Intervista

“Isha 10 vjeç, 5 vëllezër, një motër dhe nëna kur na sollën”, rrëfimi prekës: 30 vjet internim, kur ata të thërrisnin…

Intervista / /

Unë isha 10 vjeç, 5 vëllezër, një motër dhe nëna kur na sollën. Na bënin apel dy herë në ditë, kishte raste që kur kishte lëvizje qeveritare apelin e bënin tre herë në ditë. Bëhet fjalë për 200-300 burra dhe gra.”

Sofokli Kuqeshi rrëfen 30 vitet e internimit në Savër të Lushnjes.

Rrëfimi i plotë

Ne jemi internuar në korrik të vitit 1960. Unë jam nga Leskoviku dhe na kanë internuar familjarisht në Savër. Kur kemi ardhur në Savër kishte përgatitur shteti disa baranga që do të sillnin edhe të tjerë nga e gjithë Shqipëria. Arsyeja e internimit ishte se më morën babain në burg edhe xhaxhain. Xhaxhai u dënua me 22 vjet dhe vdiq në burg pa i bërë vitet tamam të burgut, ndërsa babain e pushkatuan. Kur erdhëm në Savër unë isha 10 vjeç, ishim 5 vëllezër dhe një motër edhe nëna kur na sollën. Na kanë sjell me dy zisa me mbi 7-8 familje me gjithë plaçka me gjithë njerëz. Në të njëjtën kohë kanë vajtur kanë marrë edhe vëllain në Shijak dhe e sollën këtu. Unë dhe një vëlla tjetër nuk ishim në moshë për apel, kurse vëllai i madh, motra, nëna ishin në apel dhe bënin apel dy herë në ditë. Bëhet fjalë për 200-300 burra dhe gra që ishin në apel.

Si funksiononte apeli?

Apeli kishte një orar, përshembull në mëngjes në orën 6 – 6:30, si e përcaktonte polici përkatës dhe bëhej apeli. Të gjithë përgjigjeshin: “këtu këtu” edhe iknin. Në atë kohë unë kisha një vëlla të porsalindur që ai nuk e pa babain kurrë, nëna pasi bëri disa ditë apel ju lut oficerit,  të mos paraqitej në apel sepse kishte një fëmijë të vogël. Kështu funksiononte, grave u bëhej ndonjë tolerim për të mos ardhur çdo darke e çdo mëngjes. Kishte raste që kur kishte lëvizje qeveritaresh apeli bëhej dhe tre herë në ditë. Aty u njohëm me familjet kryesore të vendit (familja e Kupit, Mirakajt, Gjon Marka Gjonit). Nga biseda që kemi bërë me fëmijët e këtyre familjeve, vinin nga Kampi i Tepelenës dhe kampe të tjera. Në këto kampe kanë vuajtur shumë herë më shumë se në Savër. Ata që ishin në moshë punonin me lekë, vetëm se dihej që të internuarit bënin punët më të vështira. Për ne shkolla lejohej deri në gjimnaz, të lartën jo.

A kanë pasur të drejtë vote të internuarit?

Me kalimin e viteve, para viteve ‘70 menduan që familjet që ishin familjet më në zë, duke gjykuar që Savra ishte në një  pozicion të favorshëm buzë rrugës, i hoqën disa familje dhe i çojnë në Gjazë, disa në Grabianë, Gradishtë, për më keq dhe ashtu ishte vërtet.

A ka pasur tentativa për t’ju përkeqsuar statusin?

Momenti që ata të thërrisnin për të të bërë informator, ai që nuk pranonte në fund e kërcënonin që në rast se merrej vesh ose i thuhej dikujt, përfundonte në burg. Me kalimin e viteve kemi diskutuar në bisedat me njëri-tjetrin, mua më kanë thënë këtu, më kanë thirrur këtu. Një pjesë të madhe kishin një presion të gjithanshëm siç e kishin ata në natyrën e vetë. Arritën të bënin shumë shumë njerëz informator. Ka patur raste edhe në familje që gruaja ka spiunuar burrin e vetë.

Si kanë qenë kushtet e jetesës në Savër?

Kur kemi ardhur atë ditë korriku më kujtohet si tani na futën në ato barangat që kishin përgatitur dhe brenda pak ditësh u populluan të gjitha. Fillimisht jo, të skamur, kushtet shumë të këqija. Një nga kushtet më të këqija ishte puna e ujit. Në Savër ishin tre puse që mbushnin ujë të gjithë. Tani imagjino, atëherë filluam të merrnin edhe ndonjë bagëti, ndonjë lopë, imagjino të fusësh në një pus 200 kova. Më kujtohet nëna ime ndjesë pastë kur vinte periudha qershor – korrik -gusht që ujrat binin poshtë, nuk bëhej fjalë për cilësi, bëhej fjalë të mbushje ujë, le të ishte i turbulltë. Nëna ngrihej që në dy të natës me ca shoqe që të gjenin atë pak ujë të paturbulluar. Në vitin 1968 na kanë sjellë ujin e pijshëm nga Lushnja, nga çezma publike. Për ne çezma publike ishte gjë e madhe kur e mendonim se kishte ujë 24 orë me presion. Kur kujton ato banjot ishte një tmerr i vërtet, në të dy faqet e barangave kishte një diçka të mbyllur që quhej WC me gropë septike mbrapa. Ne ishim gjithë ato familje, arrinte momenti që mbusheshin dhe kishte ca qerre që funksiononin për t’i pastruar.

Në ç’vit duhej të mbaronte internimi juaj?

Fillimisht edhe familja ime e kishte internimin 5 vjeçar. Momentin që mbaronte 5 vjeçari, kishte dhe familje që bënin kërkesë për lirim. Një pjesë i këshillonin mos të kthehen më nga vendi nga kanë ardhur. Ne si familje kryem 5 vjet internim, pastaj 10 vjet,  më vonë 15 vjet dhe vëllai im i madh deri kur u prish sistemi ka qenë i kufizuar.  Ama imagjino që të punosh 30 vjet pa pushuar një ditë dhe në punë më të vështira është me të vërtet që të duket sikur po thua: “Po flas realitetin apo jo?”

Nga çfarë ndiheshe më shumë i privuar?

