TE JESH FEMER NE SHQIPERI SIGURISHT QE DUHET TE JETE NJE DHIMBJE, NDOSHTA ME E MADHJA DHIMBJE NJEREZORE!
Ne nje shoqeri qe eshte dhu nuar aq shume sa sot nuk ka me fuqi as te ngrere ze, te mendoje apo aq me pak, aq me pak, te veproje per ndryshimin, per te drejten e dinjitetit njerezor te dhunuar sistematikisht, sigurisht qe pasojat e gjithe kesaj dh une do shfaqen me tmerrin e tyre dhe makr abitetin e tyre, tek pjesa me e pamundur e pambrojtur e saj: Femra!
Jemi nje shoqeri qe pjell kr im ne cdo qelize te saj!
Lajmet cdo dite hapen me ngjarje te z eza dhe te ndyra, si prej frontit te nje bote ku popullojne qenie te ulta te padenja ta gezojne jeten. Disa vr iten, vetvri ten dhe tentojne vetvr asjen, te tjere vra sin, gra bisin e vj edhin, ca te tjere sigurojne jetesen me tr afik dro ge. Neper semaforet e Evropes mbi 45 mije pr ostituta Shqiptare, papu nesia eshte ulur kembekryq se bashku me mje rimin, “liderat” shkelqejne ne nje lu fte debilash dhe idiotash, militantet si minjt i brohorasin, dhe pjesa tjeter hesht e leb etitur. I gezohet ceremonive hip okrite pas te cilave kerkon te fshihet mask arada dhe ndyresia e pushtetit.
Dreqin, vendi im, dreqin!
Merremi me yjet kur vete jemi te zhytur deri ne fyt ne lluce. Lluce qe vete ja prodhojme vetvetes me heshtjen tone, indiferencen tone!/ Nga arben Abazaj
