Në një intervistës për gazetën italiane “Corriere della Sera”, kreu i qeverisë shqiptare, Edi Rama ka folur për vendimin e pranimit të 20 emigrantëve nga anija e bllokuar në Katania. Rama thotë se vendimi është humanizëm për emigrantët dhe solidaritet për Italinë.
Si do të transferohen? Lidhur me këtë po merren strukturat përkatëse. Ne do të bëjmë për ata atë që Italia bëri për ne, eritreanët e kohës, kur na pritën.
Si ishin negociatat me qeverinë italiane? Nuk kishte asnjë negociatë. Donim të bënim diçka, por ne hezitonim të shmangnim keqkuptimet me Romën. Shkëmbimi midis ministrave të Jashtëm e ka zgjidhur këtë. Italia ka bërë shumë për ne dhe për Evropën: por për një kohë të gjatë ajo është lënë vetëm.
A do të mirëprisni të tjerë? Kjo nuk do ta zgjidhë problemin. Shpresoj që Evropa të zgjohet dhe se të gjithë do të bëjnë pjesën e vet. Ne e thamë në vitin 2015: kemi nevojë për një plan evropian dhe nuk do ta humbasim thirrjen.
A do të përshpejtojë ky vendim anëtarësimin në BE? Nuk ka asnjë shkëmbim. Unë nuk u mora me këtë çështje me Kryeministrin Conte. Këtu është fjala për jetë njerëzore. Behet fjale per gjëra të rëndësishme që për fat të keq kanë humbur rëndësinë në këto ditë.
Kohë më parë Salvini kritikoi hyrjen tuaj në BE … Nuk dua të gjykoj, nuk do të zgjidhte asgjë. Per ceshtjen “Diciotti” ishte mirenjohes. Qëllimi është një pozicion i unifikuar evropian që për fat të keq nuk është sot.
Cila është marrëdhënia juaj me Romën? Marrëdhëniet midis Italisë dhe Shqipërisë kanë qenë gjithmonë të shkëlqyera, pavarësisht nga forcat politike në qeveri. Pa Italinë ne nuk do te kishim shkuar kaq perpara dhe jam krenar te shoh qe “eritrei” e ardhur dje nga Shqiperia sollen vlera te shtuara ne Itali.
Përse jeni të interesuar në BE? Kjo është një pyetje që ne nuk e bëjmë: ne nuk kemi humbur kuptimin e historisë, ne ëndërr për një të ardhme më të mirë në Evropë sipas frymës se etërve themelues. Të dalësh nga BE do të thotë të largohesh nga historia, ndryshimi i BE-së është te hysh në të ardhmen.
Ku duhet të përmirësohet Shqipëria? Po përshkruajmë rrugën e europianizimit. Kemi bërë shumë, por mbetet ende shumë për të bërë.
Trafikimi i drogës, megjithatë, shqetëson …Ne jemi ndër ata që kanë bërë më shumë. Por siç tregohet nga lufta kundër mafies në Itali kjo është një betejë që zgjat më shumë se seria “Gomorra”.
Është një nga vajzat më të komentuara nga bota e show-bizzit, e cila befasoi jo pak par pak kohësh kur u “zhduk” nga rrjetet sociale dhe jo vetëm.
Fjala është për Donjeta Kosumin apo siç njihet gjerësisht Kallashi, e cila jo vetëm i është rikthyer rrjeteve sociale por edhe në Kosovë. Ndërsa në postimin e saj të fundit, kohë më parë, njoftoi se do të hiqte dorë nga kërcimi, tashmë i është rikthyer profesionit të saj. Por çfarë ka ndodhur meKallashin që nga ajo kohë e deri më tani?
Në një intervistë për “Blueetooth GSH”, ajo rrëfen arsyet e largimit dhe të rikthimit në profesion dhe në Kosovë. Ka qenë e kërcënuar? Dikush e ka detyruar të largohet, apo ka qenë vendimi i saj?
Pjesë nga intervista e Kallashit:
Pas një shkëputjeje të gjatë u rikthyet në Kosovë? Çfarë projekti do të sillni? Unë isha aktive në Zvicër. Kam bërë mbrëmje, koncerte, pastaj u ktheva në Kosovë, sepse kisha nevojë për pushim. Ndërkohë që tani jam duke punuar tek “Princesha Palace”.
Thatë se do realizonit një këngë dhe videoklip. Është bashkëpunim apo solo? Po, kam klipin tim, i cili është duke u realizuar. Por do ketë dhe bashkëpunim tjetër.
Cila është arsyeja e shkëputjes suaj nga klubi “Cobra City” dhe mbyllja e gjithë rrjeteve sociale?
Unë kam mbaruar kontratën në “Cobra City”, kjo ishte dhe arsyeja pse u largova. Ndërsa për sa i përket rrjeteve sociale, ato më janë vjedhur, nuk i kam mbyllur. Pastaj kam arritur të rikthej ‘Snap Chat’ dhe ‘Facebook’, kurse ‘Instagramin’ nuk kam mundur ta rimarr.
A keni pasur ndonjë kërcënim nga ndonjë personazh i njohur që ju detyroi të largoheshit Kërcënime? Jo, skam pasur direkt nga askush. Thjesht kam dëgjuar, por nuk kisha askujt borxh dhe s’kam frikë kështu që u ktheva në Kosovë.
A ju ka ofruar ndonjë politikan apo personazh i njohur ndonjë shumë të majme për të kaluar natën me ju? Nëse po, Sa ka qenë shifra? Nuk kam pas kontakte me politikanë dhe si pëlqej këto oferta.
A ka pasur raste që kur keni kërcyer ju ka ngacmuar ndonjë? Si keni reaguar? Po, ka ndodhur. Por e kam marrë më shumë me buzëqeshje.
Si ju ka ngacmuar? Me fjalë apo dhe me gjeste? Çfarë keni bërë konkretisht? E kam qëlluar me shishe ose kam bërtitur.
Ka pasur raste që dikush është fiksuar pas jush e ju ka ndjekur kudo që shkonit? Nëse po, ka qenë personazh i njohur? Si keni vepruar? Po ka pasur. Ka qenë shumë e vështirë, por normalisht na ndodh të takohemi në vende ku ka njerëz dhe nuk ka ndodhur diçka më shumë, sepse gjithmonë kam pasur kujdes.