Gjëja që s’mund ta harroj është për shembull kur isha në shkollë, pasi kam vazhduar shkollë nate gjimnazin, edhe për arsyen që të mos përfundonim keq lashë një vit gjimnazin. Gjëja më e keqe ishte kur thoshin:” kush nuk është anëtar i rinisë të dal përjashta”. Në atë kohë mund të simpatizoje ndonjë vajzë aty, ndjeheshe shumë keq. Kjo më ka ndodhur kur kam shkuar ushtarë. Kur kam shkuar ushtar në repart pune. Në Korçë e kam bërë ushtrinë, në të gjithë rrethin e Korçës se lëviznim, ne ishim repart pune. Kur mori vesh ai komisari që ne nuk ishim anëtar Fronti, anëtar i rinisë u befasua. Bëm një kërkesë dhe brenda javës i morëm sa ishim atje, se kur erdhëm këtu prap nuk funksionuan. Ne kemi patur një dëshirë të paimagjinueshme për të luajtur top. Më kujtohet që kur kemi qenë të vegjël që na ngarkonte nëna me ndonjë punë të vogël dhe sa ta mbaronin iknim për të lujtur top dhe dukej sikur kapnim qiellin me dorë. Atëherë krijoheshin spartakiatat në rang koperative, në rang ferme deri sa vinin finalet. Këta që luanin rolin e trajnierit në Savër, ne ishim shumë të internuar që luanim mirë dhe na merrnin ne, një ndër ta kam qenë dhe unë që merrte 5-6 nga ne. Ne dilnim kampion në të gjithë fermën në B- 28 nëntorin. Atëherë kjo do të përfaqësonte në B në Korçë në finalet, përshembull Plugu zinte vendin e dytë. Detyrimisht ngaqë ne trajnieri na merrte fshehurazi. Ruheshim atëherë nga këto, jo moda jo faforitet dhe mua më kishin si më të pranueshëm edhe thoshin: “ska problem”. Pas ardhjes së Mirakajve e më pas i çuan në Gjazë ishin dhe shumë familje të tjera atje, ne shkonim atje dhe luanim me shokët. Mbasi kaluan edhe disa kohë dhe e shikonn që ne vinim shpesh aty, këtë gjë nuk e panë me sy të mirë, se e shikonim çfarë argëtimi bënim ne prandaj. Më kujtohet herën e fundit, momentin që ne do fillonim lojën ka ardhur një sekretar rinie dhe tha: “ju nuk keni për të luajtur më këtu”. Pse mos luajmë? Jo këto gjëra bëhen me organizim. Më kujtohet kur vinin aksionistët, ndërmarjet, universitetet vinin këtu nga Tirana. Imagjino universitet e asaj kohe pjesmarrja më e madhe, sa uleshim në autobus do i mblidhnin dhe do i thoshin me këta këtej nuk do të bëheni se janë armiq të popullit.

Unë quhem Sofokli Kuqeshi, jemi 8 fëmijë kemi ardhur në korrik të vitit 1960 në internim. Jam sot e kësaj dite në Savër,  ndoshta për të thënë se fajin s’ma ka patur as Savra as Lushnja./Kujto.al.

“Isha 10 vjeç, 5 vëllezër, një motër dhe nëna kur na sollën”, rrëfimi prekës: 30 vjet internim, kur ata të thërrisnin… Read More »

E moshuara rrëfen çfarë i tha nuses kur pa atë që po i bënin burri dhe djali

Histori, Intervista / /

Pas denoncimit në emisionin babë e bir nga Librazhdi për gratë e tyre, ka ardhur një tjetër reagim. Ka qenë nëna e Ferdinand Doda, Bedria që ka telefonuar në emisionin “Me zemër të hapur” në News24 dhe ka treguar të vërtetën e problemeve të tyre familjare. Ajo akuzoi burrin Shefkiun dhe djalin Ferdinandin se e kanë dhunuar dhe keqtrajtuar nusen Enkeledën.

Dëshmi tronditëse të një krize familjare që ndoshta nuk i kishit dëgjuar kurrë.
“Nusen e ka përzënë burri im, plaku. I thoshte nuses ky vjen për të kapur ty, ky vjen për të kapur ty. Djalin e martova se doja ta fusja ndër shok dhe e futa. Lindi dy fëmijë. Por ai nuk është në rregull.
Çuni im i përkëdhel dhe i kap nga bytha fëmijët. Vajza është në klasë të tetë. Nuk përkëdhelen ashtu.
Djali im e ka rrahur sa e ka nxirë nusen. Unë jam në një shtëpi e di mirë. Djalin e nxori nga shinat baba i vet.
Burri im e përkëdhelte nusen e mbante mirë sa lau borxhet. Sa i lau borxhet, i fliste lloj-lloj gjërash”, deklaroi vjehrra e Enkeledës dhe nëna e Ferdinandit.

Ndërkohë që djali dhe burri i saj i kanë mohuar akuzat për dhunë dhe thonë se shkonin shumë mirë me nusen deri sa ajo iku në Itali, sipas tyre pa asnjë arsye duke braktisur vajzat.

E moshuara rrëfen çfarë i tha nuses kur pa atë që po i bënin burri dhe djali Read More »

Xhafaj e pranon live: Bajrajt kanë influencë shtetërore dhe në polici, është grupi më i rrezikshëm në veri

Aktualitet, Intervista / /

Ministri i Brendshëm, Fatmir Xhafaj, ka folur për herë të parë për goditjen e grupit më të rrezikshëm të Shkodrës, atij të Bajrajve. Ministri është shprehur se grupi ‘Bajraj’ është një ndër grupet kriminale më të dhunshme në vend, i strukturuar prej afro dy dekadash.

Në ‘Real Story’, Xhafaj e ka pranuar publikisht se banda e rrezikshme e ‘Bajrave’ ka pasur influencë shtetërore në kohëra të ndryshme ndër vite, madje edhe në polici. Ndër të tjera, ai paralajmëroi se pas goditjes së këtij grupi, policia pritet të godasë edhe dy banda të tjetra të rrezikshme, njëra në Elbasan dhe tjetra në një qytet tjetër.

