Intervista

Historia e pabesueshme që u zbulua nga murgeshat, gjyshi tregon si e mësoi krimin e ish-dhëndrrit

E solli në jetë për t’i falur dashuri, por abuzoi me të në mënyrë më monstruoze. Bëhet fjalë për Qirjako Nakucin, i cili për 16 vite me rradhë abuzoi seksualisht me të bijën, që në moshë të mitur.

Por historinë e abuzimit të vajzës nga ai që e solli në jetë është gjyshi i të resë, 81-vjeçari me inicialet M.SH. Ky i fundit pohoi se ngjarjen e rëndë e kishte mësuar nga televizori, ndërsa shtoi se nuk kishte qenë në dijeni të abuzimit.

Po ashtu i moshuari tha mes lotësh se nuk e kishte takuar vajzën, pasi ajo ishte në mbrojtje nga policia. Teksa i rikthehet pas historisë së martesës së vajzës së tij me ish-dhëndrin, i moshuari tregon se 61-vjeçari nuk kishte qenë kurrë i përgjegjshëm. Ai tha se pasi kishte përzënë dy fëmijët tek ish-gruaja, kishte mbajtur vetëm të madhen.

“Ngjarjen e mësova përmes televizorit. Jam akoma i shqetësuar dhe se kam marrë veten. (qan) E kuptova direkt që bëhej fjalë për mbesën time. Nuk e di se ku ndodhet mbesa ime. Di që e ka marrë në mbrojtjeje policia. Të tre fëmijët gjykata ia dha vajzës. Ky për të përfituar shtëpinë, i doli vajzës tek Stadiumi ‘Dinamo’ dhe e rrahu dhe i mori vajzën. Më pas i mori fëmijët që të përfitonte dhe shtëpi. Sa arriti këtë qëllim, dy fëmijët e tjerë i përzuri, dhe mbajti vajzën e madhe, se ajo i interesonte. Ai ia mori fëmijët me zor. Shkoi vajza që ta merrte gocën, dhe ai nuk ia dha. Në atë kohë vajza ka qenë 12-13 vjeçe. Vajza nuk vinte tek nëna, se nuk e linte. Gruaja ime ua çonte ushqimin tek banesa. Ajo i takonte fshehurazi motrën dhe vëllain, por nënën jo. Vajza ime e ka takuar fshehurazi çupën e saj. Para ca vitesh vajza e ka denoncuar në polici atë. Ai ishte i pasjellshëm dhe sillej keq me vajzën time. Ai vidhte dhe merrej me poshtërsira. Më kapi një njeri dhe më tha; më ka marrë dhëndri jot 18 mijë lekë. Ia dhashë unë lekët. S’jemi marrë kurrë vesh me të. Ushqimet ia çonim ne gati vajzës, se ai nuk u siguronte asgjë. Vajza ime kur e mori vesh u shqetësua shumë. Ajo tentoi të takonte vajzën, por ajo rri tek murgeshat. Mbesa ime kishte shoqëri vetëm me të atin. Dilnin dhe në orë të vona, madje dhe kur takoheshim në rrugë, s’më flisnin. Ajo rrinte në shtëpi, nuk punonte, rrinte nën kontrollin e tij”, tha i moshuari.

Për 16 vite me radhë ajo heshti, por një ditë u gjend e dobët dhe tregoi historinë e saj të makthit. 61-vjeçari Qirajko Nakuçi u arrestua pas denoncimit që bëri e bija. Abuzimi ka vazhduar prej vitesh, që kur ajo ka qenë vetëm 9 vjeçe. Kanë qenë murgeshat ato që kanë zbuluar ngjarjen, kur e reja ka rrëfyer ferrin e përjetuar gjatë viteve që ka qëndruar me babain. Qirjako Nakuçi, u divorcua me gruan në vitin 2002 dhe nëna e tyre pas divorcit u largua nga shtëpia, ndërsa fëmijët ai ia mori me forcë.

Në vend të përkujdesjes për fëmijët, babai ka abuzuar me vajzën e madhe, në atë kohë 9 vjeçe, sot 25 dhe vetë ai 61-vjecar. Skenat e marrëdhënies seksuale me dhunë kanë ndodhur brenda dhomës që ata e quanin shtëpi, kur në banesë nuk ndodheshin edhe dy fëmijët e tjerë. Historia e tmerrshme, sipas kallëzimit të vajzës, nis një ditë kur babai i saj në gjendje të dehur kreu marrëdhënie seksuale me dhunë me të, në atë kohë vetëm 9 vjeç. Nga ajo ditë nuk u ndal më së abuzuari me të.

61-vjeçari që u arrestua mëngjesin e 30 gushtit fillimisht ka mohuar ngjarjen, më pas e ka pranuar atë pjesërisht, duke thënë se nuk ka abuzuar me vajzën kur ajo ka qenë e mitur. Pasi ka pranuar incestin në moshë madhore me vajzën, ai e ka ndarë “fajin” me të bijën, duke thënë se nuk ka ndodhur pa dëshirën e saj. Megjithatë, ai është vënë në pranga nga Policia për tri vepra penale, “Marrëdhënie seksuale ose homoseksuale me persona në gjini ose nën kujdestari”, “Marrëdhënie seksuale ose homoseksuale me të mitur” dhe “Dhunë në familje”.

Historia e pabesueshme që u zbulua nga murgeshat, gjyshi tregon si e mësoi krimin e ish-dhëndrrit Read More »

Ajshe Haklaj flet pa dorashka: Çfarë di për ekzekutimin e Azemit, pse Sali Berisha përfshiu edhe Izet Haxhinë

Ajshe Haklaj motra e madhe e vëllezërve të vrarë Shkëlqim, Halil, Ylli dhe Fatmir Halkajt në pjesën e dytë të intervistës ekskluzive për Shqiptarja.com tregon se çfarë ajo di për ekzekutimin e Azem Hajdarit. Ajo sjell detaje se përse, ish presidenti dhe ish kryeministri Sali Berisha për këtë vrasje përfshiu edhe vëllezërit Izet dhe Ismet Haxhia. Në këtë rrëfim Ajshe Haklaj i jep përgjigje pyetjeve se a kishin një motiv vëllezërit Haxhia të përfshiheshin në këtë vrasje apo dënimi i tyre ishte një sajesë? Motra e madhe e vëllezërve Haklaj shpjegon se cili ka qenë roli i Jaho Mulosmanin në vrasjen e Azem Hajdarit. Ajo riprodhon edhe njëherë atë se çfarë i tha i vëllai Fatmiri se kush ishte personi që e nxori në pritë Azem Hajdarin.

Çfarë dini ju për çështjen Hajdari dhe si e argumentoni akuzimin e vëllezërve Haxhiaj nga Saliu?
Saliu guxoi të pohojë me gojën e tij se Izet Haxhia u dënua sipas pohimeve dhe akuzave të tij, e kjo do të thotë se të gjithë kundërshtarët e tij janë vrarë, dënuar, dhunuar e persekutuar sipas urdhrave dhe akuzave të tij. Kjo është një gjendje e mjerueshme e drejtësisë shqiptare dhe e vetë popullit sepse ai mund të vritet dhe të dënohet sipas orekseve të politikanëve ose të të shiturve te serbi. E kjo do të thotë përdorim shteti, për të arritur qëllimet e tij private e pushtetare, duke shpërfillur vitet e humbura të njerëzve dhe gjakun e derdhur. Fatmiri e tregoi ngjarjen duke thënë se “Saliu e detyroi Azemin të dilte të më vriste, ndaj ai e vrau atë dhe mua më bëri vrasës. Ne i kishim mbyllur problemet me Azemin, ndaj ai nuk kishte asnjë motiv që të më vriste mua, por ai si gjithmonë u bë vegël e Saliut”, – u shpreh Fatmiri.

