Histori

Mi steri i gurit me qiell në këtë fshat të Vlorës

Një gurë me peshë rreth 10 ton i vendosur mbi dy këmbë, qëndron në fshatin Vranisht te Vlores, në majën e Lipes. Turistët nga vende të perëndimit vijnë cdo verë dhe ngrenë cadrat tek guri me qiell. Siluet e heshtur, “Guri me qiell” , qëndron atje për ku ishte nisur. Dhe ngeli ashtu i ngrirë, për mote të tëra i heshtur. Silueta e tij është zbuluar dhe është vleresuar duke ju dhënë statusi monument natyre, në rrethin e Vlorës.

“Guri me qiell” e nisi garën nga kohërat më të hershme të njerëzimit. Si i tillë mbetet një urë lidhëse me botën, që nuk shquhet përtej mjegullave.

Të dhëna për “Gurin me qiell”

Pesha:Afërsisht rreth 10 ton.
Forma:drejtkëndëshe.
Pozicionimi:Vendosja mbi dy gur.
Vendodhja:faqja veriore e malit të Bogonicës.
Afërsia:me vendin e shenjtë:”lëmi i lejlerëve”
Rituali:vend pagan.
Emërtimi :”Sofra e Zotit”.

“Guri me qiell” është atraksioni më i madh i natyrës në vendin tonë.Për nga mënyra e vendosjes,pesha dhe forma mund të quhet më i veçanti edhe më gjerë gadishullit tonë.Asgjëkundi syri,nuk të ndesh një monument natyre kaq të veçantë që të tundoj me pamjen e tij,formën,mënyrën e vendosjes.Larg çdo përfytyrimi,guri me qiell përbënë dhuratën e natyrës,për një vend të ashpër malor,vendosur në një vend me pjerrësi diku në faqet e një mali jugor.

ORIGJINA
Për specialistin e monumenteve të kulturës në Vlorë,”Guri me qiell’,është një monument prehistorik i shfytëzuar nëpër kohët e mjegullta nga banorët vëndas.
Ka disa pikëpamje të ndryshme rreth tij,por duke gjykuar nga rrethanat po ndërtoj tre variante.

Ndërtimi Nr 1
Guri me qiell është vendosur në kohët prehistorike.Mendimi studjuesve të rrethit.Por madhështia, që shfaq ai dhe pesha që arrin në disa ton hyjnë në dyshime.Identifikimi se ky gur në formën drejtëkëndëshe,që të shfaqet në një pamje hyrëse,pra në njërin krahë është ngritur në këtë lartësi dhe në këtë formë në kohërat prehistorike,mund të përbëjë një informacion jo fort të besueshëm.Ngrihet befasisht kjo pyetje:A ka patur mjete kaq të fuqishme,që të ngrenë në lartësi mbi 1 m, një gurë me këto dimesione dhe peshë kaq të madhe?Ndër idet mund të konceptohet se mënyra e fshehtë,që është zbritur në ngritjen e piramidave të Egjyptit,mund të zbuloj edhe këtë fakt,mënyrën e ngritjes së gurit me qiell.Ndërsa aty nuk mund të shqyrtohet mundësia se ky gur është sjellur nga largësi ose distanca të mëdha.Gurë të përmasave më të mëdhenj,gjenden kollaj,nëpër këtë lartësi malesh.Madje rruga deri atje është e përmbytur nga gurë me me forma dhe madhësi të ndryshme.
Mos vall është rrokanisur nga lartësit e malit.Kjo duhet të jetë përafërsishtë.Por këtu ndryshojnë dy gjërra.Guri është i latuar,çuditërisht ka pamje drejtkëndëshi faqja e parme e tij me dy nga dy brinjët të barabarta.Vendoja në dy këmbë,për të cilën thuhet se këmba në anën lindore është pjesë e atyre gurëve, që përmban vendi ka ekzistuar aty.Ka një mënyrë që ka gjetur terren.Kur thuhet se guri me qiell është rrokanisur nga lartë.Zvaritur,rrokullisur poshtë.Enden shumë pyetje,që lënë shteg dyshimi në hapsirat e pafundme.

