Intervista

Një bisedë e panjohur me Dritëroin: Për Kosovën, Çamërinë, politikën dhe letërsinë

Art-Kulture, Intervista / /

Nga Mihal Gjergji*

Takohem me Agollin, si gjithmonë, përzemërsisht. Ai s’mbetet kurrë pa vizitorë. Ata janë pothuajse të përditshëm dhe ndryshojnë shumë nga njëri-tjetri: politikanë, deputetë, artistë, shkrimtarë, poetë, diplomatë, gazetarë, etj. Mirëpo, të mirëpriturit e veçantë të shkrimtarit të madh, janë edhe njerëzit e thjeshtë, ata që mbajnë në shpinë barrën e halleve.

Ai ta lexon menjëherë mendimin që të tundon, mirësinë apo ligësinë që mban brenda shpirtit, të shikon në dritë të syrit, dhe sipas kokës të pret edhe “festen”. Mosha s’e pengon për të qënë vëzhgues i kujdesshëm, për të sunduar tavolinën e bashkëbisedimit, për të gjetur e peshuar mirë fjalët, për të bërë pak humor, i cili është mishëruar brenda natyrës së tij. Një sjellje çuditërisht e ngjashme me atë të Lasgush Poradecit. Poetët e mëdhenj, mbase kanë shumë gjëra të përbashkëta. Po të ndjekësh me vëmendje gjestet, fjalët, tonin e zërit, lëvizjet, bindesh që Agolli vazhdon të vigjilojë në karakollin e kohës, duke përballuar të papriturat e saj, ndërsa brenda qenies së tij, është i gjallë mendimi që ka shprehur në vargjet e veta:

“Ndodh të kem pak gjumë e të gremisem /Mbi një shkëmb si cub e si kaçak /Por si presh i zier nuk zvarrisem /Vdes diku si një Shahin Matrak“. Mbasi kemi kthyer gotat e para, që shoqërojnë kafen e mirëseardhjes, i flet Sadies t’i mbush përsëri. Atëherë , ti e kupton që je në udhë të mbarë dhe ndjek fillin e bisedës. Për moshën s’duhet të qahemi-e thyen heshtjen Agolli-duke ndezur cigaren. Në pleqëri, njeriu asnjëherë s’mund të kënaqet, por kjo s’do të thotë që të humbasim durimin. Vjen kjo e shkretë pa të pyetur, por duke të paralajmëruar pak e nga pak. Natyrshëm, biseda fillon me hallet njerëzore, pastaj kalojmë te letërsia, objekt i së cilës është edhe kjo intervistë, mirëpo, atë që s’donim ta trajtonim, zhvillimet politike, jo vetëm që bën vend si e paftuar në tryezën tonë, por zë edhe “qoshenë”. Sa më shumë t’i shmangesh politikës, ajo e gjen një mënyrë për të qëndruar përballë e për t’u futur në ritmet e ditës.

Agolli, si e mendoni të nesërmen e Kosovës? Unifikimi i ritmeve të zhvillimit mes dy vendeve të banuara nga i njëjti popull, por të ndarë nga një kufi politik, çfarë ndryshimesh mund të sjellë?

Faza në të cilën ndodhet Kosova, është e parafundit. Them e parafundit, sepse në mënyrë të natyrshme do të vijë edhe bashkimi i saj me Shqipërinë, që do të shënojë edhe fazën përfundimtare. Pjesa më e përparuar do ndihmojë tjetrën dhe në një kohë të shkurtër, do bëhet edhe unifikimi i ritmeve të zhvillimit. Kur të ndodhë bashkimi, Shqipëria do jetë një faktor akoma më i rëndësishëm stabiliteti në Ballkan.

Po për Çamërinë, çfarë mendoni. A duhet të shpresojnë çamët për trojet e tyre?

Ka një ndryshim rrënjësor mes Kosovës dhe Çamërisë. Atë që serbi s’mundi ta realizonte dot në Kosovë, fatkeqësisht e realizoi greku në Çamëri. Kosova është e banuar nga shqiptarët, ndërsa Çamëria është zbrazur prej tyre, me mënyrat që tashmë dihen nga të gjithë. Në këto kushte, është koha ajo që do bëjë edhe zgjidhjen e duhur, në përputhje me zhvillimet rajonale.

Meqenëse e filluam me Kosovën, cili është gjykimi juaj për krijimtarinë e Rexhep Qoses dhe vendin që zë ajo në letërsinë shqipe?

Rexhep Qosja meriton një nderim e vlerësim të veçantë, së pari si njeri dhe mandej si krijues. Ai është një atdhetar i madh që vazhdon ende të kontribuojë për popullin të cilit i përket. E veçanta është se ai shikon edhe përtej Kosovës, te shqiptarët e Maqedonisë, të Malit të zi, të Shqipërisë, edhe përtej kufirit jugor, në Çamëri, pra, është në mbrojtje të interesave kombëtare. Ai ka guxuar të mbrojë interesat e Kosovës në një kohë të vështirë, ka ndihmuar e mbështetur inteligjencën e saj. Si krijues, Rexhep Qosja është një mal i lartë në letërsinë shqiptare. Ai ka një gjykim të kthjellët, një vëzhgim të mprehtë dhe një mendim vizionar. Kontributet e tij në letërsinë shqipe janë të veçanta. Analizat e tij, kritikat, esetë apo krijimet që na ka dhënë, janë të një niveli shumë të lartë. Doja të theksoja gjithashtu, analizën e veçantë që, ky studiues i ka bërë krijimtarisë së poetit tonë kombëtar, Naim Frashërit. E ka realizuar me shumë pasion, dashuri dhe profesionalizëm. Njohja e mirë e krijimtarisë popullore dhe mandej e poezisë së kultivuar, njohja e letërsisë ballkanike dhe asaj evropiane, mënyra e krahasimit dhe analizat e bëra, tregojnë formimin e shëndoshë kulturor të këtij akademiku të shquar.

Cilën do veçonit nga veprat e Qoses?

Ato qëndrojnë denjësisht krahë njëra-tjetrës, por do të veçoja “Popull i ndaluar”. Brenda kësaj vepre, është Kosova, me djepet dhe varret e saj, ndihet frymëmarrja njërëzore, dhimbja e saj për plagët që kullojnë gjak, vikama e fëmijëve të mbetur pa prindër, psherëtimat e nënave të mbetura pa fëmijë, zëri i një populli që duan ta lënë pa të ardhme. Brenda saj, pasqyrohet përballja e madhe e popullit të Kosovës me dhunën dhe represionin serb, qëndrimi i përfaqësuesve të politikës së atjeshme shqiptare dhe inteligjencës qytetare, mënçuria dhe guximi i vetë autorit të librit, etj.

A duhet kritikuar Rexhep Qosja?

Edhe Homeri fle, është një shprehje e popullit.

Që do të thotë?…

…Që do të thotë se edhe ai mund të gabojë. Por, kritika dashakeqe, nisur nga interesa të ngushta egoizmi, smire apo paternalizmi, kurrsesi s’duhen bërë, jo vetëm ndaj tij, por ndaj çdo personaliteti të atij niveli. Për shembull, unë s’do ta mbështetja mendimin e shprehur nga Qosja, se letërsia shqipe s’ka vlera europiane, por kjo s’do të thotë që unë të filloj nga sharjet. Besoj se e ka thënë në një moment zemërimi, edhe ai është prej mishi e gjaku, si gjithë të tjerët, prandaj duhet mirëkuptuar. Ballkani është një provincë krahasuar me botën e madhe, aq më keq popuj të veçantë brenda gadishullit, por ka krijuar vlera të mëdha. Greqia p.sh, mes personaliteteve të shquara, që i ka të shumtë, ka nxjerrë edhe pesë nobelistë: Elitis, Seferis, Kazanzaqis (kandidat) etj.

Po nga Shqipëria, kë do veçonit?

Shqipëria ka nxjerrë personalitete të tjera të shquara si : Naimi, Fishta (i propozuar për Çmimin Nobel) Mjeda, Migjeni, Fan Noli etj. La Martíni do të thoshte për De Radën e madh se: vjen andej nga lindi poezia. Ne duhet të krenohemi me gjuhëtarët e pakrahasueshëm : Kostallari, Konda, Çabej etj, historianët që i kanë zili vendet evropiane, si Buda, Zamputi, Xoxi, Frashëri, Xhufi etj, studiuesit e talentuar, kritikët dhe përkthyesit shumë cilësor, etj. Unë i çmoj Esat Mekulin, Azem Shkrelin, Ali Podrimën, Agim Vincën, Ali Aliun, e të tjerë krijues të nivelit të tyre, sigurisht, për aq kontribut sa kanë dhënë. Duhen vlerësuar veprat e Ismail Kadaresë, përkthyer në shumë gjuhë dhe të njohura jo vetëm në Evropë, Fatos Kongoli për romanet e tij të fundit, Moikom Zeqo për krijimtarinë e bollshme e të arrirë, mendimin e fuqishëm poetik të Lasgush Poradecit, Fatos Arapit e Xhevahir Spahiut, lirikët e mrekullueshëm e të mirënjohur: Agim Shehu, Koçí Petriti, Jorgo Bllaci, Arben Duka etj, E megjithatë, Rexhep Qosja, duke mbrojtur çështjen kombëtare, ka mbrojtur edhe interesat e krijuesve shqiptarë, që kontribuojnë me veprat e tyre, edhe pse jo të gjithë kanë mundësi ekonomike për t’i promovuar ato në gjuhë të tjera. Kjo s’mund të bëhet veçse me ndihmën e shtetit, të institucioneve të veçanta të tij. Ndoshta, në një të ardhme mund të realizohet një gjë e tillë, për veprat më të arrira të autorëve tanë.

Ku do ta kërkonit analizën e thellë dhe forcën e arsyes: në mendimet kritike të Nolit apo Konicës?

Ka shumë gjëra që i ndajnë Nolin dhe Konicën, megjithëse i ka bashkuar çështja shqiptare. I pari është një njeri me formim të shëndoshë kulturor, i brumosur me një qytetari të spikatur. Si shqiptar, e ka provuar përkushtimin e tij shpirtëror e moral, ndaj interesave të këtij vendi. Ky burrë i madh, meriton të quhet tribun i përparimit. Si krijues, Noli është i pakrahasueshëm, si poet dhe si prozator. Këtë e kanë deklaruar edhe personalitete të kulturës botërore, bashkëkohës të tij. Si përkthyes, kryesisht i greqishtes së vjetër, anglishtes, persishtes etj, Noli ishte etalon i përsosmërisë. Në sajë të mjeshtërisë së tij, lexuesi shqiptar është njohur me Ibanjezin, Serevantesin, Khajamin, Shekspirin, Llongfelloun etj. Ai themeloi kishën autoqefale shqiptare, duke u bërë kështu, misionar shpirtëror në çështjen e bashkimit kombëtar. Ndërsa për Konicën, nuk di që të ketë filluar një punë dhe ta ketë shpurë deri në fund. Megjithëse me një formim të plotë, të zgjedhur dhe të pandërprerë, beu i ri i Konicës, s’mundi të zhvishej dot nga fodullëku i oxhakut të cilit i përkiste. Brilant me prozën e tij të shkurtër, mirëpo shumë i kursyer. Kishte një informacion të shumtë për Shqipërinë dhe shqiptarët, falë gjuhëve të shumta që zotëronte, përsëri s’i hodhi në letër. S’e përfundoi librin e tij “Shqipëria-kopshti shkëmbor i Evropës Juglindore”, parathënien e së cilës e ka shkruar Fan Noli. Kishte ide interesante dhe mjaft të përparuara për gjuhën shqipe, për të gjetur një zgjedhje të vlerave më të mira mes toskërishtes dhe gegërishtes, e prapë s’e vazhdoi më tutje. Kishte meritën e botimit të revistave “Albania” dhe “Drita” që propagandonin idetë për pavarësinë e Shqipërisë, meritën e zbulimit të flamurit të Skënderbeut etj, mirëpo ishte një njeri plot kontradikta. Mbështet Esat Toptanin dhe s’përkrah Ismail Qemalin, lufton për pavarësinë e Shqipërisë dhe shpreson te mbështetja e Italisë, edhe pse e di që është pushtuese, shan vëllezërit Frashëri dhe pastaj kthehet t’i lavdërojë. Ja, ky është Konica. Mungesa e familjes, ka krijuar tek ai një zbrazëti e klimë të ftohtë, e cila mund të ketë ndikuar pastaj edhe në polemikat e tij të ndryshme.