Sipas jush përse për këtë vrasje u akuzuan dhe u dënuan me 40 vite burg në total Ismet dhe Izet Haxhia?
Saliu është i aftë në nuhatje dhe ai nuk mund të pranonte që të kishte pranë njerëz që kanë miqësi me Haklajt, të cilët nuk mund t’i joshte me poste e para kundër nesh, ndaj kjo ishte arsyeja që Saliu denoncoi dhe akuzoi Haxhiajt pa pasur asnjë bazë, dëshmi dhe fakt për një gjë të tillë. Por largimi i Izetit duhej motivuar dhe ky ishte edhe motivi më i mirë, që të justifikonte një gjë të tillë. Ismet Haxhia ka punuar për shumë vite me vëllanë tonë Halilin dhe shoqëria e miqësia e tyre nuk është zbehur kurrë, ndaj kjo mjaftonte që Saliu të godiste Haxhiajt dhe të largonte Izetin nga rrethi i të besuarve të tij.

Pas vrasjes së Shkëlqimit, Saliu nuk do të kishte më kthim prapa, ndaj ai e kishte nuhatur se planet e tij ndaj nesh nuk duhej t’i dinin Haxhiajt. Haxhiajt guxojnë të thonë atë që mendojnë, por unë nuk kam dëgjuar kurrë se Haxhiajt kanë bashkëpunuar ose vrarë njeri, ndaj këto kanë dalë vetëm nga goja e Saliut, i cili është vetë në gjendje të bëjë atë që nuk mund t’i shkojë njeriu në mendje, duke akuzuar të tjerët për krimet e veta. Kur njeriu nuk është i inkriminuar, duhet të ketë një arsye madhore ose jetike që të kthehet në vrasës, kështu që Haxhiajt nuk kishin asnjë motiv apo arsye që të bashkëpunonin për vrasjen e Azemit. Ata janë njerëz me karakter të fortë dhe të shkolluar, të cilët nuk mund të bashkëpunojnë në vrasje për interesa të të tjerëve.

Në qoftë se Haxhiajt do të shiteshin dhe do të bliheshin për poste e para, ata do të bashkëpunonin me Saliun për likuidimin tonë, sepse ai mund t’i paguante shtrenjtë dhe t’i gradonte e t’u jepte poste të larta brenda dhe jashtë vendit, kështu që nuk të jepet përshtypja se Haxhiajt mund të vrasin për llogari të të tjerëve. Saliu duhet të japë llogari për denoncimin, akuzimin dhe vitet e humbura nëpër burgje që u ka bërë Haxhiajve, pa pasur asnjë lloj baze dhe prove. Saliu nuk e njeh civilizimin dhe emancipimin, ndaj ai nuk mund të pranonte që shoqëruesit e tij të guxonin të respektonin kundërshtarët e tij, siç ishte rasti ynë me Haxhiajt, ndaj ai vendosi të largonte Izetin.

A besoni se një moment të caktuar Sali Berisha ka reflektuar për vrasjen e Azem Hajdarit cilësuar si vrasje e shekullit?
Unë jam e bindur se Saliu nuk u merakos fare për vdekjen e Azemit, sepse ai i kishte bërë planet mjaft mirë kur e detyroi Azemin të dilte për të vrarë Fatmirin, sepse përndryshe ai do të lajmëronte policinë, në qoftë se ndihej i pasigurt me qëndrimin e Fatmirit në oborrin e PD-së. Por pse vallë ndihej i pasigurt, apo Saliut i erdhi në mendje se lajmin për vrasjen e Shkëlqimit e mori vetë ai përpara familjes së Shkëlqimit. Oborri i PD-së nuk ishte oborri i ambasadës së tij. Saliu ishte i sigurt që njëra palë do të vritej, por ai e kishte llogaritur mirë që të përfitonte në të dy rastet, siç edhe u vërtetua.

Shpata e Saliut priste në të dyja anët, duke përfituar politikisht nga njëra anë, dhe duke eliminuar kundërshtarët nga ana tjetër, por njëkohësisht duke gjetur motivin për të larguar Izetin dhe akuzuar edhe vëllanë e tij, të cilët nuk po e kuptonin që duhej distancuar nga Haklajt, të cilët Saliu i donte të vdekur. Saliu ishte tashmë i bindur se Haxhiajt nuk do të përfshiheshin në betejën kundër Haklajve. Këto janë arsyet që e kanë shtyrë Saliun për të akuzuar dhe denoncuar Haxhiajt, të cilët nuk mund t’i përdorësh ku të duash dhe si të duash. Ata janë njerëz të vendosur në parimet e tyre. Kapacitetet e tyre nuk lejojnë të bëhen bashkëpunëtorë krimi. Familja e tyre historikisht ka qenë dhe mbetet një familje dinjitoze, e respektuar dhe aspak vrasëse.

A keni lidhje gjaku me Jaho Mulosmanin dhe cili ka qenë roli i tij në vrasjen e Azem Hajdarit?
Saliu denoncoi Jaho Mulosmanin si vrasës të Azem Hajdarit, duke i mohuar edhe mbiemrin e tij Mulosmani. Në Shqipëri dhe në të gjithë botën, njerëzit thirren në mbiemër dhe jo në emrin e babait, por siç duket, edhe ne gabojmë që nuk e thërrasim Saliun, Sali Rama. Babai i Jahos u vra ndërsa po shkonte në punë. Ai ishte punonjës i SHIK-ut dhe nuk kishte asnjë lidhje me krimin. Vrasja e tij nuk është zbardhur sepse Saliu nuk ka urdhëruar që të zbardhet vrasja e tij, por ka urdhëruar që t’i burgoset edhe djali i tij, vetëm e vetëm se është daja dhe miku i Haklajve. Unë mendoj se Sali Rama nuk kishte kurajë të thoshte mbiemrin e Jahos, sepse e dinte mirë që po akuzonte pa baza një pjesëtar të një familjeje e fisi mjaft të njohur, siç ishin Mulosmanët. E pikërisht banesa e Jahos ishte ajo banesë në të cilën është bërë Konferenca e Bujanit, që mori vendimin për bashkimin e trojeve shqiptare pas Luftës Antifashiste Nacionalçlirimtare, ku dhe stërgjyshi i Jahos, Sali Man Mulosmani, ka qenë deputeti i parë në rrethin e Tropojës. Gjithashtu, dy prej nipave të tij kanë qenë komandantë batalionesh në Brigadën e 25-të sulmuese gjatë luftës dhe po në këtë luftë ka rënë dëshmor kundër gjermanëve vëllai i gjyshit të Jahos, emrin e të cilit e mbanë vetë Jaho.