Ndërtimi Nr 2
Ende i pazbuluar qëllimi.Në horizontin e dyshimit,skalitur pyetja.Me këtë formë,peshë disa ton,i haruar,mbuluar prej pluhurit të kujtesës.Gjurmët e lashta të ritualeve pagane,zbardhin një fakt.Legjendat,që ngrihen për atë,këngët që thuhen se vinte nga pjesa tjetër,ku qëndron e përhershme mjegulla.Sjellim argumentat.”Guri me qiell” ka afërsi me shpellën e banuar të Lipes.Ka afërsi me një gur tjetër ,që quhet guri i qytetit i shpallur i veçantë,por i pashpallur ende si monument.Ky fenomen i çuditshëm natyre,nga të dhënat e gërmuara quhet një objekt i shenjtë,nga njerëzit e kohëve të hershme,që i ka shërbyer në ritet pagane.Mosha as nuk njihet edhe as nuk është identifikuar.Ky monument natyre i rrallë në asnjë vend tjetër nuk gjëndet me formën origjinale.

Ndërtimi Nr 3
Me mëndje tërësisht të kthjelluar ky monument nuk është mbajtur anonim nga vëndasit.
1-Emërtohet :”Sofra e Zotit”.Saktësimet i ka bërë specialisti i monumenteve në Vlorë.Por vëndasit më japin edhe këto fakte:Një çoban është strehuar aty në një mot me lloh dhe e ka vrarë vetëtima.Guri me qiell ka përmasa të një dhoma më thotë një vëndas.Në afërsi të gurit me qiell,ka disa vende të tjera që kanë emërtime të veçanta ku mendohet janë kryer rituale.
2-Në afërsi të gurit me qiell ndodhet :”Lëmi i lejlerëve”.Vend i shenjtë për vëndasit.Është përdorur nga vendasit në periudhën pellazge,quhen :”pjella e bardhë”.
3-Në afërsi të gurit me qiell,ndodhet hijerëndë mali i Bogonicës.Ky emërtim i shqipëruar do të thotë:”Vendi I Zotit”.Por vetëm një vijë ajërore të heqim do të zbresim tek emërtimi:”Qafa e Elimit”,për elimët,këtu janë sjellur argumenta nga F.M.Rrapaj,studjues në shtypin periodik.
Përse vallë vëndasit i kanë dhënë këtë emërtim :Sofra e Zotit” dhe malit ca më tej “Vendi i Zotit”?Cila sofër është shtruar atje dhe me ç’farë është shtruar?.Përse qënka vendi i Zotit,cila mrekulli ka ngjarë këtu?

Mos vall ,madhështia e tij,pozicionimi,pesha impresionimi!Mos vall është një çudi qiellore!Bota,në fund të fundit,ç’të mund të jetë,përveçse krijesë e shpallur e Perëndisë.Njerëzimi ka kërkuar të gjejë Perëndinë.Ka ngritur vepra të larta monumentale,që të identifikojnë Perëndinë.Ka gjetur kështu një mënyrë të vetëm për tiu falur asaj fuqie misterioze të thellësuar të shpirtit.Asnjëherë,ai se ka kuptuar se ku gjëndej Perëndia.”Mos kërkoni Perëndinë-shprehet poeti panteist Naim Frashëri,nëpër mur’ e nëpër gur/Po shihni mirë njerëzinë.Zemrën e njeriut në jetë/Është vendi i Perëndisë/Është atje Zot i vërtetë…..