Për çfarë gjëje do të hiqnit dorë njëherë e mirë nga kërcimi? Në qoftë se do krijoj familje, normalisht nuk do kërceja si më parë.
A është dikush në jetën e Kallashit? Kam pasur një lidhje të gjatë prej vitesh, por tanimë jo.
A keni ndonjë plan për ndryshim rrënjësor në jetën tuaj? Po. Do doja të jetoja larg vendit, ku nuk me njohin. Të iki dikund larg, e të krijoj një familje. Dhe s’dua të më njohin si Kallashi.
Cila është shifra më e majme që keni fituar në një mbrëmje që keni kërcyer? Nuk mbaj mend saktë. 10 mijë euro.
Cila është dhurata më e shtrenjtë që ju kanë bërë? Më kanë bërë dhurata të ndryshme. Më e shtrenjta ka qenë një makinë.
Nëse nuk do ishit kërcimtare, çfarë do donit të bënit në jetë? Do doja të isha police.
Pse pikërisht police? Po, sepse më shkojnë gjërat gangsta. Me siguri do ishin dorëzuar të gjithë kriminelët, vullnetarisht.(Qesh)/korrieri
Si është jeta e një prostitute dhe çfarë dëshirash kanë klientët e tyre?
Tri femra britanike janë përpjekur të shpjegojnë se si është të punosh prostitutë.
53-vjeçarja Kath, vajza e saj 28-vjeçare Jenni dhe një punonjëse e quajtur Ellie, 22 vjeç, kanë folur për mediat britanike rreth dëshirave të çuditshme të klientëve.
Ato punojnë ‘zyrtarisht’ në një qendër masazhesh, por në fakt ofrojnë më shumë se sa një masazh i thjeshtë.
“Autoritetet në Sheffield mbyllin njërin sy në këmbim të parave që ne të zhvillojmë këtë biznes”, thotë pronarja e qendrës, që ka si synim në të ardhmen të zhvillojë një “bordello lëvizëse”, nëse ia lejojnë.
Treshja ka shpjeguar punën e tyre, cila është shpesh e mërzitshme, por ka edhe raste që të jep kënaqësi.
“Ndonjëherë bëhet interesante, por në shumë raste mezi presim të mbarojmë punë dhe të shkojmë në shtëpi të shohim serialin tonë të preferuar”, thotë Ellie.
Cilat janë dëshirat seksuale të klientëve?
“Oh, nga më të çuditshmet. Thuajse askush nuk dëshiron të bëjë seks normal, por kanë kërkesat e tyre, me të cilat tashmë jemi mësuar. Ka meshkuj që kërkojnë të lyhen me krem pastiçeria gjatë seksit, apo të veshin të brendshme femrash. Ka të tjerë që kanë qejf të komandohen dhe të lidhen. Dëshirat e tyre fetish janë të pafundme”, thotë pronarja e qendrës.
“Gjithmonë më ka pëlqyer seksi i hapur dhe nuk ndjehem aspak fajtore për atë që bëj”, thotë 22-vjeçarja Ellie.
“Shpesh vijnë djem të rinj që kur i sheh mendon: Çfarë djali! Por kur zhvishen, i sheh se kanë poshtë të brendshmet e mamasë së tyre. Atëherë mendon: Epo mirë, le t’i futemi punës”, shton 53-vjeçarja Kath.
Riad Celufaj është një nga dhjetëra përdoruesit e drogës në qytetin e Shkodrës. 24-vjeccari tregon se ka nisur të përdori heroinë që para 6 vitesh. Ai tregon se nga kampion në boks për të rinj, u kthye në një njeri pa perspektivë. “Jam shkatërruar nga droga, kam shkatërruar jetën e familjes”, janë fjalët e të riut.
I riu shkodran tregon përmes një interviste rrugëtimin e jetës së tij deri sot në ditët më të këqija, me shpresën se tashmë do të nisë një kapitull i ri. Rrugëtimi me drogën për Riadin nuk ishte asgjë tjetër veçse një shkatërrim. Vjedhje, borxhe, mashtrime, ndarje nga familja, ndarje nga miqtë dhe të gjitha këto të lënë të kuptosh se 24- vjeçari ka prekur fundin.
Por, Riadi për fat të mirë prej 6 muajsh ka gjetur forcë dhe është shkëputur nga përdorimi i drogës. Sot më shumë se kurrë, ky 24-vjeçar ka nevojë për të gjithë, për familjen, për shokët, për shoqërinë dhe akoma më shumë për shoqatat, institucionet apo individë që kujdesen për këtë shtresë personash.
Rrëfimi i Riadit nuk mbaron me kaq. Ka diçka shumë të rëndësishme për t’u thënë të gjithë të rinjve shkodranë dhe jo vetëm, që rrezikojnë të bien në kurthin e përdorimit të drogës. Riad Celufaj gjeti forcën duke kërkuar publikisht ndihmë.
Riad, si e keni nisur përdorimin e drogës?Unë e kam nisur që kur isha 18 vjeç. Në atë kohë shkova në një sallë lojërash dhe aty takova rastësisht një person. Ai ishte përdorues dhe duke ndenjur me të e mësova edhe unë. Që atëherë më janë bërë 6 vite që unë përdor heroinën, derisa kam arritur në këtë ditë që kam humbur gjithçka dhe kam nevojë për ndihmë. Jam në një situatë të keqe, ndërsa kam vetëm 1% shpresë, 99% jam i humbur.
Si keni arritur që ta siguroni heroinën, duke qenë se jeni i papunë?Fillimisht merrja para në shtëpi si çdo i ri. Më pas kam filluar që të marr borxhe kudo dhe nuk i ktheja më paratë në shumicën e rasteve. Pas borxheve te të afërmit, kam nisur të marr borxh në shokë dhe më pas te të njohur të tjerë. Pas borxheve, disa herë jam detyruar të vjedh paratë e shtëpisë ose kam shitur orendi apo gjëra të tjera të shtëpisë.
Po jashtë shtëpisë keni vjedhur?Fatkeqësisht, disa herë po. Kam vjedhur sepse më duheshin paratë për të siguruar dozën e heroinës. Një përdorues gjithmonë e gjen mënyrën për të siguruar paratë për dozat. Megjithatë, mund të ketë ndonjë rast që mbetesh keq dhe atëherë ke dhimbje të madhe të kokës, të gjithë trupit dhe gjithçka bëhet e padurueshme. Ke dhimbje të madhe kockash dhe të zien i gjithë trupi.