Pikërisht burrat e kësaj familjeje patriotike dhe atdhetare shoqëruan deri në vdekje dhe luftuan heroikisht krah për krah heroit të popullit Bajram Curri deri në çastet e fundit të jetës së tij. E ky fis i njohur për besë e burrëri, patriotizëm e atdhedashuri, nxori edhe Heroin e Popullit Mic Sokoli, i cili e hodhi në erë topin me gjoksin e tij. Ndaj unë mendoj se edhe nëna jonë e cila vjen nga kjo familje, nuk u dorëzua kurrë, por qëndroi si një përmendore edhe pse monstra Berishiane i mori katër nga fëmijët e saj. Ai e akuzoi dhe e denoncoi publikisht Jaho Mulosmanin pa baza e fakte, dhe me gjyqe të montuara e gjyqtarë të komanduar, duke e dënuar me burgim të përjetshëm, vetëm e vetëm se ishte ndodhur në një vendngjarje, ku ngjarjen e kishte kurdisur vetë Saliu.

Cili është mesazhi yt ndaj drejtësisë shqiptare?
Njerëzit duhet të jenë të barabartë para ligjit dhe Saliu duhet të përgjigjet për krimet e tij kundër njerëzimit. Ai e konsolidoi pushtetin e tij me gjakun e shqiptarëve. Saliu mashtroi, manipuloi, bashkëpunoi me qarqe antikombëtare dhe vrau e preu të gjithë ata që i dolën përpara në betejën e tij për një sulltan absolut. Saliu bleu vota për të sunduar, sepse ne jemi të bindur se ai nuk ka fituar asnjëherë në zgjedhje. Ai vrau dhe akuzoi njerëz të pafajshëm vetëm e vetëm se ata nuk mohuan lidhjet e tyre me kundërshtarët e tij. Ai vodhi e plaçkiti paratë tona, bërtiti e u çor deri në babëzi, duke bërë edhe takime të fshehta në kurriz të çështjes kombëtare. Ai solli vëllavrasjen, të cilën e kishim harruar, boshatisi banesa me krimet e tij dhe solli mesjetën këmbëkryq në vatrat tona, ku u mbyllën fëmijë brenda katër mureve për t’i shpëtuar hakmarrjes në demokracinë e Saliut.

Nuk mund ta imagjinoj dot se si arrin ai njeri të justifikojë te vetvetja e tij gjithë ato viktima këtej dhe andej kufirit, për të cilat, ai dhe vetëm ai, është humbësi i jetëve të tyre, ku shumë prej tyre janë edhe fëmijë. Nuk e di se çfarë mund të bëjë njeriu në kushte të tilla ku vetëm vdekja të pret, ku të gjitha strukturat shtetërore funksionojnë në sinkroni të plotë dhe të bindura për të realizuar mllefet e një njeriu që nuk ndalet as përpara gjakderdhjes për konsolidimin e pushtetit të tij. Unë e kam thënë me forcë gjatë gjithë kohës që, pavarësisht se cilit krah i përkasin njerëzit, ligjet duhet të veprojnë njëlloj. Në qoftë se njeriu vret në kushtet e vetëmbrojtjes ose edhe në rrethana të tjera të caktuara, ai duhet të ndalohet, të hetohet dhe sipas ligjeve të caktuara të kryejë dënimin, kurse familjarët, miqtë, shokët dhe të afërmit duhet të vazhdojnë jetën e tyre, ku shteti duhet të sigurojë kushte e mundësi.

Për të gjitha vrasjet që rrëfeni në këtë intervistë. Cili ka qenë roli prokurorisë së Tropojës në vënien përpara përgjegjësisë të autorëve?
Të vetmin interesim që kishte Prokuroria e Tropojës në kohën e Saliut për çështjet tona dhe denoncimet që ne kishim dorëzuar në prokurori, ishte se kush i kishte shkruar denoncimet dhe e kujt ishte kaligrafia e shkrimit, dhe kjo përsëri quhej prokurori dhe përfaqësonte një institucion aq të rëndësishëm. Dhe ky interesim i prokurorisë së telekomanduar të Saliut kishte për qëllim jo vetëm të mos zbardhte vrasjet tona, por edhe të kryente hetime kundër nesh nga vetë denoncimet tona.

Për gjithçka të thënë më sipër, unë kam shumë e shumë detaje të tjera, dokumente, dëshmi e prova, të cilat vërtetojnë më së miri thëniet e mia, por do t’i vë ato në dispozicion të drejtësisë atëherë kur drejtësia të mos jetë e ndikuar dhe kur ajo të zbatojë ligjet dhe jo urdhrat duke dënuar njerëz në bazë të akuzave që kanë bërë liderët, të cilët akuzohen për krime kundër njerëzimit duke përdorur forcën e shtetit dhe për njëmijë e një lidhje kriminale anë e kënd botës.

Si jetoni ju në Suedi, çfarë bëni atje?
Ne u dëbuam me forcë nga atdheu ynë nga vetë shteti Berishian, ku pas pesë vitesh në shtetin suedez, ku për një vit e gjysmë kam qëndruar si azilante pa të drejtë shkolle, kam arritur të punoj në profesionin tim si mësuese e legjitimuar suedeze. Punojë me të njëjtat grupe moshash që kam punuar në vendin tim, duke dhënë edhe gjuhën vendase. Mendoj se jam një ambasadore e mirë e familjes sime dhe e vendit tim aq të shtrenjtë këtu, në shtetin e largët suedez.

Ndihem e vlerësuar dhe e mbështetur qoftë nga fëmijët dhe nipërit e mbesat e mi të mrekullueshëm, por edhe nga shteti suedez dhe veçanërisht nga lagjja ku jetoj dhe nga kolegët e mi të punës. Nuk më mungon asgjë materialisht, por shpirti dhe mendja ime kullosin në ato fusha e male të gjelbëruara ku do të ishte “balta më e ëmbël se mjalta”. Jam e interesuar ndaj ndjek zhvillimet në vendin tim dhe mbi tavolinën time të punës ndodhet flamuri shqiptar. Kolegët e mi të punës ndjekin më me interes zhvillimet në Shqipëri, tani që një shqiptare është kolegia e tyre.

Ajshe Haklaj flet pa dorashka: Çfarë di për ekzekutimin e Azemit, pse Sali Berisha përfshiu edhe Izet Haxhinë Read More »

Historia e pazakontë/ “Burri i motrës më kapi gruan”, pas akuzës vjen reagimi tronditës

Xhevdet Lecini, baba i dy fëmijë me disa martesa të dështuara ka rrëfyer ngjarjen më të rëndë të jetës, pasojat e së cilës vazhdon t’i vuajë akoma dhe sot.

Burri i motrës ka abuzuar seksualisht me gruan e tij teksa kishin shkuar për vizitë 15 vite më parë. “Kunati, – thotë ai, – shfrytëzoi momentin kur ishte vetëm me të”. E shoqja i ka rrëfyer gjithçka dhe ka kërkuar me insistim hakmarrje ndaj tij.

Pasi e ka shqyrtuar këtë çështje me pjesëtarë të familjes së bashkëshortes ka vendosur t’i vërë një gjobë prej 2 milion lekësh të vjetra autorit të kësaj vepre të ulët dhe ky ishte kushti për të mos bërë denoncim ndaj tij në polici.

Kunati nuk u ndëshkua dhe kjo ishte arsyeja që gruaja e Xhevdetit e braktisi atë dhe dy fëmijët e vegjël. Nderi i saj nuk u vu në vend.