“Kur flasim për grupe duhet të dimë që për policine dhe prokurorine që merren me hetimin e tyre nuk është punë e lehte, është proces i vështirë, gjurmimesh e ndjekjesh. Në rastin konkret, grupi “Bajri”, ka së paku që 6 muaj që është nën proces intesiv ndjekjeje nga task forca e policisë së shtetit, sepse është një nga ato grupe që është të listuara tek forca e ligjit për shkak të rrezikshmërisë së lartë shoqërore.

Konkretisht nga muaji shkurt kanë nisur hetimet ndaj këtij grupi dhe mbledhjen e provave. Është një ndër grupet që operojnë në Shkodër, një ndër 6-7 grupet më të rrezikshme në shkallë vendi dhe ndër më të fortet në veri.

Është një grup i mirestruktuar kriminal me bazë lidhje të forta familjare e krahinore. Ka shtrirje ndër vite që nga 1996-1997, dhe vit pas viti anëtarët kanë ushtruar veprimtari të rregullt krimiale në Shkodër dhe jashtë këtij qyteti.

Një karakteristike tjetër është lidhja me grupet e tjera kriminale që janë grupe të rëndësishme, të cilat po hetohen nga task forca jonë në Elbasan dhe një qytet tjetër. Shtrirja e aktivitetit të grupit ose kupola e saj në Holande dhe Belgjike. Është një grup shumë i dhunshëm, përdor dhunën ekstreme ndaj rivaleve dhe viktimave.

Akuzohet për disa vepra penle, trafik droge, qëniesh njerëzore, vrasje, përdhunime dhe vënie eksplozivi. Të gjitha këto e përcaktojnë këtë grup, me rrezikshmeri të lartë shoqërore. Ky grup ka pasur influence shtetërore në kohëra të ndryshme ndër vite, madje edhe në polici, në kohët e fundit ne kemi punuar shumë që t’ia heqim këto influence”, u shpreh Xhafaj.

Xhafaj e pranon live: Bajrajt kanë influencë shtetërore dhe në polici, është grupi më i rrezikshëm në veri Read More »

Arrestimet e bujshme, Artan Hoxha jep detaje: Hetimet kanë lidhje me…

Intervista, Opinione / /

Pak orë pasi policia e Shtetit dhe prokuroria njoftuan për rezultatet e operacionit Oaz, ku u arrestuan 11 persona, si pjesë e grupit kriminal Bajri në Shkodër, gazetari investigativ i Report Tv, Artan Hoxha, ka thënë se ky operacion është ndërkombëtar dhe ka patur një rezultat të suksesshëm.

Hoxha ka thënë se dy nga akuzat më të rënda që rëndojnë për të arrestuarit e këtij grupi, janë ato të vrasjes me dashje të dokumentuara. Gazetari Artan Hoxha ka treguar në studion e lajmeve në Report Tv se 2 vrasjet e dokumentuara nga policia, janë ato të viteve 2000, ku më 7 shkurt 2001 Behar Bajri dhe Ilir Bajri akuzohen se kanë vrarë Arben Tuzin në Tiranë.

Hoxha ka thënë se vrasja e dytë për të cilën akuzohen Bajrajt është ajo e 20 qershorit të vitit 2002, për Fabiola Bajrin, që ka qenë gruaja e Behar Bajrit. Fabiola Bajri është raportuar si vetëvrasje, ka thënë gazetari Hoxha, ndërkohë që ende nuk dihen provat e reja që ka gjetur prokuroria për këtë dosje.

Intervista e plotë:

Operacioni në Tiranë, Shkodër, Roterdam dhe Bruksel, çfarë ndodhi dje?

Operacion ndërkombëtar, hetim i kryer nga prokuroria por edhe autoritetet belge dhe holandeze. U asistua policia nga autoritetet belge dhe gjermane. Kemi një aksion që dje ka patur veprime konkrete në disa zona të Shkodrës, Tiranë, Roterdam dhe Bruksel. Nuk dihet ende kush janë të shoqëruar, e kush të arrestuar. Dje u arrestuan 7 persona, më 6 shtator u arrestuan 4 persona pas vrasjeve në Shkodër, që kulmuan me vrasjen e biznesmenit Arjan Ferracaku. Në pamje të parë kemi të bëjmë me një operacion të suksesshëm, në bashkëpunim me autoritetet ndërkombëtare.

Nga renditja që ka bërë policia e Shtetit personave të arrestuar, emri i parë dhe më i rëndësishëm është Behar Bajri. Behar Bajri deri para disa ditësh ka qenë në Shkodër, se di pse u arrestua jashtë vendit. Të gjithë ndalimet janë bërë me vendim të Gjykatës për Krimet e Rënda. Ndoshta më 6 shtator s’kanë qenë gati këto urdhër-arreste. Behar Bajri, Ilir Rustemi është vëllai i Safet Rustemit. Pas 3 seancave shumë të zjarrta në seancat belge, Safet Rustemi u kthye në Shqipëri nga një gabim i gjykatave belge, që e kishte depërtuar nga vendi. Ndërkohë pjesa tjetër e të ndaluarve, Astmer Bilali është në arrest shtëpie. Ndërkohë 3 të tjerët, Ilir Rustemi, Erogen Brajoviç nuk figuron në listë dhe Emrah Plaku, janë nën masë sigurie arrest me burg 30 ditë. Nuk e di nëse me masat e reja janë përfshirë edhe këta.

Si u arrestuan anëtarët e grupit të Bajrajve?

Janë përdorur metoda speciale, përgjim, dronë, janë përgjuar telefonat. Edhe operacioni i datës 5 që pamjet e para që dolën nga operacioni i RENEA-s, dolën nga një lokal në lagjen Dobraç në Shkodër, ku jeton familja Bajri. Policia u kujdes që pamjet të dilnin aty. Gjatë aksionit të djeshëm, ndërhyrja në Tiranë është bërë në një zonë pranë Xhamllikut, në një bilardo. Aty janë ndaluar Safet Rustemi dhe 2 të tjerë, pjesa tjetër është bërë në Shkodër. Në Shkodër janë arrestuar Ismet Idrizi, dhe të tjerët. Mënyra si do të vijojnë hetimet është e rëndësishme. Ai që cilësohet si drejtuesi kryesor i grupit nuk është Safet Bajri.

