Prodhuesit e vajit të ullirit tregojnë sesi po mashtrohen qytetarët me vajin e ullirit të cilin e blejnë nëpër supermarkete. Silvana Subashi, kryetare e Shoqatës Shqiptare të Vajit të Ullirit, shprehet: “Kostoja e një litri vaj ulliri, nëse është në fabrikë shkon 700-800 lekë litri. Për një litër vaj ulliri na duhen 6-8 kilogramë ullinj”. Subashi vijon shpjegimin: “Ulliri për vaj ka çmim të ndryshëm nga ulliri për tavolinë. Zakonisht shkon nga 80-120 lekë për kilogramë. 650-800 lekë na duhen vetëm ullinj për të arritur në një ekstra të virgjër”.
Por, sa është kostoja e fabrikës së përpunimit? Sipas Subashit, 120 lekë të vjetra. Pra, pa përfshirë ambalazhin dhe krahun e punës, na duhen 800 lekë të reja për një litër vaj ulliri ekstra të virgjër. Ndërsa për prodhuesin i cili e përgatit vajin e ullirit për tregti ka kosto të tjera shtesë. “Nëse do të dalësh në market për një litër vaj ulliri, sigurisht që duhet të ketë taksën që shkon afërsisht 30% e produktit, ke kostot e transportit, kostot e marketingut, etiketimin e të gjitha. Pa 1200 lekë litri, ne nuk mund të gjejmë vaj ulliri ekstra të virgjër”, thotë Subashi.
Ndërkohë, në supermarketet e vendit tonë gjen vaj ulliri ekstra të virgjër 590 lekë për 750 mililitra. A mund të jetë ky vaj ulliri ekstra i virgjër me këtë çmim? “Praktikisht e pamundur. Sepse vetëm kostot e TVSH-së që ka 20% brenda, kostot e transportit dhe kostot e përpunimit i bie shumë. Nëse llogarisim që një litër vaj ulliri vetëm koston e etiketimit e ka 100 lekë. Pjesën tjetër e bëni vetë llogaritjen”, shpjegon Subashi. Pra, vaji i ullirit i cili tregtohet në supermarket si ekstra i virgjër, me një çmim afërsisht 600 lekë të reja, nuk është vaj ulliri ekstra i virgjër.
Autoriteti Kombëtar i Ushqimit njofton se i ka vene drynin 3 lokaleve ne Jalë, nje nga zonat me te frekuentuara gjate veres nga turistet si vendas edhe te huaj.
Kjo per shkak te shkeljeve te renda te standarteve te sigurise ushqimore.
Sic njofton AKU, gjatë aksionit që po ushtron në zonat bregdetare, trupa inspektuese DRAKU, Vlorë ka evidentuar 3 subjekte, dy me aktivitet “Restorant” dhe një “Fast Food” ku kryenin veprimtari në kundërshtim me standardet e sigurisë ushqimore si dhe në kushte të rënda higjeno-sanitare.
Ndaj subjekteve, restorant “Lavdoshi, restorant “Kapiteni” dhe fast food “Spiro Kreku” janë marrë masë administrative gjobë 300.000 lekë për secilin si dhe bllokim i menjëhershëm i aktivitetit.
“Autoriteti Kombëtar i Ushqimit inkurajon të gjithë qytetarët të denoncojnë çdo rast, çdo tentativë abuzimi, pranë Autoritetit Kombëtar të Ushqimit në [email protected] si dhe pranë portalit të bashkëqeverisjes “Shqipëria që duam” Siguria Ushqimore është një sfidë e përbashkët”, thuhet ne njoftim.
Pas ngjarjes se rende qe ndodhi ne Genova te Italise, ku nga shembja e ures Morandi u shkaktuan dhjetra viktima, e mes tyre edhe dy shqiptare, djem te rinj qe humben jeten teksa shkonin ne pune, nje alarm eshte ngritur edhe ne Shqiperi. Se fundmi ne rrjetet sociale po qarkullon foto e nje ure ne Mal te Zi, ku kalojne shume shqiptare. Po behet apel te shperndahet sa me shume qe te mund te parandalohet ndonje tragjedi tjeter e rende.