Djemtë u rritën pa nënë thotë ai, por edhe pse kanë kaluar kaq shumë vite situata vazhdon po njësoj. Xhevdet Lecini kërkon të marrë lekët e gjobës, por kur e ka kërkuar këtë motra e ka dhunuar duke e gjuajtur me gurë.

Kjo ishte martesa e tretë e marrë fund për të. Ai e akuzon kunatin se nuk është hera e parë që e ka kryer të njëjtin veprim dhe kërkon lekët për të vënë në vend dinjitetin e humbur.
“Unë jam martuar dy herë. Jam dënuar në kohën e komunizmit me 4 vite burg për shkak të plagosjes që bëra pasi me erdhën për të grabitur në shtëpi. Unë e bëra në shtëpinë time për mbrojtjen.
Kur rashë në burg, bashkëshortja që kisha u lidh me një tjetër. Kur dola nga burgu u ndamë paqësisht. Pastaj u martova me gruan tjetër, me të cilën kam dy fëmijë”, tregon Xhevdeti.
Ai thotë se një ditë bashkë me nënën e tij dhe gruan kishin shkuar për vizitë tek motra ku kishte ndodhur edhe ngjarja e rëndë, raporton “BalkanWeb”.

“Nuk e dija që do ndodhte ajo që ndodhi. Kur shkuam atje burri i motrës abuzoi me gruan time. Gruaja doli e na e tha të gjithëve, ishim 8 vetë. Pasi e diskutuam, motra tha do paguaj gjobë vetëm ta mbyllim këtu. E ramë dakord që të mos denoncoja. Por motra nuk e pagoi gjobën”, thotë më tej babai i dy fëmijëve.

Xhevdeti sqaron se kërkon gjobën prej 2 milionë lekësh sot pasi ka frikë se fëmijët që janë në dijeni të situatës mund të hakmerren ndaj burrit të motrës së tij për nënën e tyre.

“Fëmijët dinë gjithçka. Atëherë kanë qenë të vegjël por e kanë marrë vesh dhe kam frikë se do kërkojnë të marrin hak. Gruaja ndaj më la se nuk u vu dinjiteti në vend. Gruaja më thoshte vrite atëherë”, deklaron Xhevdeti duke shtuar se për sa i përket marrëdhënies së motrës së tij me burrin ka qenë e mirë. “Motra me sa di unë me atë bashkëshort ndihet mirë. Ajo e di sjelljen e tij”, tha Xhevdeti.

Nga ana tjetër motra e tij ka ndërhyrë me anë të një telefonate në studio duke mohuar kategorikisht akuzën e vëllait të saj. Ajo tha se nëse burri i saj do kishte përdhunuar nusen e vëllait nuk do ta kishte mbajtur as një orë. Motra tregoi se Xhevdeti ka qenë disa herë i martuar dhe i ka torturuar gratë dhe fëmijët. Sipas saj, ai kërkon para si gjithmonë.

“Vëllai im është martuar 6-7 herë i rreh i torturon gratë dhe fëmijët. Njëherë vjen tek unë, njëherë tek tjetra dhe do lekë. Nëse do ishte kjo gjë që thotë Xhevdeti nuk do ta kisha mbajtur një orë të grua. Nuk është asnjë llaf i vërtetë. Një herë në 4-5 ditë i sjell fëmijët këtu e kërkon lekë. Unë s’kam mundësi, jam e martuar, kam fëmijë. E kam ndihmuar”, tha motra.
Por edhe pas kësaj telefonate, Xhevdeti tha se fshihen poshtërsi dhe këmbënguli për pagesën e gjobës.

Historia e pazakontë/ “Burri i motrës më kapi gruan”, pas akuzës vjen reagimi tronditës Read More »

Gjuha, kombi, shoqëria. Intervistë me shkrimtarin, pegagogun e studiuesin e gjuhës shqipe Namik Selmani

Gjuha, kombi, shoqëria…

(Intervistë me shkrimtarin, pegagogun e studiuesin e gjuhës shqipe Namik Selmani)

Intervistoi ELISA GJERANI, TIRANË

Shkrimtari që po intervistojmë është autori i 48 librave me tematikë të ndryshme dhe prej dekadash edhe mësues i gjuhës dhe letërsisë në shkollat e mesme
Për këtë po shkëpus një fragment nga një shkrim i studiuesit Gjokë Dabaj në revistën e fundi “Emathia“ që analizon vlerat gjuhësore të librit të tij të fundit poetik “Pesha e qiellit të vendlindjes”
”Namik Selmani, te vëllimi poetik “Pesha e qiellit të vendlindjes” gërsheton shumë natyrshëm UNIN e tij poetik me vetë vendlindjen që nënkupton Atdheun tonë. Veç vlerave estetike të peozive të tij në këtë vëllim poetik, ai na jep pak tërthorazi edhe njohuri të sakta si në fushën e gjuhës sonë, ashtu edhe në gjeografinë e vendit tonë. Na i jep këto njohuri jo në formë të thatë didaskalike, por në mënyrë shprehëse, emocionale, d.m.th. poetike. Poeti Namik Selmani është më shumë se një poet. Ai është një patriot. Pedagogu Namik Selmani është më shumë se një pedagog. Ai është patriot. Të jesh patriot në kohën e sotme, nuk është pasion, është domosdoshmëri”

1-Çfarë është gjuha amtare?

Gjuha amtare është gjuha që përdor një komb i caktuar që ka edhe një shtrirje të caktuar gjografike. Ky element i rëndësishëm i komunikimit të njerëzve të një kombi lidhet edhe me identitetin e tij kombëtar. Jo më kot gjuhëtarët e ndryshëm të një vendi ose të një vendi tjetër kur duan të studiojnë fonetikën, gramatikën dhe sintaksën nuk harrojnë që të futen në lashtësinë e historisë së atij kombi. Po ta shprehim pak më thjeshtë, do të thonim se gjuha amtare është gjuha që belbëzon kur je në gjirin e nënës duke pirë në kroin e parë të jetës tënde, tek ninulla që ajo të këndon, kur të vë në gjumë e, më tej, kur ajo të tregon shtigjet e jetës me anën e fjalëve që ka ajo gjuhë. Është pak e tepërt që të themi se gjuha jonë është më e lashta në Evropë e këtë e thonë shkencërisht shumë studiues të vendit e të huaj jo vetëm sot, por para qindra e mijëra vitesh..

2-A është e mësuara e gjuhës amtare një proces teknik?
Natyrisht që është një proces teknik. Padyshim edhe i bukur. Në fillim ai është shumë i thjeshtë. Një fjalë apo edhe një bëbëzim bashkë me hapin e drojtur që hedh në oborr ose në sallon ku nëna, babai, vëllai yt dhe motra më e madhe ose një tjetër i afërt ta thotë kur ti nis biologjikisht të artikulosh tinguj, nuk mjafton që ti të hysh në jetë e të vendosësh komunikim me një masë të madhe njerëzish të profesioneve të ndryshme, të kombeve të ndryshme, të moshave të ndryshme. Pak më vonë do të të duhet që këtë tingull ta hedhësh në letër d.mth. ta shkruash në një alfabet që dikush nga kombi yt e ka vendosur më parë në një kohë të caktuar në bazë të disa normave të caktuara. Drejtshqiptimi i gjuhës, drejtshkrimi i saj, por edhe mësimi i një gjuhe tjetër është një proces teknik që ka metodat e saj tradicionale dhe modeene të të nxënit, por që shpesh kthehet edhe në një problem social, pse jo edhe politik.

