Ne nuk duhet të huazojmë me asnjë pretekst. Nëse fqinjët tuaj ju kanë kërkuar kripë, jepini atyre vetëm me një kusht – si dhuratë.
Rr eziku qëndron në faktin se ajo ka shumë energji dhe mund të ketë një efekt të keq në fa tin. Kripa është një nga përbërësit magjikë më të rëndësishëm, kështu që huazimi nuk rekomandohet.
Enët/pjatat
Besohet se janë të li dhura ngushtë me energjinë e shtëpisë në të cilën ndodhen. Nëse dikush dëshiron të bëjë diçka të k eqe për të tjerët, ai thjesht duhet të lejojë përdorimin e pjatave të tyre: gota, pjata, lugë etj.Mos lejoni që dikush të marrë hua pjata nga ju, pasi mund të ndikoni negativisht në fatin e këtyre njerëzve. Enët e dë mtuara janë edhe më të rre zikshme, pasi ato sjellin energji të ke qe në shtëpinë në të cilën ndodhen.
Rrobat
Rrobat janë një gjë shumë personale, edhe nëse i merrni nga motra ose vëllai juaj, kështu që është më mirë të jepni diçka në këmbim, nëse tashmë jeni duke marrë pjesë të caktuara të veshjeve.
Thuhet se këpucët sjellin fatke qësinë më të madhe sepse thithin energjinë më negative.
Bizhuteri
Bizhuteria është plot me energjinë e personit të cilit i përket. Prandaj, nuk ka nevojë të huazohet. Duke marrë vathët ose unazat e një personi tjetër, ju gjithashtu merrni pro blemet e atij personi me ta.
Ekspertët e bioenergjisë thonë se bizhuteritë mund të “infektojnë” një person me sëmundjet e personit të cilit i përkisnin bizhuteritë dhe mund të he qin lumturinë.
Fshesë
Nëse i huazoni një fshesë një fqinji, sigurohuni që do të ketë një hu mbje financiare në shtëpinë tuaj. Ju madje rre zikoni të pushoheni nga puna.
Në asnjë rrethanë mos i jepni një fshesë dikujt për ta përdorur dhe kthyer atë. Nëse e jep, le të jetë e përhershme.
Gjiri i Anglezit Një nga perlat e plazheve të jugut është edhe Gjiri i Anglezit në Karaburun. Pak kush e di që emri i gjirit u vendos nga banorët për shkak se vendi u përdor nga një Major Britanik për të sjellë ar më dhe ndihma për lu ftëtarët shqiptarë. Ky ma jor britanik ishte një aktor, që pas lu fte do të kthehej në një nga ikonat e Hollivudit.
Sir Anthony Quayle njihet pak nga shqiptarët. Ose më saktë ndihet prej ekranit. Në filmin e mirënjohur Lorenci i Arabisë, ai luan rolin e kolegut të protagonistit. Quayle u kthye në një nga aktorët më të njohur në SHBA dhe Europë, si në film ashtu edhe në teatër.
Por në rininë e tij, ai vendosi të ishte vullnetar në lu ftë. Iu bashkua mi sioneve sekrete të SOE dhe do të urdhërohej të shërbente në Shqipëri. Në vitin 1943, Quayle do të ngrinte shtabin e tij ushtarak në fshatin e Dukatit ku do të kalonte afërsisht 1 vit të jetës së tij, mes jetës në kushte të vështira në kasollet e barinjve dhe i kë rcënuar për je tën nga gjermanët.
Puna në Shqipëri i dha mundësinë për karrierë ush tarake në Shqipëri dhe mori gra dën Major. Ai kishte me vete edhe disa ndihmësa dhe ofi cerë të tjerë britanik.
Më pas iu bashkua edhe një mision amerikan si dhe mjaft de zertorë italianë, mes tyre edhe një gje neral, Infante. Ma jori Britanik ka lënë disa raporte mjaft interesante për jetën e tij në Dukat si dhe shkroi dy libra për eksperiencën e tij shqiptare, “8 orë larg Anglisë” dhe “Koha për të folur”. I pari u botua që në vitin 45 dhe tjetri në 48. Quayle nuk mbajti një qëndrim pozitiv për shqiptarët, madje nga këto libra të botuara, krejt naiv dhe duke dikur që Shqipëria u kthye në dik aturë, ai përmendi emrat e të gjithë shqiptarëve që e ndihmuan si familja Çela apo Meto të Dukatit. Këto familje u pers ekutuan nga ko munistët shqiptarë.
