Dedikim per xhaxhain nga Arkimend Gjomemo
Sot nuk di perse u ngrita me dhimbje koke dhe me nje tension te madhe ne trup.
Koha ishte e bukur me diell dhe e fresket deti ishte i qet.Por un prap nuk ndihesha mir dhe her her gjat punes me kapte ankth merzitje dhe nervozizem i pa arsye.
Rreth ore 15:17 minuta vendosa te ndaloj se punuari, gjithmon po ndihesha shum keq. Po me vinte per te vjell dhe trupi me merrte ethe. Harrita ne shtepi, bera nje dush dhe dola ne havlli e u ula afer kafazit te lepurit.
Duke par lepurin, keshtu vet pa asnje arsye me zebriti nje pik loti dhe prap nuk po e kujtoja dot perse.
erse keshtu kejo dita kaq e bukur kaq e buta kaq e lezetshme dhe un ndihesha shum keq. Duke darkuar me Olen dhe menjeher mbas u ndieva serisht keq.Serisht ndjesia qe me kapte gjat dites.
Dhe pash daten, kete date kur me erdhi lajmi per ty. Ty njeriun e drejt njeriun e mir njeriun e shtrenjt
Qe me mesove me rrite ferkove dhe ledhatove.Me ndimove dhe me shpetove.Ate qe un nuk e bera dot per ty,Xhaxhai im fukara por me nder dhe me lartesi te madhe shpirterore.U ben plot dy vjet dhe boshlleku qe ke len ne shpirtin tim nuk zevendesohet.
Te prehesh ne paqe dhe te gjesh ngrohtesin shpirterore.
Arkimend Gjomemo