3-Cilat janë mangësite e saj? Cili është roli i shkollës në njohjen e një gjuhe letrare te brezat më të rinj?
Në të gjithë kombet mësimi i gjuhës amtare ka patur e besoj se do të ketë edhe më tej përparësinë e mësimit të saj në kohë, në hapësirë, në metodë, në vlerësim. Edhe shkolla shqiptare që në hapat e parë të shkollimit ka dy degë kryesore, gjuhën e matematikën. Asnjë shkencë tjetër nuk mund të mësohet nga fëmija po qe se ai nuk ka një PORTË të madhe e të pazëvendësueshme si është GJUHA. Mund te gjesh një mësues pasionant të një lënde tjeër që mund të ta spejgojë fare bukur lëndën e tij, por po qe se nuk e lexon apo edhe e shkruan vetë një mësim, një shtesë njohurie për të, nuk mund ta marrësh këtë formim. Ndoshta këtej do të jetë nisur ai filozof që ka thënë për këtë gjë: “Më jepni një gjuhë të mirë, të pasur e të bukur t’u them se çfarë kombi i kulturuar jeni!”
Vatra e parë është SHKOLLA. Si qendër e kualifikuar, si qendër administrative. Nuk mund të ketë një përgjigje shumë të prerë se a e kryen si duhet shkolla detyrën për përvetësimin teorik dhe praktik të gjuhës amtare, por duhet thënë me plot gojë se ka shumë shumë për të bërë. Duke dhënë mësimin e kësaj lënde për gati 40 vjet, them se mund të nxjerrim disa mendime.

Mësuesi që vihet para nxënësve qoftë në shkollë 9-vjeçare e të mesme jo gjithmonë jo gjithmonë është model i bukur në drejtshkrim, në drejtshqiptim pa le për të qenë edhe një shkrimtar që mund të jetë model i fjalës së bukur edhe në veprat e botuara. Është një fakt i hidhur që në 20 vitet e fundit mbarojnë studimet e larta për gjuhë-letersi shqipe nxënësit me nivelin më të ulët kulturor e gjuhësor, sepse ata që kanë nivel më të lartë vrapojnë te juridiku ekonimiku arkitektura etj. Mbi të gjitha, mësimit i ka ikur pasioni i dy palëve mësues dhe nxënës. Edhe kontrolli shtetëror në to ka rënë. Testi i punës është vetëm statistika që dorëzohet në një muaj apo në një vit. Në shkolla mungon gara për gjuhën e bukur, në një kohë që ka gara sportive matematikore, në histori, në balet, në misse e askush nuk kujtohet që ta vërë këtë lëndë pjesë të konkurseve masive e cilësore. Në shkolla mungojnë arkivat e punëve më të mira me shkrim në vite. Mungojnë Këndet e Gjuhës që mund të jenë më funksionalë kur është fjaa për të paraqitur shembuj negativë të përdorimit të gjuhës, të fjalëve të huaja që e kanë “pushtuar” atë dhe atë që duhet të ndjekin ata. Pa dashje ose edhe me dashje. ne po vëmë në jetë një “Analfabetizëm të fshehtë të gjuhës shqipe”. Të gjithë mësuesët e klasave ankohen për një shkrim të keq e nuk bëhet asgjë për ta rregulluar këtë gjë. Mungojnë takimet me poetë e shkrimtarë që janë modele të bukur të gjuhës së folur për t’ua dhënë me emocion këtë mesazh çdo nxënësi. Për të ngulitur normën drejtshkrimore në shkollën e lartë as që bëhet fjalë se mungojnë të gjithë mekanizmat moralë dhe administrativë.

4-Cfarë vendi zë sot gjuha shqipe standarte nëpër institucione të ndryshme?
Pas siglës së një institucioni mënyra tjetër e marrëdhënieve me publikun mbetet gjuha. Gjuha nuk është si ato stolitë e grave që janë vënë në një vend dhe nxirren që andej në përshtatje me veshjen, me stinën, me arsyen e vizitës që do të bëhet apo edhe me mjedisin ku do të shkosh. Jo, problemi i gjuhës amtare është më tepër se kaq. Tek na sot ekziston i pashfuqizuar një ligj i vitit 1973 mbi gjuhën standarte i cili duhet që të praktikohet nga të gjithë, sidomos nga ata që kanë në duar një tastierë kompjuteri apo një letër të bardhë. Po për fat të keq, ata që ngarkohen për ta bërë një gjë të tillë nuk janë testuar asnjëherë për rregullat e Drejtshkrimit (pa folur për drejtshqiptimin) e gjuhës letrare. Mjafton të jetë e paraqitshme dhe me një diplomë.( pavarësisht se si e ka marrë) Kjo ka pasojën e vet. Shkresat që përcillen, mbeten në arkiva me shumë gabime në datë e në formulim. Më e kqeja është se asnjë nuk i kontrollon as nuk i ndëshkon ata. Do të ishte utopi që në një zyrë të tillë të gjeje një tekst të Rregullave të Pikësimit apo të Drejtshkrimit të Gjuhës Shqipe, si një Kod Penal, që nuk i gjen as edhe në librari. Askush nuk e ndjen përgjegjësinë e një largimi të normës së gjuhës letrare. Në një shtet si ky yni ku brishtësia e zbatimit të ligjeve, qoftë edhe më të rëndësishme, e ka prekur fort edhe këtë sektor aq të ndjeshëm për identitetin tonë dhe që mund të ketë pasoja negative për të ardhmen. Për fat të keq, edhe televizione dhe më pak shtypi i shkruar nuk janë përherë korrektë me të. Shkruhen keq fjalët e përkthyera të filmave. Flitet me fjalë të marra nga gjuhë të huaja. Pale që ato të bëhen tribuna të forta ku të mbrohet sa më shumë gjuha shqipe.

5-Cili është mendimi juaj për bashkimin e njohurive gjuhësore me njohuritë e historisë së letërsisë në tekstet shkollore?
Para disa vitesh një presion i madh i intelektualëve dhe i një mase të madhe prindërish bëri të mundur që në programet shkollore të shkollave të mesme të rifuteshin njohuritë gjuhësore që lidheshin kryesisht me aspektin praktik të gjuhës. Madje edhe provimi i Maturës Shtetërore u bë duke bashkuar njohuritë e këtyre dy lëndëve. U përjashtuam nga kjo skemë bashkimi vetëm shkollat me drejtim filologjik si ato pedagogjike dhe të gjuhëve të huaja. Praktika e deritanishme nuk ka qenë shumë e favorshme për një rendiment shumë të lartë në mësimdhënien e gjuhës amtare. Mungojnë në të tema të mirëfillta, detyra kontrolli me këtë tematikë. Janë vënë në këto programe vetëm disa orë teorike pa asnjë bosht të saktë. Në të gjithë klasat e shkollës së mesme hasen edhe përsëritje. Aparati pedagogjik që lidhet me këto tema është shumë i varfër dhe nuk nxit të mësuarit logjik dhe praktik të nxënësve pa le të mendosh se ky tekst e program mund t’i vijë më mirë mësuesve në ndihmë. Mungojnë tekstet ndihmës për gjuhën amtare në ndihmë të nxënësit.

