MAGJIA DHE MALLKIMI I SHQIPERISE
Dy gjera gjen ne Shqiperi qe e bejne ate te vecante e unike! Bukurine e natyres se saj dhe shemtine e krimit!
Natyra ne kete vend shpalos perkryerjen e nje harmonizimi spektakolar te malit, kodres, fushes, lumit, liqenit, detit, lugines, lagunes, flores se pafundme e faunes aq te vecante e shumellojshme!
Ketu Dielli lind me nje rrezellim te argjend e perendon i florinjt, e gjate kesaj udhe dhuron spektakle drite me shkelqimin e tij, me pasqyrimet e tij aq te bukura e aq shprehese sa asnje lloj arti nuk do mundej ta rrokte ne gjithe mrekulline e spektaklit qe jep thuajse pjesen me te madhe te diteve te vitit!
Ketu Hena lind vec per poete e te dashuruar, duke e bere naten diten e dashurise, kot s’thoshte Naimi : “Nate atje eshte tjater nate,edhe dita tjater dite!”
Ketu ne kete vend majat e maleve pershendesin Zotat lart ne qiej e lumenjt si me nje marsh triumfi luajne pjeset me te bukura te lavdise se natyres!
Ketu deti, thinjoshi qe edhe ne terbim qesh, duket se i ka dhene bucimen e vet historise se ketij vendi!
Ketu zor se ka nje vend ku natyra ta kete braktisur, veshtire se gjen nje vend ku te mos falenderosh Zotin per kujdesin qe ka patur duke u marre edhe me detajin e nje petali luleje apo nje cicerime zogu! Gjithshka perfekte gjithshka frymezuese!
Si per inat te kesaj natyre, ne njerezit perbejme anen negative te ketij kompleksi bashkjetese natyre – njeri!
Njerezit ketu jane “gjeni” ne fantazine e tyre per krime! Ketu gjen cdo lloj krimi te cdo natyre e permase, pa dallim moshe, gjinie e statusi shoqeror!
Ketu vrasesin e ke deputet e te pabuke.
Ketu hajdutin e ke kryeminister e lypsar,
Ketu mashtruesin e ke politikan e te papune,
Ketu vesin e ke menyre jetese e mizerjen shtepine e parajses per njerezit e vesit!
Ketu njeriu eshte kanibal per njeriun e kete e ka per mburrje e zotesi!
Ketu ne kete vend si per inat te mrekullive te natyres shemtia njerezore synon cdo dite e me teper te jap spektakle makabriteti!
Ky vend eshte sa i bekuar aq i mallkuar, i bekuar nga Zoti e i mallkuar nga robi.
Nga ai rob qe jeton me krimin e dy here me i mallkuar nga ai robi tjeter qe i behet rrogoz krimit edhe duke qendruar indiferent!/Arben Abazaj