Por përvoja e aktorit britanik në lu ftën shqiptare në 43 dhe 44 është unike. Ai krijoi një nga mi sionet më të mëdha ush tarake, dhe vepronte nga Dukati, në Llogara dhe Karaburun. Ai kërkoi që ndihmat nga deti të vinin në një gji të vogël, që u pagëzua më pas Gjiri i Anglezit si dhe në Gjirin e Gramës, vende të cilat ai i ka fotografuar me aparatin personal. Disa herë iu rre zikua jeta nga nd jekja gjermane por shpëtoi edhe falë ndihmës së banorëve të Dukatit.
Dukati ishte një zonë e cila mbështeste në masë të madhe Ba llin Kombëtar dhe pavarësisht se Quayle mbështeste me ar matime partizanët, ata asnjëherë nuk e pe nguan, përkundrazi e str ehuan dhe e fshehën. Quayle tregon që një ditë pyeti 40 barinj në Dukat, dhe 39 prej tyre i thanë që mbështesin Ba llin Kombëtar. Njëherë, në mes të dimrit, parësia e Dukatit i sjell një letër. Majori britanik u habit kur letra i kërkonte që ai të paguante taksën e fshatit, siç e paguanin të gjithë banorët.
Në fakt, pas lu fte, përveç dy librave që shkroi në formë romani, aktori britanik nuk preferonte të fliste për eksperiencën në Shqipëri. Gjithsesi, ai ka një kontribut për lu ftën si dhe ka lënë gju rmë interesante në Shqipëri
English actor and director Anthony Quayle (1913 – 1989) as Verulus in ‘The Fall of the Roman Empire’, directed by Anthony Mann, 1964. (Photo by Silver Screen Collection/Hulton Archive/Getty Images)
Shumë nga ne kemi profile që nuk i përdorim më – dhe jo vetëm në Facebook që kur shkuam në shkollë të mesme, por edhe në platforma të tjera, si Instagram, etj.
Problemi është se nuk mund të kujtojmë se cilin profil të mediave sociale kemi.
Për fat të mirë, ekziston një mënyrë jo vetëm për t’i gjetur, por edhe për t’i fshirë përgjithmonë.
Ka disa vende që mund t’i kontrollojmë. E para është më e thjeshta dhe më e dukshme që mund të mos na shkojë në mendje: Shfletuesi ynë, pra browser, ku më poshtë noa.al ju rendit browser më të përdorshëm:
Chrome: Shkoni te Cilësimet> Fjalëkalimet.
Edge: Shkoni te Cilësimet> Profilet> Fjalëkalimet> Fjalëkalimet e Ruajtura.
Firefox: Shkoni te Preferencat> Privatësia dhe Siguria> Hyrjet e Ruajtura.
Safari: Shkoni te Preferencat> Fjalëkalimet.
Nëse përdorim iPhone dhe duhet të identifikohemi përmes Apple ID:
Shkoni te Cilësimet> Fjalëkalimi dhe Siguria> Aplikacionet duke përdorur Apple ID tuaj.
Nëse jemi të lidhur përmes Facebook, hapni aplikacionin, shkoni te cilësimet dhe zgjidhni “Aplikacionet dhe Uebfaqet”.
Pasi të kemi gjetur aplikacionet, mbetet për të rikuperuar fjalëkalimet tona.
Nëse i mbajmë mend, problemi zgjidhet. Meqenëse ky nuk është ndoshta rasti, ne duhet të hyjmë në emailin që përdorëm atëherë, klikoni në “Kam harruar fjalëkalimin tim” dhe ndiqni udhëzimet.
Nëse, përsëri, nuk ia dalim me këtë, do t’ju duhet të kontaktoi suportin e kompanisë.
Dhe nga momenti që futemi në profil, me pak kërkim në cilësimet do të gjejmë “Fshij llogarinë” që duam të mos e kemi më në qarkullim.