Gjuha e ashpër e politikës ka zbritur deri tek njerëzit e thjeshtë. A do arrijë inteligjenca shqiptare të bëhet imponuese dhe të frenojë arbitraritetin e saj?

Edhe polítika është inteligjencë, madje më e kualifikuar. Teoria e dijetarëve të lashtë grekë, si Platóni etj, se: duhet të udhëheqin filozofët, e ka humbur vërtetësinë, d.m.th, ka rënë poshtë. Shkencëtarët dhe filozofët kanë shumë hamendje dhe ngrejnë dyshime pa fund, për çdo hap të hedhur, që do të thotë se mbeten në vend. Prandaj, është detyrë e politikanëve të reformojnë vendin dhe të reformohen në përputhje me kushtet dhe situatat e krijuara, d.m.th, vazhdimisht të ndryshojnë diçka brenda vetes. De Goli, pas dorëheqjes u ringrit përsëri në pushtet, mirëpo meqënse drejtoi si në kohën e luftës dhe s’mundi të ndryshonte, dështoi, Çurçilli po kështu, etj. Raste të tilla ka pa fund. Komunizmi në Shqipëri dështoi, sepse krizat e krijuara s’mund të zgjidheshin me të njëjtat mënyra dhe prona kolektive s’mundi të plotësonte nevojat e konsumit. Drejtuesit e asaj kohe s’pranonin ndryshimin brënda vetes dhe në platformat e tyre, u detyruan kështu të dështojnë. Sikur betejat luftarake t’i drejtonin politikanët dhe jo strategët, bota do vazhdonte ende të mbytej nga gjaku. Shkencëtari duhet të punojë në laboratorin e tij, akademiku në studio, kirurgu në sallën e operacionit, ushtaraku në krye të formacioneve luftarake, ndërsa shtetin duhet ta drejtojnë politikanët e shkolluar për artin e drejtimit. Inteligjenca shqiptare që është jashtë lojës politike, s’mund të ndikojë fare në uljen e tensioneve për të cilat po flasim.

Në këto kushte, ç’farë sugjeroni?

Vetëm pjesa e emancipuar e inteligjencës, pjesëmarrëse në politikë, deputetë, ministra, etj, që janë të lidhur shpirtërisht me fatet e këtij vendi, pra që janë atdhetarë, vetëm ata kanë mundësi të ndihmojnë në uljen e tensioneve dhe zbutjen e klimës politike, ndryshe, ata që s’pranojnë ndryshimin në përputhje me kushtet që krijohen, janë të destinuar të humbasin vetë, por edhe fatet e popullit të tyre. Në këto kushte, inteligjenca e pushtetshme dhe e përgjegjshme, duhet t’i kujtojë politikës se: i përjetshëm është vetëm populli, prandaj, interesat e tij duhet të dalin në plan të parë

Poezia juaj ka brenda satirën dhe vargun pamfletik, fuqinë e kompozimit, simbolikën dhe figura mjaft të realizuara e tepër intensive, karakteristika këto të përbashkëta me poezinë e Viktor Hygoit (kryesisht vargjet shumërrokësh). Si shpjegohet kjo ngjashmëri, ndërkohë që poezia juaj mund të ishte ndikuar nga ajo ruse, lirikët e mëdhenj të së cilës, jo vetëm i njihni shumë mirë, por edhe i keni përkthyer në gjuhën shqipe?

Sigurisht që kjo është një rastësi. Unë e njoh mirë dhe e çmoj shumë poezinë e fuqishme të Hygoit. Ai është ndër poetët më të mëdhenj të Francës, mirëpo, kjo ngjashmëri, e cila ndodh edhe mes autorësh të tjerë, mbase ka një gjë të përbashkët: njeriun e punës, atë që rropatet për të siguruar mbijetesën. Zhan Valzhani i tij është i pakrahasueshëm, është model i njeriut të paepur. Edhe unë kam rendur pas këtij njeriu; pas luftëtarit të pushkës në rreshtat partizane, pas njeriut të halleve në jetën e vështirë, në krahë të njeriut të penës, në fushën e dijes. Me këta personazhe kam ndërtuar romanet e mia, kam ushqyer poezinë, kam frymëzuar prozën. Pastaj, Hygoi ka qenë edhe i internuar, sepse perandori Lui Bonoparti nuk e donte. Në përgjithësi, diktatorët nuk i përkrahin krijuesit që guxojnë, ata që s’mund të jenë veçse të lirë. Veçanërisht poetët s’mund të jetojnë dot të pushtuar.

Përse të ndodhin këto?

Sepse inteligjenca bëhet pengesë për ozurpatorët. Ka dy lloj pushtuesish: të jashtëm, kur vendin tënd e pushtojnë të huajt dhe ti detyrohesh të luftosh me armë në dorë, dhe të brendshëm, kur diktaturën e instalojnë njerëzit e tu, të popullit tënd. Kjo është më e rrezikshmja dhe më e rënda peshë që mund të durojë njeriu, aq më tepër krijuesit. Shumica e krijuesve provojnë pushtimin e brendshëm, por ka edhe fatkeq që, sa rrëzojnë barrikadën e parë, atëherë kur presin të gëzojnë frytet e punës së tyre, përballen me atë që s’e presin, me pushtimin e dytë.

Franca ka njohur një qytetërim të hershëm krahasuar me vendet e tjera evropiane, apo jo?

Sigurisht. Fenomene të tilla, s’mund të quhen të tejkaluara as në vende të tjera me nivele të larta zhvillimi, pavarësisht nga madhësia e tyre. Kur klasa politike e një vendi i tradhton interesat e popullit, i cili e ka vendosur në krye, atëherë diktatura ka lindur. Kur ndarja mes politikës dhe popullit vazhdon të thellohet pa ndërprerje, diktatura është ligjëruar. Kur popullit i ka vajtur thika në kockë dhe zëri i tij s’dëgjohet, atëherë diktatura është kurorëzuar. Këto gjendje të ndera, mjerisht, i kanë provuar shumë vende, kryesisht ato të varfra dhe të tjera në zhvillim. Evropa dhe Ballkani, ende luftojnë për t’i shëruar të tilla sëmundje të rrezikshme.

Humor i hollë i Dritëroit ka lënë gjurmë në shumë tavolina bashkëbisedimi. Brenda këtyre bisedave është mençuria popullore, e denjë për të qëndruar në krah të artit modern. Cila do të jetë e ardhmja e tyre, do marrin jetë brenda kujtimeve të ardhshme apo…?

Ende s’kam marrë vendimin përfundimtar. Në një farë mënyre s’dua që të “lëndoj” ndonjë bashkëbisedues të asaj kohe, por edhe ndonjë fëmijë, nip apo mbesë të tyre që do ti lexojnë në kohën e botimit. Sidoqoftë do ta gjej një zgjidhje në varësi të kohës.

Edhe në botimet tuaja, humori është ai që shkëndion zjarrin. Si keni mundur që të ruani masën, në raport me tërësinë e veprës?

Periferitë, ose zonat urbane siç quhen sot, kanë mënyrën e tyre të jetesës, kanë edhe kulturën e tyre. Është urtësia popullore te fjala e bujkut apo bariut, është përvoja e gjatë që e mënçuron fshatarin dhe mundet kështu të përballojë e zgjidhë hallet e jetës. Unë kam jetuar në fshat deri në moshën 17-18 vjeçare, mes atij ambienti e atyre njerëzve të mrekullueshëm. Humori është pjesë e jetës së tyre. Fatmirësisht unë mora ‘pjesën time’ dhe e përdora me nikoqirllëk. Mirëpo ka një dukuri, veçanërisht humori, duhet të jetë me masë, le të themi si kripa e gjellës. Brënda këtij humori duhet ta ndjejë veten edhe autori i shkrimit, d.m.th. krijuesi. Poezia në mënyrë të veçantë, është shumë sqimatare, e kërkon humorin atëherë dhe aq sa duhet. Do të thosha se edhe veprat më serioze kanë nevojë për një dozë humori, për një rreze drite…

Po për botimet biografike, cili është mendimi juaj?

Para shumë vitesh, një kolegu im–shkrimtar, më kërkoi mendim. Donte të shkruante një roman jetëshkrimor ose monografi, për një personalitet të shquar të kohës. I thashë që të mos lodhej, mirëpo e mori si mosvlerësim ndaj personit të tij dhe u revoltua. Më tha se shoku filan është ashtu e kështu…Dakort i thashë, por a di gjë ti, se cila është jeta e tij e panjohur nga publiku, lidhjet e fshehta dashururore të kohës së rinisë, apo të sotshmet, preferencat e hershme dhe hobit e tanishme, etj. Kolegu heshti. I tregova pastaj për jetëshkrimin e Abraham Linkolnit që e kisha lexuar, sesi shkoi me tren për të marrë detyrën e re në presidencë, lidhjet e tij me punëtorët e thjeshtë, nga të cilët e shkëputi fati etj. Pikërisht, gjërat intime, të pathëna e të panjohura, e bëjnë veprën intriguese për lexuesin. Pastaj, po ta shikosh kalanë nga afër, duket vetëm porta e hyrjes, ndërsa nga larg, duken edhe kullat e vrojtimit, frëngjitë, lartësia e mureve etj. Faktori kohë është shumë i rëndësishëm, kryesisht për krijuesin, sepse piqen mendimet dhe vepra merr vlera.

Mos duhet ta konsideroj këtë si përgjigje ndaj propozimit tim, për të shkruar një monografi tuajën të ardhshme?

Aspak. Unë i lexoj me kënaqësi shkrimet e tua dhe i çmoj ato. Megjithatë, s’do të hiqja dorë nga sugjerimi që i bëra kolegut për të cilin folëm më lartë. Çdo gjë në kohën e duhur.

Mendoni se njeriu ka kohë për t’u turpëruar edhe në moshë madhore?

Jo vetëm kaq, por të shkruash për bashkëkohësit ka edhe vështirësi të tjera, të cilat përsëri i mënjanon koha.

Së fundmi, flitet për një regjistrim të mundshëm të popullsisë sipas përkatësisë fetare. A mund të quhet normale?

Deri në vitet ‘48 apo ‘50, ka ekzistuar një ligj i tillë, pastaj u hoq. Më kujtohet që kam mbushur dy herë formularin e aplikimit dhe kam shkruar: i pafe, megjithëse prindërit e mi ishin bektashinj.