POSTIMI NE FB: Achtung. Kjo urë ndodhet fare pranë Shqipërisë, në Malin e Zi, pikërisht në rrugën ku kalojnë shumë shqiptarë çdo ditë vere për të bërë plazh drejt Budvas,pranë fshatit Utjeha, pak km pa hyrë në Tivar (Bari). Shperndajeni,shpetoni jetë shqiptarësh.
Lumenjtë e fundit të virgjër të Europës janë në Ballkan. Tani ata kërcënohen nga shkatërrimi prej ndërtimit të mini-hidrocentraleve private. Qytetarët përreth brigjeve të lumejve janë kundër.
Një mëngjes kantieri i ndërtimit ishte hapur. “Fillimisht askush në fshatin tonë nuk e dinte, se për çfarë po punohej”, thotë Tahira Tibold, kryetare bashkie e komunës Krushçica në Bosnjen Qendrore. Lumi që mban emrin e këtij fshati të vogël, shtrihet në një zonë të mbrojtur natyrore dhe furnizon me ujë të pijshëm disa fshatra. Vetëm pas disa ditësh u bë e qartë, që atje po ndërtohej një shkallë dige për një të ashtuquajtur mini-hidrocentrali 10 MVA.
Bosnje-Hercegovinë
Mini-hidrocentralet janë komplekse me kapacitet deri në 10 Milivoltampere (MVA) . Ato funksionojnë sipas të njëjtit parim si edhe hidrocentralet e mësha – vetëm se ato ndërtohen në lumenj të vegjël. Të tillë lumenj në formën e tyre origjinale të natyrshme në Europë gjenden vetëm në Ballkan.
Kur banorët e Krushçicës e realizuan se çfarë e priste “lumin e tyre”, u bë menjëherë e qartë që ndërtimet do t’i jepnin fund mënyrës së deritanishme të jetesës. Ndaj gratë e fshatit më 24 gusht 2017 bllokuan të vetmin kalim për tek kantieri i ndërtimit. “50 vetë prej natën ulidhën në urë njëra pas tjetrës”, tregon Tahira. “Mëngjesin tjetër u shfqanë 75 policë, ndër ta anëtarë të një njësie speciale dhe e liruan rrugën me forcë.”
Megjithëse portestueset gjatë largimit me forcë nga bllokada u plagosën, ato nuk u dorëzuan. Përkundrazi: me t’u larguar policët, aksioni në urë vazhdoi – dhe qytetarët e Krushçicës bënë kallëzim kundër menaxhuesit të kantierit.
Një vit më üas, në qershor 2018 gjykata përkatëse në Novi Travnik e pezulloi ndërtimin e centralit. sipas bindjes së gjyqtarit popullsia e prekur nuk ishin informuar përmes një procesi licensimi dhe as nuk ishin njoftuar mjaftueshëm për t’u bërë pjesë e vendimmarrjes.
Aktivistet – të emërtuara në media që prej fillimit të aksioneve si “gratë e guximshme të Krushçicës” – vazhdojnë të jenë skeptike dhe e vëzhgojnë urën natë e ditë. “Këtë ne do ta ndërpresim vetëm nëse marrëveshja me investitorin e hidrocentralit do të shpallet e pavlefshme”, thotë kryetarja e bashkisë Tibold.
“Autoritetet gënjejnë”
“Në fakt uji i lumenjve rrjedh për të gjithë. Por qysh në momentin, kur ndokujt i jepet një koncesion për përdorim, lumi rrjedh vetëm për poseduesin e koncesionit. Kjo do të thotë një privatizim i së mirës së përbashkët – në Ballkan po ndodh ndërkohë privaizimi më i madh e këtij lloji në Europë”, tërheq vëmendjen Ulrich Eichelmann nga OJQ-ja Riverwatch nga Vjena.
“Ndërtimi i mini-hidrocentraleve kërcënon lumenjtë e fundit të virgjër të Europës. 3.000 diga të vogla janë planifikuar ose janë në ndërtim që nga Sllovenia deri në Greqi”, sipas Eichelmann. Në bashkëpunim me Fondacionin gjerman për Mjedisin EuroNatur dhe partnerët lokal në vendet e Ballkanit ai drejton fushatën “shpëtoni zemrën e kaltër të Europës”, për të ndalur valën e shkatërrimeve.
