Nga Silvana Begaj
Duke i shprehur kryeministrit të vendit ngushëllime më të përzemërta, më duhet të kuptoj diçka. Është e papranueshme dhe jashtë çdo njerzillëku, që kur dikush vdes, ju e mallkoni.
E para, zonja vdiq dhe ajo nuk ishte kryeministre.
E dyta, urrejtjen ndaj kryeministrit e tregoni me votë.
Jeni ju që e keni zgjedhur, madje me një shumicë mbresëlënëse votash.
Urrejtjen tregojeni duke mos e votuar, duke e kritikuar, por jo duke e mallkuar se i vdiq nëna.
Nëna është njeriu më i dashur për këdo. Sado i keq të jetë dikush, nuk mund ta mallkosh tek nëna e vdekur.
Shqiptarë, sot po ju drejtohem jo si Shqipëri. Jeta nuk ka fitimtarë. Të gjithe do na vdesi nëna, të gjithë do vdesim vetë, por kthejeni pasqyrën nga vetja.
Ashtu si ju ndjeni dhimbje dhe ai ndjen. Mos shikoni vetëm bardh e zi. Është për të vënë ulërimën si e kemi humbur ndjeshmërinë. I vdiq nëna. Njeriu që i dha jetë. Vdiq një njeri. Lëreni ta qaj!
/NOA.al