Atëherë numri i ortodoksëve mund të shtohet dhe shqiptarët të dalin në minorancë?

Janë rreth një milionë shqiptarë që punojnë dhe banojnë familjarisht në Greqi, të vajtur pas viteve ‘90. Shumica e tyre, gjersa kanë ndërruar emrat, mund të ndërrojnë dhe përkatësinë fetare. Pastaj, të mos harrojmë se atdheu i të papunit është puna. Shteti shqiptar s’ka forcë t’u thotë: kthehuni këtu, se do t’iu bëj më të pasur nga ç’jeni. Si fjalë, “ortodoks” me sa di unë, do të thotë, dogmatik, i drejtë, i palëkundur, megjithëse sikush çmon vlerat e besimit të tij. Megjithatë, unë shpresoj se ortodoksët shqiptarë do ti ruajnë dhe shpien më tej, vlerat e krijuara nga paraardhësit e tyre të nderuar, pionierë të rilindjes, si Jani Vreto, Koto Hoxhi, Pandeli Sotiri, Papa Kristo Negovani etj, të cilët punuan e luftuan aq shumë për lartësimin e kombit. Në qoftë se edukata e shoqëron njeriun si roje, besimi fetar e drejton andej nga beson ai, se merr edhe bekimin e Perëndisë. Përpjekje dashakeqe do ketë, padyshim. Raqi Qirinxhiut i thanë në Greqi: ti je ortodoks dhe si i tillë, je grek. Mirë u tha Raqi, po Pjetri i madh i Rusisë, grek është edhe ai? Greqia ka meritën e themelimit të bazave të filozofisë, matematikës, fizikës, materializmit, letërsisë, por jo të ortodoksisë. Ortodoksë ka e gjithë bota. Greqia ka shumë gjak shqiptar brenda gjirit të saj, janë më shumë se dy milionë arvanitas. Po ti referohesh folklorit, një këngë e hershme thotë: Selanik e tatëpjetë/ shqiptare do të jetë… Ja që shumë zona dhe qytete të rëndësishme që ishin shqiptare dhe banoheshin prej tyre, sot s’i administrojmë ne. Koha s’mund të kthehet prapa. Në parlamentin grek, deri vonë flitej shqip, sepse shumica e deputetëve ishin me orgjinë shqiptare dhe shqipen e kishin gjuhën e nënës, madje, edhe në votimin e vitit 1931, përsëri fitoi gjuha shqipe. Mirëpo, meqenëse s’kishte alfabetin e saj dhe ishte një gjuhë që s’shkruhej, u përdor gjuha greke në vend të saj. E përsëri, kryetari i parlamentit grek, u drejtohej deputetëve me fjalën shqipe ‘pushoni’ dhe jo me fjalën greke ’skaste’. Në Groelandë, për shembull, banorët kryesorë të saj janë eskimezët dhe një pjesë mongolë. U pushtua nga anglezët, më vonë nga norvegjezët dhe në shekullin e 18-të nga danezët, por gjaku i atyre banorëve, pavarësisht nga ndryshimet e sundimeve, mbetet gjak eskimez dhe mongol.

Si i keni shpëtuar ndikimit të prindërve për besimin te Zoti?

Në fshat, kur isha i vogël, shumë i vogël, mbaja një manar, i cili më ndiqte nga mbrapa kudo që shkoja. Mirëpo një dite prej ditësh, im atë, më tha se e kishim caktuar si kurban për babain e Teqesë. S’kisha forcé të kundërshtoja, isha fëmijë, kështu që ndoqa nga pas tim atë, derisa babai i Teqesë e mori shelegun dhe i futi thikën në grykë si një katil. Mbase ky ishte momenti që brenda meje u projektua urrejtja për këta “shërbëtorë” të Perëndisë. Megjithatë, bektashinjtë, janë shumë tolerantë nga natyra e besimit, një këmbë e mbajnë në hyrje të teqesë dhe tjetrën te dera e pijetores. Baba Reshati s’mërzitet, sepse këndon edhe vetë këngë dashurie, në pritjet që u bën miqve të tij dashamirës. Naim Frashëri i ka dhënë një pamje shqiptare, bektashizmit. Po të lexosh me kujdes “Qerbelanë”, do shikosh përpjekjet e frashërlliut të mençur, se si përshkruan në mënyrë metaforike Abaz Aliun, fisnikërimin e shpirtit të njeriut, nën ndikimin e besimit te zoti, etj.

*Intervista e botuar nga Dita është shkëputur nga libri i Mihal Gjergjit me kritika letrare “Ngjyrat e Mendimit”

Një bisedë e panjohur me Dritëroin: Për Kosovën, Çamërinë, politikën dhe letërsinë Read More »

“I shiti naftën Millosheviçit”, Berisha i përgjigjet akuzave: Plani për vrasjen time dhe të…

Intervista / /

Ish-kryeministri dhe ish-presidenti, Sali Berisha i ësjtë përgjigjur akuzave të Presodentit të Kosovës, Hashim Thaçi, se ka bërë pazare me Milloshevicin në kohën e luftës, apo ka strehuar Arkanin në Shqipëri.

“Nuk ka mjerim më të madh se të përpiqesh të pastrosh fytyrën me të lanat e kuzhinës së Beogradit, kjo është e vetmja përgjigje që kam”, është shprehur Berisha.

I pyetur nëse “ka pasur plan për vrasjen edhe tuajën edhe të Ibrahim Rugoves”, Berisha u përgjigj:

Preteksti ishte ky, i ndjeri President refuzoi të vendosë kurorë te varri i Enver Hoxhës, dhe natyrisht tregoi menjeherë anësimin drejt forcave demokratike. Dokumenti thotë se ushtarët e gardës donin t’i vrisnin. Pse nuk jemi vrarë ajo është punë tjetër. Po ky është dokumenti.

Pjesë nga Intervista

Ermal Panduri: Z. Berisha më lejoni të ju lexoj dicka për këto reagime që  vju I bëni ka pasur një reagim  nga presidenti Thaqi: “Institucioni  I Republikës së Kosovës sot më së paku i duhen këshillat e të  dëbuarve me votë massive nga skena politikek, vecanërisht atyre të viteve 92- 97. Tregtonin dhe bënin që me punë të pista të mbijetonte makineria ushtarake dhe policore e kasapit të ballkait Sllobodan Millosheviq. Ata duke mbushur xhepat e tyre u kujdesën me devotshjëri qëme rezervuarët e tankeve dhe autoblinadve të jenë të mbushura plot përkundër faktit se Bashkësia Ndërkombëtare kishte vënë sanksione kundër Millosheviqit. Nuk i duam këshillat e atyre që strehuan Binlladenin vrasësin e civilizimit botëror…..dhe Arkanin vrasësin shqiptarëve të Kosvës. Nuk I duam këshillat  e atyre që burgosën komandanin legjendar Adem Jashari si dhe komandantë të shquar si Fehemi Lladrovci, Zahir Pajaziti dhe UCK e etiketuan si terroriste. Këta që  sot kundërshtojnë  vullnetin e shqipëtarëve të Preshevës, Bujanovcit e Medvegjës përv bashkim me Kosovën janë të njejtë që presidenti Rugova për së gjalli  nuk I lejoi  ta shkelin tokën e Kosovës. Këshillat e tyre I takojnë kohës së turpit  të historisë shqiptare.

Z. Sali Berisha: Nuk merrem absolutisht me çështje personale dhe komente personale por në respekt të qytetarëve të Kosovës unë duhet të shpjegoj sa vijon.

 

Në vitet 92 – 97’, Shqipëria, në një përballje të fuqishme në arenën diplomatike botërore mposhti Serbinë në mënyrën më përfundimtare, Në këtë kontekst, në jetë  mbas viteve 90 dy armiq kam pasur. Njëra ishte Enver Hoxha dhe enveristët sepse atyre ju shemba pushtetin, bashkë me bashkëpunëtorët e mi dhe popullin shqiptar, parajsën që kishin ndërtuar mbi ferrin e shqiptareve,  dhe Sllobodan Millosheviqi, I cili e pa  veten te humbur në cdo forum ndërkombëtar me dokumenta dhe ligje ndërkombëtare. U përpoq të bëjë gjithçka ndaj meje sikur unë u përpoqa të bëj gjithçka ndaj tij. Kjo është e vërteta. Tani një nga ato përpjekjet e tij ishtn shpifjet dhe shpikjet për Bin Ladenin sepse duhej që Shqipëria, për shkakt të bësimit fetar të racizmit te tyre ndaj myslimanëve, të paraqitej  si një strofull…. Në atë kohë kur Millosheviqi I shtronte keto teza Shqipëria ishte, dhe fatmirësisht ka dokumenta,  nga vendet që luftonte me suksesin m ëtë madh terrorizmin  ndërkombëtar, për këtë te sygjeroj te lexosh Neë York Times e asaj kohe, Herald Tribune,  Los Angelos Times etj etj

 

Ermal Panduri: Pra Thaqi po shërbehet me të pavërtetat e  Millosheviqit.

Sali Berisha: Pra Shqipëria, thonë shërbimet partnere, dha kontribut, duke më cituar dhe mua “kardiologu Berisha” më shumë se cdo vend tjetër  ish komunist dhe vendet tjera. Në vitet 2005- 2013 Shqipëria ka pasur disa nga bashkëpunimet më sensitive  qoftë në shërbimin informativ të shtetit qoftë me shërbimin e ushtrisë, me shërbimet  e partnerëve tanë  më të mëdhenj, operacione dhe veprime nga më sensitivet, dhe ështe anëtare e NATO-s. Tani kjo është e vërteta sa i përkket Bin Ladenit  të krijuar në Beograd.

…

Ermal Panduri: Keni pasur një takim me Bullatoviqin në vitin 1993 në shtator të vitit 1993..

Sali Berisha: Po

Ermal Panduri: Dhe ka kërkuar lehtësira për…

Sali Berisha: Jo, nuk ka kërkuar, jo ata nuk kanë kërkuar absolutisht domethënë ata erdhën të trembur, të thëm të vertëtën tashti,  erdhën më shumë për një fqinjësi të mirë por, tashi mos te hy ne atë s se i kam prit si zot shpie, por ata, jo ata nuk kërkuan naftë.

Ermal Panduri: Nuk kërkuan naftë?

Sali Berisha: Jo nuk kërkuan naftë… absolutisht, asnjëherë, është Milo gjallë tani, se sdi ku është Bullatoviqi, nuk kanë kërkuar, kanë ardhur  me Milon, kanë qenë te dy bashkë, por s’kanë kërkuar naftë.. dhe nuk kanë kërkuar. kemi kapur një tanker që e fusnin në liqenin e Shkodrës, ia kemi shkatërruar kontrabadistëve dhe kjo është e gjithë legjenda. Ato janë në OKB, në qoftë se Shqipëria shkelte embargon, në mënyrë të vullnetshme, Shqipëria vendosej nën sanksione, por Shqipëria ka luftuar me eficëncë kundër kontrabandës dhe respektimin e embargos, kontrabandën zero nuk e ka asnjë vend i botës.

Ermal Panduri: A keni dështu me kontrollu pra edhe ato tanket që kanë hy.. a

Sali Berisha: Tanket… Jo i kapëm ne,

Ermal Panduri: I kapët?

