Elida Koxhaj është 35-vjeçe me origjinë nga Gramshi. Par një viti, ajo u njoh me Fran Gjokaj, i cili kishte dy martesa të dështuara. Frani, martesën e dytë nuk e kishte zgjidhur, që do të thotë ai vazhdon edhe sot të jetë i celebruar me gruan e dytë dhe ndërkohë bashkëjeton prej një viti me Elidën.
Këtë fakt, Elida nuk e dinte por e ka mësuar kur ka shkuar në shtëpinë e Franit, por ishte vonë të largohej se për pak muaj ajo do të bëhej nënë.
Në jetë ka ardhur vajza Kiara, e cila është 7 muajshe dhe mban mbiemrin e nënës së saj.
Përpos këtyre, Elida ka një vit që dhunohet nga babai i fëmijës.
Ai nuk punon dhe konsumon alkool. Varfëria dhe skamja e detyron Franin të dhunojë 35-vjeçaren, madje ka dhunuar edhe foshnjen, sipas nënës.
Elida ka treguar ditën e sotme historinë e saj në emisionin “Me Zemër të Hapur”.
Ajo shprehet se ndihmohet nga nëna e saj, Violeta e cila tregon në studio se ndihmën ekonomike që merr e ndan me vajzën e saj.
Gjendja në këtë familje është e dhimbshme. Nuk kanë asnjë të ardhur dhe jetojnë me çfarë i falin.
Në studion e emisionit, Elida rrëfen se si Frani nuk e linte të kontakte me njeri madje e mbante dhe të mbyllur në shtëpi të kyçur.
Ajo thotë:
Kam ndenjur dy muaj me sy të enjtura. Ai më theu telefonin që të mos flisja me familjen. Në atë kohë nuk denoncoja dot se më mbyllte brenda, s’më linte të dilja. Edhe për të punuar s’më linte, pronari i fabrikës së këpucëve më thoshte a do vish më apo jo, por tani jam pa punë. Se kam vajzën e vogël. Mbështetjen e Franit s’e kam pasur kurrë, as në momentin kur na lindi vajza”.
Si e priti Frani lindjen e vajzës?
Elida rrëfen se pritja e fëmijës fillimisht ishte mirë, por gjithccka ndryshoi më pas.
E reja shprehet:
E priti mirë në fillim, kur shkova në spital për të lindur më shoqëroi mami, kurse Frani ishte në punë gjoja. Lajmin e lindjes Franit ia dha motra ime, por ai nuk u gëzua fare. Tha vetëm një Faleminderit në telefon dhe e mbylli pastaj. Ai erdhi pas një jave pastaj”.
Në vitin 2012, Melissa Dohme u qëllua me thikë nga i dashuri i saj 32 herë. Ajo i është nënshtruar operacioneve të shumëfishta, të cilat përfshijnë edhe kirurgjinë plastike. Ish i dashurin, Robert Lee Burton, u deklarua fajtor për vrasjen në tentativë dhe u dënua me burgim të përjetshëm pa mundësi për lirim me kusht.
Pasi filloi të rimëkëmbet nga plagët e saj fizike, ajo pati një shans për t’u takuar me Cameron Hill, një ndihmës zjarrfikës, i cili ishte një nga të parët që iu përgjigj situatës së saj emergjente, në një kishë lokale. Ata ranë në dashuri direkt pas njohjes dhe u bënë të pandashëm. Gjatë kësaj kohe, ajo u bë një mbrojtëse kundër abuzimit familjar, më së shumti duke punuar si zë për Break the Silence.
Ajo ishte me punën e saj (ose kështu mendonte) e ishte ftuar në Tampa Bay Rays në një lojë beizbolli, për të folur për abuzimin familjar. Ajo që nuk e dinte se Cameron kishte rregulluar të gjithë ngjarjen në mënyrë që të dilte dhe ta propozonte për martesë. Para se ajo të fliste, ai e befasoi atë duke i prpopozuar para publikut. Ajo menjëherë tha po.
