KRYEMADHI: JA PSE LSI DO DALË FORCË E PARË NË ZGJEDHJE !

Monika Kryemadhi, zëvendëskryetarja e LSI-së e ftuar në emision ‘Top Story”, flet për arritjen e marrëveshjes Rama – Basha. Përse Ilir Meta shkoi në zyrën e Berishës pas konsensusit.

Ajo rendit arsyet pse LSI do dalë forcë e parë në zgjedhje.

U duk sikur LSI-në, e cila ishte sponsori kryesor i një dialogu mes dy palëve, ajo marrëveshje e 17-18 majit e zuri në befasi, apo jo?

Absolutisht jo. Ndoshta nuk do të më pëlqente fjala ‘sponsor’ por ka qenë nxitësja e marrëveshjes dhe LSI-a tregoi që ka qenë shumë koherente dhe e saktë në kërkesat e saj, duke pasur parasysh që dy muaj më përpara, kur Ilir Meta, si kryetari i LSI-së kërkoi qeverinë e besimit duke pranuar edhe Edi Ramën Kryeministër, dhe sot ja ku jemi, në një njëjtat kushte, me një qeveri besimi, ku Edi Ramën e kemi Kryeministër, vetëm që kemi një ndryshim që jemi dy muaj me vonesë dhe jemi në një situatë që në një farë mënyre kemi një vend më të qetë dhe më të stabilizuar politikisht dhe kemi një situatë politike të gatshme dhe një fushatë elektorale e cila ka filluar dhe po shkojmë drejt zgjedhjeve të 25 qershorit, të cilat pa opozitën do të ishin një farsë për demokracinë shqiptare.

Megjithatë, ju u dukët sikur u pajtuat me këtë atentat përsa kohë nuk ishte arritur një marrëveshje. Në fakt znj. Kryemadhi, edhe nëse LSI nuk ishte pas çadrës, u duk sikur e mbështeti atë edhe me një farë llogarie, sepse duke i shtyrë palët, krijohej më shumë hapësirë për të negociuar. Një rol që Ilir Metës dhe LSI-së i shkonte shumë…

Dua të them që LSI-a nuk ka qenë asnjëherë me çadrën. LSI-a ka qenë gjithmonë partizane dhe nxitëse e dialogut politik. Po të kujtojmë marrëveshjen që ka nënshkruar LSI me PS-në në Shkodër në 2013-n, një nga pikat kryesore ishte zgjedhje të lira dhe të ndershme dhe përfshirje e të gjithë faktove politikë në këtë proces.

Kështu që, nëse ne do të kishim zgjedhje pa opozitën sigurisht që marrëveshja e Shkodrës do të kishte rënë automatikisht. Dhe së dyti, ju e kuptoni mjaft mirë e ç’do të thotë të hysh në zgjedhje pa opozitën, do të thotë të kesh shkatërruar themelin ose bazën e demokracisë. Në një vend si Shqipëria që vazhdon të jetë në tranzicion, që akoma vazhdon akoma të jetë me institucione të pakonsoliduara. Mos hyrja e opozitën në zgjedhje, do të kishim ndërprerje të procesit për implementimin për reformën në drejtësi.

Do të kishim një ndërprerje të procesit të integrimit, të cilën shqiptarët mezi e presin. Do të kishim gjithashtu edhe nj situatë politike jashtëzakonisht të agravuar dhe rrjedhimisht edhe situata ekonomike do të vite duke u rrënuar akoma më shumë.

Megjithatë ju u regjistruat në zgjedhje, por a do të kishit marrë pjesë në zgjedhje nëse Partia Demokratike do t’i qëndronte vendimit të saj?

Ne kemi ushtruar deri në fund presion, në kuptimin më të mirë të fjalës, ndaj dy forcave të vjetra, qoftë PS-së, qoftë PD-së për të lënë arrogancën dhe kundër-akuzat ndaj njëri – tjetrit për t’u ulur dhe diskutuar. Tryeza e 17 majit që ishte tryeza e gjithë partive politike, qoftë të opozitës, qoftë edhe të mazhorancës, të cilat i ftuan dy partitë e mëdha për të negociuar dhe në fakt sot, pas dy muajsh, ne sot kemi qeverinë e besimit, e cila do të çojë vendin në zgjedhjet e 25 qershorit.