Sali Berisha: I kapëm ne, se cfarë të bënë këta? Ngaqë se kalonin dot në pikat e doganave, kishin ndertuar tanker të mëdhenj edhe i kalonin nën ujë, i tërhiqnin me gomone.. I kapëm, nuk kishim ne mjete siluruese apo mjete ushtarake në liqenin e Shkodrës, por gjetëm mundësi i kapëm dhe i asgjesuam.

Ermal Panduri: A keni zhvilluar takim në Shkodër me Arkanin në vitin 1992?

Sali Berisha: S’kam zhvilluar kurrë takim me asnjë serb, asnejherë, përvec takimeve ndërkombëtare. Kjo është e verteta.

Ermal Panduri: A është treguar Arkani gjatë kohës

Sali Berisha: Ky është vetëm një trillim i kuzhinës së shërbimeve të fshehta serbo- shqiptare qe bashkëpunojnë bashkë. Arkani të strehohej, po pse të strehohej Arkani, Arkani vriste e priste në Kosovë, pse, si do strehohej Arkani?

Ermal Panduri: Te komenti Thaçit thuhet qe është strehuar edhe Arkani..

Sali Berisha: Tani zotëri, do flas e do e mbyll unë këtë punë por kurrën e kurrës. Kurrë ndonjëherë. E kam dëgjuar për herë të parë këte shpifjë, mund të ketë 5-6 vjet, që i është thënë kjo gjë dikujt, dhe une kam ngel ë.., kurrë s’mund të vintë. Ai ishte njeriu më gjakësor në Kosovë, dhe si, kush mund të… Duhet të jesh shum naiv dhe të mendosh se ai mund të kërkonte shpëtim në Shqipëri ose strehë në Shqipëri. 

Ermal Panduri: Zotri Berisha, si u ndjetë personalisht kur I lexuat të gjitha këto komente të zotëri Thacit. Dua një përgjigjjë, pa aspak diplomaci dua ndjenjë personale tuajën

Sali Berisha: Absolutisht nuk kam asnjë lloj gjë personale, e vetmja gjë që dua të them është, dy gjëra janë.

Së pari Sali Berisha nuk i ka dhënë këshilla kujt, se këshilla u jap atyre që kërkojnë, kush më kërkon këshillë i jap mendimin. Sali Berisha ka bërë denoncime. Ato cka unë kam publikuar ato janë denoncime. Këshillat janë për zotin Mustafa, që erdhi në takim dhe une diskutova me shumë preokupim për gjendjen e shqiptarëve në luginë, diskutuam, i thashë se në shtator do marr nismën që të kemi një zë në buxhetin e Shqiperisë për luginën, uroj që edhe Kosova ta merr një të tillë, se u takuan dy qeveritë dhe dhanë nga 50 mijë euro, u këputën, dhanë 50 mijë euro për Preshevën, që ishte qesharake.. dhe pjesët e tjera natyrisht janë që të gjitha denoncime dhe nuk kanë lidhje fare me këshilla. 

Së dyti, për sa i përket të gjithë këtyre të tjerave, nuk ka mjerim më të madh se të përpiqesh të pastrosh fytyrën me të lanat e kuzhinës së Beogradit, kjo është e vetmja përgjigje që kam. /korrieri

“I shiti naftën Millosheviçit”, Berisha i përgjigjet akuzave: Plani për vrasjen time dhe të… Read More »

Hygerta Sako: Më pëlqen më shumë vetja tani sesa kur kam qenë e re, ja mashkulli im perfekt

Intervista, ShowBiz / /

Intervista/ Për Hygerta Sakon, gazetaren dhe moderatoren e programit të saj sportiv “Magjia 21” në RTSH, edhe vetë jeta duhet marrë me sportivitet. Miss-i i ’95-s, tashmë nëna e vajzës Anais, na rrëfen në këtë intervistë për “Panorama Plus” jetën larg kamerave si një femër në karrierë, rikthimin në super formë fizike brenda një viti, pushimet në Turqi me Erjona Sulejmanin, pse është kundër ndërhyrjeve estetike dhe bukurinë e vërtetë tani në moshën e pjekurisë.

Shijove një sezon intensiv televiziv me ndeshjet e Kampionatit Botëror të Futbollit. Dole e kënaqur me fituesen e kupës, Francën?

Sinqerisht, e kam shijuar shumë këtë Botëror. Jo shumë si tifoze, sepse unë jam që fëmijë tifoze e Italisë dhe ajo nuk ishte pjesë e Botërorit, por si gazetare kam kaluar një eksperiencë të paharrueshme. Kemi punuar shumë për të sjellë një program të bukur për gjithë familjen dhe ndihem e lumtur që ia dolëm. Edhe sot e kësaj dite njerëzit më shprehin kënaqësinë që kanë marrë nga “Magjia 21” dhe se u mungon ai program. Sa për Francën si fituese të Botërorit, nuk përjetova as emocion pozitiv e as negativ, edhe pse duhet thënë që isha me Kroacinë në finale, por Franca e meritoi plotësisht këtë kupë bote.

Tashmë identifikohesh me futbollin, si moderatore. Nëse do të flisnim për ty, çfarë merr me sportivitet në jetë?

Gjithçka. Jeta është shumë e shkurtër për t’u mërzitur për gjëra pa rëndësi. E vetmja gjë që s’mund të marr me sportivitet është shëndeti, që, për mua, është më i rëndësishmi. Përsa u përket të tjerave, i hedh pas krahëve dhe mendoj veç pozitivisht. Jam optimiste e pandreqshme.

Kalove pushimet në Turqi. Me kë dhe si u argëtove?

Isha me mikeshën time Erjona Sulejmanin dhe fëmijët tanë. Gjatë Botërorit krijuam një miqësi shumë të bukur, por edhe pushimet na rezultuan të tilla. Ishim në një resort vërtet fantastik, ku kemi kaluar ditë vërtet të mrekullueshme dhe mbi të gjitha fëmijët u kënaqën, sepse për dy nëna kjo është më e rëndësishmja. Përsa i përket argëtimit, kemi shijuar gjithçka na ofronte resorti sepse pushimet familjare nuk të lënë vend për lëvizje të mëdha.

Na bën përshtypje me fizikun super në formë. Si arrin të kesh linjat elegante dhe të kuruara?

Nuk ka qenë e lehtë. Fiziku im merr shpejt peshë dhe unë kam vuajtur gjithmonë nga kjo gjë, duke qenë se e shijoj shumë ushqimin. Vendosa të mendoj pak më shumë për linjat, sepse me kalimin e moshës është më e vështirë të biesh në peshë. Kam një vit që pak nga pak me durim ushqehem me kujdes e me ushqime të shëndetshme, që i bëjnë mirë organizmit tim. Ecja në këmbë nga Liqeni më ka ndihmuar shumë. Dhe jam shumë e kënaqur që pas një viti jam 10 kg më pak. Nuk ka gjë që nuk arrihet me vullnet. Dhe nuk kam ndërmend të toleroj më. Nga shtatori do të filloj dhe aktivitetin fizik seriozisht për ta skalitur akoma më shumë trupin e për të qenë gjithmonë në super formë.

Mund të na tregosh regjimin për të pasur një trup vërtet të bukur për plazh?

Ushqimi i shëndetshëm dhe sporti, çfarëdolloj aktiviteti fizik. Tani që isha në Turqi përsëri nuk abuzova për shembull. ( Ok, të tregohem e sinqertë, një copë të vogël bakllavaje nuk ia kurseja vetes). Konsumova vetëm ato ushqime që më bënin mirë pa mbajtur dieta të kota, luajta volejboll, bëra not dhe ecje në këmbë dhe rezultati ishte që u ktheva nga pushimet në të njëjtën peshë që u nisa.

Si një Miss me kurorë, si ndihesh sot në raport me pamjen. Me kalimin e viteve ke fituar më shumë siguri në bukurinë që zotëron apo e ke humbur atë?

Të tregohem e sinqertë mua më pëlqen më shumë vetja tani sesa kur kam qenë e re. Duke qenë se bukuria për mua është thjesht një ambalazh i këndshëm i aftësive të tjera që vlejnë shumë më shumë, ndihem çdo ditë e më e sigurtë për atë që përfaqësoj. Bukuria nuk njeh moshë, për sa kohë njerëzit të vlerësojnë edhe për ato vlera të tjera që ke dhe sigurisht edhe nëse nuk abuzon me bukurinë që të ka falur Zoti.

Në këtë trend të bukurisë plastike si ndihesh dhe do provoje të bëje ndonjë ndërhyrje?

Deri tani nuk kam dashur të ndryshoj asgjë te vetja. Edhe me ato dy rrudha më shumë, ndjehem mirë sepse fundja janë të natyrshme. Shoh vajza të reja që janë bërë copy-paste të njëra-tjetrës dhe sinqerisht nuk arrij ta kuptoj pse duhet ta shëmtojnë veten në atë mënyrë. Njeriu mund të ndryshojë një difekt madhor, s’jam aspak kundër, por të ndryshosh tiparet, aq sa të mos njohësh veten në pasqyrë, sinqerisht, nuk e kuptoj dhe nuk e dua atë lloj bukurie. Mbase, kur të shkoj 50 vjeçe e të mbushem me rrudha do të dua dhe unë të kem një fytyrë më të tendosur (ama veç kaq). Por deri atëherë, nuk kam ndërmend të prek asgjë te vetja.

Je nëna e një vajze, por si e përjeton rritjen e saj dhe ke filluar ta orientosh në ndonjë drejtim që mund të marrë në jetë?

Vajza është rritur aq shumë sa tani na marrin për motra. Jam munduar t’i shpjegoj çdo gjë e t’i jem shoqe në rradhë të parë, e pastaj nënë. Dhe deri tani jam e lumtur sepse është një vajzë e mbarë, e kulturuar dhe e dashur. Përsa i përket drejtimit, është ende herët, por ajo ka një shpirt e sy artistik të jashtëzakonshëm. Është ajo fotografja ime personale dhe sinqerisht më habit me fotot që realizon. Ndoshta arkitektura do të ishte një profesion i bukur për të, por, siç e thashë, është ende herët për të folur. Unë do respektoj dëshirat e saj.

E realizuar dhe e pavarur. Është kjo arritja e vërtetë e femrës së kohëve moderne, apo i duhet një partner në krah për ta plotësuar? Ti çfarë synon për veten?

Një femre të realizuar e të pavarur i duhet një partner që ta ketë shok, në radhë të parë dhe t’i kuptojë me symbyllur prioritetet e saj. Nuk jam dakord me faktin që një femër moderne nuk ka nevojë për një partner. Edhe pse mund të jetë një femër e fortë dhe e suksesshme, përsëri është femër dhe në thellësi është e brishtë. Dhe sigurisht ka nevojë, që përveç suksesit në profesion dhe pavarësisë, të ndjejë edhe dashurinë dhe përkushtimin që të jep një partner. Por ama jam edhe e mendimit “më mirë vetëm se sa e keqshoqëruar”. Unë këtë kërkoj nga vetja, të jem e plotësuar në të gjitha aspektet.

Beson te dashuria dhe çfarë konsideron lumturi për veten?

Sigurisht që besoj te dashuria. Çdo njeri e ka të shkruar momentin e tij dhe do e provojë patjetër një dashuri të madhe në jetë. Por lumturia ime më e madhe është ai, përqafimi i vajzës sime, batutat e zgjuara kur bisedojmë, ta shoh se si rritet dhe sa krenare jam për të. Pjesa tjetër është thjesht garniturë. Pjesë të vogla që bëjnë një të tërë. Por lumturia ime e ka një emër dhe ky emër është Anais.