6-Cili dialekt sipas jush është më i pasur në vlera gjuhësore, ai toskë apo gegë?
Vendosja apo më saktë zgjedhja e dialektit toskë si pjesa më palcore e gjuhës standarte letrare shqipe më 1972 nuk ishte rastësi aq më pak me tendenca politike, si kërkojnë që ta argumentojnë disa “studues” në kohën tonë në emër të demokracisë. Edhe përqasja e gjuhës shqipe ku pjesa më e madhe e leksikut është nga ana e Toskërishtes është më e natyrshme. Megjithatë duhet menduar që mund të gjejë më shumë vend një pjesë e dialektit të Veriut në gjuhën tonë amtare.

7-Sa e rëndësishme është për një shkrimtar të krijojë fjalë të reja (neologjizma)?
Nëse vetë jeta sociale, politike, kulturore kërkon disa modele të mira për t’u ndjekur, janë pikërisht shkrimtarët ata që duhet të shihen si modelet më të mira të përdorimit të gjuhës. Sot e dje. Sot e nesër. Ne kemi shumë përvojë të mirë të një aradhe shkrimtarësh e poetësh që e kanë bërë mirë këtë gjë. Noli, Konica, Kuteli. Kadareja, Agolli, mbeten modele –Flugerë për të më të rinjtë krijues.
Edhe këtu po e vazhdoj me një vërejtje që është shumë tronditëse. Në ato qindra Shtëpi Botuese që janë hapur në Tiranë e në rrethe janë të rralla ato që kanë në stafin e tyre një korrektor, i cili do të ishte pengesa e parë e një shtrembërimi të gjuhës shqipe. Mungesa e parave nga ana e pronarëve të tyre apo edhe mungesa e korrektorëve profesionistë në këtë drejtim ka bërë që me qindra libra të botohen me mijëra gabime drejtshkrimore e askush nuk skuqet. Sikur (Ah, sikur!!) një organizëm specializuar në këtë drejtim të hiqte një ose dy liçenca këtyre Shtëpive Botuese a nuk do të ndryshonte pak gjendja????
Të krijosh fjalë të reja e bën edhe më të afërt lexuesin e kulturuar. Në poezitë e një lexuesi të tillë (akoma ka lexues të këtij niveli) e kuptoj se një vepër mund të vlerësohet edhe nga këto fjalë të reja apo edhe të vjetra që kane një ngarkesë emocionale . Kjo ndodh edhe në poezi e dhe në prozë.

8-Sa mirë e njohin shkrimtarët e sotëm gjuhën shqipe?

Botimet që bëhen sot janë në një lloj amullie të plotë. Në këtë mungesë të ndjeshme të katalogëve, në ato pak dritareza që japin televizionet apo gazetat e mbushura me politikë për disa libra të botuara, në atë qarkullim shumë të pakët për të mës thënë të mosqenë të librave që botohen në trojet amtare, është e vështirë diogjeniane që që të testosh gjuhën e librave. Edhe shkrimet kritike për librat janë personalë, kanë shkruar vetëm anët e mira të tyre dhe gati asnjë kritikë (nëse do t’i quajmë kështu) nuk flet për anën gjuhësore, për vlerat e antivlerat. Është e vështirë që të shohësh një shkrim që të marë një libër në analizë e ta kritikojë atë në disa dukuri të shprehura. Shembujt më të mirë të letërsisë botërore si Balzaku në Francë, Hygpi, Tolstoi, Cvajgu, Jakov Xoxa Petro Marko kanë qenë modele të shkëlqyera të një gjuhe të pasur që vinte edhe nga një qëmtim i kulturës gojore, i folklorit të popullit. Ndoshta duhet pranuar edhe teza e dy brezave krijuesësh të një brezi që e qëmton ende gjuhën e gjallë dhe të në brezi që ka një fjalor të varfër e aspak emocionues në poezitë e librave të tyrë. Ndoshta do të ishte mirë që të kishim edhe botime të librave në ndihmë të krijuesve të rinj që vetëm gëzohen në kopertinat e bukura ku vënë emrin e nuk shkojnë më tej për të kërkuar më shumë cilësi .

9-Si e mendoni ju zgjidhjen e harmonizimit të gjuhës sonë në trojet shqipfolëse dhe cili është medimi juaj për realizimin në praktikë të një gjuhe standarte në të gjithë trojet shqiptare?.
Nëse në territorin shtetëror të Shqipërisë problemi i gjuhës amtare diskutohet në njësimin dhe në përvetësimin sa më të mirë të saj për të gjithë brezat, në disa troje ku banojnë shqiptarë përcillet si një mbijetesë e saj . Një nga shkaqet e rënda ku ndodhen politikisht shqiptarët në Maqedoni është pikërisht zbehja që duan t’i bëjnë maqedonasit gjuhës shqipe që nga parlamenti ku ka shumë deputetë shqiptarë deri të ato fshatra që kanë një numër të madh ose të vogël shqiptarësh. Ky problem është edhe në Mal të Zi. Më i mprehtë është problemi i gjuhës shqipe në Greqi ku, edhe pse ka tre “komunitetete” të spikatura shqiptarësh si arvanitasit, çamërit orotdoksë në veri të Greqisë dhe një masë prej qindra e mijëra shqiptarësh emigrantë të pasviteve ‘90 deri më sot, atje nuk mësohet gjuha shqipe pa le të mendosh se duhet norma letrare e saj. Përpjekjet spontane të disa mësuesve idealistë apo edhe të disa prindërve nuk e përballojnë ORTEKUN e Harresës së shqipes në këtë vend dhe të asimilimimit të shqiptarëve në planin gjuhësor, por edhe kulturor. Instituti i Integrimit të Kulturës Shqiptare në Tiranë ku unë jam një nga kryetarët e tij, po bën përpjekje për ta njësuar këtë gjuhë duke nisur që nga Abetaret. Duke e trajtuar këtë problem edhe politik, duhet thënë se politika shqiptare në Ballkan akoma nuk është marrë seriozisht me gjuhën. Shikoni se si debatohet për çmimin e patates, të grurit, të shalqinit, në Kosovë e në Shqipëri dhe jepet mendimi për doganat respektive! A debatohet kaq publikisht për këtë gjuhë brezazh që kemi e do ta kemi në të ardhmen???? Futuni në arkivat e politikës! Sa Samite (ose Mbledhje ) janë bërë në këto 20 vjet me këtë tematikë, të paktën mes udhëheqësve politikë shqiptarë pa folur në shkallë udhëheqësish të vendeve të Ballkanit? Pa koment!

11-A ka goditur globalizimi gjuhën tonë?

