Arsim

Ata që nuk e bën dot shteti, e kanë realizuar me iniciativën e tyre, dy mësues. Donaldi dhe Borsioni, kanë finalizuar nismën për ndërtimin e një shkolle të re, pasi e vjetra ishte krejtësisht e rrënuar.

Dy mësues të rinj në Skrapar nuk u ankuan, por gjetën zgjidhje për fëmijët e fshatit Vendreshe Mal të Skraparit të cilët deri tani kanë mësuar në një gërmadhë të rrënuar që quhej shkollë. Donaldi dhe Borsioni pak kohë më parë nisën të kërkonin fonde për të ndërtuar një shkollë të re, pasi klima e ftohtë e bënte të pamundur që fëmijët të vijonin mësimin në godinën e vjetër.

Ka qenë shtatori i vitit të kaluar kur erdha me Borsionin për të filluar vitin e ri shkollor. Që aty e pamë se kushtet e shkollës ishin shumë të rrënuara. Vendosëm të grumbullojmë fonde, i falenderojmë të gjithë ata që u bënë pjesë e kësaj nisme për ta bërë këtë ëndërr realitet. Kam 3 vite e gjysëm që jap mësim në këtë shkollë. Këtë shtator nisim me godinë të re.

Këtë fundjavë, teksa godinës është duke ju dhënë dora e fundit, dhuruesve ju bashkua dhe Myftiu i Tiranës për të ndihmuar në mobilimin e shkollës, por më shumë për të sensibilizuar ata që mund të bëjnë diçka më shumë.

Shkolla e re është e vogël, me një klasë, një korridor e tualeti. E mjaftueshme për pesë fëmijët e fshatit, të cilët do të ulen në 17 shtator në bankat e kësaj shkolle, në Vendreshë Mal, një ndër fshatrat më të thellë të Skraparit.

Klodian Kamberi është shqiptari që ka dalë i pari nga 1850 studentët që u diplomuan në Akademinë e Forcës Tokësore në Ankara.  Lajmin e bëri të ditur Ministrja e Mbrojtjes, Olta Xhaçka ne një postim në rrjetet sociale.

Përvec Kamberit janë diplomuar edhe 9 studentë të tjerë shqiptarë që do shërbejnë  në Forcat e Aramatosura shqiptare.

Statusi i plote i ministres:

E ardhmja e Forcave të Armatosura e ndritur dhe në rrugë të mbarë!
#KlodianKamberi jo thjesht përfundoi një ndër akademitë më të mira botërore, por u diplomua si studenti më i mirë në Shkollën e Forcës Tokësore në #Ankara, mes 1850 studentëve.
Por bashkë me të u diplomuan 9 studentë të tjerë, të cilët do të kthehen për të shërbyer në Forcat e Armatosura të Shqipërisë.
Urime edhe stundentëve nga #Kosova!😀
#Krenari🇦🇱

Ndryshe nga përshtypja që të jepet se shqiptarët të paktën e një gjuhe të huaj, shifrat në fakt tregojnë një realitet tjetër. Janë rreth 900 mijë shqiptarë të moshës mbi 25 vjeç që nuk zotërojnë asnjë gjuhë të huaj. Këtë përfundim nxjerr një anketë e INSTAT realizuar në vitin 2017.

Rezultat tregojnë rreth 388 mijë shqiptare zotërojnë një gjuhe të huaj, 163 mijë zotërojnë dy gjuhë, teksa 47 mijë shqiptare njohin më shumë se tre gjuhë të huaja. Anketa tregon se meshkujt kanë më shumë aftësi se femrat. Nga totali i popullsie mbi 25 vjeç që zotërojnë gjuhë të huaj, 57 për qind janë meshkuj dhe 47 për qind janë femra.