Hygerta Sako: Më pëlqen më shumë vetja tani sesa kur kam qenë e re, ja mashkulli im perfekt Read More »

Ermal Meta: Po të kisha gjetur një port të mbyllur, nuk do të isha këtu sot

Intervista, ShowBiz / /

Deri para pak kohësh Ermal Meta qëndronte i veçuar, duke shkruar këngë për të tjerët. Tani, pas suksesit në Sanremo, shfaqet në TV dhe mbush sheshet. Dhe pavarësisht ndarjes së dhimbshme nga e dashura e tij historike, ai dëshiron të rifillojë përsëri: “Në jetë nuk ka përfundime, vetëm fillime”.

Ermal Meta gjithmonë ka kitarën me vete, duart e tij mbështeten në tingujt e saj “Të luaj është gjëja e parë që bëj në mëngjes, kur ngrihem”, shprehet Meta në një intervistë për revistën italiane “Donna Moderna”.

Ai buzëqesh, duket pak i lodhur, ka muaj që nuk ndalon, përkundrazi vite. Në tre vitet e fundit i ka ndryshuar jeta: nga Sanremo Giovani di Odio deri këtë vit kur u ngjit sërish në skenën e Ariston si fitues, së bashku me Fabrizio Moro, me këngën ” Non mi avete fatto niente”.

Këngët që ai shkroi për të tjerët tani janë të tijat dhe këndohen nga mijëra fansa, që e kanë duartrokitur në TV, tek “Amici” dhe e ndjekin atë në mediat sociale.

Ermal luan para se të fillojë intervista. Këndon në mes dhe në fund. Duke vendosur se deri në çfarë pike të tregojë për veten, si gjithmonë. Preferon që të tregojë të jetë muzika.

Kur nuk i pëlqen të flasë për jetën personale, pasi e ka kënduar në albumin e fundit “Non abbiamo armi”.

Është gjithçka ndarja pas 9 vitesh me spikeren radiofonike Silvia Notargiacomo; dhimbja që provoi për Caro Antonello; dëshira për të ecur përpara në këngën e re “Io mi innamoro ancora”.

Le të fillojmë nga këtu. A jeni dashuruar përsëri ?

Sigurisht, jeta vazhdon. Kjo këngë flet për dëshirën për të filluar. Çfarë tjetër mund të bëjmë? Ka pjesë të udhëtimit që bëni me disa njerëz dhe që ndonjëherë përfundojnë. Por për mua nuk ka përfundime, vetëm fillime. Karriera ime është provë e kësaj: deri në dy vjet e gjysmë më parë po shkruaja këngë për të tjerët, u mbylla në gropën time. Unë kurrë nuk e kisha imagjinuar arritjen e qëllimeve të tilla të mëdha.

Çfarë efekti të bën sot?

Ka një përzierje të kënaqësisë dhe mosbesimit. Kam luftuar për të arritur këtu. Ndonjëherë bëja hapa mbrapa, por gjithnjë për të arritur diku. Ashtu si kur mendova se fati im ishte vetëm një autor, pasi me grupet e së kaluarës nuk kishte funksionuar. Por, le të themi se në këtë Silvia ishte thelbësore.

Në çfarë kuptimi?

Më ndihmoi të mos i besoja fatit tim. Më mbajti në krahë kur nuk isha në gjendje të ecja. Është merita më e madhe që ka pasur.

Është normale, shpesh, të mos ia dalësh vetëm.

Nuk mund t’ia dalësh kurrë i vetëm. Dhe takimet e duhura janë gjithashtu të dobishme: thjesht mendoni për “jo”-të që kam marrë para se të arrij në kompaninë time të tanishme diskografike, Mescal. Kështu që mësova të them: “Ok, nuk jam i kënaqur”. Në punë, për shembull, unë them se si duhet bërë diçka, por nuk u jap kohë të tjerëve për të kuptuar se si e dua. Ka shumë pak njerëz që i besoj: problemi është se nuk bëhet fjalë vetëm për muzikën.

Si ia bëni atë atëherë?

Besimi sillet rreth familjes sime dhe asaj lloj dashurie që duket si një lehtësim që ju mban dhe ju mbron.

Duke folur për familjen: e juaja është nga Shqipëria. Ju jeni kthyer kohët e fundit nga Tirana për një koncert të madh. Çfarë provove?

Ishte shumë bukur, kishte 100,000 njerëz në shesh. Më dhanë çelësin e qytetit. Në atë moment kuptova shumë gjëra: ndoshta shumë vite më parë kam shkruar “Sperare” për të arritur në këtë moment. Për t’u kthyer, në anën e kundërt, kur unë isha larguar. U ndjeva një hero, pa qenë kështu: në fund të fundit, jeta e vetme që arrita të shpëtoja deri më tani ishte e imja.

Historia juaj është një histori shumë aktuale në një periudhë të porteve të mbyllura.

Nëse ajo që po ndodh tani në Itali të kishte ndodhur 24 vjet më parë (Ermal arriti në Bari nga Shqipëria me nënën e tij, një vëlla dhe një motër në vitin 1994, kur ishte 13 vjeç), unë nuk do të isha këtu për të shkruar këngë, të bëja muzikë, të shkojë në TV dhe të luajë në koncerte. Dhe si unë, shumë të tjerë. Kufijtë ekzistojnë. Por e di që ekzistojnë njerëzit para kufijve, duhet të japim një shans për jetën. Më lëndoi të lexoja disa gjëra kohët e fundit. Nuk ekziston një e drejtë lindjeje më shumë se një tjetër. Sot është një pjesë e botës që vuan dhe përpiqet të shpengojë ekzistencën e saj, të mos vdesë. Shumë vite më parë, kjo pjesë e botës ishte për mua, sepse isha në të. Megjithatë, zgjidhjet nuk duan të gjenden. Ky mendim më frikëson.

Mendimi juaj, megjithatë, ku është tani?

Tek fjalët. Unë tashmë kam njëzet këngë. Dhe po shkruaj një libër, një lloj ditari reflektimesh, gjysmë poezi, tekstesh që kurrë nuk do të bëhen këngë. Tani për tani, unë jam plotësisht i përkushtuar koncerteve ‘live’ momenti më i rëndësishëm për mua. Por,  vitin e ardhshëm do bëj një pushim që të jem në gjendje të bëj një disk të ri./atsh

Ermal Meta: Po të kisha gjetur një port të mbyllur, nuk do të isha këtu sot Read More »

Vettingu “merr” edhe Gjykatën e Lartë, Mustafaj: Vendi pa nivelin e tretë të gjykimit, dramatike (Video)

Intervista, Opinione, Politike / /

Dramatike e ka cilësuar situatën me sistemin gjyqësor në vend, publicisti Besnik Mustafaj, teksa ka komentuar shkarkimin e anëtarëve të Gjykatës së Lartë në kuadër të procesit të vettingut. Në rubrikën “Opinion” në studion e lajmeve në “News24”, ai tha se përgjegjësia për këtë situatë bie mbi të gjithë aktorët politikë, dhe jo vetëm, që ndërmorën reformën në drejtësi, pa marrë parasysh se mund të gjendeshin në kushte të tilla.

Sakaq, ai ka komentuar edhe zërat se kjo situatë ku ndodhet tashmë sistemi i drejtësisë, “është strategji e Ramës për të marrë nën kontroll gjyqësorin”.

“Është dramatike situata që vendi është pa nivelin e tretë të gjykimit. Sot një shqiptar nuk ka mundësinë e apelimit të një çështje. Kjo është përgjegjësi e të gjithë atyre që ndërmorën këtë reformë, klasës politike, që nuk e morën parasysh një situatë të tillë. Është shumë e rëndë që vendi të mos e ketë Gjykatën e Lartë, pra nivelin e tretë të gjykimit. Ka zëra, kritizerë, që kjo ka qenë e parashikuar nga Rama, në mënyrë që të bllokojë çështjet që mund të shkonin në Strasburg, kjo pasi një çështje nuk mund të shkojë atje nëse nuk ka kaluar të gjitha hallkat e sistemit gjyqësor në vend. Sipas këtyre akuzave, kjo është strategji e Ramës për të marrë nën kontroll gjyqësorin”, u shpreh Mustafaj.

Publicisti thotë se pas verifikimit të gjyqtarëve dhe prokurorëve, dhe shkarkimit të tyre në rastet kur ka shkelje, duhet të vijohet edhe me pjesën tjetër të procesit, pra zëvendësimin e tyre, për të mos krijuar ngërç në institucionet e drejtësisë.

“Ata që e mbështetin reformën në drejtësi, thonë se po funksionon. Kjo sepse reforma ka mbetur vetëm në fazën e shkartisjes, shkarkimeve, ndërkohë që duhet edhe ana tjetër, pra zëvendësimi i tyre. Kjo reformë ka një vit që ka filluar dhe janë verifikuar më pak se 1/5 apo 1/6 e anëtarëve të gjykatave, dhe me këto ritme do zgjasë me vite procesi. Besoj se duhet të gjendet një mekanizëm për të ecur më shpejt. Nuk e di si i zë gjumi këta politikanë, kur situata me sistemin gjyqësor në vendin tonë, është e tillë”, u shpreh ai.

Duke ngritur shqetësimin për situatën në gjyqësor, Mustafaj thotë se do të ishte tejet kritik momenti nëse vendi ynë do të ndodhej në një situatë të jashtëzakonshme politike apo të sigurisë kombëtare, ku duhet të shprehet Gjykata Kushtetuese.

“Magjistratura do të thotë se do ketë studentë që do përfundojnë për dy vite. Padyshim që ky ligj duhet të ishte miratuar, por ne sot kemi imediate krijimin e të gjitha hallkave të sistemit. Nëse nesër Shqipëria gjendet në një situatë të jashtëzakonshme politike apo të sigurisë kombëtare ku duhet të shprehet Gjykata Kushtetuese, si do t’ia bëjmë? Kjo nuk është në logjikën normale të atyre që bëjnë shtet”, u shpreh publicisti Besnik Mustafaj.

(BalkanWeb)

Vettingu “merr” edhe Gjykatën e Lartë, Mustafaj: Vendi pa nivelin e tretë të gjykimit, dramatike (Video) Read More »

Në shtator ndryshon kabineti qeverisës?! Rama: Po shohim “kontratat”, pastaj vendimi

Intervista, Politike / /

Kreu i qeverisë Edi Rama ka dhënë sinjale se në shtator pritet të ketë ndryshime të kabinetit qeverisës.

I ftuar në emisionin Përballë në TVSH, kreu i qeverisë ka rikujtuar “kontratat” e performancave mes tij dhe ministrave e zv.ministrave në kabinet, të shpalosur një vit më parë kur të majtët morën mandatin qeverisës.

Rama la të kuptohet  se “kontratat” po shqyrtohen dhe vendimi do të merret në fund të muajit gusht.

Keni thënë që mandati s’është i përjetshëm, shtatori vjen dhe a do të ketë rifreskime?

Kemi futur sistemin ekontratës së performacës së Ministrave e zv.Ministrave… po shtrihet dhe në agjencitë kryesore dhe është një proces që e objektivizon performancën e gjithsekujt. Para pak ditësh kemi bërë një analizë të këtyre kontratave,. Kemi disa ovbjektiva për të cilat od të diskutojmë në fund të muajit dhe pastaj do të shikojmë sesi do të hyjnë në shtator, i cili do të jetë një vit politk shumë intensiv.

