Loading...

“Prindërve” – Poezi nga Zhaneta Braho

Nga Zhaneta Braho

Prinderve

Me rriti Nena me qumesht gjiri
ushqyer nga dhalla e dymbekut ,
Kerciste arave te korrte misrin
Duke me mbuluar me shparger
Ne djepin e drujte ” si hekur”
Me syte nga dera veshtroja.. nuk ngopesha se piri…
Qaja… kerkoja..por nuk kishte me qumesht …gjiri.
Ish i vyshkur gjiri i nenes
Para meje…pire kishen dhe plot te tjere
Qaja…por me shume trishtohej e zene ” ne faj “”
Nena e verdhe ..si gjethja e thate ne peme.
U rrita erdha drejte si nje filize….
Por .shpejt iku Nena….
NJE NATE DIMRI PA GDHIRE..
U ZEMEROVA
INATIN E RUAJTA GJATE,
POR SHPIRTIN TIM TE RI ,,
VAZHDOI
TA USHQEJE IM’ ATE.
PUNOI SA PER DY VETA
E MENDOI ME MENDJEN E TIJ TE ARTE.
EDHE KUR KRAHET JU LODHEN
.. SHPIRTI I BUROI .
NE KAFENE ‘ E KLUB
KAFENE TE TJEREVE AFROI .
ME RRITI NENA FIZIKISHT
E SHPIRTIN MA USHQEVE TI
TANI..INATI ME KA SHKUAR.
..E NENES …
NUK I MBAJ MERI.
MERENJOHSE
JU JAM
PER VLERAT QE ME DHATE
Ti Nena ime aq e re
Dhe ti o babai im plak.
Do vij tju gjej
JU premtoj…per nje muaj
Do ulem ne gjunje
Ne nje vjetorin tend
Per tju KUJTUAR….

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com