Në grupmoshën 25-45 vjeç njohuritë mbi gjuhët e huaja janë më të shpeshta se në grupmoshat e tjera. Nga totali i të rriturve që zotërojnë një gjuhë të huaj, 19 për qind e tyre janë me arsim të ulet, 35.6% e tyre janë me arsim të mesëm dhe 39 për qind e tyre me arsim të lartë. Më shumë se gjysma e të rriturve me arsim të lartë zotërojnë më shumë se një gjuhë të huaj.

Shqiptarët kanë një histori të vone më me mësimin e gjuhëve të huaja në shkolla e programe të posaçme. Më herët para çlirimit gjuhet e huaja janë mësuar në mënyrë autodidakte, ndërsa pas luftë në vitet 50 u hap një katedra e parë në vend dedikuar rusishtes.

Shqipëria përjetoi një izolim të gjatë nga regjimi diktatorial ku mësimi i gjuhëve të huaj ishte i kufizuar në disa prej tyre dhe në arsimin e ulët dominonte gjuha rusë dhe shumë rrallë ajo franceze dhe ajo angleze. Gjatë kohës së monizmit popullsia në qytetet bregdetare mësoi gjuhën italiane nëpërmjet kanaleve televizive italiane.

Më vonë pas viteve 1990 me rënien e diktaturës u panë më shumë mundësi për zotërimin e gjuhëve të huaja. Menjëherë në shkolla filluan të dominojnë kurrikulat me gjuhën angleze, franceze dhe se  fundmi gjermane. Teksa shumë shqiptare të tjerë sidomos ata me arsim të ulët u njohën me gjuhët e huaja kryesisht përmes emigracionit./Monitor

E rralle! Nuk kanë pritur me 2 mësuesit Donald Dervishi dhe Borsion Spaho dhe kanë mundur të bëjnë realitet ëndrrën e tyre dhe të banorëve të zonës Vëndreshë Mal, duke i kthyer ne kete menyre fshatit pas kaq shumë vjetësh mungesë të një shkolle, institucionin e tyre arsimor. Mësuesi Donald Dervishi tregon se nisma humanitare e ndërmarrë prej tyre në shtator të vitit 2017, e arriti qëllimin, pasi shkolla këtë fillim viti do jetë në shërbim të fëmijëve të fshatit.

Vëndreshë III ose siç njihet ndryshe Vëndreshë Mal është një fshat i Skraparit që ndodhet 3 orë larg nga zona urbane dhe prej vitesh ka sjellë vështirësi në zhvillimin e procesit mësimor si për fëmijët e këtij fshati dhe për mësuesit. Dervishi tregon se nismën e filluan pas pjesëmarrjes në emisionin “100 Milionë”, ku dolën fitues me 250 mijë lek të rinj dhe më pas me anë të një faqeje donacionesh në internet mblodhën mbi 10000 $ si dhe materiale të dhuruara nga kompani të ndryshme dhe individë.

Shkolla e re është e vogël, me një klasë, tualetin dhe një korridor. E mjaftueshme për 5 fëmijët që do të ulen këtë vit në bankat e saj. Mësimi do të zhvillohet me klasë kolektive, ku secili nxënës do punojë me programin përkatës që ka, shpjegon Dervishi më tej.

Nisma e 2 mësuesëve ka emocionuar dhe ka marrë përkrahje nga të gjithë, sidomos nga banorët e këtij fshati të thellë. Mësues Donald Dervishi është drejtori i shkollës “Ferit Bregu” të Njësisë Administrative Vendore Vendreshë e Madhe. Ka studiuar për Gjuhë-Letërsi dhe jep mësim në shkollën 9-vjeçare të fshatit Therepel, që është 3 orë larg në këmbë vajtje-ardhje me fshatin Vendreshë Mal (ku u ndërtua shkolla).

Bashkënismëtari Borsion Spaho, është mësues i ciklit fillor. Mësues Borsioni ka tre vjet që jep mësim në këtë fshat, në një shtëpi me qera, e përshatur si shkollë. Për rreth 10 vite kështu ka funksionuar, për të mos u mohuar fëmijëve arsimimin. Mësues Borisonit “i duhej të vinte çdo ditë në këtë fshat nga qyteti i Çorovodes deri në Vendreshe Mal, në kohë me shi, breshër, borë apo dhe në kohë me diell, gjë e cila i kushtonte 3 orë kohë në total, vajtje- ardhje”, thotë Dervishi për Pozitivin.