GURI ME QIELL

“Guri me qiell” është monument natyre në faqen veriore të malit të Bogonicës. Guri me qiell është objekt i vizitueshëm.Por distanca është 1.5 orë nga katundi Vranisht i qarkut Vlorë.Mund të përshkruhet rrugëtimi vetëm me kafshë për turistët.Guri me qiell,ka një format të habitshëm.Shfaqet se një dorë skulptori,një mjeshtër hyjnor sigurisht,e ka gdhendur ,skalitur me kujdes deri sa i ka dhënë formën origjinale të një drejtkëndëshi në një faqe.Një skalitje të tillë,por edhe kaq origjinale,që i atribohet dorës së njeriut me kaq siguri,mjeshtri fsheh formula të pazhbirueshme.
Guri me qiell ka përmasa të një dhome të zakonshme.Pesha mund të shkoj 10 ton.Guri me qiell gjëndet i vendosur mbi dy gur,ose dy këmbë guri.

Është i ngritur nga sipërfaqia e tokës.Këmba,që e mbanë nga ana veriore është një gurë,cilësohet autokton dhe ka ekzistuar duke u përvijuar poshtë sipërfaqes së tokës.Këmba në anën perëndimore është guri i sjellur.”Guri me qiell” është quajtur:a- objekti është gur,pavarësisht formës dhe peshës e latimit.b-me qiell.Guri nuk gjëndet i vendosur në tokë.

Është i ngritur nga lartësia e tokës.Është në hapësirë.Sipas konceptit të vëndasve është i larguar nga toka,d.m.th është në lartësi,pra siç quhej qiell,pa u thelluar se ç’quhej qiell,pa u thelluar se ç’distancë është lartësia tokë-gurë.
Guri me qiell është monument natyre dhe është gjendur në këtë pozicion në kohëra të mbuluara mjegullisht,që studjuesit i quajnë prehistorike ,a diçka më ndryshe.Është vrojtuar pozicionimi i tij përmes mijërave syve.

Befasisht nuk ka ardhur,në këto lartësi,veç malin që e mban si mik të vjetër nga kohët e shkuara.

Emërtimi qiellor mos është shkaktuar ardhja nga ajo pjesë ku qëndron absolut misterioziteti,bota e pashëmbshme e fshehur.Mos ka këpërcyer ato sinore,për tu shfaqur në një lartësi malesh.Në anën e majtë gjënden gjurmët që flasin se vëndasit kanë dashur ta skalisin gurin,ndoshta ta shpërfytyrojnë,duke e goditur mizorisht,për ti hapur disa shkallë të vogëla.

Kurse emërtimi vëndas “Sofra e Zotit” është një urë lidhje me vendodhjen e tij afërsishtë me Vendin e Zotit,malin e Bogonicës dhe afërsia me :’lëmin e lejlerëve” vend i shenjtë pellazg.Por zbuluesit kërkojnë ta shkëpusin nga këto labirinthe fshehtësie të pagoja.I përket kohës prehistorike,thonë dhe bëjnë citime me legjenda,këngë si dhe afëria që ka me shpellën e banuar të Lipes,dalin krejt zbuluar se është monument natyre i shfytëzuar në kohët prehistorike.Pozicionimi i tij është pjesa më delikate.Nga erdhi dhe si erdhi?U rrokanis nga mali?Por kush e ngriti dhe me ç’mjete?C’forcë titanike shte ajo,që e shkëputi nga toka.Kush e latoi në një faqe dhe përse në këtë vend?C’farë enigme mbart,ky monument i pagojë,dëshmitar i heshtur i kohës tonë!

Guri me qiell është vend i preferuar i mjaftë turistëve , që mbrijnë këtu me ngrohjen e motit.Është një iniciativë private,që ka disa vite që ushtrohet e Muhamet Tartarit,poet i zonës dhe krijuese e gjurmues popullor,ushqyesi kryesor i grupit folk të Vranishtit,që i mbledh turistët të cilët ngrenë çadra në këtë vend dhe pushojnë aty .