Globalizmi është një dukuri vrastare që të parën godet gjuhën dhe kulturën e një kombi aq më tepër të kombit tonë që cilësohet nga kombet me përqindjen më të madhe të emigracionit në raport me popullsinë e tij. Po edhe të vogël në nuër dhe të ndarë jo për fajin e tij në 6 shtete. Ai (globalizmi) nuk është polic që del në rrugë. Nuk është krimineli që të vret e të nxjerr gjak. Ai godet shumë më dhimbshëm dhe jo të gjithë jemi të orientuar për ta parandaluar mëkatin e tij të vazhdueshëm ndaj nesh. Globalizmi ka lehtësuar komunikimin, ka lehtësuar qarkullimin e mallrave, të njerëzve, të informacionit, të ideve, të sportit. Ka mbushur plazhet me pushues që nxjerrin euro nga xhepat për tregtarë e hotelierë. A nuk është mirë që në portat e aeroporteve, të doganave, të trageteve qoftë edhe falas (si veprohet me reklamat e panumërta të mallrave elektronike) disa fjalorë xhepi për gjuhën shqipe për fëmijët tanë që ngjiten e po vijnë edhe më rrallë në Shqipëri? Një libër për teknikën e recitimit në gjuhën shqipe. Sa shkon libri shqip të paktën në ato vend ku ne kemi ambasadë? Sa shkon shqetësimi i besueshëm për të mos lënë pas dore gjuhën amtare qoftë edhe me disa fletë të shkruara që të nxisin vemendjen e të gjithëve për kushtet që po jetojmë ne jemi jo vetëm në një UDHËKRYQ historik, por edhe gjuhësor e kulturor nëse shteti nuk e bën këtë gjë le ta bëjnë ca idealistë që ende nuk mungojnë sidomos për këtë “betejë” pa plumba ku duhet të dalim të gjithë e gjithmonë fitimtarë. Ndoshta edhe Media këtu duhet të japë sinjalin SOS, sepse më tepër se ne, asnjë media tjetër ndërkombëtare nuk është e interesuar që të bëjë jehonë e kësaj dukurie negative që po vjen kaq e trishtuar për shqiptarët. Për fat të keq, ne po e godasim atë edhe vetë në ato vende ku nuk na falet. Shihni pak në Tiranë ose në BLLOK si thuhet! Vështirë të gjesh sot një dyqan veshjesh (butiku) apo të tjera me një emër të shkruar shqip. Në të gjithë gjuhët janë shkruar, vetëm në Shqip JO. Jo. Jooo. Pse kështu??? Kush i kontrollon këto gabime që janë të rënda?

12-A mund të na thoni një poezi kushtuar gjuhës shqipe?

Më pëlqen shumë kjo pyetje. Do t’ju doja që t’ju shuaja një kureshtje të madhe që mund të jetë edhe pjesa shpirtërore e kombeve të tjerë. Shumë herë në kontaktet e tyre me shqiptarët e mençur apo edhe ata që sapo kanë nisur rrugën e mësimit të gjuhës i kushtojnë shumë poezi gjuhë amtare. E nuk është një peisazh, një dhimbje. Shumë herë recitohen edhe në mjeidse publike pa bërë të tepërta për brezat. Një dashuri e sapolindur. Përse kështu???? E thjeshtë. Është gjëja që na ka munguar, është më e bukura e identitetit tonë. Është ajo që është goditur më shumë nga armiqtë e kombit. Naimi, Fishta, Poradeci, Kadareja, Agolli, Camaj për të mos thënë edhe poetët popullorë e shumë të tjerë e kanë bërë këtë gjë me shumë dashuri. Në disa poezi të miat me këtë temë po ju paraqes njërën prej tyre që ka një kënd të veçantë atë të raportit që ka gjuha jonë me gjuhët e botës.

Kalatë e gjuhës
Unë shkoj me mend gjer në Alaskë
E zbres me vrull gjer në Mesdhe
Kërkoj një shteg e dyert hap
Dëgjoj shumë gjuhë me fjalët-det.

Larg, në Tamiz, takoj Shekspirin
Ndal në Firence ku Danten shoh.
Dëgjoj një nënë që i flet birit
E shoh një gjysh që ledhaton.

Në Senë ku ngrihet Kulla Ejfel
Takoj Balzakun fjalë-oqean.
E mençuria sërish merr jetë
E sytë plot dritë tek unë i mban.

Me ta flas ngrohtë e prapë përgjigjem
Me shqipen tonë kaq të lashtë.
Për gurë kalaje e shkolla shqipe
Jam kaq i lumtur dhe krenar.

Më vijnë ndër veshë me dhjetra gjuhë
E flas, e hesht, fjalorët hap
Shpalosen qiejt si erë me vrull
E mençuria krahët hap

Po shkoj me shokë gjer larg te Poli
E vij me ta prapë në prag.
Më ngrohet fjala në dallgë Joni
Kur duar miqsh pafund i zgjas.
Korrik, 2011

Gjuha, kombi, shoqëria. Intervistë me shkrimtarin, pegagogun e studiuesin e gjuhës shqipe Namik Selmani Read More »

Flet nga Suedia Ajshe Haklaj: Pse vrasësi i dy vëllezërve të mi është akoma i lirë, si i shpëtova atentatit në 2004

Sipas saj Sali Berisha kundra familjes së saj vuri në kurriz makinerinë e tij shtetërore, duke përdorur shtetin në krime kundër njerëzimit, ku banda ishte vetë ai, i cili vriste dhe nxiste vëllavrasjen.

“Veprimet e tij mund t’i krahasoj pa frikë me ato të Pol Potit në Kamboxhia, sepse Hitleri dhe Sllobodani nuk i kanë vrarë popujt e tyre” thotë Ajshe Haklaj në rrëfimin e saj ku me detaje rendit të gjithë kronologjinë e vrasjeve brenda familjes së saj.

Një muaj më parë ishte motra e Ajshes, Zyflija Haklaj e njohur ndryshe edhe si ‘Shota’ e Tropojës që tregoj se si nisi hasmeria me fisin Hoxha dhe mënyra se si përfitoi Sali Berisha nga konflikti i tyre për të kryer krime të tjera.

Një rrëfim i dorës së parë nga një dëshmitare e rëndësishme e ngjarjeve të pas viteve në 90 në Tropojë ku mpleksja e politikës dhe interesave për pushtet prodhoi 200 viktima.

Që prej vitit 2002 kur Zylfije Haklaj sëbashku me familjen emigruan në Suedi ajo asnjëherë nuk ka pranuar të rrëfej se çfarë ajo di, jo vetëm për vrasjen e katër vëllezërve, por edhe për kulisat politike të atyre viteve të cilat përgjakën jo vetëm fisin e Haklajve, por edhe qindra persona të tjetë. Në këtë rrëfim të parë dhe të paprecedentë pas 16 vite heshtje, Zylfije Haklaj bën fajtor për vrasjen e vëllezërve të saj dhe për gjakun e derdhur në Tropojë vetëm një person.

Ish presidentit dhe kryeministrin Sali Berisha, për të cilin thotë se të gjitha vrasjet kishin një dhe vetëm një motiv. Marrjen dhe mbajtjen e pushtetit me çdo kusht. Sipas saj veprimet e Berishës janë mesjetare të ndodhura në kohë moderne.

Ish mësuesja e fizikës të vitin 2002 mori pseudonimin ”Shota e Haklajve”, pasi ajo akuzohet se kreu një vrasje në mes të Bajram Currit për t’u hakmarrë për vrasjen e vëllezërve.  Për këtë krim ajo vijon të jetë në listën e 10 shqiptarëve më të kërkuar nga Interpoli, por shteti suedez asnjëherë nuk miratoi kërkesën e Shqipërisë për ta ekstraduar, madje i garantoi mbrojtje përmes dhënies së azilit. Zylfije Haklaj në këtë intervistë për Shqiptarja.com” marrë pëmes një komunikimi me e-mail nuk dëshiron të ndalet në ngjarjen për të cilën ajo akuzohet. Por premton se edhe për të do të flasë shumë shpejt.