Prej disa ditësh keni punuar për ndërtimin e shkollës në fshatin Vëndresh e Malit. A do të jetë ajo gati për fillimin e këtij viti shkollor?

 Sot jemi në përfundim të ditës së 10 (dhjetë) të punimeve. Punimet kanë vijuar sipas planit që kishim përcaktuar më parë dhe për këtë jemi shumë të kënaqur dhe shumë entuziast që shumë shpejt dhe sigurisht përpara fillimit të vitit te ri shkollor shkolla do të jetë gati dhe nxënësit e kësaj shkolle do të kenë mundësi të mësojnë në kushte të ngrohta, ashtu siç mësojnë dhe bashkëmoshatarët e tyre në qytete të ndryshme të Republikës së Shqipërisë dhe jo vetëm.

Sa nxënës do mund të ndjekin shkollën në këtë ndërtesë, pra si mendohet të funksionojë pasi ta përfundoni?

 Këtë vit në këtë shkollë do të ulen gjithsej 4 (katër) nxënës dhe një fëmijë që është për parashkollor, pra gjithsej 5 (pesë) fëmijë. Nenësit janë të klasave të ndryshme, një nxënëse do të jetë në klasën e parë, një nxënëse tjetër në klasën e dytë dhe dy nxënës të tjerë, një në klasë të tretë dhe një në klasë të pestë. Mësimi zhvillohet me klasa kolektive, pra mësuesi punon me nxënësit në të njëjtën kohë në grup, duke lënë në punë të pavarur tre nxënës dhe me pas punon me një dhe kështu vazhdon edhe me të tjerët deri në përfundimin e mësimit. Ndërkohë një nxënës që është për parashkollor e lë të punojë në punë të pavarur sipas programit që kanë për këtë nxënës.

Si erdhi ideja e nismës? Gjithashtu do donim një prezantim të dy mësuesëve që e ndërmorën nismën, të cilët jeni ju dhe kolegu juaj?

Nisma ka filluar në shtator të vitit të kaluar (2017) dhe ka përfunduar në qershor të këtij viti. Ne nismën e kemi nisur direkt pas pjesëmarrjes tone në emisionin “100 Milionë” ne Top Channel nga i cili dolëm fitues me 250 mijë lek të rinj dhe më pas me anë të një faqeje donacionesh në Internet arritëm të mblidhnim 5000$ “gofundme” dhe shuma të tjera që na kaluan në numrin e llogarisë bankare, deri në bërjen të mundur të mbledhjeve të plota të mbi 10000 $ si dhe materiale të dhuruara nga kompani të ndryshime ndërtimesh apo individë.

Unë jam drejtori i shkollës “Ferit Bregu” Vendreshë të Njësisë Administrative Vendore Vendreshë e Madhe. Kam në menaxhim pesë shkolla të kësaj njësië në pesë fshatra, të cilët janë: Therepel, Vendreshë e I-re, Vendreshë e II-të, Vendreshë e III-të (Vendreshë Mal) dhe Spathare. Kam perfunduar studimet për Gjuhë-Letërsi dhe jap mësim në shkollën 9-vjeçare të fshatit Therepel. Unë jam nga fshati Therepel i kësaj njësie dhe Vendreshën Mal (ku po ndërtohet shkolla) e kam 3 orë larg në këmbë vajtje-ardhje.

A kanë qenë të privuar nga shkolla fëmijët e këtij fshati të largët (Vendreshë Mal) duke qenë se atje nuk ka pasur shkollë?