Unë kam dosjen hetimore të prokurorisë belge dhe personi tjetër është Enver Bajri, që është kryesori dhe nuk është ndaluar. Po të shohësh vendimet e policisë dhe prokurorisë, nuk i ka bërë RENEA aksionet. Janë disa detaje që do të dalin, në informacionin që kam unë, edhe skuadra operacionale janë identike. Dallimi është që kemi të bëjmë me një skuadër civile që nuk identifikohet. Skuadra operacionale ndërhyn kur nuk duhet rënë në sy, kjo skuadër grumbullon informacion dhe gjurmon, në dallim nga RENEA.

Sa kohë kishte që lëvizte Safet Bajri në Tiranë?

Një pjesë e këtyre personave që pas datës 6 shtator kanë lëvizur nga qyteti i Shkodrës. Sigurisht, në intervistën që unë i mora, ai tha se priste që të vinte dosja nga autoritetet belge. Në Lushnje dhe Elbasan, janë arrestuar disa persona. Në akuzat që janë bërë janë një mori akuzash.

Këtu të ndalemi, ka një sërë akuzash nga vrasja tek trukimi i ndeshjeve. Janë akuzat e autoriteteve shqiptare këto?

Po, sepse autoritetet shqiptare nuk kanë marrëveshje ekstradimi. Se di si do të funksionojnë për Behar Bajrin. Të dyja prokuroritë që kanë hetuar do të shkëmbejnë informacion mes tyre. numri i madh i akuzave, të kemi parasysh se jemi në momentin e ndalimit, më vonë mund të bien ose mund të shtohen. Çdo njeri që kapet me armë, ka një akuzë të tillë. Në 5 shtator, RENEA sekuestroi 4 automjete të blinduara, 4 në Kiras e 2 në Dobraç. Për mënyrën si ata funksionojnë, kjo është normale. Dhe Safet Bajri është kapur me armë. Hetimet janë bërë nga prokurori Blerim Tominaj, një prokuror i vjetër. Më ranë në sy dy çështje: Vrasje të ndodhura në Shkodër, 7 shkurt 2001 dhe 20 qershor 2002. Kam hyrë në arkiv

Ngjarja e vitit 2001 bëhet fjalë për vrasjen e vitit 2001 në Tiranë ku u vra Arben Tuzi në Vasil Shanto, hetimet për këtë ngjarje janë zhvilluar më vonë. Pas 17 vitesh është rihapur kjo dosje, në atë kohë Behar Bajri ka qenë 20 vjeç. Edhe Ilir Bajri ka qenë shumë i ri.

Më 20 qershor 2002 është vrarë Fabiola Bajri, 16 vjeç. Në fakt, ka patur një hetim. Ajo ka qenë gruaja e Behar Bajrit, në atë kohë është dalë në përfundim se ka qenë vetëvrasje. Nuk dihet se cila ka qenë prova e re. Këto janë dy ngjarjet më të rënda dhe janë të vjetra në kohë. Janë ngjarje të mbyllura dhe të rihapura. Për rastet e tjera nuk është dhënë informacion cilat kanë qenë konkretisht.

Si ka funksionuar gjobëvënia e këtij grupi?

Zona territori brenda të cilave gjenden edhe tregjet e qytetit. Këto lloj tregjesh detyrohen që të paguajnë një pagesë të rregullt personave që kontrollojnë territorë të ndryshme. Për të garantuar jetën dhe biznesin. Ky operacion nuk do t’i japë fund asaj që po ndodh në Shkodër. Sepse kur policia ndërhyri, ndërhyri në dy zona. S’kemi asnjë goditje në Kiras, vetëm në Dobraç. Në rast se duam ta zgjdhim duhet të jetë goditja gjithëpërfshirëse. Operacionet do të vazhdojnë. Në dijeninë time po. Ngjarjet kanë lidhje me njëra-tjetrën. Por nuk jepen detaje dhe prova.
Kemi të bëjmë me grupe që janë mbi 20 në aktivitet. Ky ishte grupi më i rrezikshëm. Tani do të shohim rivalin e grupit kriminal më të fuqishëm në Veri dhe forcën e policisë. T’i vihet fre akuzave politike.

Krimi nuk ka ngjyrë në Shqipëri. Mjafton të gjejë akses. Në vitin 2013, Armir Grimaj ka qenë kandidat i PD. Safet Bajri ka qenë mbështetës i PD, deri para 2-3 muajsh ka qenë në mbrojtje të bashkisë Shkodër dhe po mblidhte vota. E ka thënë dhe në intervistën me mua.

Në intervistë ai ka thënë se ka qenë kryevëzhgues i PD-së në zgjedhje. Familja e tij është në mbështetje me të majtën. Janë akuzuar për lidhje, për favorizim nga qeveria. Pas vrasjes së Fatbardh Licit, vëllai i tij, ka thënë se po na sulmon banda e qeverisë, nuk e ka thënë me emër por iu referua familjes Bajri. Të njëjtën gjë ka bërë dhe Berisha, madje në njoftimin që ka bërë sot, falenderon  policinë belge. Sipas Berishës, qeveria ka kapur bandën e tij. Në Shkodër duhet të goditen dhe të ndërpritet i gjithë seriali i vrasjeve që nga mina e telekomanduar që iu vu Lulzim Kullës. Kur kemi një luftë të tillë, me vrasjen e Boran Bërçanën situata u agravua dhe ndodhën disa vrasje që janë pa autorë, përfshirë dhe Fatbardh Licin.

Ngjarjet për mënyrën sesi ndodhën, kemi të bëjmë me dallime të forcave politike. Mbështetini të gjithë personat që janë të përfshirë në vepra kriminale. Ndërkohë unë kam dosjen e autoriteteve belge.brenda javës së parë të gushtit, kanë ardhur agjentë federalë. Nuk e publikova lajmin, mes tyre është një personazh shumë i njohur, oficeri federal Stiven, që flet shqip. Është belg dhe është një nga gjurmuesit më të mirë të shqiptarëve në Belgjikë. Në listën e autoriteteve belge përfshihen Safet Rustemi, Sokol Shitani, Tomorr Miftani, Milan Borisov, pra siç shihet ka shumë shqiptarë. Në një klub ka patur një përplasje, duke parë të gjithë dosjen në tërësi duket e pamundur të falënderosh dikë dhe të mos falënderosh këtë këtu në Tiranë. Po të kishte dekonspirim s’do kishte arrestim. Nga e gjithë lista, vetëm njëri nuk është kapur.

