Enriko Gjoka 12 vjeç, e vetmja dritë shprese e mbetur për familjen Gjoka, nuk ia doli t’i mbijet onte lën dimeve të marra.
12-vjeçari ndë rroi jetë në Itali, 4 ditë pas ndarjes nga jeta të nënës së tij, Alketa Gjoka.
Enriko së bashku me dy motrat, Klarisën, Danielën dhe nënën e tij u dërguan në Itali për kurim, por asnjëri prej tyre nuk u kthye më gjallë në Shqipëri, duke i lënë një pl ágë të thellë kryefamiljarit Arbenit, i vetmi i mbije tuar, i cili prej vitesh jeton në emigracion.
Letër imagjinare e Enrikos dërguar babait të tij Arbenit
I dashur babi
Nuk mundem dot më ,po largohem, jo nga ti por nga këto dreq plá gësh që po ma ha në shpirtin nuk po më lënë të të shikoj pak. U mundova të bëhesha i fortë të rrija këtu me ty, mamit i thashë shko nga Daniela dhe Klarisa se kanë nevoj për ty rri unë me babin, unë e zhgënjeva mamin edhe ty, u dorë zova.
Lúf tova shumë aq shumë sa mendova se do ia dal por nuk ia dola dot dhe lotët tashmë më janë tharë. Pl ágët ishin aq të the lla sa kur i shikoja më dukej sikur skishte kthim pas, vetëm ideja se ti isha matan xhamit dhe po më shikoje më mbante me shpresë.
A sa do doja të përqafoja babi, ta “këpú sja” fare qafën duke të të shtr ënguar. Tani edhe pse kanë kaluar disa orë dhe unë jam lart në qiell po më mungon shumë. Këtu lart takova mamin, Danielën dhe Klarisën.
Mamit nuk i erdhi mirë që kisha ardhur donte që të qëndroja me ty poshtë të të ndihmoja. Ndërsa Danielën me Klarisën e kishte marrë malli shumë filluan të qa nin dhe më shtr ëngonin aq fort sa desh më mbýt ën. Edhe mami më puthi dhe më përqafoi dhe më tha se tani duhet të bëhemi të fort tia dalim edhe këtu.
U mblodhëm të 4 bashkë mungoje ti babi shtylla jon njeriu e i cili mbaje peshë e kësaj familjeje të vogël. Nuk e di edhe pse kanë kaluar disa orë më mungon shumë po díg jem nga malli, lo tët po më rrjedhi tani që po të shkruaj.
Të dua shumë babi më mungon shumë, do jem gjithmonë pranë teje dhe me ty në në çdo hap. Ah se për pak harrova më fal! Vogëlushi yt Enriko