Çfarë ka kaq të veçantë dhe pse janë çmendur të gjithë përdoruesit?
Pije e re virale që është hedhur së fundmi në Tiktok është një limonadë e shijshme, ideale për nxehtësinë e ditëve të verës.
Sidoqoftë, kjo nuk është një limonadë e thjeshtë, por një pije e shijshme kremoze që të kujton paksa Pina Colada, në versionin e saj me limon.
Çfarë ju duhen: 3 gota akull 1/2 filxhan limon të saposhtrydhur 1/2 filxhan qumësht të kondensuar të ëmbël 2 filxhanë krem pana
Si bëhet Fillimisht hedhim kubat e akullit dhe më pas një nga një përbërësit tanë në një blender. Rrihini mirë që të përzihen. Dhe rezultati është një pije kremoze me aromë limoni!
Një këngë e vitit 2013 nga reperi Dr Creep u bë virale në TikTok për shkak të tekstot që përshkruan se si në 2020 bota do të përballej me pandeminë Covid-19 gjë që ndodhi dhe po vazhdon.
Kënga “Pandemic” flet për një “koronavirus” që do të shfaqet në vitin 2020 dhe i gjithë teksti përqendrohet në këtë argument.
Sidoqoftë, vetë artisti më parë ka shpjeguar se kjo është një rastësi e çuditshme. Kur ai shkroi për herë të parë vargjet që lidhin vitin 2020 me koronavirusin, sipas tij kjo ishte diçka e pritshme pas Sars që ndodhi në vitin 2004.
Në një postim në Facebook reperi sqaroi: “Kur bëhet fjalë për vitin 2020, por edhe për 2020-2030, kjo është një periudhë është shumë e rëndësishme për mua, siç është për shumë njerëz të tjerë që kanë lexuar mbi atë që po ndodh nëpër botë.
E kam thënë 10 vjet më parë se 2012 nuk shfaqte ndonjë shq etësim, porse ne duhet t’i kushtojmë vëmendje viteve 2020-30, kam shkruar atëherë.
Për mua, vargjet janë thjesht një rastësi sesa një parashikim, pasi nuk e ndiej që po ‘përpiqesha’ të parashikoja diçka, thjesht po bëja një këngë për atë që po shikoja. Por quajeni parashikim, rastësi të thjeshtë, fat bu dallai, projeksion në distancë, parashikim ose çfarëdo tjetër.
Jo, nuk po bëj parashikime dhe jo, nuk jam skenarist i The Simpsons. Por, unë kam studiuar dokumente dhe kam dëgjuar ekspertë dhe informatorë për më shumë se dhjetë vjet dhe jam bazuar tek ato. Pra jo, nuk është një parashikim”, tha ai.
Sidoqoftë, pjesë nga kënga e reperit amerikan u bënë virale në TikTok kohët e fundit, me përdoruesit e mediave sociale që thanë se ishin të b efasuar nga rastësia e fr ikshme. /noa.al
Çdo ditë, amvisat shqiptare përballen me mëdyshje, sfida dhe punë. Përpara se të përballen me këto sfida, tradita e kërkon një filxhan me kafe turke.
Shkencëtarët kanë kryer disa studime në lidhje me jetëgjatësinë e njerëzve në zonën e Ballkanit dhe të Mesdheut në përgjithësi të cilët pinë kafe turke ose siç njihet ndryshe kafeja e bluar imët.
Kafeja Turke: Një Histori Int rigash Politike dhe Dashurie
Kafeja ka origjinën në Kaffa të Etiopisë, megjithatë emri i saj vjen nga Arabishtja. “Qahëa” përkthehet “Verë”.
Kafeja e parë është prodhuar në Jemen, ku shumë besimtarë pinin kokrrat e kafesë të tretura në ujë, për të qëndruar zgjuar gjatë lutjeve.
Nga Jemeni, në vitin 1517 kafeja rrugëtoi në Stamboll. Asokohe, Turqit zbuluan se me kokrrat e kafesë ata mund të përgatisnin një pije të shijshme, të athët dhe me ngjyrë të zezë, me anë të së cilës mund të merrnin shumë energji dhe të shuanin urinë.
