Nëna! Ajo që në zemër mbjell dashuri,ajo që në shpirt fal vecse ndjenjë dhe dashuri prej përrallash. Castet e përqafimit të nënës së Edit janë motiv për një jetë të sapo filluar ,që kërkon ujë të lulëzojë. Ndjesia që përjetova në castet kur Edi triumfoi ishte ndjesia e një prindi për fëmijën e vet,nga ku shikon sesi djersa dhe mundi shpërblehen para syve të tij apo saj.
Edi Shehaj Kampioni nga Vranishti që tregoi edhe njëherë se trimat me shpirtin luftarak nuk plagosin e as lëndojnë por fitojnë beteja të mëdha.Jam shumë krenare që vendi nga ku orgjina e Edit mban emrin Vranisht,të përshkruaj dhe të flas pafundësisht për cdo trimëri të atyre burrave që dhuruan jetën për atdhe.Puna dhe sakrifica veshur me pasion e Edit mban emrin Alban Alikaj,njeriu i punës që gjithë jetën e tij ja fali dhe përkushtoi vëndëlindjes së tij dhe Shqipërisë. Albani një djalë me guxim të madh,një djal që dashuria për sportin e rikthen në Shqipëri për të dhënë kontributin e tij kundrejt asaj që formon emrin e një qyteti edhe një vëndi.
Ndihem kaq krenare që ky vend vazhdon të jetojë e të frymojë,vazhdon të shprehë se ka nevojë për ne,për kontributin tonë por mbi të gjitha për dashurinë tonë.Të duash dhe të dhuroshë dashuri për dheun që dhkel cdo ditë është virtyt dhe këtë virtyt jo të gjithë e disponojnë, dua vërtetë të them disa fjalë për Vullnetin,njeriun me vullnet që do të bëjë gjithëcka për vendin e tij dhe qytetin ku jetonë.Ishte një suport mbështës për emocionet që Edi do të na dhuronte,dhe një mbështetje për ata njerëz që i japin vlera këtij qyteti duke përgatit talente që krenojnë Shqipërinë dhe e cojnë atë të radhitet me vëndet e tjera të botës.
Urime Edi,përgëzime Z.Vullnet,
Shumë faleminderit Trajnerit Alban Alikaj.
Anila Ahmataj