Sa para të duheshin dhe sa doza keni përdorur zakonisht gjatë ditës?Minimumi, më duhej një dozë që bën 30 mijë lekë të vjetër. Normalisht, një përdoruesi të rregullt i duhen të paktën dy doza në ditë. Unë kam arritur të përdor edhe 5 doza dhe më pas kam qëndruar me nga 3 ditë i shtrirë sepse nuk kam qenë në gjendje që të çohem.
A keni tentuar që të punoni ndonjëherë?Kam tentuar dy herë, por kam qëndruar shumë pak. Është shumë e vështirë që të punosh sepse ta kërkon trupi dhe e kisha të pamundur. E kam lënë punën dhe shpesh u kërkoja para paradhënie pronarëve dhe derisa ata e kanë kuptuar.
Me kë jetoni aktualisht?Unë momentalisht jam krejt i vetëm. Babai më ka vdekur para pak kohësh. Nëna me dy vëllezërit dhe motrën janë larguar prej 9 muajsh në Francë dhe më kanë braktisur me të drejtë. Unë kam bërë shumë të këqija dhe ata nuk e meritojnë, ndaj kanë krejtësisht të drejtë. Edhe shokët apo të afërm e të njohur më kanë braktisur për shkak të borxheve dhe problemeve tjera dhe duke parë se përdorja drogën gjithë kohën.
Nuk keni komunikuar gjatë 9 muajve me nënën dhe të tjerët?Jo, nuk më kanë lejuar dhe përgjigjja e tyre është që unë duhet të kthehem në rrugën e duhur. Nëse kthehem, atëherë pas 5 vitesh a 10 vitesh mbase familja rikthehet tek unë. Unë i kuptoj dhe ata kanë të drejtë. U kërkoj falje për gjithçka atyre dhe gjithë të tjerëve.
Me çfarë jeni marrë para se të nisnit drogën?Kam qenë një djalë i shkathët them. Kam qenë boksier, kampion me të rinjtë dhe sapo kalova te të rriturit nisa drogën dhe u shkëputa nga sporti. Kam lënë shkollën e mesme, pasi nisa një punë me idenë se do e merrja më pas shkollën dhe doja të përqendrohesha te puna. Shumë shpejt nisa drogën dhe lashë edhe punën dhe shkollën s’e fillova më.Vazhdon që ta përdorni heroinën?Jo, unë kam 6 muaj që jam shkëputur dhe nuk e përdor më heroinën.
Çfarë kërkoni ju aktualisht në këtë gjendje që jeni?Ajo që kërkoj është një ndihmë nga të gjithë ata që kanë mundësi. Kërkoj të më ndihmojnë shoqatat që janë në Shqipëri, institucionet apo kushdo tjetër që ka mundësi sepse tashmë kam mbetur krejt i braktisur dhe kam kuptuar se çfarë kam bërë.
Si e shihni zgjidhjen për të ardhmen e jetës suaj?Unë dua që të tregohem i sinqertë. Ajo që më kanë rekomanduar edhe doktorët është që të largohem nga Shqipëria në një shtet tjetër sepse edhe doktorët ma kanë thënë që persona si unë është e vështirë të qëndrojnë aty ku kanë përjetuar vuajtjet dhe problemet e mëdha për shkak të drogës. Kështu që, nëse dikush ka mundësi, të më ndihmojë që të largohem nga Shqipëria ose të më gjejnë një punë të rregullt që të nis një jetë të re.
A keni një mesazh për ata të rinj, që sapo kanë nisur të përdorin drogën?U lutem që ta lënë sa më parë dhe t’i qëndrojnë sa më larg. Mjafton të më shohin mua se ku kam mbërritur dhe se si jam katandisur, duke humbur thuajse gjithçka. Kam shpresë vetëm 1% se gjërat do ndryshojnë dhe 99% jam totalisht i humbur sepse nuk kam asnjë përkrahje. Edhe kur i shoh të rinjtë, mundohem me fjalët e mia që t’u tregoj historinë time dhe t’u them që t’i qëndrojnë sa më larg drogës sepse do t’mohojë edhe familja, siç më ka mohuar mua bashkë me gjithë rrethin shoqëror.
“Nuk është aspak e vështirë të blesh drogë, njoh 40 përdorues” Riadi tregon se në qytetin e Shkodrës ai njeh të paktën 40 persona që përdorin heroinë. Sipas 24-vjeçarit, për të blerë këtë drogë të fortë nuk është aspak e vështirë.
Sa persona mund të jenë në Shkodër përdorues të heroinës?Të paktën aq sa njoh unë, janë 40 persona në total përdorues të heroinës dhe të gjithë na njohin në ambulancë sepse kemi qenë disa herë.
Po në shkolla, a keni ndonjë ide nëse përdoret droga?Po, nga sa kam dijeni të rinjtë e përdorin shumë. Normalisht, jo heroinën, por përdorin shumë hashash. Kam parë edhe 12-vjeçarë, ndërsa 15-16-vjeçarët në shkolla tashmë janë të zakonshëm që e përdorin.
Gjatë 6 viteve që keni përdorur heroinën, ka qenë e vështirë ta sigurosh në Shkodër?Jo, nuk është e vështirë. Janë disa persona që e kanë. Ata e pinë edhe vetë, por edhe e shesin për të fituar para. Më shumë janë dorë e dytë ose e tretë. Nuk është se kanë sasi të mëdha, thjesht e shpërndajnë./PANORAMA
Kryeministri Edi Rama postoi në “Facebook” pak ditë më parë një video ku shfaqej te berberi. Por kush është berberi në fjalë? Ai është Aleksandër Hodaj, 17 vjeç.
I njohur ndryshe si berber Sandri, ai merr përsipër me kioskën e tij të vogël t’i përgjigjet tërë Dhërmisë, pasi është e vetmja berberanë në të.
I pyetur nga gazetarja e ABC News se prej sa vitesh e ushtron profesionin e tij, Hodaj tha: Prej rreth 3 vitesh kam që e ushtroj, jam edhe në gjimnaz në shkollë, merrem më shumë gjatë verës.