Kafeja u bë e preferuara e Sulejmanit të Madhërishëm, Sulltaneshave dhe Konkubinave të Haremit. Sulltan Sulejmani u marros pas kafesë dhe i dha ‘pijes së zezë’ vulën perandorake.
Turqit shpikën metodën e përgatitjes së kafesë me xhezve. Ata i bluan kokrrat e kafesë shumë hollë dhe i zien në ujë. Fisnikët e Oborrit të Sulltanit e kishin kafenë si kriter në përzgjedhjen e nuseve.
Nëse kafeja që një grua shërbente ishte e bluar dhe bërë mirë, atëherë ajo do të ishte një grua e shkëlqyer, thotë legjenda. Kafeja u kthye në një instrument edhe për vetë gratë.
Legjenda thotë se nëse ato servirnin një kafe të ëmbël atëherë do të thotë që ishin të lumtura me zgjedhjen e bashkëshortit. Nëse kafeja ishte e hidhur, bashkëshorti nuk u pëlqente.
Asokohe, sipas të dhënave, një grua e martuar kishte të drejtën të ndahej nga bashkëshorti, nëse ai nuk sillte kafe në shtëpi.
Shumë shpejt në të gjithë perandorinë Otomane u përhapën kafenetë e para të cilat vite më vonë u shpallën të paligjshme, sepse njerëzit qëndronin shumë gjatë në këto vende ku sipas spiunëve të oborrit thureshin kurthe dhe plane për vrasjen e sulltanit.
Në vitin 1656, ndëshkimi për këdo që kapej duke bluar kafe ishte kam zhiku dhe mb ytja në det.
Kafeja Turke dhe Jetëgjatësia
Në ishullin Ikaria të Greqisë, të gjithë banorët e nisin ditën me një kafe turke. Ky ishull gjithashtu njihet të ketë popullsinë më jetëgjatë në të gjithë vendin.
Kjo frymëzoi disa shkencëtarë të studionin efektin e kafesë dhe mënyrës së jetesës tek jetëgjatësia e njerëzve. 142 njerëz të grupmoshave të ndryshme morën pjesë në studim.
Shkencëtarët morën në konsideratë edhe faktorë të tjerë si, gjinia, pesha, gjatësia, pirja e duhanit, sëmundjet e zemrës dhe hipertensioni.
Rezultatet e studimit treguan qelizat endoteliale tek njerëzit që pinin më shumë kafe turke, kishin një performancë më të mirë.
Këto qeliza kanë një ndikim të drejtpërdrejtë në enët e gj akut.
Nëse ato nuk funksionojnë mirë, me kalimin e kohës mund të shkaktojnë bllokimin e kapilarëve dhe enëve të gjakut, madje mund të shkaktojnë edhe vdekje të parakohshme.
Krahasimi mes grupmoshave në studim tregoi se konsumi në rritje i kafesë turke ka një ndikim pozitiv në elasticitetin e arterieve. Kjo pakëson shanset e shfaqjes së tensionit të lartë të gjakut.
Kafeja turke përmban dy substanca të rëndësishme. Ato njihen si kafestol dhe kaheol, të cilat kanë vlera të mira kundër inflamacionit por edhe shërbejnë si antioksidantë.
AgroWeb gjithsesi këshillon të mos e teproni me sasinë, pasi si çdo gjë, kur teprohet kthehet në dëm të shëndetit./AgroWeb.org
Dikur Kisha e Laçit ishte një nga Kishat më të dashura, më të ndjekura.
Pastaj prej saj mbeti vetëm një shkëmb i lëmuar nga buzët e besimtarëve. Që lanë aty, mijëra lutje, dalë nga zemrat. Kështu shk ëmbi i th atë u kthye në simbol shprese e që ndrese. Pushteti ko munist i përdori të gjitha mjetet e mundshme për ta zhd ukur nga kujtesa e shqiptarëve atë vend të sh enjtë. E nga zemrat, njërin nga She njtorët më të dashur të botës së kr ishterë.
Por as propaganda, as kërc ënimet, as po licët e ush tarët e rreshtuar, nuk qenë në gjendje ta ndalonin procesionin e gjatë, të vijueshëm të shqiptarëve që vit për vit, posaçërisht më 13 qershor, shkonin për të nderuar kujtimin e Shenjtit e për të kërkuar ndihmën e Tij.