Në zgjedhje vetëm apo me aleatë?

Ne aleancën e kemi me qytetarët dhe e kemi reale. Duam ta bëjmë sa më të prekshme e sa më reale këtë aleancë. Pastaj përsa i përket kabinetit, do të shikojmë.

Në shtator ndryshon kabineti qeverisës?! Rama: Po shohim “kontratat”, pastaj vendimi Read More »

Hapja e negociatave, Rama: Rekomandim pozitiv nga KE, punë intensive këto 12 muaj

Aktualitet, Intervista, Politike / /

Kryeministri Edi Rama gjatë një interviste për emisionin “Përballë” në Televizionin Publik Shqiptar theksoi se hapja e procesit të skanimit është një arritje e madhe, pasi sipas tij edhe nëse negociatat do të ishin hapur, procesi i “Screening” do të bëhej.

“Së pari, besoj që njerëzit e kanë kuptuar sepse nuk ka qenë e vështirë për t’u kuptuar që procesi ka dy nivele. Ka një nivel të objektivitetit teknik, që është procesi që shkon në komision dhe që përfundon me raportin e komisionit dhe ka edhe një nivel tjetër të subjektivitetit politik, që është procesi që shkon nga Komisioni në Këshill, ku janë vendet anëtare që vijnë aty me gjithë bagazhin e problematikave të veta të brendshme. Dhe e vërteta është që vendet anëtare u ndanë në 25 vende që ishin për hapje të menjëhershme të negociatave dhe pastaj në vendet që ishin për një shtyrje. Por ajo që është e rëndësishme është që pavarësisht se negociatat nuk u hapën menjëherë formalisht, u hap procesi i skanimit, që ishte një kompromis i artë sa na takon, sepse faktikisht edhe nëse negociatat do të ishin hapur formalisht, ne do të bënim skanimin”, – theksoi Kryeministri.

Kryeministri u shpreh i bindur se pas 12 muajsh pune intensive në përmbushjen e objektivave të vendosura nga Brukseli, Komisioni Europian do të japë rekomandim pozitiv për Shqipërinë.

“Kjo është një mënyrë që përdoret për herë të parë për Shqipërinë dhe Maqedoninë, nuk është përdorur për të tjerët. Mos të harrojmë që Mali i Zi e ka marrë hapjen formale të negociatave dhe më pas i janë dashur 6 muaj për t’i hapur ato de facto. Serbia e ka marrë hapjen formale dhe i janë dashur më shumë se një vit për t’i hapur ato de facto, sepse procesi i skanimit është një proces goxha kompleks. Ne kemi 12 muaj që i kemi fituar dhe nuk i kemi humbur dhe çka do të ndodhë në qershor do të jetë përsëri një rezultat i asaj që ne do të kemi bërë dhe patjetër, nuk e diskutoj fare, që do të jetë me rekomandim pozitiv nga Komisioni dhe asaj që do të jetë situata brenda vendeve anëtare. Megjithatë duke patur parasysh që do të jemi në momentin, kur do të kemi të njëjtin Komision dhe vendet anëtare do të kenë kaluar zgjedhjet për në Parlamentin Europian, që ishin arsyeja kryesore e rezervës së Francës, në radhë të parë, nuk kemi arsye pse të dyshojmë seriozisht në një rezultat pozitiv”, – u shpreh Rama.

I pyetur për vendet skeptike si Danimarka, Franca dhe Holanda, nëse nuk do të jenë më të tilla pas 12 muajsh, Kryeministri theksoi se nga kompromisi i arritur mbeti i kënaqur, pasi sipas tij procesi nuk është një provim për të marrë një certifikatë se kalove klasën në Bruksel apo Europë, por një përpjekje e vazhdueshme për të ndërtuar Shqipërinë europiane.

“Qoftë Franca, qoftë Holanda, sepse Danimarka ishte si të thuash një vend që u shfaq në krah të tyre vetëm në momentet e fundit, nuk është se e kishin me Shqipërinë. Ishin në një pozicion që ishte vijimësi e natyrshme e pozicionit të tyre në raport me Europën dhe në kontekstin e brendshëm si pozicion më i përshtatshëm. Procesi nuk është një provim për të marrë një certifikatë se kalove klasën në Bruksel apo në Europë, procesi është një përpjekje e vazhdueshme për të ndërtuar këtu Shqipërinë europiane dhe në këtë aspekt, procesi nuk ka ndalim, procesi ka vazhduar me skanimin që, siç e thashë, është faza që pason çeljen formale të negociatave dhe kjo më ka bërë, na ka bërë, që të jemi të kënaqur me rezultatin”, – theksoi Kryeministri.

Duke u ndalur te plotësimi i prioriteteve të vendosura nga BE si, lufta kundër krimit të organizuar, trafikut të lëndëve narkotike, reforma zgjedhore si dhe reforma në drejtësi Kryeministri Rama theksoi se përmbushja e këtyre objektivave janë prioritet i qeverisë shqiptare.

“E para, të kemi të qartë se këto fraza do të na shoqërojnë deri kur të bëhemi anëtarë, madje këto fraza janë fraza që po shoqërojnë jetën politike të Rumanisë apo të Bullgarisë edhe sot që janë anëtarë, të jemi të qartë.

E dyta, nga pikëpamja e objektivave konkretë që ka brenda në ato fraza, ne sigurisht që do t’i bëjmë, sepse janë gjëra që do t’i bënim si me negociata, si pa negociata. Ngritja e institucioneve të reja të drejtësisë është detyrim i një procesi që ka filluar dhe që po ecën sipas parashikimeve. Thellimi i luftës ndaj korrupsionit është një proces që ka filluar dhe po ecën sipas parashikimeve, se këtu flasim për luftë ndaj korrupsionit dhe flasim për peshq të mëdhenj, po a ka diskutim që gjithë këto gjykatës dhe prokurorë që po shfaqen si “peshkaqenë” në të gjithë dimensionet e veta duke u përzënë nga pallati i drejtësisë janë pjesë e një lufte të përshkallëzuar kundër korrupsionit? Nuk mund të ketë diskutim. Sigurisht që këta kanë qenë figura në një pushtet në hije, edhe pse hija ka qenë shumë e rëndë në shpatullat e gjithkujt që ka patur punë me gjykatat, por nga pikëpamja e influencës së këtij pushteti, nga pikëpamja e korrupsionit të këtij pushteti, ky është pushteti më i korruptuar në Shqipëri. Nuk diskutohet fare. Kështu që është një proces që është kompleks”, përfundoi Kryeministri Rama.//atsh

https://www.facebook.com/edirama.al/videos/10156000692216523/?t=0

Hapja e negociatave, Rama: Rekomandim pozitiv nga KE, punë intensive këto 12 muaj Read More »

Flet shqiptari më i kërkuar në Belgjikë: Ata më kthyen vetë në Shkodër, lidhja ime me PS…

Intervista, Kronike e zeze / /

Ai është shqiptari më i kërkuar në shtetin belg, e ndërsa emri i tij është lakuar ditët e fundit edhe në vendin tonë për shkak të vëmendjes që ka marrë nga mediat në Belgjikë.

Bëhet fjalë për Safet Rustemi (Bajri), i cili është kryer në një “mollë sherri” në shtetin belg mes qeverisë belge dhe opozitës atje.

Media belge ka shkruar se Bajri endet i lirë në Shkodër dhe madje është kreu I një organizate të rrezikshme.

Mirëpo sot safety ka vendosur të thyejë heshtjen duke folur në një intervistë për gazetarin Artan Hoxha dhe duke rrëfyer problemet e tij me drejtësinë belge si dhe shkakun pse emri i tij popërdoret për një “luftë politike” nga ish-kryeministri Berisha.

Ndër të tjera Safet Rustemi ka thënë:

S’kam asnjë lloj biznesi timin, dhe s’kam lidhje me politikën dhe s’kam marrë pjesë në këtë organizata që thonë këta. Unë sot jam papunë, jam i lirë në Shqipëri, nuk kam asnjë lloj dënimi dhe nuk kam lidhje me politikën, nuk kam pasur lidhje dhe as kam me ansjë deputet. Se duan ata ta kthejnë në çështje politike, kjo është tjetër gje. Mesa di Berisha publikon çdo mesazh që i vjen pa i kontrolluar. ,, nuk e di pse e bën këtë për mua, ndoshta edhe mosha bën të vetën dhe nuk kontrollon dot më veten…”
PJESE NGA INTERVISTA DHENE PER ARTAN HOXHEN NE REPORT TV:

Kur keni shkuar në Belgjikë dhe për çfarë keni shkuar?
Në Belgjikë kam shkuar në vitin 2010. Kam kërkuar azil, i cili m’u refuzua dhe mbeta si emigrant, si gjithë të tjerët. Në Belgjikë kam punuar si roje në një lokal, me shokët, në Bruksel. Aty pastaj kanë arrestuar pronarin e lokalit, mua dhe gjithë të tjerët, për konflikt interesash që kishte pronari me persona të tjerë dhe me lokale të tjera të lojërave të fatit. Më kanë bërë një dosje me të cilën unë nuk kisha fare lidhje. Nuk kishin se ç’të bënin tjetër. Unë isha vetëm roje se punoja në të zezë, pa letra. Nuk kishin asnjë lloj akuze për mua dhe më quajtën organizator. Më falsifikuan dosjen sepse i kam përgatitur të gjitha letrat në Shqipëri për të dalë përpara drejtësisë. Jam i hapur.

Kur jeni ndaluar për herë të parë?
Jam ndaluar më 2 tetor të vitit 2014.

Jeni ndaluar në objektin ku punonit apo në banesë?
Jam ndaluar në rrugë. Më kanë mbajtur rreth 15 muaj brenda. Më kanë liruar pasi kam paguar 25.000 euro, herën e parë, pasi kam lënë kredi bankare. Më lanë të lirë. Kam vazhduar gjyqet dhe nuk i jam larguar shtetit belg. Kam shkuar për çdo gjyq.

Kur jeni ndaluar herën e parë, ju është bërë kontrolli në banesën ku qëndronit?
Posi.

Është gjetur ndonjë element tjetër, ndonjë send tjetër në banesë, p.sh. armë?
Asgjë. Asnjë send tjetër.

Herën e parë që keni qëndruar i ndaluar në burg, jeni dënuar? Si ka qenë dënimi nga shteti belg?
Më lanë të lirë, pastaj meqë më liruan, më kanë dënuar 9 vjet. Më lanë të lirë, veçse më morën lekët. Më kanë lëtë të lirë meqë u falsifikua dosja. U deklarua edhe në medien belge që dosja ishte falsifikuar. Kaloi policia në procedim penal. Arsyeja ishte se të njëjtët policë punonin roje te lokaket e lojërave të fatit. Atje është mbretëri dhe policia federale është në varësi të mbretërisë dhe nuk pyet askënd. Dhe kështu u përqendruan te ne. Gjatë kësaj kohe më dënuan mua, më dënuan vëllanë, kisha vëllanë tjetër në Shqipëri, pa qenë kurrë në Belgjikë, 9 vjet burg në Shqipëri e kanë dënuar në Belgjikë me 6 vjet burg. Pa qenë kurrë në Belgjikë sepse është vëllai i madh.

Nga momenti që u liruat, pasi ishit ndaluar për herë të parë, sa kohë keni qëndruar i lirë dhe kur jeni ndaluar sërish atje?
Pas rreth 9 muajve.