Sia rsye për dhënien në masë të koncesiioneve vlen, që interesat private në Ballkan favorizohen kundrejt atyre publike. “Autoritetet lokale këtu tek ne nuk e bëjnë punën e tyre ose nuk e bëjnë atë si duhet”, shpjegon Jelena Ivanić nga Qendra për Mjedisin në Banja Lukë të Bosnjes, “studimet e fizibilitetit që ato paraqesin, janë sipërfaqësore dhe pa asnjë kuptim”.
Përveç kësaj poseduesit e koncesiioneve shpesh janë të afërt me politikanët përkatës në pushtet në Bosnje, vëren Eichelmann. Madje studimet pëpr mjedisin falsifikohen. “Autoritetet nuk i vizitojnë asnjëherë vendet, ku do të ndërtohet. Në vend të kësaj ata i shkruajnë rapportet e tyre nga tavolina e punës. E kësisoj ata gënjëjnë e mashtrojnë për të mundësuar ndërtimin”.
Si shembull Eichelmann përmend lumin Vjosa në Shqipëri. Përgjatë Vjosës do të ndërtohen 38 diga. Në të gjithë Shqipërinë janë mbi 500 dhe në mbarë Ballkanin 3.000 ndër të cilat 91 përqind janë mini-hidrocentrale. Një e treta e tyre në fakt ndodhen në rajone që janë klalsifikuar si zona të mbrojtura natyrore, si në parkun kombëtar në Mavrovë të Maqedonisë, përgjatë lumit boshnjako-kroat Una, përgjatë Krkas në Kroaci apo Tarës në Serbi.
Lumi Vjosa në Shqipëri
Si funksionojnë këto projekte financiarisht?
“Secili, që ka mjaftueshëm para, mund të bëhet pronar i një mini-hidrocentrali”, shpjegon Jelena Ivaniq dhe shton, se investimi i nxjerr fitimet në shtatë vjet. Financimi bëhet përmes subvencioneve shtetërore dhe kredive nga institucionet kredituese si Banka Botërore, Banka Europiane për Rindërtimin dhe Zhvillimin, BERZH, apo edhe nga Banka Europiane e Investimeve, Societe Generale nga Franca, Uni Credit nga Italia, Raiffeisen dhe Erste Bank nga Austria si dhe KFë nga Gjermania.
“Këto institucione i financojnë projektet e hidrocentraleve, sepse energjinë e përftuar prej tyre e konsiderojnë si të rigjenerueshme. Por energjia nga hidrocentralet nuk është e rigjenerueshme, sepse natyra e shkatërruar nuk është e rigjenerueshme”, tërheq vëmendjen Eichelmann.
Krahas shkatërrimit të natyrës kundër ndërtimit të mini-hidrocentraleve flet edhe fakti, që ato nuk janë rentabël. “Aktualisht ka shumë energji, çmimi për kilovat/orë tashmë nuk është as tre Cent të Euros”, shpjegon Eichelmann. “Ky çmim është kaq i ulët, sa askush nuk do të ndërtojë diçka për nivele të tilla çmimesh. Kësaj i shtohet edhe fakti, që qeveritë e involvuara duan t’i mbështesin burimet e energjive të rigjenerueshme ndaj dhe i subvencionojnë ato. Në Bosnje ndërkohë premtohen 9 deri në 10 Cent për kilovat/orë, tri herë më shumë se sa çmimi në treg. Kjo do të thotë: pa subvencione askush nuk do të ndërtonte asnjë digë.”
“Nuk ka asnjë vend tjetër, ku lobiistët mund të shkojnë”
Ballkani është një rajon i pastabilizuar politik, në të cilin sipërmarrësit mund të bëjnë para me projekte, që në BE nuk do të ishin të mundura. Lumenjtë në pjesën tjetër të Europës janë të izoluar tërësisht me diga. Nuk ka asnjë vend tjetër, ku të mund të shkojnë lobiistët e hidrocentraleve, për të nxjerrë edhe më shumë para”, thuhet në filmin “Blue Heart”, i cili financohet nga Patagonia dhe ndërkohë po shfaqet në mbarë botën.