Ndonjëherë dukej sikur e shtynit shumë partnerin tuaj politik, Partinë Socialiste. Në fakt opinionit politik iu duk sikur dy partnerët kryesorë politik të Edi Ramës e vunë atë me shpatulla pas murit dhe i thanë që po nuk votove paketën McAllister, la të kuptohet që nuk do të ishin më me të… A ju duket kjo pak si jo korrekte?

Unë mendoj që i ka ikur koha e arrogancës. Për ne ishte shumë korrekte, sepse ne i qëndruam shumë luajalë marrëveshjes së Shkodrës, ku një nga arsyet ishte zgjedhje të lira e të ndershme dhe përfshirjen e të gjitha forcave politike në to. Ajo çka është më e rëndësishme është që ne duhet ta harrojmë arrogancën në politikë dhe duhet të jemi pak më shumë me këmbë në tokë dhe të jemi më realistë për atë që ne duhet të përfaqësojmë. Dhe unë mendoj që Kryeministri përse provokonte opozitën që do t’ju sjell kutitë e votimit në çadër, ashtu sikurse edhe Partia Demokratike nuk kishte përse të kërcënonte me të ashtuquajturën prishje të procesit zgjedhor.

Megjithatë thuhet që në 17 maj, pas asaj deklarate të Petrit Vasilit, kryeministri Rama e ka marrë disa herë z. Vasili në telefon dhe ai nuk i është përgjigjur…

Nuk e di për këtë çështje. Kjo është një marrëdhënie midis z. Rama dhe z. Vasili, por unë di të them që z. Vasili është një nga njerëzit që flet hapur me z. Rama dhe nuk ka asnjë lloj mëdyshjeje. Jam e bindur që edhe komunikimi i tij mediatik është i tillë. Pra, z. Vasili është shumë luajal në qëndrimet e tij me z. Rama dhe me Partinë Socialiste.

Megjithatë u duk sikur u prit pak me befasi dhe me habi nga LSI-a ajo marrëveshje midis Ramës dhe Bashës… Pamë disa lëvizje që u dukën si nervoze të ish-kryetarit të LSI-së, z. Meta. Një takim të këtij të fundit me z. Berisha. A ishte Ilir Meta i informuar për këtë lëvizje?

Unë nuk besoj sepse Ilir Meta është një nga incitiatorët kryesorë të marrëveshjes Rama- Basha të cilët duhet të ishin ulur dhe të gjenin një rrugëzgjidhje përsa i përket krizës politike, e cila po rriste destabilitetin në vend, e cila çdo ditë e më shumë krijonte një lloj pasigurie jo vetëm politike por edhe ekonomike, e cila ndihej çdo ditë e më shumë në biznesin e vogël, në biznesin e mesëm. Ndihej agresiviteti në administratën shtetërore, e cila priste çdo ditë çdo të ndodhë sot e çdo të ndodhë nesër, duke mos qenë absolutisht e përfshirë. Po të kemi parasysh edhe një javë ose 5 ditë para votimit të reformës në drejtësi, kemi po të njëjtin qëndrim të z. Meta si kryetar i Parlamentit të uljes së të gjithë aktorëve bashkë dhe të miratimit të reformës në drejtësi.

Përse sa herë ka një krizë, Ilir Meta shkon tek Sali Berisha?

Unë di të them që Ilir Meta ka shkuar te Sali Berisha pasi është nënshkruar marrëveshja. Dhe, duke pasur parasysh preferencat e tij, jam e bindur që Ilir Meta ka shkuar për ta falënderuar z. Berisha që u arrit një gjë e tillë, sepse edhe doktori ka pasur atë ndikimin e vet pozitiv për arritjen e kësaj marrëveshjeje, pasi duhej t krijohej një lloj stabiliteti politik në Shqipëri.

Pra, ju thoni që z. Berisha ka qenë pjesë e marrëveshjes?

Unë mendoj që po sepse është një politkan me një eksperiencë të gjatë në politikë dhe e kupton mjaft mirë se çdo të thotë destabilitet në politikë.

Kur me Ilir Metën në 13 vite LSI doli forcë e tretë. Si do të dilni ju forcë e parë pa të?

