Edhe pse kanë deklaruar s enuk do të ketë hak marrje, talebanët janë të fr ikshëm. Të gjithë ata që i kanë shërbyer dhe ndihmuar amerikanëve dhe trupave të NATO-s kërkojnë të largohen sa më parë nga atje. I tillë është edhe rasti i një përkthyesi afgan i cili ka ndihmuar misionet ush tarake shqiptare atje dhe tani kërkon ndihmë nga autoritetet shqiptare. Në një intervistë për “TCH” ai ka treguar se ka punuar për dy vite e gjysmë me shqiptarët dhe kërkon të largohet sa më shpejt nga vendi i tij pasi nëse ka pet nga ta lebanët ata do e vr asin bashkë me familjen e tij.
Më poshtë intervista e plotë:
Unë kam punuar për dy vite e gjysmë me djemtë shqiptarë. Njëri prej tyre ishte në rrolin e komandantit drejtues për mua. Unë u siguroja informacione që ata të ishin të sigurt. Ne ishim në Kabul, por informacioni kishte të bënte për zona të ndryshme dhe vinte nga burime të ndryshme për të parandaluar su lmet ndaj ush tarakëve shqiptarë dhe të tjerëve anëtarë të NATO-S. Përkthyesi komandove shqiptare na tregon si është duke i përjetuar këto ditë nën pushtetin e Tal ebanëve.
Është një situatë kata strofike. Ta lebanët janë kudo. Unë nuk mund të dal nga shtëpia për të blerë ushqime apo për të bërë diçka tjetër. Jam i bll okuar në shtëpi. Nuk kemi energji elektrike. Nuk kemi asgjë. Është k aos. Ne patëm disa ushqime në formë rezerve nga java e shkuar dhe atë jemi duke përdorur për momentin. Ai bën këtë apel për miqtë e tij ushtarakët shqiptarë dhe qeverinë e e vendit tonë.
Unë i kërkoj të më nxjerrin nga këtu. Ne i ndihmuam ata në kohë të vë shtira duke i shpëtuar jetën. Tani është koha të na shp ëtojnë jetët tona. Nëse Tal ebanët do të më kap in ata nuk do të kursehen të më vr asin mua bashkë me familjen, e gjitha kjo si pasojë e punës që kam bërë. Nuk kanë mëshirë për asnjë. Nëse më gjejnë mua, si një person që ka punuar për amerikanët dhe shqiptarët jeta ime merr fund. I apeloj shqiptarëve. Ju lutem më ndihmoni. Ju kam ndihmuar në kohë të vështira. Ne nuk e prismin që Kabuli të binte në duart e Tal ebanëve kaq shpejt. Unë isha duke punuar dhe papritur dëgjova që Tale banët mbërritën në Kabul. Që prej atij momenti s’kam dalë nga shtëpia. Jeta ime është në rr ezik. Kam dy fëmijë. Bashkë me gruan jemi afër vde kjes. Unë bashkë me gruan dhe dy fëmijët tanë nuk e meritojmë të vri temi nga Talebanët. A besoni se do të jetë një gjë e mirë që ne të vd esim në duart e Talebanëve duke na pr erë kokat? Ju lutem ju lutem na ndihmoni ti mbije tojmë kësaj situate. Zëdhënësi Talebanëve Zubiullah Mujahid dy ditë më parë premtoi amnisti për bashkëpunëtorët e amerikanëve por përkthyesi afgan tha se kjo nuk është e vërtetë.
Ekzaktësisht unë nuk besoj në këtë pasi ata së fundmi kanë vr arë dy përkthyes dhe po kërkojnë shtëpi më shtëpi të gjejnë se kush ka punuar me të huajt. Tal ebanët këto ditë kanë vr arë dy komando afganë, përfshi të tjerë që kanë punuar për qeverinë. Nuk e besoj atë çfarë t alebanët thonë pasi nuk do ti qëndrojnë atyre gjërave që thonë. Do të ha kmerren.
