheheshe gjithnjë në darkë në shtëpi që mos të më lije mua vetëm sepse isha shumë, shumë e vogël dhe të dua shumë.

“Mjeshtrja e Madhe” e këngëve Myfarete Laze në një intervistë në emisionin “Fol me mua” në Fax News rrëfen të gjithë trajektoren e saj në muzikë dhe pse sot është më pak aktive me shfaqjen në skenë.

Është ndër këngëtaret e rralla aktive në muzikë, pavarësisht dekadave që ka në skenë. Skena nuk e lodh kurrë, madje e mban gjallë, por teksa vitet shkojnë, ajo gjithnjë e më tepër po kultivon te vetja filantropinë.

Laze thotë se nuk ka hequr kurrë dorë nga arti por vitet e fundit nuk ka pasur promovimin e duhur nga televizionet kombëtare. Ajo shprehet se edhe pse njerëzit mund të harrojnë shpejt, lajmotivi i një kënge të bukur nuk harrohet kurrë.

“Kam qëndru në skenë me ato vlera deri në momentin që e kupton kur duhet të tërhiqesh, ishte jetë e mbushur artistike”-tha ajo.

Pjesë nga intervista: –Këngëtare në vitet ’80 më një frymë të re europiane. Kishe një talent dhe karriera nuk ishte dhe aq e gjatë, a ndenje mjaft në skenën shqiptare?

Laze: Ardhja ime në skenë ka qenë krejt e rastësishme, erdhi nga kujdesia e prinderve të mi për prirjet që kasha por ajo që më formoi them se është studimi i kantos, gjë që jua sugjeroj të gjithë artistëve të rinj. Unë erdha nga një qytet me eksperienca të jashtzakonshme me artistë, me impostim vokal dhe zë gjoksi. Kuptohet që konkurrenca në Tiranë ishte e madhe.

-Sa vjec ishe kur dole për herë të parë në këngën e Festivalit?

Laze: 18 vjece. Erdha aty ku tërë këtan këngëtarë I kam adhuru dhe I kam imitu në shtëpi, doja të bëhesha si ata.

U prita shumë mirë, u martova, bëra fëmijë dhe kuptova që edhe familja e arti kanë rëndësi. Kam qëndru në skenë me ato vlera deri në momentin që e kupton kur duhet të tërhiqesh, ishte jetë e mbushur artistike.

Gjithmonë kam kënduar këngët e mia, që janë kompozuar vetëm për mua.

-Kur ka qenë kënga e fundit e krijuar për ty?

Laze: Kënga e fundit ka qenë para 2 vitesh, është një Festival qytetar me muzikë shkodrane dhe u bë një këngë për qytetin tim.

Është e bukur si kënga e bilbilit dhe kam fitu cmimin e parë.

E kam ruajtur këngën por nuk jam promovu sa duhet në Tv Kombëtare.
Njerëzit edhe harrojnë shpejt ama lajmotivi i këngëve të bukura nuk harrohet kurrë.

Nuk iu ndava festivalit deri në vitin 1994, pastaj kur u bënë këngët me playback u shkëputa. Pastaj u riktheva në 1999, ku ishte një kohë e frikshme dhe e zhurmshme.

Edhe unë isha shumë e paqartë nëse duhet të këndoja. Në vitet 2000 kam sjellë një këngë që ua kam kushtu të gjithë mërgimtarëve.

“Vace insistonte në fillimet e karrierës që të këndonim të dyja në Festival, unë dola jashtë në skenat e huaja, mora shkollë, ishte regjimi që nuk të lejonte të performoje cdo gjë ti doje.

Publiku bërtiste: Shkodrane, shkodrane!

Kjo gjë nuk më ka penguar për të marrë suksesin e këngës. Unë isha 18 vjece dhe detyrimisht do sillja dicka të re, dëgjoja shumë muzikë italiane. Nuk këndoja dot këngë franceze deri në vitin ’90 por edukohesha me to, i dëgjoja. Atëherë kërkohej një këngëtare ndryshe nga tenori dhe unë isha e talentuar në këtë drejtim.