Një nga akuzat është trukimi i ndeshjeve, emri tjetër është Armir Grimaj dhe Fabiol Rexhepi?

Unë e njoh, ka qenë portier dhe kapiten tek Vllaznia, pastaj drejtues e derisa u bë trajner i klubit të femrave. Se di në çfarë elementësh është përfshirë, do dalë nga hetimi. Nuk është hera e parë që në Shkodër ka patur dyshime të tilla. Një ish-trajner dyshohet se ishte në kontakt me një person të tillë, dhe në rastin konkret do të jenë hetimet që do të zbardhin këtë problem. Edhe Astmer Bilali ishte sportist. Kanë njohje personale, por ne do ta mësojmë në fund të historisë. Ngjarja më e rëndë në hetim kanë qenë vrasjet e vitit 2001, 2002. Ka patur hetim dhe dënim, por sërish janë rihapur. Se dimë ende cilat kanë qenë provat e reja që janë gjetur. Policia thotë se Enver Bajri është në kërkim dhe nuk është kapur. Është fakt që ai s’është kapur. Akuza që është bërë në zgjedhjet e vitit 2017, është se familja Bajri ka ndihmuar PS dhe të majtën në Shkodër. Pra nëse në 2013, Armir Grimaj ka qenë kandidat i PD-së, sot u godit grupi i Bajrit, që akuzohej se ishte familje që mbështeste të majtën.

A është ky operacioni më i rëndësishëm?

Me ata që kam mundur unë të kontaktoj, të gjithë nuk e fshehnin dot gëzimin për atë që kishte ndodhur. Pamë deklaratën e ministrit, Donika Prela dhe Blerim Tominaj, pjesë e 10-çes së famshme, ishin bashkë. A është ky një operacion më i madh?! Nga rezultatet që ka patur Forca e Ligjit, është suksesi më i madh, po të kemi parasysh goditjet që janë bërë gjatë kësaj kohe dhe nga 5 shtatori i këtij viti, nga operacionet në Rremas, Divjakë dhe urojmë që policia të bëjë  të njëjtën gjë në Shkodër sepse ende ka rrezik. Duhet të vazhdojë edhe në qytete të tjera ku ka grupe që e kanë shtrirë aktivitetin e tyre në Shqipëri dhe jashtë vendit.

Arrestimet e bujshme, Artan Hoxha jep detaje: Hetimet kanë lidhje me… Read More »

Deklarata e fortë e Kryemadhit: Në Vlorë u gjet një trup pa kokë, ngjarja u fsheh

Intervista, Opinione, Politike / /

E ftuar në emisionin ‘Open’ kryetarja e LSI, Monika Kryemadhi ka bërë një deklaratë të fortë, teksa tha se në Llakatund të Vlorës është gjetur një trup njeriu pa kokë, por policia ka fshehur ngjarjen.

“Dje në Llakatund të Vlorës u gjet një person me kokë të prerë dhe nuk ka asnjë njoftim. Por ngjarja u fsheh”, tha Kryemadhi në “Open” në Top Channel. Po ashtu ajo theksoi se është survejuar nga organet ligjzbatuese. Po ashtu kryetarja e LSI-së tha se krimi e shikon politikën si mjet për të kontrolluar sistemin.

“Kriminelët duhet të shkojnë në burg, jo të hiqen nga politika dhe të fitojnë tendera. Krimi e shikon politikën si mjet për të kontrolluar sistemin. Dëgjojmë që kriminelët që janë në kërkim bëjnë sherre nëpër klube dhe nuk del asnjë njoftim. Ndërsa politika tashmë është bërë argate e krimit. Ka prezencë kriminelësh në zyrat e shtetit. Jo krimineli vetë në zyrë, por e dashura, motra ose bashkëshortja e tij”, deklaroi Kryemadhi.

Deklarata e fortë e Kryemadhit: Në Vlorë u gjet një trup pa kokë, ngjarja u fsheh Read More »

Burri me 3 fëmijë dashurohet me shitësen e martuar. Kërkesa live: Tani dua…

Aktualitet, Intervista / /

Historia e pazakontë e Batin Dukës është bërë sot pjesë e emisionit ‘Me zemër të hapur’ në ‘News24’, ku burri kërkon djalin e tij që erdhi në jetë nga një lidhje jashtëmartesore. Emigranti shqiptar tregon live në studion e emisionit të birin e tij Kristjanin.

Batin tregon se ishte i martuar dhe baba i 3 fëmijëve kur filloi një lidhje jashtëmartesore. Gruaja, e cila i mori mendjen ishte po ashtu e martuar dhe nëna e një vajze. Ky raport vazhdoi për disa vite derisa ajo ngeli shtatzënë dhe pas rrëfimit të saj ku pranonte se ai ishte i ati, të gjitha dyshimet u vërtetuan pas bërjes së ADN-së.

Premtimi i fshehtë mes tyre ishte se Batini dhe i biri nuk do teë ndaheshin kurrë nga njëri-tjetri. Pas një zenke mes tyre ajo me të qara i ka rrëfyer bashkëshortit se ai e kishte gjuajtur e më pas e vërteta ka marrë dhenë dhe sigurisht që për të dyja familjet ishte një tronditje shumë e madhe. Filluan kërcënimet në telefon që burri i zonjës i bënte gruas së Batinit, dhe pas shumë diskutimesh i bëri të qartë atësinë e vërtetë të djalit.

Pas shume përplasjesh dhe padish në gjykate familja tjetër vendosi të arratisej, ikën nga Greqia dhe më pas në Itali. Ata kanë humbur çdo gjurmë dhe kjo e ka bërë të dëshpërohet. Batin Duka kërkon të birin, Kristjanin, nga i cili betohet se nuk do te heq dorë kurrë.

INTERVISTA
Si u njohët?
Ajo punonte si shitëse në një furrë buke. Unë punoja si taksist. Si fillim për 8 muaj kishim shoqëri. Më pas u lidhëm. Lidhëm shoqëri dhe me familjet tona. Më pas gruaja dyshonte për ne. Më pas ajo ngelet shtatzënë. Vajzën e saj e mbanim ne në shtëpi. U lidh akoma më shumë kjo shoqëri, u krijua miqësi. Kam bërë një libër me poezi për djalin tim.

