Histori

Më poshtë një përbledhje e thënieve të Faik Konicsë, për Shqipërinë dhe shqiptarët.

Sa e sa marrëzi, sa e sa poshtërsi e krime janë bërë në emër të së gjorës Shqipëri!

Shqiptarët e mjerë presin që Evropa të vijë sot a nesër t’i shpëtojë. Është nevojë të themi, të bërtasim të vërtetën: Evropa shqiptarët i ka për të egër e për të humbur… Le të themi pra të vërtetën, gjithnjë të vërtetën… të përpiqemi t’i fryjmë popullit tonë pak jetë e pak guxim.
Ta dini se ne në sy të Evropës së qytetëruar, jemi të prapambetur, dhe asgjë më shumë; ca na shajnë, ca na përqeshin, ca të pakëve u vjen keq. Hiqni dorë ju them, se u bëmë palaçot e dheut. Heshtni, shtrohuni, bashkohuni. Udha që shpie në nder, në liri e në shpëtim, nuk është e shtruar me lule, po me ferra; kush arrin në kulm, arrin i grisur, i djersitur, i përgjakur; dhe kur arrin në kulm, bie i vdekur nga të lodhurit, por me vetëdijen që i hapi një udhë të re popullit.

Duke parë dhe duke dëgjuar, bota mësojnë mend dhe ndërtohen. Ne shqiptarët, s’marrim dot mësime; malet të tunden dhe të rrëkëllehen, ne nuk këmbejmë mënyrën tonë. Mbani mirë këtë që po ju them: në njëqind vjet, në vafshim si po vemi, do të jemi aq poshtë sa edhe sot.

Trimëria e shqiptarit nuk është e artë, është e teneqejtë… sado e madhe në vetvete, është e vogël në shkaqet që e ndezin. Për një kec të grabitur, për një fjalë të shtrembër, dhe shumë herë pa e ditur as vetë përse, shqiptarët marrin armët, hidhen, vriten.

Por, ata njerëz që vriten për interes e për përralla [dokrra], ftohen dhe frikësohen në u dashtë trimëri për ndonjë mendim të bukur, për ndonjë dobi të vërtetë e të përgjithshme… Nuk kanë frikë nga plumbi, po dridhen nga Valiu! trimëria e vërtetë është ajo që vihet në shërbim të së Drejtës dhe Atdheut, në shërbim të dobisë së përgjithshme. Të tjerat punë janë punë egërsie e kafshërie, jo trimërie.

Populli është i duruar, po gjer në një pikë: e kur kupton dhe e zë zenga, tërbimi i tij bën çudira të shëmtuara.

Mjerimi i shqiptarëve ka qenë në tërë kohërat të kapej pas individëve dhe jo pas ideve… Historia e Shqipërisë është e mbushur fund e krye me prova të tilla të përngjashme.

Të përpiqemi me të gjitha forcat tona të shërojmë shqiptarët nga dashuria për individët. Ata duhet të mësojnë të duan Shqipërinë – jo t’i bëjnë qejfin këtij apo atij shqiptari.

Zgjidhja ideale do të ishte për shqiptarët të zhduknin njëherë e mirë ndikimet orientale, duke shkëputur çdo lidhje, fetare, morale apo letrare, qoftë me bizantinët, qoftë me turqit. Mirëpo, gjë e bukur të ndodhte kjo në çast. Zgjidhja do ishte e realizueshme po qe se stërgjyshërit tanë do ta kishin përgatitur me kohë për ne; atëherë neve do të na duhet ta përgatisim këtë zgjidhje për nipat tanë të ardhshëm.

Shqiptarët janë një komb të cilit i pëlqen të lëvdojë veten. Si thonë gojë-rrumbullët tanë, kombi shqiptar është i pari nga mendja, nga sjellja e nga trimëria. Sikur shqiptarët të qenë jo kombi më i mendshmi, por thjesht një komb i mendshëm, ata do të kishin dalë me kohë nga dita e zezë ku ndodhen.

Armiqtë e Shqipërisë janë shqiptarët, jo të tjerë. Shqiptarët kanë shkruar me gjakun e tyre më tepër se një faqe në histori të Evropës. Nga më të voglat trazira gjer në luftërat më të gjakta, shqiptari ka hequr hark, vërvitur kordhë a zbrazur pushkë.

A ka gjë më të turpshme, më të ulët se historia e këtij kombi që, për pak të qelbur ergjent [të holla], shet mish njeriu në çdo luftë, edhe kujt s’i erdhi dëshirim nga aq qindra vjet që e shkelin dhe e kurvërojnë të huajt, s’i erdhi dëshirim të japë dy pika gjak për lirinë e vetvetes? Të donin shqiptarët lirinë e Shqipërisë lehtazi e bëjnë; por rrinë të patundur dhe kështu dëftojnë që s’e duan Shqipërinë, dëftojnë që janë armiqtë e saj.

Jezusi dhe apostujt e tij mund të kenë përdorur vajin e kanabisit për të shëruar “bërë mrekulli”, sipas një historiani kontrovers.

Autori David Bienenstock pretendon se kanabisi ishte gjerësisht i disponueshëm në të gjithë Lindjen e Mesme 2.000 vjet më parë dhe njerëzit e asaj kohe e përdornin atë për të trajtuar të sëmurët dhe të pafuqishmit.

