Dreqin! Vendi im! Dreqin!
Dreqin!
S’dua te degjoj me lajme,
te marr vesh se c’behet s’kam perse,
e di se dhe tani qe une po shkruaj,
nje tjeter krim, ne mendje diku fle.
Dreqin!
Sa shume dhimbje e per cfare?
Kjo bote eshte gatuar per keq!
Te degjoj lajme e te dhimbe s’kam perse,
derisa s’kam ndermend kete bote te ndreq!
Dreqin!
Cfare fantazie prodhoka dhimbja?
Me e tmerrshmja fantazi, ju them,
Me e embel betohem do ishte vdekja,
se dhimbja qe i pafajshmi ndjen!
Dreqin! Vendi im! Dreqin!
