1 muaj pas ngjarjes së rëndë që tronditi opionionin mbare, tashme ne familjen Beqiraj ka rene heshtja dhe dhimbja per humbjen e djalit forcohet edhe me shume nga inekzistenca e institucioneve shteterore.
Reaguan vetem ne ditet e para, ndersa sot kane zgjedhur te heshtin, e madje pa frike mund te thuhet se e kane harruar vdekjen tragjike te te riut, qe preku token Franceze per nje jete me te mire, por gjeti vdekjen. Mes dhimbjes, nena e Florenc Beqirajt dhe familjaret e tjere jane ende ne pritje te akt – ekspertizes mjekesore mbi shkaqet reale te vdekjes se te birit. Ndonese ata jane te bindur se dhuna e ushtruar mbi trupin e tij, solli kalimin ne gjendje kome, e me pas fikja e aparaturave vdekjen, serish ata duan nje leter zyrtare, qe mban firmen dhe vulen e mjekesise ligjore.
“Jo deri me sot qe ka kaluar 1 muaj nga dita kur djali shkoj ne jeten tjeter, qe nuk kemi marre asnje pergjigje, e as nuk i ka rene ne kujt ndermend per ne”, tregon mes loteve e dhimbjes Laureta Beqiraj. Djali i saj i vetem nuk eshte me fizikisht me ta dhe ne murin ballor te shtepise, ashtu si ne ditet mortore, vijon ende te qendroje fotografia e tij me mbishkrimin “duam drejtesi”! Ate drejtesi qe ministria e jashtme dhe strukturat e tjera te shtetit Shqiptar ia premtuan me fjale, por deri me sot me vepra e kane varrosur bashke me 23 vjeçarin, qe pati nje fund tragjik. Askush nuk di ti thote se kur do te vije ajo pergjigje, ashtu siç nuk di te tregoje shumeçka prej asaj dite qe e ndau perfundimisht me te birin.
Por Laureta thekson se mes kesaj barre te rende qe i ka rene mbi supe te perballoje, i duhet mes varferise e harreses te shtyje ditet. Asnje ndihme s’ka patur per ta, ndersa ne shkurt i eshte premtuar se do te kaloje shuma prej 5 milion lekesh te vjetra qe keshilli bashkiak i akordoj. Me shume sesa per parate, ajo vlereson gjestin, pasi siç tregon me dhimbje, djalin nuk ja kthen askush me.
Ne fakt vdekja e Florenc Beqirajt do te duhej te ishte sot me shume se kurre nje kembane e forte alarmi, nje motiv me shume per te reaguar, pasi shteti zgjedh te heshte, e qeveria te mbylle syte perballe nje jete te re te keputur ne mes, ndersa kishte marre rruget e botes ne kerkim te nje jete me te mire, qe shteti i vet nuk po ja siguronte te riut 23 vjecar. Institucionet duhet te flasin, te reagojne e te mos kalojne ne heshtje, nje vdekje qe me shume se asgje, ka nevoje per te verteten! Nga se erdhi ajo? Kush jane fajtoret? Sa i mbron shteti Shqiptar shtetasit e vet? Po azilantet e tjere cfare fati kane? A dergjen burgjeve te botes pa e ditur askush se cili eshte fati i tyre? Keto jane pyetjet e vogla qe kerkojne pergjigje te medha …