Vajza e re ka duruar kaq shumë në jetën e saj dhe ishte e mrekullueshme të shihje se përkundër gjithçkaje, ajo ka qenë në gjendje të takojë bashkëshortin e saj të ardhshëm dhe të udhëheqë një jetë të shëndetshme dhe të lumtur! Çifti i lumtur dëshmon se mund të ketë një dritë në fund të një tuneli dhe të tregojë fuqinë e dashurisë nëpërmjet marrëdhënies së tyre të bukur!
Irina Nezhentseva lindi vajzën e saj 22 vjet më parë në Novy Urengoy, Rusi dhe e quajti Katja Nezhentseva. Lindja shkoi pa probleme, por pas disa javësh prindërit vunë re diçka të gabuar me të.
Ata e çuan atë te mjeku për një kontroll dhe gjetën se Katja kishte një çrregullim gjenetik të lindur të quajtur progeria. Kjo është një çrregullim gjenetik jashtëzakonisht i rrallë që manifestohet në formën e plakjes së shpejtë në një moshë të hershme.
Progeria shkakton plakjen e trupin e njweriut në moshë tetë herë më shpejtë se normale dhe shanset e një fëmije të lindur me këtë çrregullim janë afërsisht një në 8 milionë.
Bashkëshorti i Irinës nuk donte të kishte të bënte me fëmijën, kështu që ai paketoi sendet e tij dhe iku, i la ato nga pas.
Ishte atëherë që Irina bëri një premtim për ti dhënë sa më shumë dashuri dhe përkushtim ndaj vajzës së saj që ajo gjithmonë të ndjehen të dashur
Katjan nuk e shqetësonte pamja e saj derisa ajo filloi shkollën.
Pjesa tjetër e fëmijëve kishin frikë nga ajo dhe ajo shpesh e ngacmonin për të parë mënyrën se si do reagontee.
Ata shpesh e thërrisnin me pseudonimin e saj si “gjyshe” dhe do ta frenonin me çdo shans që mundnin.
Ajo do të ikte dhe do të qante pasi ajo mendonte se nuk i meritonte fyerjet e tyre
Duhej pak kohë që Katja të kuptonte se nuk mund të ndryshonte se kush ishte jashtë dhe vendosi të pranonte veten. Ajo zgjodhi të jetë e gëzuar dhe e sjellshme që nga ajo kohë, sepse ajo kuptoi se njerëzit do të shikojnë të kaluarën e saj si ajo dukej dhe e shohin atë për personin që ajo ishte.
Ajo tha: “Mendova se nuk mund të fitoj zemrën e njerëzve me fytyrën time, por isha në gjendje t’i tërhiqja me dijen, inteligjencën, karizmin dhe mirësinë time dhe jam e sigurt se shpirti i njeriut është më i rëndësishëm”
Personaliteti i saj i ndritshëm shkëlqeu dhe së shpejti njerëzit rreth saj filluan ta pranonin atë për atë që ishte dhe jo për atë që dukej. Miqtë e saj gjithashtu u bënë mbrojtës të saj dhe do të ruanin Katian kundër kujtdo që u përpoq ta shante atë.
Për shkak të shkallës ekstreme të plakjes, shumica e fëmijëve të diagnostikuar me progeria kanë një jetëgjatësi mesatare prej rreth 13 deri në 14 vjeç. Katja është duke sfiduar shanset pasi ajo ka mbushur 22 vjeç këtë vit dhe është ende e shëndetshme.
Ajo ka lulëzuar në moshë madhore dhe megjithëse pamja e saj ende ngjan me atë të një qytetar të vjetër, qëndrimi dhe personaliteti i saj është mahnitës
Katja është një grua e re dhe e sigurt, që nuk e turpëron publiku.
Ajo dëshmon për këdo që takon se ajo është ashtu si çdo i ri tjetër i rritur pavarësisht nga mënyra se si duket.
Karizmi dhe besimi i saj shumë shpejt tërhoqën syrtë e Denisit, i cilin ishte i tërhequr nga personaliteti i saj aq sa që i propozoi asaj.
Ata u martuan kur ajo ishte 21 vjeç.