Çfarë menduat kur nisët këtë lidhje? A e dinit që do të lëndonit të dy partnerët tuaj?
Ishim në dijeni, kishim diskutuar shumë herë. Kishim dalë në një konkluzion se familjet nuk do t’i prishnim, dhe do vazhdonim lidhjen dashurore. Ajo grua e kishte kapur burrin e saj teksa e tradhtonte. Ishte e lënduar. Ndoshta dhe më ka përdorur. Në lidhje me nusen nuk ka ndryshuar asgjë. Unë me nusen kam 27 vite. Zonjën tjetër e desha, se dashurova. Ajo u dashurova.

Si ka mundësi që një njeri të ketë dy ndjenja njëkohësisht?
Them se ka mundësi.

I merrje kohë familjes për t’ju përkushtuar asaj?
I merrja kohë punës time. Se isha duke punuar. Atje shfrytëzoja dhe momentin kur kaloja kohën me zonjën. Nusja ime u mundua, por unë se pranoja. Ai e shikonte që një grua të mungojë disa orë nga shtëpia. Ku është? Kur ky njeri e mëson këtë incident, më merr në telefon dhe më thotë; larg familjes time. I them që duhet të kujdesesh për vajzën dhe gruan tënde, dhe djalin.

Cfarë emri do i vije ti kësaj lidhje jashtëmartesore që kishte me zonjën në fjalë?
Përfundimi ishte zhgënjim. U nis si një lidhje e pastër.

Burri me 3 fëmijë dashurohet me shitësen e martuar. Kërkesa live: Tani dua… Read More »

Zbulohet çfarë profesioni kishte Eli Fara përpara se të bëhej këngëtare

Intervista, ShowBiz / /

Ajo është sot ndër këngëtaret më të njohura dhe më të dashura për publikun shqiptar. Bëhet fjalë për Eli Farën. Ajo ishte sot e ftuar në studion e “Rudina” në Tv Klan dhe përmes emisionit një fanse e këngëtares e pyeti me kuriozitet se cili do të ishte profesioni saj, nëse nuk do të ishte bërë këngëtare.

Ndërkohë Eli rrëfeu me nostalgji periudhën kur punonte si mësuese në një fshat të Korçës, teksa tha se ndoshta profesioni i saj mund të ishte edhe mësuesia.

Fansja: Çfarë do të ishit bërë nëse nuk do të ishit këngëtare?

“Unë mund të isha bërë shumë gjëra. Pasi kam mbaruar shkollën unë kam punuar si mësuese e ciklit të ulët. Mbarova liceun artistik “Tefta Tashko Koço” dhe kisha të drejtë të ushtroja profesionin e mësuesisë. Më çuan në një fshat shumë larg, ku bëja rreth 30 minuta rrugë me autobus dhe 1 orë e 30 minuta në këmbë çdo ditë. Më pëlqente ai profesion dhe i kujtoj me dashuri ato momente. Kisha 36 nxënës vitin e parë që kam filluar punë me klasën e tretë. Ndërkohë që punoja, bëja edhe shkollën e lartë me korrespondencë. Ka shumë ish-nxënës që më shkruajnë tani, janë rritur, janë martuar. Unë isha e aktivizuar në atë kohë edhe me aktivitetet në qytetin e Korçës dhe pas viteve ’90 u shkëputa nga mësuesia. Kur kam kënduar këngën “Me 25 gërsheta” kam qenë edhe mësuese, fitova çmimin e parë me atë këngë. Ishte një atmosferë e papërshkrueshme”, tregoi këngëtarja.

Gjatë emisionit, këngëtarja po ashtu prezantoi këngën e saj më të re të titulluar “Dua më” dhe tregoi prapaskenat e realizimit të klipit.

“Duam” me muzikë të Adrian Hilës dhe tekst të Rovena Dilos është një këngë verore, e ëmbël, është realizuar pastër. Fabula e këngës është dashuria dhe neglizhenca mes çifteve siç ndodh në përditshmëri. Berati na ka dhënë një bukuri të madhe në klip me rrugicat kaq të bukura. Mikpritja ishte e paimagjinueshme. Kanë dalë të gjithë nëpër dyer janë kënaqur me muzikën. Na kanë ndihmuar, na kanë nxjerrë gliko, ujë e kafe”, tha këngëtarja./tvklan

Zbulohet çfarë profesioni kishte Eli Fara përpara se të bëhej këngëtare Read More »

Rrëfimi i ish-kryeprokurorit: Puna në zyrën sekrete me letrat e Enverit, si shpëtoi gazetari nga burgu

Histori, Intervista / /

“Për t’u ulur në karrigen e Prokurorit të Përgjithshëm, m’u desh të kaloja nga paradhoma e Hysni Kapos”. Pavarësisht se këtë fakt Rrapi Mino e pohon si diçka të rastit, ato që rrëfen nga koha kur shërbente për numrin dy të Partisë dhe njeriun më të besuar të Enverit, tregojnë se bekimi i tij ka qenë përcaktues për funksionin e besuar në atë periudhë dramatike.

Në fakt, thotë ish-kreu i Akuzës, zyrtarisht isha emëruar në aparatin e KQ për organet e drejtësisë, por nga fillimi deri në fund punova për Hysni Kapo, në rolin e ndihmësit për të ndjekur verifikimin e ankesave dhe të dhënave komprometuese për zyrtarë të rëndësishëm, ministra, kryetarë të Komiteteve Ekzekutive, anëtar të KQ, prokurorë, gjyqtarë etj. Është kjo një dëshmi interesante që zbulon ekzistencën e një linje sekrete që Mino e quan linjë speciale, e përdorur nga kreu i kupolës për verifikimin e pastërtisë së figurës së funksionarëve të lartë të regjimit.

Roli i Rrapi Minos në këtë procedurë specifike, i ka dhënë mundësinë të arkivojë shumë ndodhi e ngjarje të panjohura, për të cilat asokohe flitej në një rreth shumë të ngushtë njerëzish. Ndër to veçon mënyrën si është proceduar për dosjen e ish-gjeneralëve të Ushtrisë në vitin ‘74, e cila shërbeu si lëndë e parë për Plenumin famëkeq të Partisë që i kryqëzoi si puçistë e tradhtarë.