Studiuesit e kësaj dukurie të pashembullt në mes të terrorit të Shqipërisë ko muniste, ende nuk kanë arritur ta shpjegojnë këtë mi ster: një regjim gjakatar thyhej përballë një Shenjti. E edhe përballë vullnetit të popullit, për ta dëshmuar haptas besimin në një nga Shenjtorët më të njohur në historinë e Kishës katolike. Në atë dështim pa dyshim, ishte fryma hyjnore, që dukej e ridukej, me gjithë pushtetin e vet hyjnor, të papërballueshëm nga pushtetet tokësore, shprehur përmes mrekullive, të “Shenjtit të mrekullive”.
Një kishë e rrë nuar, gjithnjë në këmbë
Françeskanët erdhën në Shqipëri rreth vitit 1241, dhjetë vjet mbas ngjitjes në qiell të portugezit të shquar, që me kultin e Tij, u bë udhërrëfyes i shqiptarëve në udhën drejt Kri shtit. Ndërmjet disa Kishave kushtuar shenjtit, ndërtuan edhe atë të Shna Ndout, në Sebaste, kishë që u ngrit rreth vitit 1300 dhe u rr ënua më 1971. Në këtë kishë shërbyen shumë me shtarë, ndërmjet të cilëve, Atë Shtjefën Gjeçovi, i Lumi Atë Mati Prenushi, Atë Klement Miraj, Imzot Robert Ashta, Atë Zef Pllumi…
Sot kisha e bukur, e rindërtuar mbi kodrën e Laçit, pret e përcjell njerëz të gjitha besimeve, dëshmitarë mrekullish…
Një mrekulli, ndërmjet shumë të tjerave…
(Ritreguar sipas një dëshmie)
Në vitin 1981, një grup ush tarësh nga toga e Drojës mori urdhër të shkonte te kodra e “Shna Ndout”, në Laç, për të rrë zuar pjesën e mbetur të rre thimit. Të krijohej përshtypja se qeveria kishte fr ikë edhe nga rrë nojat. Ndërtesa qe she mbur në vitin famëk eq 1967, kur regjimi kom unist doli haptazi në shesh të mejdanit kundër Kishës. E, natyrisht, edhe kundër Shëna Ndout. Duel i he shtur i ar mës me uratën! Po më kot u mundua t’ua presë udhën bes imtarëve. Një frymë mi sterioze i tërhiqte aq, sa të përballonin deri di ktaturën, që nisi të shq etësohej seriozisht për këtë fe nomen. Prej këndej ush tarët e zonës morën urdhër t’i hi dhnin në erë muret e, me ta, të shl yenin përgjithmonë edhe kujtesën e ki shëzës e të Shëna Ndout.
Pasi e she mbën një pjesë të rrethimit, 32 ushtarët e togës mbetën, çuditërisht, të pa ralizuar nga mesi e poshtë. Ishte një fe nomen i pashpjegueshëm. Mbetën të ngrirë, aty, mbi mur, ku erdhën e i morën me shpejtësi. Nuk ishte më fjala për të zhd ukur ca gër madha. Duhej zhd ukur çdo gju rmë e një mrekullie të gjallë, të pr ekshme që, megjithë kujdesin e qeverisë, e si çdo lajm i nda luar, mori menjëherë dhenë. Pu shteti popullor i nisi disa prej ushtarëve të ngu rrosur për mjekime në Austri, për 6 muaj, ndërsa të tjerët, në Spitalin Us htarak të Tiranës.
Ushtarët u ngritën përsëri në këmbë pas shumë mjekimesh. Por gjithnjë me pasoja të dukshme. Fenomeni mbeti i pashpjegueshëm. Qeveria bëri çmos ta justifikonte ngjarjen, duke pohuar se ishte he lmim nga ushqimi, por kjo diagnozë nuk u provua kurrë shk encërisht. Historia mbeti, edhe sot e kësaj dite, e veshur me mis ter. E regjistruar ndërmjet shumë mrekullive të tjera, në kujt esën popullore. Sa mirë do të ishte të kujtohej dikush e t’i mblidhte mrekullitë e Laçit në një libër kushtuar Shenjtit, nga shqiptarët mirënjohës.