Menjëherë pas bashkimit të tyre të lumtur, Katja njoftoi se ajo ishte duke pritur një fëmijë. Lajmi i bëri ata ekstremistë edhe të ashpër që kishte njerëz që ishin skeptikë ndaj tyre për të menduar edhe për të pasur një fëmijë.
9 muaj më vonë, ata u bekuan me një fëmijë të shëndetshëm!
“Ndihem kaq mirë dhe jam e kënaqur që unë kam pasur besimin për të ndihmuar veten nëpër të gjitha vështirësitë që kam hasur. Tani, kam një burrë dhe jam bekuar me një djalë të bukur të vogël, kështu që çfarë mund të ketë më mirë “, thotë Katja
Megjithëse akoma nuk ka shërim për gjendjen e Katias, ajo ende jeton jetën e saj në më të mirën. Ajo është me të vërtetë një frymëzim i cili tregon se është e drejta e çdo personi për të jetuar i lumtur.
E Diela Shqiptare nisi këtë të dielë me një zotëri të moshuar, Eqeremin. Ai ka kaluar një jetë të vështirë, pasi gruaja e parë jo vetëm që e braktisi, por edhe e ka mashtruar. Eqeremin dhe bashkëshorten e tij aktuale Vera i bashkuan fatkeqësitë që të dy kishin kaluar para se të njiheshin. Historia e Eqeremit dhe Verës është shembulli më i mirë i partneritetit, përkushtimit, mirënjohjes dhe dashurisë pa kushte. Teksa Eqeremi flet, krejt natyrshëm rrëmben respektin e gjithë audiencës dhe pa dyshim atë të Verës, e cila e shpreh fort dhe me zë të lartë gjithë mirënjohjen dhe dashurinë që ka për bashkëshortin.
Eqeremi tregon si u njoh me Verën: Me zonjën Vera jemi njohur në ’96 dhe unë kisha një fatkeqësi dhe ajo kishte një fatkeqësi. Historia ime ishte, se unë isha i ndarë nga gruaja, pasi ajo iku në Amerikë me djalin dhe unë ngela këtu.
Rastësisht një miku im, më foli për Verën. E pashë atë, por nuk e doja si grua. Vendosa thjesht ta mirëpres në shtëpinë time dhe t’i fal mbështetje.
Ardit Gjebrea: Ti thjesht vendose t’i hapësh derën, por jo si grua?
Eqeremi: Po, thjesht mbështetje. Por ndërkohë që fillova të njihesha me Verën kuptova që ajo ka pasuri. I thashë shkojmë ta shohim ku e ke ti këtë pasuri. Kur shkoj atje u përballa me disa persona që synonin të merrnin pasurinë e Verës. Ata ishin patriotë, fqinjë dhe njerëz të saj.
Duke parë si qëndronte situata, kontaktova një mikun tim jurist. Ai më sugjeroi që unë ta bëja gruan time Verën në mënyrë që ta kisha rrugën e hapur për ta ndihmuar që ajo të fitonte pasurinë që i takonte. Pas shumë e shumë përpjekjeve dhe vështirësive, arrita të bëj të mundur që ajo të merrte pasurinë. Jam përballur me situata shumë të vështira, që kërkonin guxim dhe kurajo, por ia dola.
Djali i Verës i kërkon asaj të shkojë të jetojë me të në Amerikë. Por ajo nuk pranon. Ajo i është tepër mirënjohëse Eqeremit për gjithçka që ai ka bërë për të dhe thotë që nuk e braktis kurrë. Eqeremi është në studio pikërisht për t’i kërkuar Verës që të bashkohet me djalin dhe familjen e tij në Amerikë sepse ai mund të shkojë të jetojë në azil.
Stafi i së dielës shqiptare i dërgon mesazhin Verës, e cila e pranon atë me kënaqësi. E qeshur dhe me një hije çiltërsie në portret, Vera mbërrin në studio.
Eqeremi: Vera, djalit t’i shkojë rruga mbarë për në Amerikë. Mund të shkosh edhe ti bashkë me të, unë do gjej një zgjidhje për veten time. Unë do shkoj në azil vetëm për të mos i prishur jetën djalit.