Një mënyrë e mirë kjo për turizmin malor dhe për zhvillimin e tij të shpejtë.Është vetëm një miqësi e këtij poeti me turistët, që vijnë dhe ngrenë çadrat tek guri me qiell duke shijuar aromën e malit,ajërin e pastër dhe prodhimet blegtorale të blegëtorëve vëndas.

Guri me qiell, Sofra e Zotit

Mi steri i gurit me qiell në këtë fshat të Vlorës Read More »

Kur u firmos marreveshja midis Shqipërisë dhe Italisë për delimitimin e shelfit kontinental

18 dhjetor 1992 – Firmoset marreveshja midis Shqipërisë dhe Italisë për delimitimin e shelfit kontinental
Datë në historinë kombëtare të detit
Bisedimet midis Shqipërisë dhe Italisë për delimitimin e helfit kontinental midis dy shteteve nisën në vitin 1982. Si bazë ligjore për këtë marrëveshje u përdor Konventa e OKB-së mbi Shelfin Kontinental 1958, në të cilën kishin aderuar të dy shtetet. Nga pala shqiptare në grupin negociator bënin pjesë: Ksenofon Krisafi, kryetar, Beqir Gërbi, Çarçan Danaj, Ronald Dono, Vasillaq Leci, Agim Shehu, Vait Tartari, Niko Pano dhe Dhimitër Postoli.
Me hyrjen e familjes Popa në Ambasadën e Italisë në Tiranë më 12 dhjetor 1985 bisedimet u ndërprenë. Bisedimet rinisën përsëri në fund të vitit 1991 me ristrukturimin e grupit negociator. Nga pala shqiptare në grupin negociator tashmë bënin pjesë: Ksenofon Krisafi, kryetar, Vladimir Pulaj, Ilir Shurdhi , Vladimir Beja, Xhelil Fezga, Viktor Vogli , Dhimitër Postoli , Çarçan Danaj, Javer Çobani, Ylli Kolonja, Fotaq Diamanti, David Tushe dhe Laze Xhemali. Pala italiane perfaqësohej nga Ramiro Guggerio, kryetar, kapiten i rangut të parë Francesco Spanio, kapiten i rangut të parë Eugenio Siracuzza, kapiten i rangut të dytë Giuseppe Guglietta, Gilberto Dialuce, Umberto Leanza, Giuseppe Bolondi, Gianpiero Francalanci dhe përkthyes Albert Akshija.
Për arritjen e marrëveshjes u përdor metodologjia e barazlargësisë strikte. Kjo pasi bregdetet e të dy shteteve janë homogjene dhe të dy shtetet kanë ndërtuar vijat e drejta bazë në bregdetet respektive. Pavarësisht kontestimit të SHBA në vitin 1989 për metodologjitë e ndërtimit të vijës së drejtë bazë të Shqipërisë, kjo marrëveshje legjitimoi vijën e drejtë bazë të shpallur në vitin 1970 dhe përmirësuar në vitin 1976.
Marrëveshja për delimitimin e shelfit kontinental midis Republikës së Shqipërisë dhe Republikës së Italisë u firmos në 18 dhjetor 1992. Kjo marrëveshje është ratifikuar nga Parlamenti Italian me ligjin Nr. 147 të datës 12 prill 1995 dhe ka hyrë në fuqi më 26 shkurt 1999. Po ashtu, Parlamenti Shqiptar e ka ratifikuar marrëveshjen me ligjin Nr.7685 të datës 15 mars 1993 dhe është dekretuar nga Presidenti i Republikës me dekretin Nr.500, datë 26 Mars 1993. Për palën shqiptare marrëveshja ka hyrë në fuqi më 15 Mars 1993.