Vajrat e shenjta të vajosjes që përdoreshin në ditët e hershme të kishës së krishterë përmbanin kaneh-bosem, një përbërës që Bienenstock sugjeron se ishte një ekstrakt i kanabisit, shkruan ShkodraNews.

Ky ekstrakt, thuhet se ka ndihmuar në kurimin e njerëzve me sëmundje fizike dhe mendore shumë kohë para se ilaçet e para të prodhoheshin në masë.

Shumë historianë kundërshtojnë pretendimet e historianit, duke argumentuar se provat për ekstraktin e kanabisit ishin aq të dobëta sa nuk ia vlen të ndiqen.

Bienenstock, autor i një numri librash që inkurajojnë përdorimin e marihuanës, thotë se praktikat shëruese të bazuara në vajin e kanabisit ishin të zakonshme 2.000 vjet më parë.

Duke folur për “Daily Star”, ai tha se beson plotësisht në vetitë kuruese të vajit të kanabisit.

Bienenstock madje pretendoi se vetë Jezusi ka marrë kanabis.

“Vetë Jezusi u vajos dhe nëse vajosja përfshinte përdorimin e vajit të kanabisit, atëherë ai me siguri e përdori atë”, pohoi ai.

Po, ai është i vetmi njeri të cilin nëna e tij e lindi ne brendësinë e Qabesë. Një nderë i madh për të dhe për nënën e tij.
Kush është ai?

Emri i tij i plotë është Hakim ibn Hizam ibn Hevejlid ibn Esed ibn Abdu’uliz ibn Kasi ibn Kilab Ebu Halid El Kureshi el Esed.

Hatixhja r.a. gruaja e Pejgamberit tonë dhe nëna jonë, ishte halla e tij, ndërsa sahabiu i njohur Zubejr ibn Avam ishte djali i axhës së tij.

Ky sahabi ka jetuar 120 vjet, siç transmeton imam Buhariu: “Hakim ibn Hizam ka jetuar 120 vjet: 60 vjet në xhahilijet dhe 60 vjet në Islam.”

Si ka ndodhur kjo?

Një rast derisa Qabeja ishte hapur për vizitorët me rastin e një ceremonie, nëna e tij ishte shtatzënë dhe kur hyni në Qabe i erdhën dhimbjet e lindjes, u ul në mes të Qabesë dhe pas disa momenteve e lindi një djalë të shëndosh që e emërtoi Hakim.

Hakim ibn Hizam r.a. u bë një njeri i mrekullueshëm. Ishte i butë dhe i mëshirshëm si dhe një njeri fisnik. Ai ishte njëri prej të parëve të Kurejshëve. Para shpalljes Hakimi ka qenë shok me pejgamberin a.s. Ka qenë pesë vjet më i moshuar se i Dërguari i Allahut s.a.v.s. Ata u shoqëronin së bashku dhe ndihmonin njëri tjetrin. Mirëpo, ato u afruan edhe më shumë kur i Dërguari i Allahut u martua me hallën e tij, Hatixhen r.a.

Kur filloi shpallja e Kuranit, shumë njerëz filluan të besojnë, megjithatë për çudi, Hakimi edhe pse ishte i mençur dhe i zgjuar, nuk pranoi fenë e shpallur nga Allahu i Madhërishëm. Kështu që, Hakim ibn Hizam, mbeti në besimin e tij të vjetër deri në çlirimin e Mekës.

Në vitin e tetë hixhri, kur i Dërguari i Allahut s.a.v.s. hyri në Mekë, tellalli i tij thërriste: Kush hyn në shtëpinë e Ebu Sufjanit është i sigurt, kush është pranë Qabesë dhe e dorëzon armën është i sigurt, kush hyn në shtëpinë e Hakim ibn Hizamit është i sigurt…

I Dërguari i Allahut ia dhuroi këtë nderë atij edhe pse ishte pabesimtarë. Ai e vlerësonte dhe e respektonte. Hakimi e pranoi Islamin me zemër të sinqertë dhe u pendua për të gjithë kohën që kishte lëshuar duke mos pranuar Islamin. Një ditë djali i tij e pa duke qarë dhe e pyeti për shkakun: “Qaj për shumë gjëra birim im. Gjëja e parë për të cilën qajë është mospranimi i Islamit qysh në fillim.”

Mesazhi i biografisë së këtij sahabiu të ndershëm

“Keni kujdes si ju kalon jeta juaj! Çdo minutë është një rast për punë të mira. Nëse nuk mund të bësh gjëra të mëdha, dije se dhikri është nga punët më të mira. Mos ndodh të pendohesh sikur Hakimi për të gjitha ato vite të kaluara në humbje. Mbaje mend, koha asnjë nuk do ta pres, ndërsa minutat e lëshuara nuk kthehen më!”

Ky mur i lartë në Bolivi përmban gjurmë të vërteta të këmbëve të dinozaurëve, rreth 5,000 sosh për të qenë të saktë.Muri ndodhet 3 milje larg Sucre-së në Bolivi, dhe ai tërheq mijëra vizitorë nga e gjithë bota.

I njohur si “Cal Orka”, muri i madh përmban 462 gjurmë të ndryshme të dinozaurëve prej tetë ose më shumë specieve të dinozaurëve.

Cal Orka është njëri nga vendet me kaq shumë gjurmë të ndryshme të dinozaurëve në këtë zonë kaq të vogël. A kishin aftësi dinozaurët që të ecnin vertikalisht në mur? Përndryshe si
do të vinin këto gjurmë këto?