Gjebrea: Ky ishte mesazhi që ka ardhur të të japë Eqeremi sot. Do ta lësh?
Vera: Jo! Faleminderit që më dhe një mesazh kaq të bukur, po unë nuk e bëj gjallë në botë këtë gjë. Do të jem mirënjohëse gjithë jetën dhe do të jemi bashkë deri në frymën e fundit. Nëse jam kjo që jam sot është vetëm meritë e jotja.
Mesazhi i Eqeremit për Verën mbyllet me përqafime, humor e batuta. Ndërkohë që Vera është aty edhe për t’i përcjellë një mesazh djalit të saj.
Ajo fajëson bashkëshortin e saj për birësimin e mbesës, ndaj dhe e ka sjellë në këtë seancë ndërmjetësimi. Por Qaniu shprehet se nuk i kanë treguar për shtatzëninë e të bijës, pasi Luljeta e ka çuar vajzën tek i vëllai, që të mos e mësonte ai. Qaniu shton se në qoftë se do të ishte në dijeni që prej muajve të parë, vajza do të kishte abortuar dhe gjërat nuk do të kishin shkuar deri në këtë pikë.
Luljeta – Nuk tregoja se do më vrisje fëmijën!
Qaniu – Fëmija ka lindur më 9 Shkurt 2006…
Eni Çobani – Në fakt nga kërkimet tona nuk është kjo data e saktë. E dini mirë që ka lindur në Shkurt? Unë kam një informacion që ka lindur në Maj.
Qaniu – Edi se ka lindur në një ditë me një grua të fisit tim dhe kanë qenë përballë në dhomë.
Eni Çobani – Duhet vërtetuar informacioni, që unë besoj se është zyrtar. E ka në Maj të vitit 2006.
Qaniu – Zonja më tha që fëmija ka lindur i vdekur.
Luljeta – Ta kam thënë se kisha frikë se mos vrisje fëmijën!
Eni Çobani – Pse e ke patur këtë mendim që Qaniu e vret fëmijën?
Luljeta – Kisha frikë se njeriu me gjaknxehtësi vret. Kishte frikë vajza se do vriste vajzën Qaniu, prandaj s’i tregoja këtij unë.
Qaniu – Unë s’kam vrarë njeri deri më sot. Kam dy funksione të rëndësishme në jetë dhe as kam bërë terrore e as kam vrarë njeri.
Ata disponojnë vetëm një dokument të datës 3.11.2008 nga Shtëpia e Fëmijës, ku thuhet se fëmija është birësuar sipas të gjitha ligjeve dhe rregullave që përmban Kodi Civil në Republikën e Shqipërisë.
Juristja Eni Çobani shprehet se ky dokument nuk jepet, por ndoshta është bërë vetëm nga presioni i ushtruar nga familja Bana. Ajo shton se nuk e kupton si mund të jetë birësuar vajza, kur asnjë nga familjarët nuk ka firmosur për këtë gjë, por duke qenë se nuk kanë asnjë dokumentacion ligjor për të parë se çfarë ka ndodhur.
Qaniu tha se nëse do të ishin interesuar dhe do ta kishin ndjekur çështjen, fëmija nuk do të ishte birësuar. “Që të kërkosh një fëmij në rrugë private unë ngrej duart! Kur kam marrë vesh që vajza ishtë shtatzënë më ra si bombë se isha sëmurë vetë dhe më ishte djegur dhe shtëpia!”, u shpreh ai.
Juristja Çobani tregon se Fatmira nuk është në gjendje të mirë shëndetësore dhe psikologjike, por kërkon vetëm të bijën sepse nuk e ka parë kurrë.
I ati i saj thotë se nëse Luljeta do ta kishte dëgjuar dhe do ta kishin dërguar vajzën në shkollë fetare në Durrës, asgjë nga këto nuk do të kishte ndodhur. Por Luljeta i përgjigjet se nuk donte Fatmira, ndaj nuk mund ta çonte me detyrim.