Kur u firmos marreveshja midis Shqipërisë dhe Italisë për delimitimin e shelfit kontinental Read More »

Të pa thënat e katrave silurues të Flotës Detare Shqiptare (foto)

17 dhjetor 1953 – Arma e silurës hynë në armatim të Marinën Kombëtare
Ditë në historinë e Forcës Detare
Në fund të nëntorit 1953 me anijen “SUHONA” mbërritën në Portin e Durrësit nga ish-Bashimi Sovjetik tre katra silurues të projektit 123-BIZ, si dhe shumë pajosje dhe a rmatim tjeter për Marinën Kombëtare. Tre katrat silurues hynë në bazën detare të Sazanit më 17 dhjetor 1953 dhe në formacion lu ftarak. Komandantët e tre katërve siluruesve u emëruan, nëntoger Sezai Osmani, komandant i KS-73 “Lavdia”, nëntoger Zeqo Feçani, komandant i KS-75 “Heroi” dhe nëntoger Sami Sinani, komasndant i KS-79 “Trimi”. Në 16 janar 1954 mbërritën nga ish-Bashimi Sovjetik edhe tre katra të tjerë silurues dhe në shkurt 1954 u krijuar Skuadrilja Autonome e Katrave Silurues, me bazim në Sazan me komandant kapiten i parë Shefqet Pinai.
Data 17 dhjetor 1953 përfaqëson datën e hyrjes në armatim në Marinën Kombëtare të ar mës së silurës. Silura do të përfshihej në ar matimin e Flotës Lu ftarake Detare dhe më pas Forcës Detare deri në vitin 2009, kur u demontua e gjithë rezerva e silurave dhe katrat silurues tashmë kishin dalë nga ar matimi. Në Flotë Lu ftarake Detare anijet e pajusura me silurë ishin katrat silurues të ardhur nga ish-Bashkimi Sovjetik (12 copë, 1957-1957), katrat silurues të ardhur nga Kina (30 copë, 1965-1974) dhe nëndetëset (4 copë, 1958). Midis viteve 1974-1990 Flota Lu ftarake Detare kishte në ar matim 46 anije që përdornin arm ën e silurës me një total prej 108 tuba silurash në bord.
Silurat në ar matim të Flotës Luftarake Detare kanë qenë: të kalibri 450 mm dhe 533 mm; fuqia lëvizëse gaz-avull dhe elektrike, si dhe metodë shpë rthimit, me kontakt dhe akustike.

Të pa thënat e katrave silurues të Flotës Detare Shqiptare (foto) Read More »

Dita e Rinisë/ Rama publikon foton: ’30 VJET janë shumë në rrugën e një njeriu, por jo edhe aq në rrugën e historisë së një vendi’

Kryeministri Edi Rama, përmes një postimi në rrjetin social Facebook, kujton ditën që shënon 30-vjetorin e rënies së komunizmit.

Ai shkruan se 30 vite janë shumë në rrugën e një njeriu, por jo në rrugën e historisë së një vendi e sidomos kur kjo është koha e kalimit nga një diktaturë ekstreme, në një demokraci funksionale. Bashkangjitur me postimin, shefi i qeverisë publikon edhe një foto të 30 viteve më parë teksa mban një fjalim në Qytetin Studenti.

“30 VJET janë shumë në rrugën e një njeriu, por jo edhe aq në rrugën e historisë së një vendi e sidomos kur kjo është koha e kalimit nga një diktaturë ekstreme, në një demokraci funksionale. Bëhen plot 30 VJET sot nga dita, apo më saktë mbrëmja e daljes së studentëve në rrugën pa kthim të daljes prej diktaturës. Vite të jashtëzakonshme në jetën e shoqërisë sonë dhe një privilegj i jashtëzakonshëm të qenurit pjesë aktive e përpjekjeve përgjatë kësaj rruge, së bashku me nderin e madh të udhëheqjes së vendit në 7 vitet e fundit, pavarësisht thinjave të shtuara me një shpejtësi marramendëse në këto vite”, shkruan Rama. /noa.al/

Dita e Rinisë/ Rama publikon foton: ’30 VJET janë shumë në rrugën e një njeriu, por jo edhe aq në rrugën e historisë së një vendi’ Read More »

Studiuesi Lame: ‘Është një mit, Flamuri i Pavarësisë nuk u qëndis nga Marigoja’

Studiuesi Artan Lame ka deklaruar, se mendohet që flamuri që u ngrit në Vlorë në 28 Nëntor të vitit 1912 nuk u qëndis nga Marigo Pozio, sikurse është thënë zakonisht.

