Nga Arsen Qato.
Parathenie nga autori :
Dua ta ndaj me ju nje frymezim qe me vjen kur degjoj te mohoet e drejta e prones ne pjesen me te madhe te fshatit Dukat.
Dukat, fshat me salltanete
për miqte edhe per vete
Gjithë kohërat ke luftuar,
me ata që të kanë lakmuar.
Perëndia të ka bere
gjysme misirit i tere,
Tokat e te pareve tane,
amanet i lare me gjak,
Te bukur e te stolisur
Te vdesesh per te eshte pak.
Ka ardhur edhe Qesari,
e ju ngjit Qafes perpjete,
Edhe shkoi neper fshat,
jo me lufte por me terbiet.
Ngrihi more te Dukatë,
se kini këtë goxha fshatë,
Se s’kane mbetur djepet thate,
te na zhvasin ata larte..