Pse na h umbe Nado…/ Hu mbje e papritur.Dh embje madhe e tejskajshme që s’do më hiqet kurrë nga kujtesa

Lejla Gorishti
Hu mbje e papritur.
Dh embje madhe e tejskajshme që s’do më hiqet kurrë nga kujtesa….
Jo më shumë se tri ditë më parë u takuam, folem gjate, pime kafe bashkë shoqja ime e mirë dhe e urte , veshur me dashuri, NADO.
Hu mbja jote, pl agëzbuluar do të mbetet tërë jetën, jo vetëm per te dashurit e zemres , po dhe per ne, shoqet dhe koleget e tua.
Lilo, sjellja jote poetike për kolegen tonë është vërtet një elegji që do ta mbajë përherë të freskët kujtimin dhe emrin e saj, Nadire Nelaj.
Kujtimin e saj do ta përcjellësh në breza, nepermjet këtyre vargjeve.
Një punë fisnike kujtimi për shoqen, pavarësisht se për atë që e shkruan gjëndja emocionale është shumë e lartë dhe e bën atë të v uaj.
Lilo, veç fjalës “Ng ushëllim” s’di ç’të të them….
Këtu fjalët heshtin dhe flet vetëm zemra.
I paharruar kujtimi i shoqes tone, mesueses së talentuar, nenes dhe bashkeshortes shembullore, NADIRE NELAJ!
Pse na h umbe….
(Për të mirën Nado)
Ç’qe ajo e premte e zezë,
Që ta prishi mëndjen fare.
A mos ndoshta në histori,
Kishe dëgjuar për të premten e madhe,
Si ditë e mbarë për ka llje?!
E në ujëra deti u sose ndajnate.
Ç’i the vetes mikja jonë fjalëpak?!
Të arra tiseshe në të largëtin skaj.
Tej Petroliferës atje larg,
Ku heshtja kish vd ekur,
vetëm ti gjallë.
Pa njerëz pranë,
as zogjtë s’bëzanë.
Ndoshta vetëm peshqit të kanë parë.
Si munde të hi dheshe në ato dallgë?!
Ti,
që çdo hap e matje ngadalë.
Ti,
që çdo fjalë e mendoje mëparë.
Ti,
që s’prishe kurrë me asnjë fjalë.
Ti,
qē buzëqeshjen e kishe të rrallë.
Ti……
Bota jote shpirtërore ç’pësoi vallë?!
Nuk di si je ndier n’atë çast,
Na le të gjithëve gjashtë ditë pafjalë…
Lilo Troqe më, 14 tetor 2021
Për Nado Nelaj që u gjet e mb ytur në det mbas gjashtë ditësh në Vlorë…
Një tr aum për të gjithë.