Ai u shpreh për gazetaren se me kryeministrin bisedoi rreth shkollës, moshës, dhe se ai e kishte përgëzuar për faktin që punonte në një moshë të vogël.
I pyetur për shumën që kishte ofruar kryeministri për shërbimin, Hodaj preferoi të mos e komentonte. Megjithatë, ai tha se bakshishi i lënë mund të kishte qenë edhe më i majmë.
17-vjeçari tregoi për gazetaren se Rama i kishte thënë se me hedhjen e videos në “Facebook” do t’i bënte reklamë.
I vetmi person që nuk duhet të flasë për çështjen e Kosovës është Sali Berisha. Kështu shprehet ish-ministri i Mbrojtjes, Sabit Brokaj teksa ka komentuar zhvillimet më të fundit politike në vend dhe jo vetëm. Ndërsa ka folur në një interviste për gazetën “Sot”, ish-numri një i Ministrisë së Mbrojtjes vuri në dukje faktin se Berisha jo vetëm që është tradhtar i kombit shqiptar, por edhe një shërbëtor besnik i serbëve.
Duke u ndalur tek vendimi i NATO për të ndërtuar një bazë të saj në Kuçovë, Brokaj deklaroi se ky investim do forcojë rolin e Shqipërisë në rajon dhe se vendi jonë do të jetë më i sigurtë nga ndërtimi i kësaj vepre të aleancës.
Sa i takon akuzave të prokurorisë në adresë të ish-kryeprokurorit, Adriatik Llalla, të cilët për pasojë sollën edhe vënien në sekuestro të pasurive të tij, Brokaj jovetëm që përshëndeti vendimin e gjykatës, por deklaroi se ish-numri një i akuzës duhet të arrestohet.
Z. Brokaj, NATO ka vendosur të ngrejë një bazë të saj në Kuçovë. Ju si ish-ministri i Mbrojtjes si e shihni këtë investim dhe çfarë përfitimesh do të ketë Shqipëria?
Investimi i NATO-s: në Kuçovë është një investim ushtarak i madh dhe tejet strategjik. Vjen në përputhje edhe që ne jemi anëtar i kësaj aleance dhe jo vetëm që është normale, por edhe korrekte. Pra vendet anëtare domosdoshmërisht dhe natyrisht kanë detyrimet e tyre, kështu që investimi në Shqipëri forcon imazhin e vendit tonë. Nga ana tjetër, që të hyj në temë të pyetjes për mendimin tim, ne si vend kemi përfitime.
Mirëpo, në optikën time unë nuk shikoj përfitime ato miliona dollarë që thonë, por shikoj përftimin që në kushtet kur Shqipëria me kapacitetet e mbrojtjes është shumë dobët, ky investim përbën elementë jetikë për sigurinë e vendit tonë. Kështu që në këtë pikëpamje investimi i NATO në Kuçovë është një investim i madh dhe shumë, madje shumë i rëndësishëm në aspektin strategjik. Madje, mendoj se tanimë që është vendosur që NATO do të ketë një bazë në Shqipëri, vendi jonë do të ketë një influencë të fortë duke u bërë kësisoj lider në rajon.
Investimi i NATO në Kuçovë ka lidhje me ndikimin rus në Ballkan, apo NATO kërkon të faktorizojë rolin shqiptar në rajon?
Për mendimin tim NATO nuk është se ka interes vetëm tek Shqipëria, ku përmes kësaj baze kërkon të faktorizojë rolin e Shqipërisë në Ballkan. Por mendoj se ky investim është i lidhur fort me planet gjeo-strategjike që ka NATO. Dhe natyrisht në këtë aspekt ne përfitojmë nga ky fakt. Pra NATO shikon në tërësi dhe shumë më gjerë nga çfarë mendojmë ne.
NATO nuk është se ka bërë një bazë për shqiptarët por për gjithë aleancën në rajonin ku ndodhet vendi jonë. Nga ana tjetër, ne si vend kemi interes pasi duke mos patur shumë kapacitete mbrojtjeje përmes kësaj baze do të ndihemi më të fortë, më të mbrojtur dhe më komod përballë çdo lloj kërcënimi. Ndërkohë që sa i takon ndikimit rus dhe ideve të hedhura se ky investim ka lidhje me këtë shkaka, është në të drejtën e cilitdo që të thotë se sa na faktorizon apo jo. Kështu që NATO shikon në planin strategjik që të ketë një bazë në hapësirën e Ballkanit dhe vendosi që të zgjedhë Shqipërinë për disa arsye.
Mos harrojmë që Shqipëria është një vend i sigurtë. Dhe duke qënë se është një popull 100% pro NATO dhe pro Shteteve të Bashkuara të Amerikës dhe Bashkimit Europian, domethënë më shumë se gjithë të tjerët pro NATO dhe Amerikës, janë këto elementët që e përcaktojnë qartë se përse NATO zgjodhi Shqipërinë për të investuar. Po ashtu, një tjetër arsye se përse NATO zgjodhi Shqipërinë për të investuar është edhe pozicioni jonë strategjik, siç është siguria e bazës. Megjithë, Shqipëria nuk diskutohet që e ka përfitimin e vetë nga ky investim, siç është ai në aspektin e sigurisë.
Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi ka hedhur idenë e korrigjimit të kufijve. Keni ndonjë koment për këtë dhe a duket një lëvizje e zgjuar?
Mendoj se teza e artikuluar nga presidenti Thaçi është vetëm gjysma e problemit dhe se nuk është thënë i tërë problemi. Kështu që të nxitohesh dhe të thuash mendimet, është e parakohshme. Thaçi ka thënë që do të bashkohet krahina e Preshevës. Por nuk ka thënë më tej se çfarë do të bëhet. Mendoj se nuk ka korrigjim kufijsh në favor të një vendi, pa dhënë pjesën tënde ti, të atij vendit tjetër.
Pra, Thaçi ka thënë vetëm njërën anë. Natyrisht që dëshira e popullit të Preshevës, ma merr mendja edhe të gjithë shqiptarëve, që të bashkohen gjithë ato copa që janë lënë andej-këtej nga konferenca e Londrës është një dëshirë e madhe kuptohet. Por ama se çfarë do të bëhet më tej, ka të bëjë me faktin se pjesën tjetër nuk e ka thënë Thaçi. Kështu që kur Presidenti kosovar do të thotë pjesën tjetër, atëherë unë apo ne do të kemi mendimin e plotë dhe do të japin një opinion definitiv.
