19 janar….
Ne hapesiren me te thelle te qiellit
Pashe nje grua qe ngjante me nje mjegull
Terhiqte mbas Vetes eren è lehte te diellit
Ne fytyre i njoha dhembjen Dhe lotet papandehur!!!
Nuk me habiti, sepse dhe une e njihja dhembjen
Edhe pse l”urugano kish shuuuume qe kish kaluar
Akoma mbetet ne mendjen tende
_ ngrohtesia e zjarrit, qe Brenda nuk eshte shuar!!!
Varur’ ne murin e shtepise
Me kujtohet nje ore e vjeter
Me tik_ taket…si te rrahurat e zemres
_me kthen mbrapsh. shume …ne nje moshe tjeter!!!
E me kujton gjurmet…e lehte te Nenes!!!
Te shoh akoma ndonjehere
Ashtu te embel è shume te dashur
_ Edhe pse jeta te kish shenuar
E dallget me Force te kishin perplasur!!!
Kur je i Vogel e te pyesin ku e shtepine
_ E. Ti..u pergjigje ; atje ku eshte Nena
Ajo eshte jorgani e trikua
Ajo eshte buzeqeshja…
Ajo…je ti e tera!!!
Nena ish ajo qe gatuante per kater
Por dinte te ngopte shtate apo tete
Nena eshte ajri e drita
Nena eshte Force e shprese !!!
Dashuria e Nenes ne bote
Ka ndricimin e yjeve te nates Brenda!!
Eshte ngrohja me è madhe e jetes
Eshte dielli e Hena!!!
Nena eshte proza e poezia
Qe asnje poet, nuk eshte ne gjendje ta shkruaj!!
Edhe pse poezia eshte vet.ajo
_ Edhe se nuk eshte
Ne krahe te ka shoqeruar!