Po të shikojmë periudhën në të cilën Ilir Meta ishte Kryetari i LSI-së, si themelues i LSI-së bashkë me shumë djem dhe vajza të tjerë që sot janë të rritur në 13 vite eksperiencë, di të them që LSI ka pasur një rritje progresive. Vjen duke u rritur në mënyrë konstante. Dhe po të bësh një bilanc shikon që rritja vjen nga votuesit për herë të parë, gjë që është shumë pozitive dhe krijon një gjeneratë shumë solide dhe shumë e qëndrueshme dhe çdo ditë e më shumë ajo rritet dhe përkthehet jo vetëm në një votë të qëndrueshme për LSI-në por edhe votë e cila bëhet bindëse për rrethe dhe grupe të tjera shoqërore.

Ilir Meta krijoi një filozofi shumë të mirë në LSI, filozofinë e bashkëpunimit, e përkushtimit dhe të përfshirjes të të gjitha strukturave dhe forumeve drejtuese. Një parti politike nuk e ka të gjatë nëse forumet neglizhohen, nëse strukturat nuk janë pjesë e vendimmarrjes dhe në rast se nuk krijohet një demokraci e brendshme e partisë e cila e mban forcën e një partie politike. Kjo filozofi ka bërë që LSI të ketë jo vetëm një rritje organizative por edhe një rritje përsa i përket mendimit politik. Ne tashmë kemi një program qeverisës të LSI-së shumë realist, shumë konkret dhe mbi të gjitha është një plan shumë i mirë që sjell një lloj pozitiviteti dhe të krijon besim që gjërat janë të realizueshme. Janë projekte të impmentueshme dhe kthehen në një efektivitet të menjëhershëm për realitetin shqiptar.

Ka shumë veta që nëse LSI do të duhet ta kalojë këtë fazë pas Ilir Metës duhet pikërisht të shpëtojë nga sindromi “Meta”.

Ajo nuk do ta thosha sindromë. LSI është një parti politike që u krijua nga Ilir Meta dhe grupi i deputetëve që u shkëputen nga PS dhe u shkëputen për shkak të arrogancës që ka qenë në PS në atë kohë jo vetëm brenda saj por edhe me qytetarët. Dhe unë e thashë që Meta ka krijuar këtë filozofinë e bashkëpunimit në LSI, filozofinë e respektimit të strukturave drejtuese. Unë mund t’ju them që lista e kandidatëve të Tiranës, e cila është një listë shumë interesantë, ka kaluar në të forumet dhe strukturat drejtuese të LSI-së. Kjo listë është shumë interesante sepse ka shumë djem dhe vajza të rinj brenda saj, shumë burra dhe gra me individualitetet e tyre në jetën e tyre profesionale dhe shoqërore. Kjo ka bërë sjellë një lloj risie në politikën shqiptare. Njerëz me një mentaliteti të ri që duan ta ndryshojnë realitetin me punën e tyre dhe dëshirë edhe për të ndërtuar jetën e tyre në Shqipëri. Duke pasur parasysh edhe situatën ku shumë të rinj dhe të reja duan të ikin nga ky vend, duke pasur parasysh mungesën e shpresës që gjithmonë e më shumë haset unë mendoj që Meta futi filozofinë e brezit të ri, e këtyre të rinjve që e duan vendin.

Nuk mendoni se do të ishte më e shëndetshme për LSI-në dhe për imazhin e saj të qëndronte në opozitë pas kaq vitesh në pushtet?

Ne kemi qenë 8 vite në pushtet dhe 5 vite në opozitë. Në mandatin e parë qeverisës me PD-në kemi arritur liberalizimin e vizave për shqiptarët, kur LSI mbante postin e ministrit të Jashtëm. Unë do të kujtoja të gjitha ato samitet ku Ilir Meta merrte pjesë dhe lobonte për liberalizimin e vizave dhe që prej vitit 2010 shqiptarët lëvizin të lirë nëpër Evropë. Mendoj që sot shqiptarët e kanë haruar sepse kanë kaluar gati 7 vite që nuk janë më viktima të trafiqeve njerëzore, që është një histori e mbushur me tragjedi apo duke pasur parasysh se si vuani shqiptarët nëpër dyert e ambasadave duke paguar nën dorë dhe duke qenë kështu pjesë e biznesit të pisët të vizave.