Ndër të parët që ka dalë kundër Thaçit është Sali Berisha. Si i shihni reagimet e tij?
Ish-kryeministrin Sali Berisha nuk e llogaris, pasi ai njihet si tradhtari më i madh i shqiptarëve. Berisha ka provuar që ka dhënë territore, madje këto territore që ia ka kafshuar Shqipërisë i ka firmosur, siç është hapësira detare, etj. Kështu që t’i dalësh kundër Thaçit, në një kohë kur ky i fundit nuk ka dhënë asgjë akoma, më duket si hipokrizi dhe arrogancë histerike nga ana e Saliut.
Jo vetëm unë por gjithë Shqipëria, madje gjithë diaspora dhe bota e dinë se lojtari i kujt është Sali Berisha. Berisha është një beniamin dhe shërbëtor besnik serb. Berisha e ka provuar dhe dokumentuar tradhtinë në çdo aspekt, duke i bërë shumë të këqija vendit të tij. Pra, për Thaçin kritikët e kanë hipotezë kritikat për të. Ndërsa Berisha natyrisht duhet të merrte dënimin sipas ligjeve për të këqijat që ka bërë, që natyrisht i dinë gjithë shqiptarët.
Prokuroria pak ditë më parë vuri në sekuestro pasurinë e ish-kryeprokurorit Llalla. A mendoni se po afrojnë arrestimet në nivele të larta?
Veprimi i prokurorisë sa i takon sekuestrove të pasurive të ish-Prokurorit të Përgjithshëm, Adriatik Llalla është veprimi më korrekt që mund të bëhet ndaj mafiozëve të tipit Llalla. Zgjedhja e Adriatik Llallës në krye të institucionit të akuzës ishte një turp i madh për kombin, pasi ai gjatë pesë viteve si drejtues i akuzës, nuk bëri asgjë, por fjeti mbi dosjet dhe bënte qoka. Kështu që të hyj në brendi të pyetjes suaj, veprimi i prokurorisë siç është sekuestrimi i pasurisë së Llallës, është shumë më adap, madje më i drejtë se vetë hekurat e burgut. Edhe pse për mendimin tim Llalla duhet të shkojë në burg.
Ky moment siç është vënia nën sekuestro e pasurive të ish-kryeprokurorit, tregon se në Shqipëri po fryn një erë e re ndryshimi, ku drejtësia më në fund po flet në mënyrë racionale dhe objektive dhe a epa ndikuar nga presionet politike dhe jovetëm. Ky është një tregues i seriozitetit në të cilën ka hyrë drejtësia e re në Shqipëri, sidomos tani pasi ka nisur edhe procesi i vetingut. Më në fund falë reformës në drejtësi, shqiptarët po shohin një dritë jeshile në fund të tunelit duke parë një sistem drejtësie të pastër.
A mendoni se nëse bie Adriatik Llalla pas tij mund të shkojnë dhe ata që e kanë emëruar aty?
Mendoj se pas Llallës kohën për tu arrestuar duhet ta kenë edhe gjyqtarët, prokurorët dhe politikanët e korruptuar. Megjithatë, mendoj se për gjyqtarët dhe prokurorët ka nisur përgatitja, si të thuash është hapur rruga për burgosje. Kjo dhe për faktin se deri më tani kemi parë që shumë gjyqtarë e prokurorë janë shkarkuar, pasi jovetëm që nuk justifikonin pasurinë, por rezultonin sipas hetimeve të vetingut si të lidhur me krimin e organizuar. Ndërsa sa i takon politikanëve që duhet të kalojnë në veting dhe të shkojnë para drejtësisë nëse kanë bërë korrupsion, ne shpresojmë që të ndodhë një gjë e tillë.
Pasi nëse nuk nis vetingu tek politikanët, shoqëruar ky proces edhe me çuarjen para drejtësisë për cilindo që rezulton si i përfshirë në afera, është e kotë që të vijohet me këtë reformë. Në thelb reforma në drejtësi nënkupton pastrimin e drejtësisë nga të korruptuarit por edhe të politikanëve, pasi janë këtë të fundit, ata të cilët kanë ndikuar në emërimet e gjyqtarëve dhe prokurorëve, si rasti Llalla, etj, etj. Kështu që ne shpresojmë dhe është logjike që vetingu në politikë të jetë edhe shumë më i rreptë se vetingu i nisur në sistemin gjyqësor. Ndryshe po nuk u bë veting në politikë, kjo e fundit do të riprodhojë sërish prokurorë si Llalla, apo gjyqtarë si soji i këtyre që zbuloi procesi i rivlerësimit.
Një tjetër çështje është ajo e vrasjes së Azem Hajdarit. Gjyqi ndaj Izet Haxhisë nuk ka nisur akoma. A i tremben gjyqtarët kësaj dosjeje?
Dosja “Hajdari” duhet të zbardhet dhe pavarësisht zvarritjeve artificiale, ka ardhur koha që përgjegjësit që kanë shtrembëruar atë ngjarje të dalin para drejtësisë.
PD e LSI kanë bllokuar ligjin për magjistratët, mendoni se në vjeshtë ndërkombëtarët do i detyrojnë të ndryshojnë qëndrim?
Partia Demokratike dhe Lëvizja Socialiste për Integrim nuk e jep konsensusin për ligjin për magjistratët, pasi kanë frikë se do tju ikë pushteti dhe impakti që kanë akoma tek gjyqtarët dhe prokurorët. Opozita ka frikë nga reforma në drejtësi, sepse gjithë gjyqtarët dhe prokurorët kontrollohen prej saj.
Olta Xhaçka Ministria e Mbrojtjes flet për herë të parë për jetën dhe familjen e saj. Por jo vetëm edhe për përjetimet e saj në krye të një institucioni me disiplinë të fortë dhe rregulla strikte. Teksa ka marrë disa ditë pushimesh në shtëpinë e pushimeve të ushtarakëve në Jalë, Xhaçka ka folur për herë të parë për vajzën e saj Hana dhe bashkëshortin, ish-deputetin socialist Artan Gaçi.