9 muaj keni qëndruar i lirë?
Po, i lirë.

Ku? Në Bruksel?
Në Bruksel, se nuk kisha të drejtë të largohesha nga territori belg dhe shkoja për çdo gjyq, kur kisha gjyq. Pas 9 muajve më arrestuan përsëri.

Ku ju kanë ndaluar?
Në të njëjtin vend prapë, aty në lagje.

Kur ju ndaluan për herë të dytë, për çfarë akuze?
3 muaj më parë kishin kapur një person me rreth 500 gramë drogë. Pas 3 muajve më arrestuan mua dhe më thanë për drogë. Më thanë që kishin kapur një person 3 muaj para dhe që droga ishte e imja. U thashë: “Kush ju tha që ishte e imja? Kam ndonjë telefonatë, ndonjë shenjë gishti apo flet vetë personi për këtë?”. M’u përgjigjën: “Jo. Ne dyshojmë se është e jotja”. Më futën në burg dhe më mbajtën 8 muaj. Më morën përsëri edhe 20.000 euro të tjera që të më lironin.

45.000 euro.
45.000 euro. M’i morën prapë lekët. Nuk kishin rrugë tjetër se çfarë të bënin se ishte ngushtuar shumë. Avokati deklaroi në gjykatë dhe në media se do të ankohej te “Të drejtat e Njeriut”. Më liruan, më prenë biletën e avionit, më hipën në avion dhe më kthyen në Shqipëri. Tani më kanë dënuar në mungesë. Flet parlamenti belg, flet ministri i Drejtësisë i Belgjikës. Pse nuk foli në kohën kur u falsifikua dosja dhe më arrestuan? Apo se jam shqiptar?

Nga momenti që gjykata belge ka vendosur për largimin tuaj nga Belgjika, nëse ju kujtohet si moment, në çfarë vendi keni qenë i izoluar atëherë dhe si ka funksionuar procedura? Kur është prerë bileta? Si ju kanë transportuar nga aty në aeroport? Dhe pastaj nga aeroporti në Tiranë, si keni ardhur? Nëse e kujtoni si datë dhe si kohë?
Po, e kujtoj të gjithën. Ka marë vendimin gjykata dhe më ka liruar. Kam bërë depozitën e lekëve dhe më 14 qershor më kanë hipur në avion. Më kanë liruar dhe pas dy ditësh më kanë hipur në avion.

Ju kanë shoqëruar me polici nga banesa apo prej burgut?
Me polici më kanë çuar në Lilë të Francës. Nga Franca më kanë kthyer. U kërkova autoriteteve të burgut, u thashë që nuk isha për ekstradim sepse do të paraqitesha në gjyq. U thashë që nuk mund të më kthenin në Shqipëri sepse gjykata më kërkonte që të paraqitesha në gjyq. Nuk mund t’i shmangesha drejtësisë edhe pse vetë e dija qëisha i pafajshëm. Edhe një herë tjetër më kishin liruar dhe unë nuk i isha shmangur drejtësisë. Ata më thanë që ishte marrë vendimi për të më kthyer në Shqipëri. Më vunë 15 vjet ekspuls, më kthyen për në Shqipëri, paskan vazhduar gjyqet dhe më kanë dënuar sipas qejfit të tyre.

Kur zbritët në Rinas, policia shqiptare ju ka ndaluar? Kishit dokumente me vete?
Kam pasur letrat e burgut. Ka bërë verifikimin policia shqiptare. Jam i pastër. Nuk kam pasur probleme me policinë shqiptare asnjëherë.

Nga momenti që keni ardhur në Shqipëri, më 14 qershor të vitit 2017 dhe deri sot, keni lëvizur lirisht në Shqipëri?
Gjithkund.

A jeni vënë në dijeni nga autoritetet shqiptare, nga Prokuroria apo nga Policia e Shtetit që ndaj jush ka ndonjë akuzë për ndonjë vepër penale ose ka ndonjë dënim?
Jo, jo, asnjëherë. Asnjë lloj informacioni. As më ka lajmëruar kush. Vetëm kur e kam parë në media.\

Ndonjë fletëthirrje ju ka ardhur nga Prokuroria apo ndonjë njoftim?
Jo, absolutisht.

Pra, deri tani nuk jeni vënë në dijeni nga autoritetet tona se ka një urdhër ndalimi ndaj jush?
Në mënyrë absolute. Asgjë. As se vazhdon gjyqi atje nuk jam në dijeni. Ata më kthyen vetë.

Nga kontakti që keni pasur me avokatin tuaj në Belgjikë, kur jeni vënë në dijeni që në adresën tuaj është dhënë një dënim nga gjykata belge.
Jam vënë në dijeni meqë ishte dhënë dënimi. Nuk e mbaj mend se në çfarë date, por mund të ketë rreth një muaj para.

Dënimi kur është dhënë? Në momentin që jeni larguar ju? Ju jeni larguar në qershor të vitit 2017.
Dënimi është dhënë rreth 7-8 muaj më pas.

Pra në vitin 2018.
Po, më 2018.

Keni komunikuar me avokatin? Çfarë ju ka thënë në lidhje me procesin?
Më ka thënë që më kanë dënuar. S’ka marrë më pjesë avokati sepse mua ata më kthyen dhe më thanë që nuk ke më punë këtu.

Keni pasur ndonjë njoftim ju nga gjykata belge që duhet të paraqiteni në proces?
Jo, asgjë. Nuk kam pasur asnjë lloj njoftimi. Po të kisha pasur njoftim do të isha munduar të shkoja, pavarësisht se e kam të ndaluar të lëviz në të gjithë Evropën, prej Belgjikës sepse më kanë vënë 15 vjet ekspuls.

Po avokati juaj atje ka pasur njoftim që të paraqitet në gjykatë?
Nuk ka pasur. Avokati nuk e ka marrë më dosjen time sepse ata mua më kthyen për në Shqipëri. Më vunë ekspuls dhe më kthyen për në Shqipëri.

Dënimi është dhënë përafërsisht në shkurt të vitit 2018, pra 8 muaj pas momentit kur ju u larguat nga Belgjika. Në momentin kur është dhënë ky dënim, jeni njohur me të? Çfarë akuzash janë dhe çfarë ka vendosur gjykata belge?
Po, i kam tërhequr letrat. Kanë kapur një person me 500 gramë lëndë narkotike 3 muaj para, siç ta shpjegova më lart. Nuk flet askush për mua. Të gjitha herët që jam arrestuar dhe jam dënuar ka qenë i njëjti grup policor, që përbëhet nga 4-5 federalë belgë, të cilët punojnë si roje të këtyre objekteve. Janë me gradën gjeneral.

E keni apeluar dënimin nëpërmjet avokatit?
Jo, jo sepse jam dënuar në mungesë dhe jam dënuar pa avokat. S’kam pasur se si ta apeloj.

Gjatë kësaj kohe, emri juaj është përmendur shumë sidomos nga mediat belge dhe pastaj edhe nga mediat shqiptare. jeni vënë në dijeni në lidhje me këto?
Po, i kam lexuar. Kam komunikuar edhe me avokatin. Nuk e kuptoj se për çfarë hyn politika tek unë. Çfarë lidhje ka politika me mua?

Ju jeni akuzuar nga mediat belge dhe shqiptare si bos mafioz, pjesëtar i një organizate mafioze me aktivitet të madh në veri të Shqipërisë, ndërkohë i akuzuar në Belgjikë në lidhje me trafik narkotikësh, përdorim i armëve të zjarrit, vrasje, zhdukje personash, që kontrolloni në Shqipëri një pjesë të madhe të plazhit të Velipojës, që është plazhi më i madh në veriperëndim të Shqipërisë. Po ashtu akuzoheni se jeni një person me mbështetje shumë të madhe në Shkodër dhe se keni ndihmuar Partisë Socialiste që të fitonte në zgjedhjet e vitit 2017. Rreth gjithë këtyre, ku e shikoni veten, ku dhe sa jeni i përfshirë?
Për sa i përket plazheve është fare e thjeshtë dhe është diçka që verifikohet. Unë nuk kam asnjë lloj plazhi. Nuk kam asnjë lloj prone dhe këtë mund ta verifikoni në bashki.

Jeni i martuar, keni fëmijë e familje?
Jam beqar.

A figuron emrin juaj në ndonjë biznes?
Jo. Asnjë gjë. Me peshkun kam punuar shumë sepse kam një rezervuar, sa për të jetuar.

Po automjet në emrin tuaj sepse kam parë një deklaratë të ish-kryeministrit që publikonte disa automjete për të cilat thoshte se ishin prona juaj?
S’kam asnjë lloj automjeti. Ku t’i marr?

Po në lidhje me këto akuzat e tjera që janë bërë edhe nga mediat belge, duke ju përfshirë si një nga bosët e rëndësishëm në një familje të identifikuar me mbiemrin Bajri. Çfarë përfaqësoni ju?
Unë përfaqësoj vetveten. Me mbiemrin Bajri ka shumë njerëz në Shkodër. Nuk është vetëm familja ime. Por te familja ime Bajri, unë përfaqësoj veten time. Familja ime nuk ka asnjë lloj problemi me shtetin, asnjë nga pjesëtarët e familjes sime. Ne nuk kemi asnjë lidhje me politikën. Unë s’kam qenë pjesë e zgjedhjeve dhe nuk kam ndihmuar Luan Arushën, siç thonë. Luan Arushënm e kam fqinj në lagje, por nuk kam asnjë lloj komunikimi me këtë person.

Në zgjedhjet e fundit, gjatë fushatës, ju keni qenë i ndaluar në burg, në Belgjikë.
Po.

Dhe keni ardhur vetëm 10 ditë para zgjedhjeve. Jeni përfshirë në fushatë?
Asnjëherë. Kam qenë në Tiranë në atë kohë dhe kam ndenjur atje.

Po në zgjedhjet e mëparshme, cilën forcë politike keni mbështetur?
Në vitin 2013 jam marrë me zgjedhjet dhe kam qenë vëzhgues i përgjithshëm në zonën e rrethinave. Kam qenë për Partinë Demokratike dhe kam mbështetur Bardh Spahinë.

Keni votuar?
Po, sigurisht. Kam qenë vëzhgues i përgjithshëm në të gjitha qendrat e votimit.

Keni qenë i pajisur me dokumentet e duhura?
Po, me dokumente. Po t’i kërkoni i gjeni.

Jeni paguar?
Jo, e kam bërë vullnetarisht sepse bindja ime politike ka qenë Partia Demokratike.

Po në zgjedhjet e tjera?
Nuk jam përzier më me politikë dhe as nuk dua të përzihem më.

Në fushatën e vitit 2013 kush ju ka kontaktuar që të ishit vëzhgues? Cili nga përfaqësuesit e PD-së?
Bardh Spahija.

Po më pas keni mbajtur kontakte shoqërore apo njerëzore?
Jo, nuk kemi pasur më kontakte. Unë ika jashtë shtetit.

