[sgmb id=”1″]
Në vitin 2015 kryeministri Rama inauguroi Qendrën Ndërkulturore Komunitare, me financim prej 140 milionë lekësh nga KE, PNUD dhe Bashkia Korçë.
Por menjëherë pas ceremonisë, qendrës iu vu kyçi përgjithmonë. Përfaqësues të komunitetit rom thonë se i bëjnë aktivitetet në lokale me qira. Koordinatorja e Qendrës, Anjeza Duçi nuk ka hyrë kurrë në zyrë dhe tregon se nuk ka as vend ku të punojë apo një kompjuter. Ndërsa drejtori, Ilir Zguri thotë se ka vendosur të mos e hapë qendrën për të kursyer faturat e ujit dhe dritave…
Kryeministri Rama është shprehur se hapja e Qendrës Ndërkulturore Komunitare është një shembull rrezatues për qeverinë e tij dhe gjithë të tjerët.
“Ju siguroj se këtë shembull të Korçës do ta shtrijmë edhe në bashkitë e tjera.”
Por kjo qendër pas inaugurimit nuk është hapur më kurrë, ndaj dy kryetarët dhe disa përfaqësues të komunitetit rom e kanë denoncuar këtë fakt emisionit “STOP”.
“Ishte menduar në projekt që të ishin një sërë aktivitetesh për arsimin e fëmijëve, trajnime, aktivitete për të rinjtë, zëri i komunitetit rom, i cili do të ishte në bashki. Do të kishte një koordinator nga komuniteti rom dhe egjiptian, i cili do të përfaqësonte këtë qendër. Por unë kam rreth tre vite që nuk kam parë që kjo qendër të funskionojë në emrin e këtyre komuniteteve. Unë kam pasur një aktivitetet për 8 Prillin, që ka qenë dita botërore e jona. Unë kam ardhur për të bërë provat për të dhënë një koncert, por më ka ndaluar drejtori i kësaj bashkie, i cili quhet Ilir Zguri, më ka thënë që kjo nuk është një qendër për tallava. Ilir Zguri kërkon që gjithmonë kjo qendër të menaxhohet vetëm nga ajo, kur të dojë ajo t’i japë çelësat dhe jo kur të kërkojmë ne.”
Përfaqësuesit e këtij komuniteti shprehen se gjersa kryeministri Rama e ka inauguruar Qendrën Ndërkulturore Komunitare për ta, pse të mos shfrytëzohet prej tyre, por zhvillohen aktivitetet në lokale me qira.
“Kur na mbyllet kjo dera këtu, çfarë dere tjetër të presim të na hapet neve romëve ose egjiptianëve?”
Koordinatorja e Qendrës Ndërkulturore Komunitare, Anjeza Duçi nuk qëndron në qendrën në fjalë, por në godinën e bashkisë së vjetër të Korçës. Ajo shprehet se orari zyrtar i qendrës është 08:00-16:00 dhe për sa i përket mosfunksionimit të kësaj qendre, thotë se ajo si koordinatore bën edhe punë të tjera.
“Unë kam një drejtor mbi kokë, kështu që … çfarë të them unë?”
Kjo ishte përgjigjia e saj përpara kamerave të emisionit “STOP”, por më pas, kur mendon se ato janë fikur, tregon gjithçka.
Koordinatorja – Nuk kam as kompjuter, nuk kam as tavolinë… Nuk kam asgjë! Dhe për të bërë një raport përshembull, që më duhet, duhet të shkoj: “Ta përdor një çikë kompjuterin tënd? Ose në shtëpi.
Gazetarja – Ajo (qendra) rri mbyllur dhe ti rri këtu. Kupton? Te kjo godina e vjetër.
Koordinatorja – Çfarë të të them? Unë nuk kam as çelësin e qendrës! Kam menduar të jap edhe dorëheqjen në fakt. Që në Shkurt kam bërë kërkesën.
Gazetarja – Po pse?
Koordinatorja – Po sepse nuk po mundesha më. Nuk po rrija te qendra dhe domethënë më dukeshe si kot fare. Dhe ashtu është!
Gazetarja – Po mirë, s;je futur asnjë ditë aty Anjeza?
Koordinatorja – Në fillim po, shkoja rrijë sepse kisha çelësin.
Gazetarja – Sa ke? Kur? Në ç’periudhë?
Koordinatorja – Që në Shkurt, vitin e kaluar.
Gazetarja – Sa ke qëndruar aty?
Koordinatorja – Me ditë. Vetëm 2-3 ditët e para, pastaj…
Gazetarja – Pse u mbyll? Kush e mori këtë vendim, për mbylljen e qendrës?
Koordinatorja – Po pastaj, nuk më lanë më çelësin sepse nëqoftëse qëndroja andej paguheshin… shkonin shumë drita, ujë…
Gazetarja e emisionit “STOP” i drejtohet Bashkisë Korçë për të komunikuar me drejtorin e saj, Ilir Zguri, për shqetësimin e komunitetit rom dhe egjiptian.
Gazetarja – Një pjesë e komunitetit rom…
Drejtori – Ëhë…
Gazetarja – Më janë shprehur që janë të përjashtuar nga kjo qendër. Nuk kanë hapësirat e duhura.
Drejtori – Për të bërë çfarë në qendër? Qendra është një sallë e madhe… E pajisur me të gjitha ambientet për mbledhje dhe aktivitete të mëdha. Nuk ka snjë arsye që një numër i madh dritash, një ngrohje me kondicioner, që në fund të fundit, ka një kosto të kushtueshme të rrijë në funksion të dikujt që pret aty brenda çfarë?
Gazetarja – Para se të vija te ju, e provuam prapë nëqoftëse hapej (dera), por ishte e mbyllur.
Drejtori – Sepse çdo qëndrim brenda ka kosto. Shiko, e para, asaj godine nuk i vihet kyçi.
Gazetarja – Fatmirësisht i kemi dhe godinat përballë. Nëqoftëse do të shkojmë tani, qendra është e mbyllur. Duhet të ishte e mbyllur? Është ditë e premte.
Drejtori – Çfarë kuptimi ka që qendra është e mbyllur?
Gazetarja së bashku me drejtorin shkojnë në Qendrën Ndërkulturore Komunitare, e cila çuditërisht ishte e hapur.
Gazetarja – Zyra e koordinatorit…
Drejtori – Për çfarë do të rrijë këtu brenda ky njeri?
Gazetarja – Po, që të lerë takimet, pra për trajnimet…
Drejtori – Po pra, se i takon që kjo derë të rrijë e mbyllur. Për mua, ky s’është as ambienti ku mund të rrish këtu brenda.
Gazetarja – Pse? Çfarë ka?
Drejtori – Po hyr, shikoje! I pa ajrosur, i pa ndriçuar. Si mund të rrijë njeriu aty brenda? Çfarë do bëjë atje? Nuk e konceptoj si një zyrë pritjeje këtu. Unë e konceptoj si nj ambient aktivitetesh.
Gazetarja – Mirë, realisht duhet të ishte. Përderisa unë këtu shoh cilësimin sepse ne erdhëm papritur, kupton? Këtu shoh cilësimin.
Qendra Ndërkulturore Komunitare është e ndërtuar dhe pajisur me të gjithë infrastrukturën e nevojshme për ta bërë një qendër të standardeve evropiane, por qëndron e mbyllur dhe nuk shfrytëzohet nga komuniteti rom dhe egjiptian, për të cilët është krijuar
