Nga Mero Baze
Ajo që është e pazakontë në këtë histori, është fakti që udhëheqësi shpirtëror i PD, ka mbetur një gjeneral që ushtarët e vetëm në horizont, shikon forumin rinor të LSI. Dhe nuk duket se ka faj. LSI është një parti shumë më e qartë, më e strukturuar dhe më e gatshme për aksione. Nëse sot do të bënim një bilanc njëvjetor të aksioneve të paralajmëruara të PD dhe fundin e tyre, do ti japim të drejt Sali Berishës.
Vjeshta e vitit të kaluar nisi me stuhinë ndaj Saimir Tahirit pas arrestimit të një bande vlonjatësh në Katania. Tahiri u tërhoq për të mos u bërë ngarkesë politike për PS edhe pse deri më sot, nuk ka ende asnjë fakt nga dosja e famshme e kushërinjve të tij, që ta implikoj atë. Biles personi më i përfolur pse u ekstradua në Itali, e nuk u gjykua në Shqipëri, u lirua nga gjykata italiane. Komsioni heitmor për Tahirin mbeti rrugës dhe PD e harroi për t’u kapur pas një flluske tjetër sapuni që ishte “Babalja”. Pas një inskenimi ordiner në përpjekje për të kapur vëllain e Ministrit të Brendshëm PD dhe vet Basha u investuan personalisht për ta provuar se ajo ishte e vërtet. Sot çështja është në Gjykatë.
Prokuroria ka siguruar dëshmi nga personi që ka inskenuar ngjarjen, ndërsa “Babalja” është në Kosovë i larguar nga vendi për ti shpëtuar drejtësisë. Për të kuptuar se çfarë ishte ajo histori, mjafton të lexoni këto ditë replikat mes Myslym Murrizit dhe Jetmir Olldashit, njëri deputet i PD, e tjetri pjesë e projekteve të shtypit të PD për propoagandë politike. Deputeti më luftarak i Lulzim Bashës, dhe kryetar i PD së Lushnjës, e akuzon njeriun e Bashës që prodhoi çështjen “Babale” si mashtrues që diskretitoi PD me atë çështje. Pra në fund të kësaj historie, Lulzim Basha nuk arriti t’i mbush mendjen, as Myslym Murrizit me “Babalen”.
Kështu pasi u betua nja dy herë që Fatmir Xhafa do kalonte mbi trupin e Bashës për në ministri, e harroi dhe u mor me godinën në krah të Xhafës, Tetarin Kombëtar. Duke i pëlqyer kauza e disa aktorëve për të ruajtur Teatrin e vjetër , PD u investua politikisht në një histori që nuk ka të bëj fare me të. Si një institucion gjobëvënës, ajo filloi sulmet ndaj biznesmenit që do ndërtoj Tetarin përmes një ligji të veçant dhe tashmë nga çështje të aktorëve, e ka kthyer në kauzë të saj. Biles është aq banale sa sheshi para Teatrit, është kthyer si çadra një vitë më parë ku shpalosen refleksione për programin e ri të PD e nuk flitet më për Teatrin.
Me këtë rast gjithë beteja e saj është përqëndruar më shumë kundër Erion Veliaj se sa kundër Edi Ramës. Biles kundër Veliaj, po investohet dhe me incidente të pështira zjarresh të sajuara në çerdhe, me shpresë se do ta dëmtojnë para zgjedhjeve. Kështu që këtë fillim Shtatori, Sali Berisha nuk di se çfarë t’u thotë demokratëve. T’u thotë që Fatmir Xhafa do kaloj për herë të tretë mbi trupin e tyre, ka frikë se ai kalon prap. T’u thotë se Saimir Tahirin do ta fusi në burg gjykata italiane, ajo po liron dhe ata që u akuzuan. T’u thotë që Tetarin s’do ta ndërtojnë, pa kaluar mbi trupin e Salianjit, ka frikë se do kalojnë.
Në këto kushte Sali Berisha të vetmen gjë të qartë që ka parë këto ditë si opozitarë, ka qenë ai kori “këmishkuqëve” të LSI dhe e ka bërë entuziast. Nuk ka faj. Të paktën ka parë diçka që e beson se mund të ndodh. Tek PD me sa duket nuk shikon më asnjë shenjë. Dhe kur s’ke pulën tënde do hash sorrën e botës.
