Shkruan Pranvera Vatoci
Rreth një vit me parë u trondita teksa lexova per aktin makabër që një tufe rrugaçësh të droguar kryen në qender të kryeqytetit ndaj studentit 21-vjeçar Marvi Mihali.
Asokohe për të ndarë dhimbjen time njerezore me mamin e Marvit u solidarizova me mijëra qytetare te revoltuar ndaj akti me shprehjen solidarizuese “Je suis Mira”.
Mirëpo pas një viti përjetuam një tjetër traume. Tre nga vrasësit e Marvit u liruan nga Prokuroria duke hapur jo vetëm një plage te rënde human,e por duke humbur totalisht shpresen se ky institucion i rendësishem i drejtesise mund te riparohej. Tronditja juridike e njerëzore duket se stopoi teksa Kryeprokurorja Arta Marku intervenoi me tagrin që i jep detyra dhe riktheu akuzën për kriminelet, mdje akoma me të rëndë.
Këtu nuk është fjala për një rast sporadik por për një praktikë kriminale e cila është instaluar prej kohësh neëdrejtesine shqiptare. Ndaj roli i drejtuesit është deciziv dhe këte e proklamoi veprimi i sotëm e znj.Arta Marku.
Mijera nëna shqiptare të shqetesuara po aq sa nena e Marvit engjellor e përshëndesin sot këte zonjë te rende e cila demonstroi jo vetem prokuroren e drejtuesen rigoroze, por njeriun e ndjeshem dhe fisnik. Te tille drejtues jane ata qe bëjne vetë vettingun dhe seleksionin e vertetë ne keto institucione që kanë arritur në prag degradimi.
