Peshku i Madh humor Eshtë një cikë situata që e ndërlikon këtë titull, por s’ka as një lidhje. Bëhet fjalë për librin që më ka bërë më shumë për të qeshur në jetën time ” Tre Vetë në një Varkë ” Të Jeromë K Jeromë . Prej tij po tregoj një pjesë. Pasi kaluan me varkën e tyre një ditë të lodhshme nëper lumë, plot situata të mundimshme por tepër komike, tre miqtë, Harizi me dy shokët e tij, vajtën të darkonin në një restorant peshkatarësh, ku që jashtë të tërbonte era e qofteve…
Në tavolinat e shumta zinte zhurmë nga muhabetet me ze të lartë. I afrohen tavolinës së parë për të pyetur, por të 6 personat e kishin ngulitur vëmendjen pikërisht tek goja e një peshkatari që po tregonte zullumet e tij për të kapur peshkun e madh.
Meqënese aty s’ua varën u drejtuan tek tavolina përbri , por edhe tek ajo e njëjta Tek tavolina e tretë ngrihet një barkalec në kembë dhe u drejtohet atyre të tavolinës :
– E shikoni atë peshkun e madh? ,dhe tregoi drejt oxhakut me dorë
– Fi -fiuuuuu- fërshelleu njëri prej shokëve i cuditur nga ai alamet peshku që qëndronte i balsamosur në aquarumin mbi oxhakun e lokalit. niset drejt tij, por i tërhoqi vemendjen një thatanik që po tregonte me sa mjeshtëri e kishte kapur ate peshk të madh.
U bëne shenjë shokëve të afroheshin sepse ndodhej aty ai që e kishte kapur peshkun e madh. Dy shokët nuk levizën nga vendi fare se po degjonin plot cudi njërin, që hiqej si autori i kapjes së peshkut të madh.
Cudi e madhe në cdo tavolinë ndodhej dikush që tregonte me krenari se si e kishte kapur atë peshk kaq të madh. Drejtohen tek pronari të mësonin të vertetën. – Në lokalin tim – i sqaroi -cuditerisht sikur mblidhen të gjithë mashtruesit e mburavecet e Botës…të gjithe genjejnë për kapjen e Peshkut të Madh. – Po kush e ka kapur në të vertetë !? ketë dreq peshk ?!- pyet Harizi – Kush e kapi ? Kush e kapi ?- përserit pronari i restorantit të peshkatarëve Po une or une, kush tjetër…. Ishte një nate e errët qe sa vinte dhe nxihej.
Unë kisha hedhur grepin e madh dhe po prisja. Dallgët hidheshin mbi molin ku po peshkoja e më bënë qull. Pa pritur ndjej që peshkun ra në grep. E kapa fort fillispanjën, por nuk mundesha. Po më terhiqte fort s’ kisha ku të mbahesha thashë ta lëshoja fare, në djallë të vinte, para jetës sime…Po i afrohesha majës së molit, edhe pak e bija në det, kur për fat me ngeci xhupi në metalin ku vozitesit lidhnin litarët e varkave. U mbështolla fort pas saj dhe vendosa të prisja mos më vinte ndonjë ndihmë ose thashë këtu do presë i mbeshtjellë si gjarfpëri pas metali, sa të lodhet peshku fundja fuqi sa unë …
Tregimin ja ndërpreu një zhurme e fortë që erdhi nga oxhaku Harizi, si kurioz që ishte , kishte vajtur të kapte tek aquariumin, por pa dashje e rrëzoi në shesh duke e bërë copë.
-Uaaaa- klithen të gjithë të cuditur kur panë që bashkë me akuariumin u bë thërime edhe Peshku i Madh.S’kishte qenë gjë tjetër vec një punim në qeramik i ngjyrosur bukur…