Ndërsa kanë kaluar 108 vite nga ai moment, diskutimet për modelin dhe flamurin që u ngrit janë ende të hapura mes studiuesve.

Për Artan Lamen, flamurin që u ngrit e solli Spiridon Ilo nga Rumania dhe ishte një flamur i stampuar.

“Besoj që biem të gjithë dakord që Marigoja nuk është ajo që e qëndisi. Është një mit që nuk shkulet dot. Marigoja është një vajzë patriote e hedhur në atë Vlorën myslimane të kohës. Ajo vetë merrej me rininë e me këto gjëra dhe ndoshta mund ta ketë thënë dhe vetë ajo, që unë e bëra, – tha Lame në “Opinion”. – Të mos harrojmë që akoma në ato ditë, në zyrat e shtetit ishte flamuri i Turqisë. Unë besoj që ka akoma ka vend për të hulumtuar. Ekzistojnë dy kopje të atij flamuri dhe një stampë. Ishte flamur i stampuar i sjellë nga Spiridon Ilo. Ai solli disa me vete”, – u shpreh Artan Lame.

Studiuesi Lame: ‘Është një mit, Flamuri i Pavarësisë nuk u qëndis nga Marigoja’ Read More »

Sot, më 29 nëntori shënohet 76-vjetori i festës së Çlirimit të Shqipërisë

Sot, më 29 nëntori shënohet 76-vjetori i festës së Çlirimit të Shqipërisë nga forcat fashiste italiane dhe gjermane.

Gjatë L uftës së Dytë Botërore, Ushtria Nacinal Çlirimtare e Shqipërisë zhvilloi k ryengritje të ar matosur kundër pu shtimit të Shqipërisë.

Prej 7 prillit të vitit 1939 e deri më 29 nëntor të vitit 1944, Shqipëria ishte e pu shtuar nga Italia fashiste dhe pas kapitullimit të saj, në vjeshtë të vitit 1943, Shqipëria pu shtohet nga forcat gjermane.

Në fund të nëntorit 1944, pas Çlirimit të Tiranës, më 17 nëntor dhe pjesës kryesore të Shqipërisë së Veriut, mbetej të çlirohej qyteti i Shkodrës dhe qarku i tij.

Shkodra u çlirua më 29 nëntor të vitit 1944, datë kjo e cila shënon ditën e çlirimi të Shqipërisë nga p ushtimi gjerman.

Shqipëria është vendi i parë në Ballkan që u çlirua me forcat e veta, ndërsa të gjitha shtetet e tjera të Ballkanit u çliruan me ndihmën e Armatës së Kuqe.

Politika shqiptare e feston sërish e ndarë Ditën e Çlirimit të vendit, edhe pse 29 Nëntori është data zyrtare e kujtimit të kësaj dite.

Të majtët respektojnë 28 Nëntorin si Ditën e Pavarësisë dhe 29 Nëntorin si Ditën e Çlirimit, ndërkohë që të djathtët i përkujtojnë të dy festat më 28 Nëntor.

Debati për Festën e Çlirimit mbetet ende i nd ezur në politikën shqiptare, ku e djathta ndjek të njëjtin model si gjatë mandatit të saj të parë qeverisës, kur ndryshoi datën e kësaj feste, nga 29 Nëntori më 28 Nëntor, pasi sipas saj, r egjimi ko munist ka fa lsifikuar historinë. /noa.al/

Sot, më 29 nëntori shënohet 76-vjetori i festës së Çlirimit të Shqipërisë Read More »

Sot 108 vjet më parë në Vlorë u shpall Pavarësia e Shtetit Shqiptar!