Zonja ministre si ndodhi që gjete pak kohë për të pushuar?
Ndodhi që Kryeministri i dha kabinetit qeveritar dy javë leje. Sigurisht që nuk kanë qenë javë të plota leje dhe realisht nuk është se pushohet me kohë të plotë, pasi puna sido që të jetë mbartet pak edhe gjatë ditëve të pushimeve. Megjithatë ka qenë një periudhë relaksuese këto 3-4 ditë që kam qenë këtu, një periudhë e kaluar me time bijë që ma ka bërë edhe më të këndshme edhe më të bukur. Sigurisht pushimet të tilla janë, por fakti që pas një viti po kaloj një kohë shumë më cilësore dhe dedikuar për të është një kënaqësi shumë e madhe për mua.
Zgjodhët Jalën, për shkak se edhe Kryeministri tha se të gjithë ministrat duhet të pushojnë në Shqipëri, apo ishte edhe dëshira juaj?
Është padiskutim dëshira ime. Është shtëpia e pushimit e ushtarakëve. Këtu pushojnë stafi i Ministrisë së Mbrojtjes dhe stafi i Shtabit të Përgjithshëm. Është një ambient shumë i bukur që i ofron të gjitha kushtet për të bërë pushime shumë të bukura dhe nuk ka asgjë më pak se sa ambientet e tjera jashtë vendit apo diku tjetër. Kështu që është padiskutim zgjedhja ime. Është edhe një politikë e qeverisë për të promovuar turizmin dhe për të shpenzuar sa më shumë kohë në këto vende të mrekullueshme që Shqipëria ofron për të pushuar.
A nuk është pak e lodhshme që edhe në punë keni të njëjtin staf, edhe me pushime keni po ata? Ndoshta duhet ndonjëherë ndonjë shkëputje nga njerëzit e punës…
I takon ose i shikon në një mënyrë tjetër. Nëse më përpara jemi parë të kollarisur dhe duke diskutuar për punë, tani është pak më ndryshe, sepse takohesh në një ambient shumë më të relaksuar edhe për të konsumuar një bisedë apo kafe miqësore përtej atyre kornizave profesionale që ndonjëherë të dikton zyra apo ambientet shumë serioze të Ministrisë së Mbrojtjes. Është për mua një mundësi shumë e mirë edhe për t’i takuar njerëzit në pjesën tjetër më familjare.
Në fakt është hera e parë që na jepet mundësia që të kemi Ministren e Mbrojtjes në aspektin familjar, teksa pushon e zhveshur nga detyra. Si ka qenë për ju si eksperiencë ministria, një ambient kryesisht me meshkuj?
Për mua për hir të së vërtetës ka qenë një eksperiencë shumë e bukur. Kam mësuar ta dua shumë këtë punë që bëj dhe këtë institucion që drejtoj. Nuk mund të them se e kam njohur shumë më përpara sepse puna apo kontributi im në politikë dhe formimi im më kanë orientuar në të tjera gjëra që s’kanë qenë të lidhura me çështjet e sigurisë dhe të mbrojtjes. Por unë jam studente e marrëdhënieve ndërkombëtare dhe Ministria e Mbrojtjes, padiskutim ka edhe një komponent diplomatik të përfshirë në të. Është edhe një ministri që, për hir të së vërtetës nuk është fort e dukshme, ka kaq shumë dimensione. Disa thonë që është një shtet brenda shtetit. Kështu që të jep mundësinë që të shikosh dhe të drejtosh në shumë aspekte e dimensione. Është një punë jashtëzakonisht e bukur.
Ju keni qenë ministre edhe në Ministrinë e Çështjeve Sociale dhe kaloni në Ministrinë e Mbrojtjes. A ju duket se janë dy skaje të kundërta? Cila ishte vështirësia juaj, pasi edhe profili juaj duket që është më social?
Ndoshta ekzaktësisht kjo mund të thuhet se ishte vështirësia e parë, pjesa që disiplinën e ushtrisë ose dukjen e pamjes së rreptë unë nuk e mishëroja në natyrën time, duke qenë pak më e ndjeshme nëse mund të jetë kjo fjala siç e cilësuat ju. Por, nga ana tjetër kuptova që nuk është e nevojshme për të ndryshuar natyrën për të drejtuar institucionin. Unë sigurisht respektoj të gjitha rregullat e ushtrisë, linjën e komandimit, disiplinën, por kujdesem personalisht për gjithçka dhe gjithkënd që ka nevojë për vëmendjen e titullarit. Dhe në këtë kuptim bëj çmos që edhe ata që nuk do të ishin tradicionalisht në vëmendjen e ministrit të jenë dhe le të themi kjo ndjeshmëri e imja është reflektuar kështu.
E vështirë të përshtateshit me një formë tjetër përshëndetjeje?
Do jem shumë e sinqertë me ju, ende më vë pak në siklet ajo përshëndetja. Megjithatë është pjesë e punës, disiplinës së Forcave të Armatosura. Sigurisht e respektoj, por nga ana tjetër unë i përshëndes ashtu njerëzisht siç kam bërë gjithmonë.
Tashmë ju jeni edhe nënë dhe dedikimi ndaj familjes, vajzës, besoj kjo i ka ndryshuar disi raportet qoftë në përfshirjen politike, por edhe në detyrën si ministre..
Padiskutim. Koha për të, marrëdhënia me të është padiskutim një sfidë përsa kohë që koha e lirë është e kufizuar, por është edhe meraku kryesor që kam sa i takon një impenjimi ndoshta pak më të madh timin në kohën e lirë për ta shpenzuar me të. Nuk kam aq kohë sa ç’do të doja të kisha, por atë kohë që ja dedikoj është tërësisht cilësore, që do të thotë jam 110 përqind me të, pas saj. Deri më tani, pavarësisht kufizimeve gjykoj që nuk e ka ndjerë mungesën time cilësisht, pasi kam qenë gjithë kohën me të dhe pas saj, edhe kur nuk kam qenë aty fizikisht. Por ç’është më e rëndësishmja, dhe ky është një konstatim i imi për çdo grua në karrierë që për sa kohë që i dedikohen shumë cilësisht apo atë kohë që harxhojnë me fëmijët e tyre duke patur një vëmendje të dedikuar çdo gjë kompensohet.
