Nga Genc Demiraj
Hija e mëngjezit…!
Ka hije dhe hije…!
Ka hije fiku, mëni apo pemësh gjithëfarëlloji, siç ka edhe hije objektesh, sendesh apo qëniesh gjithëfarësoji…!
Hijet që na i shkakton i lumnueshmi diell në çdo orë të mbretërimit të tij këtu tek ne.
Në mëngjes, thonë, që është më e bukur, më e plotë dhe më e madhërishme, e madhërishme sa më ska…! Por edhe e gënjeshtërt.
Të lumturon, të kënaq, të bënë me krah hija e mëngjezit. Të rrit moralin, adrenalinën, optimizmin, dëshirën, guximin…të hipnotizon ajo e uruara hija e mengjezit sa ty të duket vetja gjenial, i ditur, i zgjuar, i bukur, i fortë, perfekt…!
Por, aq sa hija dhe i shpëlarë si hija.
I fryrë gjer në maramendje në mëngjez e leqendisur gati në menderosje në darkë…!
Eh, hija or bab…!
Ndaj nuk thonë kot, që mos u mat me hijen e mëngjezit !
U bubu, sa ka që maten me hijen e mëngjezit…!