“Kësaj nuk i pëlqeu mbulimi, por i pëlqeu zbulimi që e nxorri jashtë në rrugë. Atë (mbulimin) donte shkolla sipas rregullave të veta. Krahas shkollës fetare, mësimeve fetare, do të merrte dhe një profesion, ose rrobaqepëse ose parukiere. Po të dilte mirë me mësime, mund të shkonte direkt në Turqi se ishte kolegji turk. Do bëhej dikushi vajza, kjo s’e la! Më solle dhe këtu në publik për të më nxjerrë bojën!”, u shpreh Qaniu.
Ai fajëson bashkëshorten për çka ka ndodhur, por ajo i thotë se nuk e ka ndaluar vajzën të shkojë në shkollë dhe përsa i përket mbesës nuk i ka treguar nga frika se mos e vriste.
Eni Çobani shprehet se sipas personave që ajo vetë ka pyetur, Fatmira ka pranuar dhe ka firmosur që vajzën t’ia lejë shtetit, por nuk dihet nëse ajo ka qenë në gjendje për të lexuar dhe vlerësuar se çfarë është ai dokument, pasi nuk është e arsimuar. Pavarësisht këtij vendimi pas lindjes së saj, ajo mund të kishte shkuar për ta kërkuar të bijën, por nuk rezulton asnjë përpjekje e tillë nga ana e saj apo e familjarëve. Ndërsa prindërit thonë që Fatmira nuk ka firmosur asnjë dokument.
Juristja shton se sipas burimeve të saj zyrtare, Fatmira nuk e ka të saktë datëlindjen e fëmijës dhe më pas ka nënshkruar një deklaratë, që e ka kërkuar me dëshirën e saj, për birësimin e fëmijës, duke ia besuar institucioneve shtetërore.
Moderatori i emisionit “E Diela Shqiptare”, Ardit Gjebrea i afrohet Fatmirës, e cila ndodhet në publikun e studios, për ta pyetur nëse vërtetë ka firmosur dokumentin e birësimit të së bijës, çka ajo e pohon duke lotuar dhe shton se ia kanë marrë firmën me zor.
Eni Çobani shpreh habi duke thënë se po e dëgjon për herë të parë këtë gjë, pasi është takuar 4-5 herë me Fatmirën dhe e ka mohuar, duke thënë se ia kanë rrëmbyer fëmijën.
Publiku i emisionit “E Diela Shqiptare” i jep të drejtë Luljetës , ndoshta duke e menduar situatën në sytë e një nëne, por Gjebrea thotë që nuk e kupton këtë “aleancë”, pasi Luljeta e mbron të bijën, duke gënjyer bashkëshortin e duke këmbëngulur që nuk ka firmosur, ndërkohë që vetë Fatmira e pohoi në studio që ka firmosur për birësimin e vajzës së saj. Juristja Çobani thotë se çdo nënë ka natyrën e vetë biologjike se si e mbron fëmijën, por në këtë rast është e gabuar.
Ajo shton se nuk mund të kërkohet pas 12 vitesh një fëmijë që është falur, pasi prishet mirëqënia mendore dhe shëndetësore e fëmijës që është birësuar pranë një familjeje tjetër. Ligji parashikon që dosja e birësimit të fëmijës nuk i jepet kurrë familjes biologjike, por vetëm fëmijës në moshën 18-vjeçare dhe familjes birësuese në raste shumë të veçanta.
Qaniu shprehet se fëmija nuk është fajtor i veprimeve të atyre që e kanë sjellë në jetë, ndaj ai nuk mund t’ua falë gënjeshtrat bashkëshortes dhe vajzës së tij.
Por me këmbënguljen e moderatorit Gjebrea, juristes Çobani dhe publikut të “E Diela Shqiptare” ai vendosi që t’i falë dhe i jep dorën bashkëshortes, duke e përfunduar kështu me sukses edhe këtë seancë ndërmjetësimi.
