Keto vargje jane shkruar nga nje banore e krahines ne emigrim !
Per te pare detin kundruall
Te ngjitem ne malin larte
Me stive drure ngarkuar
O Dukati in i rralle
Aty cdo gje te la shije
Aroma e kafes turke
Kur ne shkalle se bashku pije
E kur dielli mbulonte shkallen
Nene hardhi rrinim ne hije
Porta gjithnje ishte hapur
E ti PA trokitur hyje.
Nuk harroj jugen e madhe
Qe frutat rrezonte ne toke
E nena me niste ne lagje me futen te mbushur plot
Te hanin dhe kush nuk kishte
“E rralle” kejo gje sot
Me merr dhe per guret
Per rruget ne cdo pellembe i kam
Sa….gjemba neper kembe
Me merr malli te vje rrushin
Kur mblidheshim te gjithe radhe
PA dhe kur dile rakia
Hajde Dervish qysh la dale?
Me merr malle per qyrakaline per ate ujin e ftohte
Dhe dhallene qe babe Ahmeti
Gjithenje me tallje thosh
Ju Mehillajt se qysh jeni
E ” doni dhallen ne shporte”
Na mungon femijeria
Qe ne pushime mblidhnim Rigone
E kur e shisnim mbas mundimesh
Kush ta shih ‘ gezimin tone”
Dy shekuj kemi jetuar
Shume e me shume ndryshime
Por per mua
Bukuria
Do mbetet krahina ime
Ju pershendes te gjitheve
Zhaneta Braho