Po të kthehemi pas te marrëveshja natyrale me Partinë Socialiste në 2013-n, që solli një bashkëpunim natyral mes LSI dhe PS, ku do të kemi sërish procesin e integrimit, që përsëri drejtohet nga LSI, znj. Klajda Gjosha. Ky është proces mjaft i rëndësishëm, po të mbajmë parasysh problematikat.

Që është delikat dhe teknik…

Po, delikat dhe teknik. Kërkon seriozitet, këmbëngulje të fortë. Duhet të mbajmë parasysh vështirësitë e znj. Gjosha me institucionet shtetërore, që e shikonin procesin e integrimit si një drejtori brenda ministrive, e jo si obligim. Kjo e ka bërë të vështirë si proces. Megjithatë ajo ka arritur edhe të marrë ftesën për statusin kandidat dhe për të filluar negociatat.

Nga Gjirokastra z. Basha ju ka sulmuar drejtpërdrejtë. Teserat tuaja i quajti si triska buke për të varfrit. “Hidhuani teserat në fytyrë më 25 qershor” ka thënë ai. Ç’duhet të bëjë LSI që t’i largohet këtij perceptimi klientelist?

Partitë e vjetra, të cilat mendojnë që do të ngrenë partitë e tyre përmes politikave klienteliste, kërkojnë këtë gjë ta transferojnë te partitë e tjera. Nuk i kemi parë votuesit tanë si klientelë, por si njerëz dhe bashkëpunëtorë, gjë që e tregon rritja në mënyrë progresiv e votave ndaj LSI-së. Lidhet me botëkuptimin e z. Basha. Ndoshta ai vetë e ka parë si “trisk buke” pozicionimin e partisë së tij. Kjo nuk ndikon në punën tonë.

Votuesi i LSI-së vjen nga mosha 18 deri në moshën 35 vjeç. Mosha 18 vjeç, pjesa më e madhe, janë votues që vijnë për herë të parë nga gjimnazet. Bazë solide dhe shumë e mirë. Duke pasur parasysh që LSI është forcë në rritje, normalisht që të tjerët përpiqen të gjejnë argumente që ta sulmojnë. Ka edhe diçka tjetër. Njerëzit ndonjëherë janë skeptik.

Klasa jonë politike është bërë arrogante dhe mendojnë se bota rrotullohet rreth tyre. Por ka një ndryshim të madh. Shqiptarët janë shumë të zgjuar dhe bëjnë surpriza të jashtëzakonshme. Sado perceptime të krijohen përmes mediave dhe deklaratave politike, realitet virtual, shqiptarët e shikojnë jetën e përditshme dhe politikanin e përditshëm, në zonë, në takime, që u përgjigjet. Në fund të ditës bukën e përditshme çdo shqiptar e fiton vetë. Ajo çka qytetari kërkon është mungesa e arrogancës, përulësia dhe të qenit mirënjohës ndaj dhënies së pushtetit që mundëson vota e tij.

Në 2013, përveç suksesit patët edhe një moment kritik. Si parti përjetuat një rritje disafish, por u përballët edhe me një krizë identiteti politik. Partia juaj nuk ka një profil mirëfilli politik, historik, ideologjik. Gjithë orbita e LSI-së në perceptimin publik është rrotulluar rreth Ilir Metës. Tani nuk e keni më.

E pavërtetë. LSI-ja është një parti e qendrës së majtë. Në themel dhe në bazë të saj ka shtresat e mesme. Është në shërbim dhe funksion të tyre. Është një parti që fokusohet te solidariteti, mjaft i rëndësishëm.

Në këtë periudhë tranzicioni po e humbasim ndjenjën e solidaritetit dhe bashkëpunimit. Politika është kthyer në individualiste, këtë model e pasqyron edhe më poshtë. LSI-ja është një forcë politike që përgjigjet dhe merr përsipër argumentimin e politikave të saj, gjë shumë e domosdoshme dhe e rëndësishme për të krijuar një standard të ri të jetës politike shqiptare.

Standard në funksion dhe shërbim të njerëzve, t’u japi shansin të gjithëve. Jo vetëm një grupi të caktuar, por çdo njeriu që ka dëshirë të jetë pjesë e politikës, biznesit, arsimit etj. nga një stad i barabartë pa dallim feje, krahine dhe ideje.