Dashuria për natyrën dhe pasioni i tij për vreshtat e kthyen Fatjonin nga Italia, për të punuar në fshatin Qinam, të komunës së Zallherit, 12 km larg Tiranës.
“Babai im ka punuar agronom. Dëshira ime për vreshtat më solli në këtë vend. Duke parë që babai im skishte më forca për të ndjekur më tokat’, ndoqa unë hapat e tij”, shprehet Fatjoni për rubrikën “Njerëz të padukshëm” në ERTV.
Fatjoni thotë se i pëlqen natyra, pasi sipas tij, ajo të kupton më shumë se njerëzit.
“Jam rritur në Tiranë tek 21 dhjetori, për arsye ekonomike kam emigruar në Greqi dhe Itali. Me kalimin e viteve mendova të bëj diçka në vendin tim 100% shqiptare, me sforcat e mia mora këtë tokë , e cila ka qenë e pyllëzuar e gjitha, e shpyllëzova dhe e sistemova me ndihmën e Agjencia për Zhvillim Bujqësor dhe Rural (AZHBR), që subvencionoi një pjesë të mbjelljes, pasi ishte e pamundur te realizohej ndryshe”, nënvizon Fatjoni.
Për mbarëvajtjen e vreshtave janë katër persona që punojnë sistematikisht.
“Në periudhën e vaditjes qëndrojmë edhe gati 20 orë. Gjatë natës flemë në kamper”, shton ai.
Nga vreshtat e tij, Fatjoni, nxjerr rrush për prodhimin e tre llojeve më të mira të verërave, Merlot, Kabernet dhe Shiraz.
“Ky rrush nga matjet e fundit që kam bërë ka qënë 20% sheqer që i bie 17% alkool, është cilësi shumë e mirë, pjekuri optimale. Fitimet dalin të kënaqshme, ky është një investim që do të jetë për 150 vjet, pasi çdo vit që kalon rritet bima dhe jep cilësinë më të mirë”, shprehet Fatjoni.
Sipas, tij kjo punë është e lodhshme, por të jep kënaqësi./atsh