Shpella e Piratëve, e cila është bërë e famshme, jo vetëm për historinë e saj, por edhe nga libri me të njëjtin titull i Petro Markos, vlonjatit te shquar si edhe filmi i Kinostudios “Shqipëria e Re” që bazohet në këtë libër të shkrimtarit të njohur, përbën një nga objektet më me vlerë, në bregdetin e Himarës. Tiranë, 10 gusht 2012 – Çdo herë Shpella e Piratëve në bregdetin e Dhërmiut të krijon ndjesinë e rikthimit në kohë. Faqet e saj të thepisura brenda asaj hapësire të ngushtë, nxisin fantazinë rreth asaj që ato kanë fshehur dikur piratët e detit që qëndronin në pritje për të ndjekur gjahun e radhës. Sa herë që vjen këtu, të duket se sheh diçka të re dhe përjeton një perceptim të ri të paprovuar më parë. Por, të lundrosh drejt këtij objekti me Ashirin, 35 vjeçarin nga Lushnja, është një gjë me të vërtetë interesante. Ai është i pasionuar pas detit, me të cilin siguron jetesën. Është licensuar për peshkim, por në këto ditë gushti ai e përdor gomonen e vogël edhe për qëllime turistike, duke shëtitur me të pushues vendas dhe të huaj.
Destinacioni më i zakonshëm i Ashirit është Shpella e Piratëve. Aty ai çon çdo ditë dhjetëra pushues, kundrejt një pagese të arsyeshme. I është bërë si një ritual i përditshëm që e përjeton në mënyrën e vet. Nuk qëndron indiferent ndaj kuriozitetit të klientëve, por, përkundrazi, mundohet të marrë pjesë sa më shumë në ato çaste kërshërie. Tregon pjesë të ndryshme të shpellës, si një ciceron i vërtetë. Për 35 vjeçarin nga Lushnja kjo nuk është thjesht dhe vetëm një punë e rëndomtë, por edhe një mundësi për të promovuar një nga monumentet natyrore më të bukura të gjithë vijës bregdetare. Nga ato monumente që kanë pas një histori, madje një histori të paeksploruar piratësh, që të fton në mistiçizmin e thellësisë së shekujve. Shpella e Piratëve, që është bërë e famshme, jo vetëm për historinë e saj, por edhe nga libri me të njëjtin titull i Petro Markos, si edhe filmi i Kinostudios “Shqipëria e Re” që bazohet në këtë libër të shkrimtarit të njohur, përbën një nga objektet më me vlerë, në bregdetin e Himarës. Ajo ndodhet pranë plazheve të Dhërmiut, në një breg shkëmbor tepër të thyer që bie pingul mbi det dhe gjendet shumë pranë Manastirit të Shën Theodhorit, gjë që e pasuron më tepër gjeografinë dhe historinë e kësaj pjese tërheqëse të bregdetit shqiptar.
Për të shkuar në këtë shpellë, mënyra e vetme është deti. Mjaftojnë 10-15 minuta lundrim, me një motobarkë vogël dhe mund të gjendesh në këtë objekt që evokon natyrshëm Mesjetën Shqiptare. Deti i thellë, në një ngjyrë të errët dhe bregu me formacione shkëmbore që bien thikë mbi sipërfaqen ujore, të paralajmërojnë për një surprizë të këndshme. Hyrja e shpellës, e përbërë nga dy zgavra të mëdha të krijon një ndjesi të veçantë. Është një rikthim i menjëhershëm në historinë e disa shekujve më parë që, natyrshëm, ngjall emocione. Ato kanë në bazë historinë: piratët e famshëm që e shfrytëzonin këtë hapësirë shkëmbore në një mjedis detar, apo beteja me saraçenët, gjë që na vjen përmes toponimisë së këtij vendi. Sepse Shpella e Piratëve ndodhet pranë gjirit të mrekullueshëm tek Alevrat (Al-Evra), ku gjendet plazhi me të njëjtin emër. Teksa shëtisim me barkë brenda hapësirës së shpellës, konstatojmë masivet shkëmbore që përbëjnë faqet anësore të saj. Ato janë të thyera dhe me xhepa shumëllojesh, ndërkohë që në kube(pjesa e sipërme), spikat një zgavër në formë rrethore, prej së cilës depërtojnë rrezet e diellit. Shpella është e përmasave modeste. Ashiri thotë se ka sjellë këtu qindra pushues dhe turistë të huaj për të cilët ky objekt është mjaft interesant. “Kam transportuar anglezë, francezë, italianë, zviceranë, gjermanë, norvegjezë, maqedonas, kroatë, malazezë, çekë, që kanë ardhur këtu dhe kanë bërë mjaft fotografi, apo kanë regjistruar me kamera”, thotë ai. Historia që mbart Shpella e Piratëve, bukuria e jashtëzakonshme natyrore, mjaftojnë që të tërheqë pafundësisht vizitorë. Ata kanë ardhur dhe do të vijnë në këtë mjedis natyror, ku e shkuara dhe e tashmja bashkohen në një dhe ngjallin emocione të pazakonta
Kalaja e Lëkurësit mendohet nga historianët të jetë ndërtuar rreth viteve 1537, në kohën kur Sulltan Sulejmani sulmoi Korfuzin dhe i lindi si domosdoshmëri kontrolli i Skelës së Sarandës dhe rrugës Sarandë-Butrint.