Pyetjes, se si mund ta bllokojnë projekte të tilla afrimin e vendeve të Ballkanit në BE, Eichelmann i përgjigjet: “Nga këndvështrimi i BE-së natyra në Ballkan duhet të mbrohet, në rast se këto vende duan të bëhen pjesë e Europës. Por kjo është vetëm njëra anë e së vërtetës, sepse në BE ka të tjera interesa, që nxisin angazhimin për ndërtimin e veprave të tilla, sepse deri në vitin 2020, 20 përqind e energjisë në Europë duhet të jetë e rigjenerueshme – me çdo kusht. Kundërshtarët e kësaj ideje dhe ambjentalistët janë shumë të dobët, për t’i mundur investitorët”, konstaton eksperti. “Komisioni Europian duhet të bindet, që lumenjtë në Ballkan janë një thesar i çmuar i Europës.”
Por deri atëherë do të jenë planifikuar e ndërtuar mini-hidrocentrale të rinj. Njëri ndër investitorët kryesorë është ylli i basketbollit nga Bosnja Mirza Teletoviq. “Ai mendon, se një investim i tillë ndihmon komunitetin lokal. Por kjo vetëm mund ta dëmtojë atë, nënvizon Jelena Ivaniq nga Banja Luka./njekomb
Ushqimet që konsumojmë nuk janë aspak të sigurta, mirëpo kur kjo ndodh edhe me vajin është vërtet për t’u habitur.
Në treg gjenden plot shishe vaj ulliri me etiketa “extra virgin” mirëpo në vend të vajit konsumatorët marrin përzierje industriale.
Vaji i ullirit është një produktet ushqimor që falsifikohet me lehtë në vendin tonë. Top Channel tregon se si vaji I ullirit pavarësisht kategorisë që ai ka ekstra i virgjër, i virgjër, apo dhe vaj ulliri nuk është i tillë. Madje nuk futen në kategorinë e vajit të ullirit.
Orladan Kyçuku, specialiste e ullirit dhe vajit të ullirit tha:
“Në supermarketet e vendit tonë mora tre vaj ulliri: ekstra të virgjër. të virgjër dhe vaji ulliri më pas ato i dërgova pranë Institution të Sigurisë Ushqimore dhe Veterinarisë për analiza. Këto janë rezultatet e analizave dhe kërkojmë një interpretim nga ana juaj nëse ky vaj ulliri është sipas standardeve që kërkon ligji i vajit të ullirit për Shqipërinë.Komuniteti Evropian për vlerën K232 ka një limit, i cili nuk duhet të jetë më shumë se 2.5 ndërkohë rezultatet tona kanë dalë 2.6 pra është mbi limit. E njëjta gjë vihet re edhe tek K 270 ku standardi e ka 0.25 ndërkohë që këtu ka dalë 0.75 pra është një vlerë shumë e lartë për të qenë në kategorinë e ekstra të virgjër. Ju e keni marrë për vaj ulliri të virgjër përsëri ngelemi tek koeficenti i përthithjes së dritës i cili është me parametra që nuk i përkasin kësaj kategorie. I ka më të larta se sa duhet të jetë norma. Dhe treguesit organo shqisor nuk i ka brenda limiteve ky vaj nuk futet në kategorinë e vajit të virgjër.Tani kalojmë tek vaji i tretë i cili është vaji i ullirit. Koficenti i cili jep shumë herë vlera më të larta se sa është karakteristikë e vajit të ullirit. Prandaj të treja vajrat që ju keni analizuar nuk i përkasin kategorisë që ato janë të paraqitura në etiketën që ju keni marrë vajin.”
Autoriteti Kombëtar i Ushqimit ka shtuar vëmendjen në marketet e zonave rurale duke bërë të mundur ndalimin e tregtimit të ushqimeve të skaduara dhe duke garantuar tek konsumatori sigurinë ushqimore.
Konkretisht, DRAKU Gjirokastër dhe Berat kanë zgjeruar më tej kontrollin e të gjitha supermarketeve dhe dyqaneve që tregtojnë produkte ushqimore të skaduara në zonat rurale të këtyre qarqeve.
Trupa inspektuese e AKU-së ka evidentuar në Memaliaj një subjekt me aktivitet “ minimarket” e cili u kap në flagrancë duke tregtuar produkte të skaduara si: birra, reçel, kos, salcë kosi etj. Ndërsa në fshatin Duhanas të Beratit u konstatuan produktet: sallam, mish pule, salcice,etj me afat skadence të përfunduar. Ndaj dy subjekteve është marrë masë administrative me gjobë.