Rrapi Mino duke folur për “Panorama”I pyetur për akuzat e rënda që u konsumuan ndaj tyre, ndihmësi i Hysni Kapos, ish-Sekretarit të Komitetit Qendror që mbulonte organet e diktaturës, shprehet pa mëdyshje se gjeneralët i ka çuar para skuadrës së pushkatimit degjenerimi moral, jo tradhtia, pavarësisht që për këtë të fundit flitej me të madhe. Duke iu kthyer kësaj historie, Rrapi Mino zbulon një fakt që nuk ka rënë në sy, jo vetëm në atë kohë, por edhe sot, mënyrën si është shmangur Prokurori i Përgjithshëm nga procesi penal ndaj Beqir Ballukut, Petrit Dumes e Hito Çakos dhe arsyet e vërteta pse ky funksion iu besua një oficeri të lartë të Ministrisë së Brendshme, i rekrutuar rishtas në rolin e prokurorit…

Periudha kur punonit te Hysni Kapo përkon me kohën kur u dënua grupi puçist në Ushtri. Trajtoi zyra juaj në atë kohë probleme, që lidheshin me gjeneralët e dënuar?

Patjetër që trajtuam shumë çështje që kishin të bënin me verifikimin e të dhënave dhe ankesave për gjeneralët e dënuar, kjo sidomos pas plenumit të Komitetit Qendror që dënoi Beqir Ballukun. Reagimet e organeve dhe organizatave të Partisë në solidarizim të vendimeve të Byrosë Politike dhe të fjalës së Enver Hoxhës për zbulimin e puçit në Ushtri, prodhuan një gamë të gjerë problemesh. U hapën gojët dhe njerëzit, komunistët, denoncuan njeri pas tjetrit raste e fakte të ndryshme që komprometonin krerët e Ushtrisë. Zyra jonë në atë periudhë menaxhoi verifikimin e tyre në terren. Unë kam qenë disa ditë me radhë në Korçë dhe kam ndjekur jo vetëm mbledhjet e zhvilluara, por kam marrë me dhjetëra takime për të seleksionuar problematikat pa fund që denonconin njerëzit në adresë të gjeneralëve…

Pastaj këto ia dërgonit Hysni Kapos…

Te Hysni Kapo nuk dërgonim një material bruto, por një përmbledhje të kujdesshme me gjërat më të rëndësishme. Ai pasi i studionte, na thërriste në zyrë dhe konsultohej gjatë me ne. Konsultat vazhdonin për orë të tëra. Në fund, përpunonim një material tjetër, të cilin Hysniu ia dërgonte Enverit.

Konstatuat fakte gjatë kësaj veprimtarie që i komprometonte gjeneralët për tradhti, siç i akuzoi Enveri?

Të them të drejtën dhe të jem i sinqertë, kjo akuza e tradhtisë afishohej aty-këtu në përgjithësi si term, por pa fakte konkrete. Më shumë për gjeneralët kishte akuza për abuzime dhe degjenerim moral. Të paktën unë në Korçë gjëra të tilla dëgjova. Edhe nga takimet që pata aty, mësova për jetën aventureske që bënin gjeneralët, sidomos me ahengje dhe shpenzime të jashtëzakonshme në darka e dreka. Çdo darkë apo drekë e tyre ne terren shoqërohej me qengja të therur e me pije të shumta. Jetë qejfi, jashtë çdo limiti. Ky lloj degjenerimi dhe jo tradhtia, sipas meje, i mori në qafë. Në rrugë e sipër, procesi i penalizoi edhe për gjëra të tjera, për të cilat edhe u dënuan…

Keni marrë pjesë ju në procesin e gjeneralëve?

Unë nuk kam marrë pjesë në atë proces. Prokuror ka qenë Murat Kamani, i cili më parë kishte shërbyer në një detyrë të rëndësishme në Ministrinë e Brendshme. Sidoqoftë, rolin kryesor në procesin e gjeneralëve të dënuar e luante Feçor Shehu me një grup të zgjedhur të Sigurimit të Shtetit. Për nga pozicioni që kisha në aparatin e KQ, kisha informacion për ecurinë e tij, së paku, për ato çështje që diskutoheshin aty në mirëbesim nga zyrtarë të ndryshëm.…

Nuk kishte raporte zyrtare Komiteti Qendror për ecurinë e procesit të gjeneralëve?

Gjithçka ishte në sekret të plotë. Ajo çfarë ndodhte në procesin e gjeneralëve, e dinte vetëm një grusht i vogël njerëzish. E dinin ata që drejtonin procesin, prokurori dhe gjyqtarët dhe tri veta në KQ, Enveri, Hysniu dhe Mehmeti. Askush tjetër nuk dinte gjë. Vetëm kur mbaroi gjyqi, ngjarja u bë e njohur nëpërmjet një komunikate zyrtare, që fillimisht u punua me kuadrot e lartë në KQ dhe pastaj me organizatat e masave…

ENVER HOXHA DHE MEHMET SHEHU
ENVER HOXHA DHE MEHMET SHEHU

Procesi i gjeneralëve ishte një nga proceset më të rëndësishme në atë kohë. Si ka mundësi që iu besua një prokurori të zakonshëm, madje të padëgjuar deri atëherë dhe u shmang Prokurori i Përgjithshëm, Dhori Panariti?

Fillimisht, e nisi procesin Dhori Panariti, që ishte Prokuror i Përgjithshëm, por u shmang me kujdes që në hapat e parë. U bë një spostim i kujdesshëm që mos të binte në sy. Gjatë asaj periudhe, edhe unë nuk e dija arsyen e kësaj lëvizjeje, por e mësova më vonë. Ideja për ta shmangur Dhorin nga drejtimi i procesit kishte ardhur nga Enveri. Arsyeja për këtë lidhej me faktin se Dhori Panariti, para se të vinte në Prokurorinë e Përgjithshme, kishte qenë zëvendësdrejtor i Drejtorisë Politike të Ushtrisë. Pra, kishte qenë bashkëpunëtori më i afërt i Hito Çakos, atëherë drejtor i kësaj drejtorie. Kjo, me sa dukej, vlerësohej si një rrethanë që mund të komprometonte procesin. Se nuk mund të ndodhte që ish-zëvendësdrejtori të dënonte me vdekje drejtorin, me të cilin kishin ndarë më shumë se disa vite pune bashkë, por edhe miqësi e afinitet shoqëror e familjar. Ja kjo ishte arsyeja pse u spostua Dhori Panariti nga procesi i gjeneralëve dhe Hito Çakos…

Mbani mend ndonjë histori nga verifikimi i letrave që i vinin Enverit për zyrtarë të rëndësishëm?