Akuzat kryesore që janë bërë sidomos në javët e fundit në nivel politik dhe mediatik, edhe në Shqipëri edhe në Belgjikë, ju etiketojnë si një bos mafioz që drejton një organizatë të madhe, e cila kontrollon Shkodrën dhe veriun e Shqipërisë dhe që ndikon politikisht edhe në zgjedhjet për parlamentin e Shqipërisë, gjithashtu që drejtoni një strukturë shumë të madhe që mbështet dhe ka lidhje direkte me kryeministrin e Shqipërisë. Çfarë është e vërtetë?
Në radhë të parë, unë nuk kam asnjë lloj biznesi timin. Nuk kam fare lidhje me politikën. Nuk kam marrë pjesë në këto organizata për të cilat flasin. Ju mund ta verifikoni që as nuk kam dhe as kam pasur ndonjëherë biznes timin. Nuk e di fare se çfarë organizatash janë këto që përmenden dhe as nuk kam lidhje me to. Unë sot, aktualisht jam një njeri i papunë. Në Shqipëri jam person i lirë, nuk kam asnjë lloj dënimi. Nuk më kërkon shteti shqiptar.

Po pse nuk njihni ju asnjë nga këta që organizon fisin e madh Bajri dhe organizatën e madhe Bajri? Cili është pozicioni juaj?
Pozicioni im është që unë jam Safet Bajri dhe flas vetëm për veten time. Nuk kam lidhje dhe as nuk mund të komandoj asnjë nga fisi Bajri. As me bindjet e tyre politike nuk merrem. Me asgjë. Ata janë që të gjithë mbi moshën 18 vjeç dhe nuk do më dëgjojnë mua. Fisi Bajri është një fis shumë i madh. Unë nuk mund të ndikoj as te vëllai im, kështu që mund të flas vetëm për personin tim. Nuk kam lidhje fare me politikën.

Një nga akuzat që është bërë ditët e fundit është dhe ajo që ju drejtoni një pjesë të konsiderueshme të plazhit të Velipojës, e administroni dhe jeni pronar i atij biznesi. Në fakt a keni lidhje ju në Velipojë? Keni ndonjë aktivitet atje në pjesën e turizmit?
Asnjë lloj aktiviteti, asgjë. Kjo është gjëja më e thjeshtë që mund të verifikohet. Shkoni në bashki dhe kontrolloni dokumentet nëse figuron emri im.

Një ndër akuzat që është bërë ditët e fundit është në lidhje me përdorimin e një fotoje e cila është e lidhur me idenë tjetër që është bërë pasi ka ndodhur një ngjarje në Shkodër javët e fundit. E para, ku është bërë ajo foto? Dhe e dyta, çfarë lidhjeje keni ju?
Ajo foto është bërë në Belgjikë, është po ajo që del edhe në gazetat belge. Është foto e hershme. E dyta, unë kam qytetar i lirë dhe mund të dal në foto kudo, në tarracë, në lokal etj. Për sa i përket ngjarjes, kur e kam dëgjuar më ka ardhur keq sepse nuk ua dua të keqen njerëzve. Por nuk e kuptoj se çfarë problemi ka se kam dalë në tarracë? Unë jam qytetar i lirë, mund të rri ku të dua.

Në rast se në një moment autoritetet shqiptare do të kërkojnë që ju të viheni në dispozicion të drejtësisë në lidhje me çështjet që kanë ndodhur në Belgjikë. Ndërkohë ju thatë që deri tani nuk ju ka thirrur kush. Thatë dhe që nuk i jeni shmangur drejtësisë. Madje për sa i përket Belgjikës tatë që ju deportuan ata nga Belgjika dhe jo se ju donit t’i shmangeshit gjykatës. Si do të reagonit nëse ju vjen një ftesë e tillë?
Jam i gatshëm dhe është diçka që unë vetë e kërkoj një orë e më parë që të bëhet, që të ballafaqohem me këtë gjë sepse unë e di që jam dënuar duke qenë krejt i pafajshëm. Belgjika është mbretëri dhe Belgjika më dënoi vetëm se jam shqiptar. Atje racizmi është në maksimum. Belgjika nga jashtë duket si një vend demokrat, por unë e kam provuar vetë drejtësinë belge, ku asnjëherë nuk jam dënuar për një fakt, por vetëm për mendimin e tyre sepse ata kanë menduar se unë jam i aftë për ta bërë këtë gjë.

Ju thatë se jeni ndëshkuar disa herë me kuotizacion në Belgjikë. Sa është shuma që keni paguar për autoritetet belge?
Më kanë marrë 45.000 euro. Merr lekë, fund brenda, liro. Morën lekë prapë, më lanë të lirë, më kthyen në Shqipëri. T’i sekuestrojnë lekët, nuk t’i kthejnë më. Kam familjen akoma me lekë borxh. Cila është ajo familje që nuk mundohet të ndihmojë njeriun e vet që të mos e lërë brenda? Akoma familja ime ka lekë borxh në lidhje me pagesat që kam bërë në Belgjikë.

Ju ku jetoni aktualisht në Shkodër? Cila është banesa juaj apo prona juaj? Ndonjë resort apo ndonjë vilë e madhe?
Një hyrje në pallat, një dhomë e një kuzhinë. Jetoj me pleqtë. S’kam as shtëpi, as vilë, as biznes, asgjë.

Cilat janë këto lidhje? Çfarë lidhjesh keni ju në familje?
Asnjë lloj lidhje, asnjë lloj komunikimi. Unë jam i gatshëm që t’ju jap edhe telefonin tim. Çojeni diku, verifikojeni ku të doni në rast se unë kam ndonjë komunikim me cilindo deputet. Asnjëherë. As kafe nuk kam pirë ndonjëherë me ta.

E keni takuar ndonjëherë kryeministrin e vendit ose ish-kryeministrin Berisha? Keni qenë në ndonjë miting apo e keni mbështetur në fushatë?
Asnjëherë.

Emri juaj përmendet nga ish-kryeministri Berisha. Ndërkohë ju thatë që keni qenë vëzhgues dhe komisioner i Partisë Demokratike në vitin 2013. A keni bërë ndonjë kontakt për të ditur se çfarë po ndodh?
Me sa kam dëgjuar prej njerëzve atij ia çojnë të shkruara. Nuk i sheh fare. Nuk i kontrollon fare. Edhe unë mund t’i shkruaj kot dhe ai i publikon. Është e kotë të kontaktosh me të. Ai ashtu bën për të gjithë. Ai ka qenë kryeministër dhe president i Shqipërisë dhe duhet t’i lërë vend vetes që ta respektojnë, por ndoshta edhe mosha bën të veten. Nuk kontrollon më asgjë.

Një nga elementët që është nxjerrë së tepërmi kohët e fundit është përpjekja për të dëshmuar që ju i jeni shmangur drejtësisë. Në fakt ju u jeni shmangur autoriteteve belge?
Aspak. Ato më kanë kthyer vetë në aeroport, me biletë të paguar prej tyre. Më kanë shoqëruar me polici në aeroport derisa ka ardhur e më ka marrë policia shqiptare. Janë bërë verifikimet e duhura në aeroport dhe kaq. Më kanë mbajtur rreth 2 orë dhe pastaj më kanë thënë që isha i lirë.

Nga momenti që jeni kthyer në Shqipëri, më 14 qershor të vitit 2017 dhe deri më sot, me çfarë jeni marrë?
Me peshk jam marrë se atë zanat kam. Kam një rezervuar peshku.

Ke tentuar më të shkosh në Bashkimin Evropian?
Jo sepse kam ekspuls 15-vjeçar. Nuk mundem të shkoj sepse ma ka ndaluar Belgjika për 15 vjet që të mos shkoj në asnjë shtet të Basshkimit Evropian.

Gjatë kësaj kohe keni pasur ndonjë problem apo jeni vënë në hetin nga Prokuroria apo nga Policia shqiptare?
Jo, jo. Në dijeninë time asnjëherë. Nuk më kanë thirrur ndonjëherë për ndonjë gjë. As kam qenë ndonjëherë në hetim.

Duke qenë se Shqipëria nuk ka marrëveshje ekstradimi me Belgjikën. Atëherë shanset dhe premisat më të mëdha janë që autoritetet belge të sjellin dokumentacionin e tyre në Shqipëri. Çfarë do të bënit nëse do të ndodhë një gjë e tillë?
Unë i kërkoj sa më parë shtetit shqiptar që ta tërheqë dosjen time nga Belgjika. Ata nuk e sjellin dosjen time sepse unë jam i pafajshëm, më kanë dënuar kot. Prandaj unë dua që të vijë dosja këtu dhe unë të dal sa më parë para drejtësisë shqiptare. Jam krejt i hapur. Nëse unë e meritoj burgun, shkoj vetë atje.

Me mediat belge a keni pasur ndonjë kontakt? Atë kanë kontaktuar?
Dje kam marrë një kontakt prej mediave belge dhe ditën e hënë kërkojnë një intervistë prej meje.

Çfarë ju kanë thënë? Për çfarë kanë qenë të interesuara kryesisht?
Gazetari që ka shkruar për mua, në vitin 2016 po ai vetë ka shkruar në një gazetë një shkrim me titull “Plas eksplozivi në dosjen Rustemi. Del dosja false. Policia e inkriminuar”. E kam gazetën. Dhe tani në lidhje me këtë gjë, kërkon të flasë se përse mediat belge dhe ministri belg i Drejtësisë nuk u çua në atë kohë për të gjetur se përse policia belge e bëri këtë gjë. Pse çohen tani që vetë më kanë kthyer, vetë më kanë marrë lekët. Kjo ndodhi vetëm pse jam shqiptar. Se çfarë krimineli qenkam unë që dy herë më arrestojnë dhe dy herë më lirojnë pasi më marrin lekë dhe pastaj më kthejnë, nuk e di. As drejtësisë belge nuk i jam shmangur. Si dola kriminel unë? Çfarë bëra? Edhe kur më kanë liruar kam shkuar e jam paraqitur në çdo seancë gjyqësore. Pikërisht arsyeja se s’kishin se për çfarë të më dënonin, se dosjen e kishin bërë katastrofë, avokati i kishte ngushtuar shumë, nuk kishte më drejtësi askund. Ai do të ankohej në media e kudo. Që unë të rrija jashtë ata kishin frikë se unë mund të ankohesha për të drejtat e mia, mund të kërkoja ekspertë për dosjen dhe të gjitha të dilnin hapur publikisht. Për këtë arsye mua më kthyen për në Shqipëri, që unë të mos kisha më asnjë kontakt në lidhje me gjyqet. Më paskan dënuar sërish në mungesë e tani kërkojnë që të bëj burg, në një kohë që nuk më kanë sjellë asnjë fletë-arresti. Unë kërkoj që të më sjellin dosjen. S’ka gjë, le të hyj në burg në Shqipëri. Jam i gatshëm. Por të më sjellin dosjen. I kërkoj drejtësisë shqiptare që t’ia kërkojë dosjen Belgjikës dhe të mos kem më punë me belgët. Drejtësia shqiptare duhet të kërkojë dosjen time dhe le të më dënojë pastaj. Në rast se unë e meritoj, le të më dënojë. Belgjika më dënoi me dosje të falsifikuar, më mori lekë, më liroi, më ktheu në Shqipëri, lekët nuk m’i kthen, më kërkon prapë, më dënon në mungesë. Tani përmenden dy njerëz të humbur në një kohë që unë kam qenë në burg atje.

Pra në kohën që ekzistojnë të zhdukur ata dy persona?
S’ka lidhje fare. Unë kam qenë në burg në Belgjikë. Kjo bëhet si e si të fryhet media. Çohet e flet politika. Për mua nuk ka më drejtësi atje

Flet shqiptari më i kërkuar në Belgjikë: Ata më kthyen vetë në Shkodër, lidhja ime me PS… Read More »

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com