Sot 108 vjet më parë në Vlorë përfaqësues të Vilajeteve shqiptare e shpallën Pavarësinë e Shtetit Shqiptar. Kuvendi Kombëtar i Vlorës mbledhjen e tij të parë e mbajti u mbaj më 28 nëntor 1912, me delegatët nga Gjakova, Plava, Gucia, nga Peja, Ohri dhe Struga, nga Tetova, Çamëria, nga Mitrovica dhe sipas disa të dhënave, në këtë Kuvend kishte delegatë dhe nga pakicat kombëtare, që jetonin në trojet shqiptare, proklamoi Pavarësinë e tokave Shqiptare, që deri në atë datë ishin nën pushtimin e Perandorisë Otomane dhe u ngrit flamuri Kombëtar Shqiptar.

Shpallja e Pavarësisë së Shqipërisë ishte kurorëzim i përpjekjeve shekullore dhe luftërave të pareshtura që bënë shqiptarët për çlirimin e vendit. Pjesëmarrja e delegatëve nga mbarë trojet shqiptare në Kuvendin Historik të vitit 1912, e saktësoi zyrtarisht vazhdimësinë e Flamurit Kombëtar Shqiptar, ashtu siç ishte pranuar po ky flamur, në Kuvendin e Lezhës me 2 mars 1444, me vendimin që mori për krijimin e Lidhjes Shqiptare të Lezhës me kryekapedan Skënderbeun dhe me flamur prijës të ushtrisë arbërore, flamurin e derës së Kastriotëve.
Pas shpalljes së Pavarësisë, më 28 nëntor 1912 u formuan edhe organet shtetërore, Pleqësia dhe Qeveria e dal nga Kuvendi i Vlorës. U ngritën forcat e armatosura dhe ato të rendit dhe nisi puna për konsolidimin e arsimit, shëndetësisë, administratës, etj. Qeveria e Vlorës vuri gurët e parë për krijimin e një sistemi gjyqësor sipas modeleve evropiane. Gjuha shqipe u shpall si gjuhë zyrtare dhe u vendos hapja e shkollave shqipe prej vjeshtës 1914. Akti më i rëndësishëm juridik që nxori Qeveria e përkohshme e Vlorës ishte “Kanuni i përkohshëm i administratës civile të Shqipërisë”, që u botua në nëntor 1913.

Por solidarizimi dhe mbështetja e mbarë popullit shqiptar është e shfaqur hapur, duke treguar se shpallja e pavarësisë ishte aspiratë dhe vepër e mbarë shqiptarëve. Konka e ngjarjeve në njohjen dhe mbështetjen e Qeverisë së Vlorës është e pasqyruar në dokumente e kronika të kohës. Kuvendi Kombëtar i Vlorës zgjodhi edhe Pleqësinë që duhej të kryente funksionet një organi këshillues e mbikëqyrës të qeverisë, me kryetar Vehbi Agolli.
Qeveria 3 Vlorës:
Ismail Qemali, kryetar i Qeverisë dhe ministër i Punëve të Jashtme.

Dom Nikoll Kacërri, Zv.Kryeministër

Mufid Bej Libohova, Ministër për Punët e Brendshme

Abdi bej Toptani, Ministër për Financat

Mehmet Pashë Deralla, Ministër për Luftën (Mbrojtjen)

Petro Poga, Ministër për Drejtësinë

Luigj Gurakuqi, Ministër për Arsimin

Mit’hat bej Frashëri, Ministër për Punët Botore

Pandeli Cale, Ministër për Bujqësinë

Lef Nosi, Ministër i Post-Telegrafit.

Sot 108 vjet më parë në Vlorë u shpall Pavarësia e Shtetit Shqiptar! Read More »

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com