Është vajza e babait, e përkëdhelur?
Është vajza e mamit totalisht. Babai është pakëz xheloz që ajo vazhdon të jetë ende gocë mami, sepse nuk e ka bërë ende atë kapërcimin. Do bëhet eventualisht gocë babi, se ka filluar të tregojë shenjat e para po për momentin është ende gocë mami.
Për ministren vetë si ka qenë? Keni qenë vajza e babit apo e mamasë?
Unë kam qenë vajza e babit me thënë të drejtën. Dhe e mbaj mend babin me shumë gjallëri kur kam qenë unë e vogël. Ma ka zbukuruar shumë fëmijërinë me vëmendjen që ka treguar dhe ndoshta është edhe një model se si unë dua të rris time bijë.
Ndoshta mund ta kesh thënë gjatë jetës se nuk do të kishe dashur që bashkëshorti të ishte pjesë e të njëjtës fushë, punë dhe për më tepër në politikë aty ku ke qenë aktive. Tashmë ka ndryshuar ky mendim, pasi Artani është bashkëshorti yt, jeni të dy në të njëjtën fushë dhe nuk e di sa jeni edhe partnerë në vendimmarrje, në këshillim, në politikëbërje?
Kam idenë që jemi njohur në rrethana të tilla që na kanë bërë sigurisht partnerë, bashkëshortë, por edhe miq realisht shumë të mirë. Konsultohem gjithmonë me të. Nuk mund të them se vendimet tona janë gjithmonë të njëjta, por kemi një dialog shumë të shëndetshëm dhe shumë miqësor në prag të çdo sfide apo vendimmarrjeje. Fakti që sot nuk është në politikë, paçka se është shumë i angazhuar në sensin e të qenit aktiv me aktualitetin, mbështetës për gjithë sa bëj unë dhe gjithë sa bën kjo qeveri dhe kjo mazhorancë, duke qenë se ka qenë edhe deputet i Partisë Socialiste, por sot më i dedikuar pranë familjes, një ndihmë shumë e madhe për Hanën si edhe një mik e partner të pazëvendësueshëm për mua dhe për marrëdhënien tonë, të paktën kështu e ndiej unë.
Çfarë ka ai në pjesën politike që ju do t’ja kishit pak zili?
Ka një intuitë që unë ja kam shumë zili. Ka një aftësi për të parë përtej asaj që duket…
Siç e do politika…
Siç e do politika, padiskutim, por edhe për të qenë pak më largpamës, më vizionar, për çfarë duhet bërë për të mbërritur disa qëllime shumë të mëdha dhe shumë të mira, kuptohet për punën që ne bëjmë, për të zhvilluar vendin, për të ofruar një standrat më të mirë jetese, për të përmirësuar cilësinë e jetës, që është puna e çdo qeverie dhe e çdo mazhorance.
Do doja t’ju ngacmoja për një ngjarje të madhe madhe që pritet, pikërisht për bazën ushtarake të Kuçovës që është diskutuar mjaft dhe ka marrë vëmendjen e të gjithëve…
Jam shumë e sigurt që ata që na ndjekin nuk duan të dëgjojnë shumë për bazën, por duan më shumë për detin dhe për plazhin. Megjithatë dua t’ju them diçka që është shumë e rëndësishme që mua më ka gëzuar si drejtuese e këtij institucioni pa masë. Është vendimi i Këshillit të Atlantikut të Veriut për ta kthyer Shqipërinë nga një vend anëtar në infrastruktrë të NATO-s dhe për ta kapërcyer ose për t’i shtuar standartit tonë me NATO-n këtë stad. Kjo është një gjë shumë pozitive, jo vetëm për komunitetin ku do të ngrihet, pra për Kuçovën, përmes investimit që do të bëhet atje dhe të gjitha benefitet që vijnë nga invetsimet, por kjo është një gjë pozitive për të gjithë vendin, për faktin se është një velrësim nga ana e Aleancës për kontributin e Shqipërisë, për rolin e saj për sigurinë dhe për paqen por edhe në projektimin e paqes përtej vendit tonë. Dua t’ju them që Shqipëria është sot një nga vendet që angazhohet më së shumti me kontributin e saj, me trupat e saj në të gjitha operacionet ndërkombëtare të Aleancës dhe ky është një fakt shumë i vlerësuar prej tyre. Shqipëria është një faktor stabiliteti për të gjithë Ballkanin Perëndimor dhe sërish ky rol është vlerësuar në vendimin e tyre për të sjellë bazën.
Zonja Xhaçka, sa do të qëndroni për pushime? Do të kesh mundësi të rrish disa ditë të paktën të shijosh edhe Hanën?
Po shpresoj shumë. Kam marrë pushime deri në datën 15. I kam sytë nga parashikimi i motit, sepse jemi gjatë gjithë kohës edhe me emergjencat civile, me prefekturat, me bashkitë, për të marrë masat sa mund të marrim përpara që të mos kemi probleme me zjarret apo me këto që janë emergjenca sezonale. Fatmirësisht deri tani nuk kemi pasur dhe kjo po më lejon edhe mua të pushoj e qetë. Shpresoj të vazhdojmë kështu deri në fund.
E shijoni detin të dyja? E ka qejf Hana?
E ka shumë qejf dhe unë e kam shumë qejf.
E ka trashëguar nga mamaja…
Po patjetër
Ditën që erdhët në Jalë kishit vajzën në krahë dhe po ecnit me bashkëhsortin të tre qetë-qetë. Po a është e bezdishme kur vijnë dhe ju takojnë njerëz dhe ju jeni me vajzën në krah, në rolin e nënës. Ishte një detaj që më tërhoqi vëmendjen? Sa e vështirë është?
Kam përshtypjen që edhe njerëzit janë të përmbajtur. E respektojnë privatësinë. Nuk do ta kisha problem, ndoshta se nuk ndodh kaq shpesh, saç mund ta imagjinoni juve dhe nuk është se përbën ndonjë lajm që po ecën një ministër tek Lungomare me bashkëshortin. Sigurisht ka njerëz që kur të njohin të përshëndesin, jo duke të ndërhyrë në qetësinë tënde familjare, por të përshëndesin. Po një pjesë e madhe edhe nuk të njohin, sepse nuk e mendojnë që mund të kalojë një ministër krejt sportiv me një kapele me syze dhe ndoshta edhe nuk të njohin për hir të së vërtetës.