Në vitet 1878 fshati u sulmua nga andartët grekë.
Zhdukja e ketij fshati dhe emigrimi i popullsise ka ardhur si pasojë e këtij sulmi.
Kalaja ndodhet midis rrënojave të fshati Lëkurës mbi majën e një kodre të lartë që ngrihet sipër qytetit të Sarandës.
Ka një pozicion të veçantë strategjik nga ku mund të shikoni gjithë qytetin e Sarandës dhe rrugën që shkon në Butrint.
Ka formë katrore me dy kulla të rrumbullakëta të vendosura në VP dhe JL.
Katrori me dy rrumbullake ne diagonale është simboli i lëkurëpunuesve në mesjete ne këto zona.
Kuptohet nga pozicioni i vendosjes që qëllimi kryesor i ndërtimit të kalasë ishte vrojtimi i detit. Lartësia e mureve arrin 6,7-7 m trashësia e tyre deri në 2 m.
Një vajzë ka rrëfyer historinë e trishtë të jetës së saj. Vajza thotë se i ka besuar me zemër një djali, por ky i fundit e ka keqtrjatuar dhe dhunuar. Kjo është historia e rrëfyer .
“Edhe mua më ka ndodhur që një person shumë i afërt ma ka futur shumë keq.
Jam një vajzë 29 vjeçe e lindur në Lezhë dhe studio jashtë vendit. Edhe pse moshë e madhe, asnjëherë nuk është vonë për shkollim.
Pork am kaluar një histori shumë të dhimbshme jete. Kur erdha këtu u bëra shoqe me një vajzë shqiptare.
Nisëm të ndamin dhe qeratë bashkë. Por ajo vinte nga një familje shumë e varfër dhe shumë herë unë paguaja më shumë para për shtëpinë dhe ushqimet.
Dembele ishte, nuk punonte. E vetmja gjë që kishte qejf të bënte ishte të ndërronte dashnorët.
Nejse, përmes saj u njoha me një djalë. E pëlqeja shumë. Por ai që natën e parë që qëndruam bashkë në intimitet me ka dhunuar.
Sepse mua më ra celulari dhe ishte një shoqe që më pyeste kur do e takoja. Edhe pse e mori vesh që ishte vajzë, ai sërish më dhunoi fort edhe seksualisht.
Sipas tij telefoni nuk duhet të më binte natën as nga familja nëse isha në shtrat me të. Me pak fjalë mora vesh që ishte i droguar dhe i dhunshëm.
E që të afrohej me mua, se në fakt në fillim e refuzoja, ai shoqes i kishte blerë një iPhone që të më bindte mua.
Shpëtova prej të dyve sepse i tregova gjithçka vëllezërve dhe ata i kërcënuan.
Por imagjino të isha një vajzë pa mbështetje? Si ma ktheu ai ndjenjën që unë kisha për të…”, shkruan vajza.