Ndërkohë, Autoriteti Kombëtar i Ushqimit, në këtë periudhë të temperaturave të larta e shtimit të volumit të tregtisë në kuadër të sezonit turistik, është në çdo kohë në aksion për identifikimin, kontrollin, evidentimin, dënimin dhe ndalimin e çdo veprimtarie të kundraligjshme e të rrezikshme nga subjektet që neglizhojnë apo shkelin rregullat e Sigurisë ushqimore.
Për këtë arsye AKU është në vazhdimësi të aksionit, atë të kontrollit në furgona që furnizojnë lokalet dhe marketet në të gjithë vendin. Konkretisht, trupa inspektuese e DRAKU, Vlorë në bashkëpunim me Policinë e Shtetit, ka ndaluar një furgon i cili shpërndante 100 kg midhje pa kushte frigoriferike dhe pa asnjë dokumentacion shoqërues. Ndaj shtetasit Kristo Veizi u mor masë administrative gjobë si dhe asgjësim i menjëhershëm i produktit.
Mjeku i njohur Tritan Kalo, infeksionist, tropikalist dhe reaminator tregon se cilat janë kategoritë më të predispozuara për t’u prekur nga infeksionet, viruset, bakteret apo dhe toksinat e tyre. Më tej dr. Kalo i bën thirrje qytetarëve që të kenë kujdes me disa produkte si mishi, qumështi, akullorja apo dhe ushqimet fast food.
Cilat janë kategoritë e individëve më të prekur prej këtyre infeksioneve?
Sikundër e theksova edhe më lart, të gjithë si konsumatorë mundet të prekemi prej këtyre infeksioneve, POR individët e grup moshave ekstreme, fëmijët e vegjël dhe ata mbi 65 vjeç, individët që vuajnë nga sëmundje kronike, të cilat e dobësojnë reagimin e sistemit tonë imunitar si Diabeti i sheqerit, Nefropatitë kronike, Insufiçencat kardiake apo ato pulmonare, Hepatopatitë kronike, të Sëmurët me HIV/AIDS, Sëmundjet kronike të artikulacioneve dhe indeve lidhëse, që shpesh marrin në mënyrë të vazhdueshme kortikoidë, të sëmurët me sëmundje malinje nën kemioterapi apo rrezatim, etj. janë subjekte më vulnerabël dhe më të prekshëm prej tyre, e sidomos klinika e manifestimeve të këtyre infeksioneve në subjekte të tillë është edhe më e agravuar. Kujdesi që duhet të kushtojmë ndaj çdo produkti ushqimor që ne konsumojmë, e bën të mundur kalimin e kësaj stine mjaft të nxehtë dhe jo vetëm të saj, pa u shqetësuar nga infeksione të lidhura me konsumimin e këtyre produkteve.
Nga cilat ushqime duhet të bëjmë më shumë kujdes?
“Të hamë apo të mos hamë” – kjo është çështja. Të gjithë ne duhet të bëjmë kujdes për gjithçka që konsumojmë, përfshirë edhe ujin e pijshëm. Megjithatë janë disa produkte ushqimore më të ekspozuara ndaj ndotjes bakteriale dhe jo vetëm. Le të fillojmë me mishin. Nëse therja e bagëtive si lopët, qengjat, delet apo kecat kryhet jashtë zinxhirit të licencuar të therjes dhe kontrollit veterinar, konsumi i tij mundet të na rrezikojë nga sëmundje shumë të rënda disa dhe vdekjeprurëse si plasja (antraksi), apo parazitoza si cisticerkoza, trikineloza, gëlbaza e mëlçisë (Fasciola hepatica), etj. Derrat e rritur nëpër stoqet e mbetjeve të qyteteve bartin në trupin e tyre helme nga më të ndryshme, sidomos metale të rënda tejet dëmprurëse për organizmin tonë. Pulat e pa kontrolluara bartin jo pak salmonela, shumë të dëmshme për të gjithë, por në veçanti për fëmijët. Qumështi i kafshëve të sëmura me bruçelozë apo tuberkuloz, si dhe produktet e tyre të prodhuara nga qumështi i pa pasterizuar, rrezikojnë organizmin tonë nga sëmundje jo pak invalidizuese për të si Bruçeloza e Tuberkulozi bovin. Produktet e qumështit si akullorja mundet mjaft mirë të bëhet pre e infeksionit nga Stafilokoku, duke