Mua më bëri përshtypje. …. imagjino që është ministre që mund të ngrejë shtetin në këmbë…
Edhe e mitizojnë pak figurën e ministrit, por natyrisht që jemi si gjithë të tjetër dhe jemi aty si gjithë të tjerët.
Ama diferenca bëhet, edhe teksa pushon nuk është se ti pushon dhe duket sikur puna të shoqëron ashtu siç na the..
Fatkeqësisht po. Në mos në telefon, me mesazhe jam gjithmonë duke korrodinuar një gjë, jam gjithmonë duke bërë një punë aq sa jo më larg se dje iu ankova shefes time të kabinetit se s’po më linte rehat dhe mund të merrte edhe disa vendime të vogla pa më thënë, por në fakt sigurisht titullari duhet të jetë në dijeni.
Po Forcat e Armatosura marrin leje, çfarë ndodh me ta?
Fatkeqësisht Emergjencat Civile janë të gjithë në gatishmëri. Kemi 6000 oficerë, 6000 efektivë të FA që janë sot në gatishmëri dhe nuk mund të marrin pushime derisa të kalojë ky sezoni i nxehtë që mund të na paraqesë edhe problematika siç janë edhe zjarret. Duke alternuar dhe duke parë mundësinë që edhe puna të mos pengohet, edhe gatishmëria jonë si Forcë e Armatosur të mos cenohet, të kemi mundësinë që të alternojmë pushimet e njerëzve.
Bashkëshorti
“Kam idenë që jemi njohur në rrethana të tilla që na kanë bërë sigurisht partnerë, bashkëshortë, por edhe miq realisht shumë të mirë. Konsultohem gjithmonë me të. Nuk mund të them se vendimet tona janë gjithmonë të njëjta, por kemi një dialog shumë të shëndetshëm dhe shumë miqësor në prag të çdo sfide apo vendimmarrjeje”, tha Xhaçka për bahskëhsprtin e saj, ish-deputetin socialist Artan Gaçi.
Baza e NATO-s/ “Është vendimi i Këshillit të Atlantikut të Veriut për ta kthyer Shqipërinë nga një vend anëtar në infrastruktrë të NATO-s dhe për ta kapërcyer ose për t’i shtuar standartit tonë me NATO-n këtë stad. Kjo është një gjë shumë pozitive, jo vetëm për komunitetin ku do të ngrihet, pra për Kuçovën, përmes investimit që do të bëhet atje dhe të gjitha benefitet që vijnë nga invetsimet, por kjo është një gjë pozitive për të gjithë vendin”, tha dje, ministrja Xhaçka.
Ministria
Sipas Xhaçkës, ministria që ajo drejton, “është edhe një ministri që, për hir të së vërtetës nuk është fort e dukshme, por ka kaq shumë dimensione. Disa thonë që është një shtet brenda shtetit. Kështu që të jep mundësinë që të shikosh dhe të drejtosh në shumë aspekte e dimensione. Është një punë jashtëzakonisht e bukur”./korrieri
Çrregullimet e shëndetit mendor, sipas mjekëve psikiatër, nga viti i shkuar kanë pësuar rritje me 20%. Problem mbetet stigma për këta persona. Rastet më të shpeshta që kërkojnë ndihmën e mjekëve janë personat që paraqesin shqetësime nga ankthi.
Një në 4 persona në botë vuan nga çrregullime të shëndetit mendor. Në Shqipëri nuk ka statistika të sakta, por mjekët mendojnë se numri është më i madh. Ariana Rreli, psikiatre pranë Qendrës Komunitare për Shëndetin Mendor numer tre në Tiranë tregon se nga viti i shkuar personat që shfaqin çrregullime të shëndetit mendor janë rritur me 20%. Frika nga paragjykimi mbetet problem, ndërsa rastet më të shumta që kërkojnë ndihmën e mjekut paraqesin shqetësime të ankthit.
“Çrregullimet e ankthit kohët e fundit janë rritur ndjeshëm. Më tepër në vendin tonë por edhe në botë. Ne kemi stresorë shumë të fuqishëm socialë.nga viti në vit 20% të vizitave vijnë më tepër e referohën.”
Ankthin mjeket e rendisin tek problemet me te vogla, por qe paralajmerojne sëmundje te medha.
“Komplikohet me gjendje të tilla si ataku i panikut, që është sulmi që bën ankthi i patrajtuar, çon në problem të humorit dhe depresioni i komplikuar, nganjëherë shenjë paralajmërues e e sëmundjeve shumë të mëdha, por jo komplikacion. Mund të jetë edhe pjesë e skizofrenisë apo sëmundjeve të tjera të shëndetit mendor”.
Por kur një persona ka nevojë për ndihmën e mjekut?
“Që në vështirësi në frymëmarrje, një dhimbje koke që nuk është identifikuar si problem organik, një lodhje kronike që personi nuk e justifikon, një prag i ulët i ngacmueshmërisë, irrabilitet shumë i shprehur. Duket sikur ka diçka që nuk punon mirë,me zemrën, me stomakun, por me të gjitha ekzaminimet del mirë”.
Personeli shëndetesor i Qendrave Komunitare të Shëndetit Mendor duhet të ishte ai që të mundësonte depistimin e popullsisë dhe trajtimin e problemit në fazë të hershme, por mjekja psikiatre tregon se numri i kufizuar i stafit dhe rritja e kërkesave për ndihmë e bën të pamundur.
“Ne më shumë jemi një institucion pritës, sesa një institucion që kërkon problemin në komunitet ka sjellë pamundësinë për t’u identifikuar herët dhe për t’u mënjanuar,. Mabse është koha për ta parë si një problem që kërkon shtim të kapacitetve, shtim të qendrave komunitare të shëndetit mendor, ose propozim për institucione sekondare, shtëpitë e mbështetura, qendra ditore”.
Në këto kushte janë vetë personat që shfaqin problemin apo familjarët e tyre, që duhet të mundin stigmën e t’i drejtohen klinikave në mënyrë që gjendja shëndetësore të mos agravojë e të presë çastin e një shpërthimi që mund të jetë dhe fatal. /abcnews.al/