Patjetër, mbaj mend shumë të tilla. Kuptohet, pas kaq vitesh, mjaft prej tyre i kam harruar…

Mjafton njërën prej tyre…

Po ju tregoj letrën e parë që më dha Hysni Kapo për ta verifikuar. Nuk kisha mbushur as një javë që kisha shkuar me punë në aparatin e KQ, kur ai më thirri në zyrë dhe më dha një letër që ia kishte adresuar Enver Hoxha. Me sa më kujtohet, ishte pasdite. Bashkë me mua kishte thirrur dhe Bim Sinën, që punonte prej kohësh në aparat për problemet e kuadrit. “E njeh këtë prokurorin e Dibrës”, më tha dhe i hodhi një sy letrës që mbante në dorë, duke shqiptuar emrin e tij, Hulsi Topallai. “E njoh”, i thashë. Në fakt, diçka dija rreth karrierës së tij.

Mbaja mend që e kishim marrë nga Ministria e Brendshme ku kishte punuar për disa vjet dhe kishte mbaruar juridikun me korrespodencë. Po kështu, dija që ai, para disa vitesh, kishte bërë një libër me titullin “Partizanët e Gramozit” dhe në të kishte ironizuar njërin prej partizanëve, të cilin e nxirrte hajdut. Më kishte qëlluar të merresha me këtë histori pas ankesës që kishte bërë partizani që trajtohej si hajdut në atë libër. Mbaj mend që ishte shumë i revoltuar. U përpoqa atëherë ta mbyllja këtë punë, por nuk munda t’i pajtoja dot. Ish-partizani i indinjuar këmbëngulte për ta çuar çështjen deri në fund. Përfundimisht, konflikti shkoi në gjykatë. Më qëlloi që aty mora pjesë dhe unë. Seanca e pajtimit nuk dha ndonjë rezultat dhe çështja shkoi më tej. Përfundimisht, Hulsiu e pranoi që kishte bërë gabim dhe i kërkoi falje të lënduarit, por ai nuk tërhiqej e nuk tërhiqej.

“Ti thua një më fal këtu në sallë,-tha ai,-por unë që u plagosa në luftë, mbeta hajdut në sy të dynjasë në librin tënd”. M’u kujtua kjo histori aty për aty sa Hysniu ma zuri në gojë emrin e prokuror Hulsiut. Këtë radhë, emri i tij vinte në selinë e KQ me një histori tjetër. Nga aq sa më shpjegoi Hysniu ato momente, mësova se ai i kishte bërë një letër Enverit dhe i ankohej i revoltuar për një gazetar të “Zërit të Popullit”, që, sipas tij, gjatë një debati, kishte tejkaluar çdo normë të moralit komunist. Enveri, sa e kishte lexuar, ia kishte adresuar letrën Hysni Kapos me shënimin: “Nëse ky gazetari është sjellë kështu, të dënohet gjashtë muaj burg!”.

Çfarë rezultoi nga verifikimi që i bëtë në terren letrës së prokurorit?

Shkuam bashkë me Bim Sinën në Peshkopi për ta verifikuar. U takuam në fillim me Hekuran Isain që ishte Sekretar i Parë i Komitetit të Partisë së rrethit. Biseduam me të rreth çështjes. Ai nuk kishte dijeni. Takuam veç e veç prokurorin dhe gazetarin e “Zërit të Popullit”. Bëmë ballafaqimin me të dy. Rezultoi një konflikt banal. Një përplasje nga ato të rëndomtat që ndodhi në atë kohë. Me sa duket, prokurori, për të treguar pushtet mbi gazetarin, kishte nxituar për ta bërë ngjarjen të bujshme. I kishte dhënë dorë për këtë miqësia me Petrit Dumen, i cili sa e kishte marrë letrën e Hulsiut, ia kishte çuar Enverit në dorë. Kjo ishte në thelb gjithë historia…

Ia relatuat pastaj Hysni Kapos…

Bëmë një përmbledhje të dokumentuar në adresë të tij. Aty shfaqëm dhe mendimet tona për masat ndaj dy të konfliktuarëve. Për gazetarin propozuam një vërejtje, ndërsa për prokurorin transferimin në një rreth tjetër të kategorisë së dytë…

Ndërkohë, Enveri kishte sugjeruar gjashtë muaj burg për gazetarin…

Kjo porosi e Enverit qëndronte nëse ishin të vërteta ato që shkruante prokurori për gazetarin. Nga verifikimi nuk doli gjë, bile, bile, prokurori kishte qenë shkaktari i konfliktit…

Ia mbushët mendjen Enverit për këtë?

Ne raportonim te Hysniu, i cili nuk ishte dakord me propozimin tonë për transferimin e prokurorit si shkaktar i ngjarjes. Hysniu pastaj e shkoqiti mirë problemin në takimin me Enverin. Përfundimisht, nuk u operua me ndonjë masë të rëndë. U mjaftua me një tërheqje vëmendje për të dy dhe një vërejtje në organizatën e Partisë. Mirëpo, historia nuk u mbyll këtu. Prokurori, që me sa duket ishte mësuar me këto sjellje të padenja, bëri një proçkë tjetër që bëri bujë deri në Komitetin Qendror. Hysni Kapua këtë radhë nuk e fali. Pasi ishte njohur me raportin për ndodhinë e radhës, më thirri në zyrë dhe më tha: “Tani, ky Hulsiu e ka mbushur kupën, prandaj të transferohet urgjent prej aty dhe të shikohet me kujdes qëndrimi i tij në vazhdim!”. Kuptohet, fjala e tij ishte ligj. Që atë ditë, Hulsi Topallai u transferua nga Peshkopi dhe shkoi në një rreth të kategorisë së dytë, siç ishte Rrësheni. Po dhe aty, me sa kam dëgjuar më vonë, nuk qëndroi mirë./panorama.

Rrëfimi i ish-kryeprokurorit: Puna në zyrën sekrete me letrat e Enverit, si shpëtoi gazetari nga burgu Read More »