 Bashkë me mua në këtë nismë është dhe Borsion Spaho, mësues i ciklit fillor. Mësues Borsioni ka tre vjet që jep mësim në këtë fshat në një shkollë fillore, e cila është përshatur nga një shtëpi e marrë me qera dhe kështu ka funksionuar për një kohë të gjatë, për më shumë se dhjetë vjetesh. Pra fëmijëve nuk u është mohuar arsimimi edhe pse nga një zonë e largët.

Mësues Borsionit i duhej të vinte çdo ditë në këtë fshat nga qyteti i Çorovodes deri në Vendreshe Mal, në kohë me shi, breshër, borë apo dhe në kohë me diell, gjë e cila i kushtonte 3 orë kohë në total, vajtje- ardhje. Çorovode – Vendreshë e II-të 1 ore e 30 minuta me makinë vajtje-ardhje dhe Vendreshë e II – të Vendreshë e III-të (Vendreshë Mal) 1 orë e 30 minuta me këmbë vajtje-ardhje. Vendresha e II-të është qendra e drejtorisë së shkollës “Ferit Bregu”.

Përveç pamjeve që keni shpërndarë në rrjete sociale, na tregoni pak më shumë për ditët e punës gjatë ndërtimit të shkollës? 

Gjatë verës duhet të them qe nuk kemi punuar, pasi nuk arriti askush të merrte përsipër ndërtimin e kësaj shkolle sepse largësia që ka Vendresha e Malit nga zona urbane është shumë e madhe dhe për këtë arsye jemi munduar shumë derisa kemi gjetur ustallarët për të marrë përsipër realizimin e këtij projekti humanitar. Vështirësi tjetër duhet përmendur që ka qenë rruga.

Na është dashur që të merrnim fadromë për zgjerim dhe nivelim të rrugës për të çuar materialet në vend dhe për këtë na është dashur të shpenzonim gati 1200 dollar. Ne (mësues Borsioni dhe unë kemi udhëhequr punimet nga dita e parë deri sot që shënon dita e dhjetë. Ndërtuesit i kemi paguar me lekë sepse është pune e lodhshme dhe zgjat në kohë, plus veshtirësia e rrugës shumë herë na është dashur që të bëjmë edhe 2 orë rrugë me këmbë vajtje-ardhje në kohë me shi.

A ka pasur sensibilizim dhe kontribut nga shkolla te tjera, qofshin këto në Skrapar ose jo? 

 Sigurisht që kemi patur. Ka qenë në Poliçan një shkollë, e cila quhet “Refat Keli”, ku klasa e pestë e kësaj shkolle kanë blerë dhurata për nxënësit e kësaj shkolle me rasitin e Vitit te Ri. Ne kemi qenë të ftuar në këtë organizim dhe kemi tërhequr dhuratat për nxënësit e kësaj shkolle. Ka qenë Universiteti Polis në Tiranë, i cili ka bërë të mundur të kontribonte në vlerë monetare asistence inxhierie me anë të stafit pedagogjik, si dhe mbledhjen e nje sasie librash nga studentët. Kanë qenë gjithashtu profesorët e Albanian College Durrës të cilët kanë dhuruar shuma të ndryshme parash, ku shumica prej tyre kanë qenë profesorë të huaj (Anglia, Amerika, Kanadaja, Polonia, etj)

Si kanë qenë reagimet e banorëve dhe fëmijëve të fshatit  tani që punimet po shkojnë drejt fundit?

 Të them të drejtën jemi ndjerë shumë mirë. Të gjithë banorët na kanë shprehur falenderime dhe urime pa fund. Ata vetë ndjehen të entuziasmuar që në fund pas kaq shumë vjetësh mungesë të një shkolle të rregullt të kenë dhe ata institucionin e tyre arsimor pranë fshatit të tyre Vendreshë Mal. Dua të shtoj edhe një falenderim të veçantë për secilin individ qe na ka besuar që në fillim të herës dhe na kanë dhënë shtysë dhe kurajo që ne këtë ëndërr të përbashkët ta bënim realitet. Me respekt, Donald Dervishi dhe Borsion Spaho.