dhënë intoksikacione ushqimore shumë pak kohë pas konsumimit të saj. Mos ruajtja e miellit, orizit apo edhe e vetë bukës në mjedise të mbrojtura nga brejtësit (minjtë), të shumtë si në mjediset urbane edhe jashtë tyre, i bën ato të ekspozuara nga ndotja prej urinës së tyre dhe e përhapjes së leptospirozës. Orizi i gatuar jo si duhet, apo i ngrohur dhe i ringrohur disa herë mundet të kontaminohet nga Bacillus cereus, një nga mikroorganizmat më të rrezikshëm të shkaktimit të helmimeve ushqimore. Të mos harrojmë faktin se mjalti nuk duhet konsumuar në fëmijët nën dy vjeç, për shkak të mundësisë së pranisë në të Clostridium botulinum. Për rikujtesë është mikroorganizmi, i cili jep forma të rënda të intoksikimit edhe në të rriturit, me paraliza të rënda e vdekjeprurëse prej produkteve të konservuara dhe jo mirë të ambalazhuara (konservat që kanë kapatë të bombuar, kurrë nuk duhen konsumuar). Ajo që ne neglizhojmë dhe jemi pak të informuar është prania në ushqimet tona, në produktet e ndryshme bujqësore e pesticideve apo produkteve të ndryshme stimulante të prodhimit apo pjekjes së sforcuar të tyre, diçka që është denoncuar dhe vijon të denoncohet me forcë në organe të ndryshme të shtypit tonë të përditshëm. Vitet e fundit pavarësisht kontrollit të produkteve ushqimore dhe të lëndëve të para të prodhimit të tyre, kontroll që çalon kudo dhe kurdoherë, ka një shtim të çrregullimeve gastro-intestinale për shkak të ushqimeve të kontaminuara me mikroorganizma të ndryshëm para apo gjatë përpunimit të tyre, si dhe gjatë ruajtjes apo shpërndarjes së tyre. Ndaj kujdes dhe vetëm kujdes për gjithçka që fusim në gojën tonë. Nuk ju informojmë për t’ju panikuar, POR thjesht për t’ju mirëndërgjegjësuar mbi gjithçka që ju konsumoni.
Si duhet t’i ruajmë ushqimet në mënyrë që ato të mos prishen?
Nëse ushqimet e gatuara nuk konsumohen brenda 2-3 orëve të përgatitjes së tyre, ato ose duhet të futen më mjedise ftohëse frigoriferike, ose në rast të mos pranisë së tyre të hidhen dhe të mos konsumohen. Po ashtu pas përgatitjes në pritje të shërbimit të tyre brenda këtij harku kohor, ato duhet të ruhen në mjedise të mirë-ajrosura dhe pa praninë e mizave në to. Një këshillë e tillë vlen edhe për festimet e ndryshme dhe të shumta të stinës së verës. Duhet të kemi parasysh se në rast ruajtje për disa ditë të ushqimeve në frigorifer pas përgatitje së tyre, ne nuk duhet të presim ftohjen e tyre para se ti vendosim ato në to. Të mos harrojmë edhe faktin se në rast kontaminimi të ushqimeve të përgatitura para se ato të futen në frigorifer, ruajtja e tyre në mjedise të ftohta apo edhe në ngrirje NUK i shkatërron aspak mikroorganizmat apo toksinat e tyre, përkundrazi i konservon ata edhe më mirë. Ringrohja e tyre para përdorimit të ushqimeve të para-kontaminuara, i bën po aq aktivë mikroorganizmat apo toksinat e tyre duke shkaktuar helmime ushqimore shpesh edhe me pasoja fatale për organizmin tonë. Jo të gjithë kemi frigoriferë, por ka shtëpi të pajisura me mjedise shumë të freskëta dhe në to duhet të ketë dollapë më kapakë të mirë-puthitur dhe me rrjeta teli, të cilat evitojnë kontaktin e mizave apo brejtësve me ushqimin që ne konsumojmë apo me produktet me të cilat ato përgatiten. MOS harroni faktin se higjiena në përgatitjen, ruajtjen dhe shërbimin e ushqimit të gatuar varet shumë nga higjiena personale a tyre që merren me këto procese, sidomos higjiena e duarve. Lani duart me kujdes para dhe pas çdo procesi.