Ajo ka hedhur hapin e parë duke mposhtur frikën e treguar varjantin e saj të atyre ngjarjeve të kobshme që pllakosën veriun e Shqipërisë. Një intervistë shumë dimensionale nga ku politika e kohës edhe njëherë tjetër fajësohet për gjakun e derdhur në Tropojë ku nuk mundojnë edhe detajet për vrasjen e Azem Hajdarit./korrieri

Flet nga Suedia Ajshe Haklaj: Pse vrasësi i dy vëllezërve të mi është akoma i lirë, si i shpëtova atentatit në 2004 Read More »

Klodiana Lala: Ja pse sulmuan me armë banesën e prindërve të mi

Një javë më parë banesa ku banonin prindërit e gazetares Klodiana Lala është qëlluar me breshëri plumbash, ku fatmirësisht nuk pati persona të lënduar.

E ftuar në emisionin “Opinion”, Lala tregoi se si e mësoi sulmin me armë në banesën e prindërve ku ndodheshin dy vajzat e mitura dhe familjarët e saj.

Gazetarja e kronikës në Neës24, tha se ngjarja ka ndodhur rreth orës 03:00 të mëngjesit, ku u lëshuan breshëri plumbash në banesën e prindërve.

Në lidhje me arsyet e sulmit, gazetarja tregoi se për të shkatërruar një gazetar, hapi i parë është që të trembin gazetarët përmes sulmit ndaj familjarëve.

Klodiana Lala: Ja pse sulmuan me armë banesën e prindërve të mi Read More »

Ish presidenti e quajti sharlatan, Panuçi: Ju tregoj arsyet pse e hodha në gjyq Bujar Nishanin

Trajneri Kristian Panuci ka folur edhe për padinë që i bëri ish presidentit Bujar Nishani, teksa ky i fundit e quajti sharlatan për shkak të humbjes me Kosovën. Panuci u shpreh se njerëzit duhet të tregohen të edukuar dhe të flasin me korrektesë.

Pse e keni hedhur në gjyq presidentin Nishani, a keni folur me Dukën?

Çdo gjë ka vetëm një shpjegim, njerëzit duhet të tregohen të edukuar dhe të flasin me korrektesë për sa i përket deklaratave. Këto janë punët e mija, nëse jam konsultuar apo jo me presidentit.

Je i qartë për formacionin, apo ende ka dilema?

Skuadra ndihet mirë, kemi punuar mirë. Jemi të gatshëm për të përballuar një ndeshje, ditën e nesërme.

Keni deklaruar që do të luajnë lojtarët me më shumë minuta. Keni thirrur edhe lojtarë që nuk kanë minuta. Janë zgjedhje teknike? Pse nuk janë Kaçe dhe Ramadani?

Natyrisht që për shkak të emergjencës, kam thirrur edhe lojtarë me pak minuta. Për sa i përket, Bashës, Lilës dhe Ramadanit, unë kam zgjedhur eksperiencën. Kaçe nuk ka luajtur shumë.

A janë Izraeli dhe Skocia ndeshjet që vendosin të ardhmen tuaj?

Kjo nuk është një pyetje për mua, unë jam këtu për të përgatitur skuadrën. Është pyetje për presidentin.

Ish presidenti e quajti sharlatan, Panuçi: Ju tregoj arsyet pse e hodha në gjyq Bujar Nishanin Read More »

Rama: Nuk ka këmbime me BE-në, por secili të bëjë pjesën e tij

Në një intervistë për gazetën italiane “Corriere della Sera”, kreu i ekzekutivit shqiptar, Edi Rama tha se “marrëdhëniet mes Italisë dhe Shqipërisë kanë qenë gjithnjë të shkëlqyera, pavarësisht forcave politike në pushtet”.

“Duhej të bënim diçka për këta persona që pafuqia europiane i kishte kthyer në të burgosur”, thotë ai.

Kryeministri shqiptar Edi Rama konfirmoi pozicionin e qeverisë socialiste për të pritur 20 migrantë nga Eritrea që ndodhen në anijen “Diciotti”. Por, ai fton Kontinentin e Vjetër ta zgjidhë këtë çështje.

Si do të transferohen?

”Për këtë çështje po merren agjencitë kompetente. Ne do të bëjmë për ata atë që Italia bëri për ne, eritreasit e atëhershëm, kur na pritën dhe na ushqyen”.

Si kanë qenë negociatat me qeverinë italiane?

“Nuk ka patur asnjë negociatë. Donim të bënim diçka, por hezituam për të evituar mosmarrëveshjet me Romën. Biseda mes ministrave të Jashtëm e zgjidhi këtë gjë. Italia ka bërë shumë për ne dhe për Europën, por për shumë kohë është lënë vetëm”.

Do të prisni të tjerë?

“Nuk do e zgjidhte problemin. Shpresoj që Europa të zgjohet dhe që secili të bëjë pjesën e tij. E kemi thënë edhe në vitin 2015, shërbën një plan europian dhe nuk do të mungojmë. Na e imponon historia, të qenurit europianë dhe shqiptarë”.

Ky gjest do të përshpejtojë hyrjen në BE?

“Nuk ka asnjë këmbim. Nuk e bisedova këtë çështje me kryeministrin Conte. Këtu bëhet fjalë për jetë njerëzore. Në lojë ka gjëra të rëndësishme që kanë marrë peshë këto ditë”.

Dikur Salvini kritikonte hyrjen tuaj në BE…

“Nuk dua të gjykoj, nuk do të zgjidhte asgjë. Mbi çështjen “Diciotti” ka qenë mirënjohës. Objektivi është një pozicionim i bashkuar europian që sot nuk është”.

Çfarë raporti keni me Romën?

”Marrëdhëniet mes Italisë dhe Shqipërisë kanë qenë gjithmonë shumë të mira, pavarësisht nga partitë politikë në pushtet. Pa Italinë nuk do të kishim ecur kaq shumë dhe jam i gëzuar që ”eritreasit” e ardhur dje nga Shqipëria sjellin vlera të shtuara në Itali”.

Pse ju intereson Bashkimi Europian?

”Është një pyetje që nuk ia bëjmë vetes: nuk e kemi humbur sensin e historisë, ëndërrojmë një të ardhme më të mirë dhe në një Europë të realizuar sipas shpirtit të Etërve Themelues. Të dalësh nga Bashkimi Europian do të thotë të dalësh nga historia, të ndryshosh Bashkimin Europian është të futesh te e ardhmja”.

Dje emigronit, sot prisni migrantë…

”Kemi pritur gjithmonë popullatat në rrezik. Kujtoj hebrenjtë në arrati nga nazistët. Kujtoj gjysmë milioni kosovarë në vitin 1999. Kujtoj 3 000 iranianët e liruar nga burgjet e Irakut. Kujtoj sirianët e mbërritur këta muaj”.

Ku duhet të përmirësohet Shqipëria?

”Po, në rrugën e europianizimit: kemi bërë shumë, por mbetet ende shumë për të bërë”.

Sidoqoftë, trafiku i drogës është shqetësues…

”Jemi mes atyre që kanë bërë shumë. Por, siç tregon lufta kundër mafias në Itali, kjo është një betejë që zgjat më shumë se seritë e ”Gomorra”-s.//atsh

Rama: Nuk ka këmbime me BE-në, por secili të bëjë pjesën e tij Read More »

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com